Ούτε του... Χάρντεν να μην το πεις!

Παρακολουθώντας από το διαδίκτυο και άρα εκ του μακρόθεν (καθότι η τηλεόραση δεν εδέησε να το μεταδώσει) το ματς της Νέας Σμύρνης έπλαθα στο μυαλό μου διάφορα σενάρια για το κείμενο, που είχα αποφασίσει από χθες το πρωί να γράψω...

Πρώτα απ' όλα, οφείλω ν α υπενθυμίσω ότι αυτός ο (το ξαναγράφω για δεύτερη φορά) αδιάφορος για την ΕΡΤ αγώνας αποτελούσε την πλήρη επιβεβαίωση της μυθικής ατάκας του Αλέφαντου, πριν από μια αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ: όντως με τον Πανιώνιο και τον Κολοσσό να στέκονται στο τζάμπολ, κάποιος ένθεν και ένθεν κιόλας, θα μπορούσε να πει "καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0"!

Για την Ιστορία, στο τέλος της ημέρας, ο Πανιώνιος νίκησε με 89-77 και ανέβηκε στο 4-0 (όντας στην κορυφή μαζί με τον Ολυμπιακό), ενώ οι Ροδίτες υποχώρησαν στο 3-1, που ωστόσο νομίζω ότι ξεπερνάει τις προσδοκίες τους. Ξεπερνάει επίσης τις προσδοκίες, αλλά βασικά την γκαντεμιά που κατατρύχει τον Γκέκο καθ' όλη τη διάρκεια της προπονητικής σταδιοδρομίας του...

Μια απαραίτητη επισήμανση: δεν ξέρω αν και πόσες φορές θα ξανασυμβεί, αλλά (σας ζητώ) να με συγχωρήσετε εάν στα κείμενα, που αφορούν τον προπονητή του Κολοσσού, διακρίνετε μια μεγαλύτερη απ' όσο απαιτεί η δεοντολογία, συμπάθεια προς τον Μηνά, αλλά ο καθένας έχει τις αδυναμίες του...

Όσο, λοιπόν, πήγαινε καλά ο Κολοσσός, το πήγαινα για να παραφράσω (εγώ ο ιερόσυλος) τον Καζαντζάκη και να γράψω μια "Αναφορά (όχι στον Γκρέκο, αλλά) στον Γκέκο"!Όταν, στα τελευταία λεπτά άλλαξαν τα κόζα και γύρισε η δουλειά, μου ΄ρθε πάλι κουτί, διότι μ' αυτά που κάνει εφέτος ο Νίκος, πράγματι αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω "ούτε του Παππά να μην το πεις"!

Εδώ θέλω ν' ανοίξω μια παρένθεση, την οποία ως αντιδιαστολή τη σηκώνει για να μην πω ότι την επιβάλλει κιόλας η ατμόσφαιρα του γηπέδου της οδού Αρτάκης και τα (αγγλιστί λεγόμενα) "historical rosters" του Πανιωνίου: Εύχομαι ο Παππάς να προοδεύει, να μακροημερεύει, να εξαργυρώσει το ταλέντο του (και δεν εννοώ μονάχα από οικονομικής πλευράς) και να μην τον ψάχνουμε καμιά ώρα όπως εδώ και καιρό τον (πάλαι ποτέ ήρωα της πλατείας) Γιώργο Διαμαντόπουλο...

Προς επίρρωσιν της Παππαλογίας λειτουργούν (και) τα νούμερα, τα οποία μάλιστα διαψεύδουν το ρηθέν υπό του Γεωργίου Παπανδρέου πως "όπου ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι": προς το παρόν και οι στατιστικές επιδόσεις του Νίκου ευημερούν και ο Πανιώνιος ευτυχεί!

Συγνώμη τώρα για την υπέρβαση, αλλά όπως πηγαίνει αυτή η φάμπρικα των πρώτων αγώνων, ο Παππάς είναι ο Ελληνας Τζέημς Χάρντεν! Μόνο το μυστήριο μούσι και το... μελαχρινόν του δέρματος του λείπουν, αλλά (όπως λένε και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού), "είναι κρίμα ν' αφήνεις μια λεπτομέρεια να σου χαλάει μια ιστορία"! Οι δυο τους έχουν το ίδιο μπόι (1,96), παίζουν στην ίδια θέση (σούτιγκ γκαρντ), είναι σχεδόν συνομήλικοι (του '89 ο Χάρντεν, του '90 ο Παππάς), ο Πανιώνιος φορά κυανέρυθρα, όπως η μέχρι πρότινος ομάδα του Αμερικανού (Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ) και το σπουδαιότερο: η σεζόν 2012-13 άρχισε και για τους δυο με εκκωφαντικό τρόπο!

