Eurovision: Οι πιο κιτς εμφανίσεις που έγραψαν ιστορία (vid)

Eurovision: Οι πιο κιτς εμφανίσεις που έγραψαν ιστορία (vid)
Είτε πρόκειται για μπαλάντες, είτε για χορευτικές μελωδίες, είτε για εντελώς παράξενες συμμετοχές, η Eurovision συνεχίζει να γοητεύει το κοινό σε όλο τον κόσμο με το μοναδικό της μείγμα μουσικής και θεάματος.

Όταν ο Marcel Bezençon διοργάνωσε τον πρώτο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision τον Μάιο του 1956, είναι απίθανο να οραματίστηκε ένα θέαμα τόσο εκλεκτικό και εκκεντρικό όσο αυτό που έχει γίνει σήμερα. Με την πάροδο των ετών, η Eurovision εξελίχθηκε από έναν απλό μουσικό διαγωνισμό σε μια πλατφόρμα για εξωφρενικά κοστούμια, αλλόκοτα σκηνικά και παραστάσεις που ταλαντεύονται μεταξύ σοβαρών διαγωνιζομένων και καθαρής κωμικής ανακούφισης.

Aς κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν και ας ανατρέξουμε σε μερικές ξεχωριστές στιγμές από την ιστορία της Eurovision.

Sophie & Magaly, «Papa Pingouin» (Λουξεμβούργο, 1980)

Αν και η εστίασή μας θα είναι κυρίως σε πιο πρόσφατες συμμετοχές της Eurovision, είναι αδύνατο να παραβλέψουμε την ιδιόρρυθμη γοητεία του «Papa Pingouin» των Sophie & Magaly από το 1980. Ντυμένες με φωτεινά, τριγωνικά κοστούμια σμόκιν, οι τραγουδίστριες καθήλωσαν το κοινό με τη μεταδοτική τους ενέργεια και την ιδιόρρυθμη σκηνική τους παρουσία.

LT United, «We Are the Winners» (Λιθουανία, 2006)

Η τολμηρή δήλωση νίκης της Λιθουανίας στο «We Are the Winners» έφερε μια αναζωογονητική δόση σαρκασμού στη σκηνή της Eurovision. Η πιασάρικη μελωδία και η ασεβής χορογραφία εξασφάλισαν ότι η εμφάνιση των LT United θα έμενε στην ιστορία της Eurovision, ακόμη και αν δεν κατέκτησαν την πρώτη θέση.

Verka Serduchka, «Dancing Lasha Tumbai» (Ουκρανία, 2007)

Καμία συζήτηση για τις πιο εμβληματικές στιγμές της Eurovision δεν θα ήταν πλήρης χωρίς να αναφερθεί η ηλεκτρισμένη ερμηνεία της Verka Serduchka στο «Dancing Lasha Tumbai». Ντυμένη με εξωφρενική ασημένια ενδυμασία και με ένα πανύψηλο αστέρι στο κεφάλι, η Serduchka έφερε μια πινελιά απόκοσμης γοητείας στη σκηνή της Eurovision, κερδίζοντας τη δεύτερη θέση και εδραιώνοντας τη θέση της ως θρύλος της Eurovision.

DJ BoBo, «Vampires Are Alive» (Ελβετία, 2007)

Η ειλικρινής ωδή της Ελβετίας στην αιώνια νεότητα στο «Vampires Are Alive» μπορεί να μην ήταν η πιο συμβατική συμμετοχή στη Eurovision, αλλά η μεταδοτική ενέργεια εξασφάλισε ότι θα τη θυμόμαστε για πολλά χρόνια. Με αμφισβητήσιμες επιλογές στα μαλλιά και το μακιγιάζ, η εμφάνιση του DJ BoBo ήταν μια απόδειξη της προτίμησης της Eurovision για το εξωφρενικό και το παράλογο.

Scooch, «Flying the Flag» (Ηνωμένο Βασίλειο, 2007)

Αγκαλιάζοντας το θέμα των αεροπορικών ταξιδιών, το συγκρότημα bubblegum-pop παρέδωσε μια μοναδική παράσταση με καροτσάκια ποτών, οδηγίες πριν από την πτήση και στίχους γεμάτους υπονοούμενα. Ήταν ένα ανάλαφρο ξεφάντωμα που αποτύπωσε τέλεια το πνεύμα της Eurovision.

Pirates of the Sea, «Wolves of the Sea» (Λετονία, 2008)

Σε μια παράσταση που έμοιαζε βγαλμένη από ένα πειρατικό πάρτι, οι Pirates of the Sea από τη Λετονία έφεραν το swashbuckling flair στη σκηνή της Eurovision με το «Wolves of the Sea». Παρά την απλότητά του, η αφοσίωση του γκρουπ στα κιτς κοστούμια και τη ζωηρή χορογραφία του χάρισε μια αξιοσέβαστη 12η θέση και άφησε μια μόνιμη εντύπωση στους θεατές.

Rodolfo Chikilicuatre, «Baila el Chiki-Chiki» (Ισπανία, 2008)

Η συμμετοχή της Ισπανίας το 2008, «Baila el Chiki-Chiki» του κωμικού Rodolfo Chikilicuatre, ήταν ένα αριστούργημα κωμικού συγχρονισμού και πολιτικής σάτιρας. Με τους παιχνιδιάρικους στίχους και την παράξενη χορογραφία της, η παράσταση αγκάλιασε τον παραλογισμό της Eurovision, παρέχοντας παράλληλα ένα αξέχαστο και διασκεδαστικό σόου.