Ο Τερίμ δοκιμάζει, σαν να μην έχει τίποτα να χάσει

Τα τελευταία περίπου 35’ αγωνιστικά λεπτά του ματς απέναντι στον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο πρέπει να είναι ένα από τα πιο απαιτητικά διαστήματα παιχνιδιού στην προπονητική καριέρα του Ακη Μάντζιου. Απαιτητικό όχι επειδή έπρεπε να διαχειριστεί τον εκνευρισμό που μπορεί να προκαλεί σε έναν προπονητή η εικόνα της ομάδας του όταν αυτή πιέζεται ασφυκτικά από τον αντίπαλο, αλλά επειδή στο τερέν επικρατούσε ένα χάος.

Ο Μάντζιος, όπως και οι ποδοσφαιριστές του που βρίσκονταν στο τερέν, προσπαθούσε να διαβάσει την επιθετική ανάπτυξη του Παναθηναϊκού ώστε να μεταφέρει στους παίκτες πληροφορίες σχετικά με το πώς θα έπρεπε να τοποθετηθούν και να λειτουργήσουν για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις επιθέσεις του Παναθηναϊκού. Δηλαδή προσπαθούσε να δει την αρχική τοποθέτηση των παικτών του Παναθηναϊκού στην φάση επίθεσης και να εντοπίσει τα μοτίβα επιθετικής ανάπτυξης ώστε να καθοδηγήσει την άμυνά του. Πώς όμως να βρεις το σχέδιο μιας ομάδας που δεν έπαιζε με σχέδιο;

Από το 62’ο λεπτό, όταν ο Βιλένα έδωσε την θέση του στον Γερεμέγεφ και για τα επόμενα περίπου 10’ λεπτά ο Μάντζιος καλούσε κοντά στον πάγκο τον Τζούρασεκ, ο οποίος είχε μόλις περάσει στο παιχνίδι, για να του μεταφέρει οδηγίες που έπρεπε εκείνος να μοιραστεί με τους συμπαίκτες. Τον κάλεσε για δεύτερη και τρίτη φορά μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών διότι ήταν τέτοια η σύγχυση που προκαλούσε η τοποθέτηση του Παναθηναϊκού: ήταν διαφορετική σε κάθε επίθεση. Την ίδια ώρα άλλωστε συνέβαινε το ίδιο με ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, οι οποίοι μιλούσαν μεταξύ τους ή κοιτούσαν προς τον πάγκο για να πάρουν οδηγίες. Ήταν τέτοιος όμως ο εκνευρισμός που επικρατούσε στον πάγκο του Παναθηναϊκού, που δεν ευνοούσε μια καλή συνεννόηση μεταξύ προπονητή και ποδοσφαιριστών. Ως συνέπεια αυτού, ο καθένας έκανε στο τερέν ότι νόμιζε. Του κεφαλιού του.

Σε αυτό το διάστημα παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός έκανε 26 οργανωμένες επιθέσεις και ολοκλήρωσε τις 6. Έκανε 15 σέντρες (ενώ ο μέσος όρος του είναι 6) και “βρήκε” παίκτη μόνο στις 3 (20%, ενώ ο μέσος όρος του είναι 35,8%). Οι πολλές μακρινές μεταβιβάσεις (έκανε 26, ενώ ο μέσος όρος του είναι 15) έκαναν την επιθετική ανάπτυξη προβλέψιμη, για μια ομάδα που θωρακίστηκε, με τις αλλαγές, απέναντι σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου και βάλθηκε να αντέξει.

Εξ ορισμού, ο προπονητής γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο τα “πώς” και τα “γιατί” των επιλογών του. Αφενός επειδή είναι προπονητής και αφετέρου επειδή γνωρίζει πληροφορίες που όλοι εμείς, οι θεατές, αγνοούμε. Όλοι εμείς κρίνουμε μόνο αυτό που βλέπουμε. Και αυτό που είδαμε από τον Παναθηναϊκό σε ακόμη ένα καθοριστικής σημασίας παιχνίδι ήταν, ειδικά στο τελευταίο ημίωρο, κάτι που έμοιαζε σαν οι ποδοσφαιριστές του να μην ήξεραν πώς να το λειτουργήσουν. Ήταν σαν να έπαιζαν με ένα πλάνο που δεν είχαν ποτέ εφαρμόσει, ή σαν να μην είχαν ιδιαίτερες αρχές σε αυτό το πλάνο. Ένας γεμίζει, όλοι οι άλλοι πάμε μπροστά, και όπως βγει.

Αν ήταν η πρώτη φορά αυτοσχεδιασμού, δεν θα μας είχε κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση. Ο Παναθηναϊκός όμως ερχόταν από ακόμη ένα καθοριστικό ματς στο οποίο ο προπονητής του είχε αυτοσχεδιάσει και είχε βάλει τους ποδοσφαιριστές του να λειτουργήσουν με ένα πλάνο που δεν είχαν κάνει “κτήμα” τους - στο β’ ημίχρονο του ντέρμπι με την ΑΕΚ. Και ούτε εκεί ήταν η πρώτη φορά που ο Φατίχ Τερίμ αποφάσιζε να κάνει σε ένα ματς κάτι που δεν είχε κάνει προηγουμένως.

Όλο αυτό που κάνει στα ματς ο Τερίμ είναι μια συνέχεια της αποστολής που ανέλαβε. Μοιάζει δηλαδή να λειτουργεί με την ίδια νοοτροπία. Όσο εύκολα αποφάσισε να αναλάβει στα μισά της σεζόν μια ομάδα σε ξένη χώρα, στην οποία δεν είχε ξαναδουλέψει ποτέ, και να πάρει την ευθύνη να κατακτήσει τον τίτλο σε ένα πρωτάθλημα που δεν γνώριζε, τόσο εύκολα αλλάζει σχηματισμό, καταργεί μια γραμμή, βάζει φορ έναν στόπερ ή κάνει χάφ έναν μπακ, ή “κρύβει” έναν βασικό και μονιμοποιεί κάποιον που προηγουμένως δεν είχε λεπτά συμμετοχής. Δοκιμάζει, με τον αέρα κάποιου που δεν έχει τίποτα να χάσει Και όντως δεν έχει, δεδομένου ότι δεν εργαζόταν και δεν φαινόταν στον ορίζοντα, στην 2ετία μέχρι να του προκύψει η πρόταση του Παναθηναϊκού, μια περίπτωση να εργαστεί σε ευρωπαϊκό πάγκο. Απλώς τότε έτυχε να του μιλήσει ο Ατζούν για τον Παναθηναϊκό. Ο Τερίμ δεν είχε τίποτα να χάσει. Ο Παναθηναϊκός; Θα πάρει την απάντηση το βράδυ της 25ης Μαΐου, όταν θα κάνει απολογισμό.