Μετά από τέσσερα ματς στη Basket League OΠΑΠ, o σεληνιασμένος Παππάς έχει μέσο όρο 22.3 πόντους (απόρροια των 14+12+32+31 ανά αγωνιστική), με ποσοστά ευστοχίας 47% στα δίποντα, 40% στα τρίποντα και 87% στις βολές, 4.5 ριμπάουντ, 2.5 ασίστ και 2.3 κλεψίματα, συν τον βαθμό 24.75 στον δείκτη αξιολόγησης! Από την πλευρά του ο δαιμονισμένος Χάρντεν σε τρεις αγώνες των Χιούστον Ρόκετς στη νέα σεζόν του ΝΒΑ έχει μέσο όρο 35.3 πόντους (37-45-24 με Ντητρόιτ, Ατλάντα, Πόρτλαντ αντιστοίχως) με ποσοστά 52.9% στα δίποντα, 35% στα τρίποντα και 81.8% στις βολές, 6.3 ριμπάουντ, 6.3 ασίστ και 1.7 κλεψίματα.

Ναι υπερέχει ο Χάρντεν, αλλά αυτός βρίσκεται στο παρκέ επί 42 λεπτά σε κάθε ματς, ενώ ο Παππάς παίζει κατά μέσο όρο τριάντα!

Πέρα από την πλάκα (μέ όσα σοβαρά στοιχεία μπορεί να ενέχει η αντιπαραβολή) ο Παππάς μέχρι τώρα κάνει παππάδες, που δεν πηγαίνουν στον βρόντο, διότι χάρη στον επιθετικό οίστρο του ο Πανιώνιος προελαύνει αήττητος στο πρωτάθλημα της Α1 και ελπίζει ότι θα ανταποκριθεί και στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του, οι οποίες αρχίζουν την Τετάρτη στην Οστάνδη...

Α, για να μην το ξεχάσω,: πέρυσι με τον ΠΑΟΚ ο Παππάς σκόραρε κατά μέσο όρο 10.7 πόντους, ενώ πρόπερσι στον Κολοσσό είχε 7.6, οπότε το τεκμήριο προόδου είναι αυταπόδεικτο.

Αυταπόδεικτο είναι επίσης και το τεκμήριο της ωρίμανσης του, άλλωστε βρίσκεται πλέον σε μια ομάδα, η οποία ανέκαθεν εμπιστευόταν τους νεαρούς παίκτες και τους παρέσχε την ευκαιρία να αναδειχθούν και να εκπληρώσουν τις φιλοδοξίες τους. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Λιανός είναι καλοπληρωτής, φαντάζομαι πως βάρυνε κιόλας στην καλοκαιρινή επιλογή του Παππά, που μπορεί να βλέπει τη Νέα Σμύρνη ως το καθαρτήριο για τις (ας τις χαρακτηρίσω καθ' υπερβολήν) προηγούμενες αμαρτίες του!

Ξέρω ότι ο Νίκος έγινε αντιπαθής σε πολύ κόσμο: τη μια διότι έφτυσε τον Ισπανό αντίπαλο του στο Ευρωμπάσκετ εφήβων της Ρόδου, την άλλη επειδή έκραξε δημοσίως τη Σωτηρίου (αλλά την επόμενη μέρα της πρόσφερε ένα τριαντάφυλλο και της ζήτησε γραπτώς συγνώμη) στον αγώνα των μικτών ομάδων του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος 3Χ3, την άλλη με τη συμπεριφορά του στις ομάδες στις οποίες έχει αγωνισθεί και πάει λέγοντας...

Άνοιξα αυτή την κουβέντα μαζί του στο ραδιόφωνο του Sentra 103.3 την προηγούμενη Δευτέρα και μου άρεσε αυτό που άκουσα από το στόμα του: "Δεν είμαι το ίδιο άτομο που ήμουν στα 16 και στα 17 μου. Τότε ήμουν πιο ατίθασος, αλλά όλοι έχουν τις ιδιοτροπίες τους, που σε άλλους φαίνονται ενοχλητικές και σε άλλους αρέσουν. Στη φάση που βρίσκομαι τώρα, νομίζω ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις και ίσως έφτασε η ώρα να δικαιώσω εκείνους οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορώ να φτάσω και να παραμείνω σε υψηλό επίπεδο"!

ΥΓ: Για να σε δω Νίκολάκη μου!