Από την Πόλη έρχεται...

Μετά το πρώτο 24ωρο των τελικών, το προγνωστικό που κυκλοφορούσε ως ψίθυρος στα χείλη όσων έζησαν από κοντά το φάιναλ-φορ της Κωνσταντινούπολης έπαψε να είναι ψίθυρος και έδωσε τη θέση του σε μία φράση που είχε χρόνια να ακουστεί.

Ο Ολυμπιακός είναι φαβορί για το πρωτάθλημα.

Ο ιστοριοδίφης του παραπλεύρως ιστοτόπου θα ανασύρει φακέλους από τα κιτάπια του και θα επισημάνει ότι συμπληρώθηκε 15ετία από το τελευταίο 1-0 του Ολυμπιακού σε "αιώνιους" τελικούς της Α1 και ότι πέρασαν 14 χρόνια από τότε που ο Παναθηναϊκός βρέθηκε με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο, υποχρεωμένος να πετύχει 3 νίκες σε 4 αγώνες.

Ετσι είναι. Αλλά εγώ τους βαριέμαι τους αριθμούς και τις βουτιές στο χρονοντούλαπο. Δεν μου αρέσει να τους χρησιμοποιώ ως επιχείρημα. Αντ’αυτών, θα καταθέσω ευθαρσώς αυτό που ήταν χθες εμφανές διά γυμνού οφθαλμού.

Σήμερα, στις 21 Μαϊου 2012, για πρώτη φορά μετά από μιάμιση δεκαετία, ο Ολυμπιακός είναι ανώτερος του Παναθηναϊκού. Eίναι μία τεράστια υπέρβαση.

Τα δεδομένα μπορεί φυσικά να ανατραπούν στο άμεσο μέλλον, αύριο κιόλας που λέει ο λόγος, και να μας βγάλουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα. Όπως θα θυμάστε και από τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, τα πλέι-οφ έχουν τον τρόπο τους για να γελοιοποιούν προγνωστικά, ειδικά αυτού που θα βιαστεί να ξεγράψει την έμπειρη ομάδα. Η Μακάμπι βιάστηκε να ανοίξει τις σαμπάνιες και πλήρωσε το λάθος της με ψυχρολουσία.

Ο Ολυμπιακός έχει έμπειρο προπονητή, αλλά και πολλούς αμούστακους παίκτες. Όταν υποχρεώθηκε να παίξει 2-3 λεπτά χωρίς Σπανούλη, έστω αυτόν τον άστοχο και αγχωμένο Σπανούλη, έμοιαζε με ακυβέρνητο βαπόρι.

Η απουσία του τραυματισμένου Λο ήταν θείο δώρο για τον Παναθηναϊκό, αλλά οι «πράσινοι» δίστασαν να χτυπήσουν τους πιτσιρικάδες (και τον Γκετσέβιτσιους) στο ψαχνό. Η αρνητική παρουσία του σκασμένου Γιασικέβιτσιους ήταν το μεγάλο πρόβλημα του Ομπράντοβιτς. Ο Καλάθης πήγε καλά στην άμυνα, αλλά δεν μπορούσε να πατήσει στα παπούτσια του Σάρας.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού επέστρεψαν από την Πόλη ντυμένοι με μανδύα βυζαντινού αυτοκράτορα. Η αυτοπεποίθηση των δύο πρωταγωνιστών της ευρωπαϊκής εποποιίας μεταλαμπαδεύτηκε στους υπόλοιπους και έγινε κηροζίνη.

Σχεδόν όλα τα καλάθια τους, και τα 14, ήταν δύσκολα και σημειώθηκαν σε κρίσιμες στιγμές. Αυτοί όμως έμοιαζαν σαν να βρίσκονταν σε προπόνηση.

To κρεσέντο του Γιώργου Πρίντεζη διαμόρφωσε τις ισορροπίες του τελικού, αφού πήρε το σκορ από το 17-21 και το πήγε, με 5 διαδοχικά εύστοχα σουτ, στο 41-33 της ανάπαυλας. Το πρώτο του καλάθι ήταν ένα κλασσικό «πεταχτάρι» πάνω από το κεφάλι του Διαμαντίδη, ο οποίος βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Το δεύτερο υπήρξε πανομοιότυπο αλλά με γαρνιτούρα μία ελεύθερη βολή, νίκη κατά κράτος επί του Καϊμακόγλου.

Ακολούθησε ένας αιφνιδιασμός μετά από λάθος του Τσαρτσαρή, με αστραπιαίο σλάλομ επιπέδου Σπανούλη στο μισό γήπεδο. Στην αμέσως επόμενη φάση, άλλη μία «βομβίτσα» σε χρόνο μηδέν, τιμωρία για την κακή πάσα του Διαμαντίδη στην άλλη άκρη.

Και στο τέλος του ημιχρόνου, όταν πια το παιχνίδι είχε γίνει άνω κάτω, ένα ελεύθερο τρίποντο από τη γωνία.

Μολαταύτα, το κατ’εξοχήν επισκεπτήριο του Πρίντεζη ήταν το επιθετικό ριμπάουντ που κέρδισε πάνω από τα κεφάλια φίλων και εχθρών, μετά από δικές του άστοχες βολές. Το εκμεταλλεύτηκε ο διεθνής φόργουορντ όχι με λέι-απ, αλλά με πάσα έξω, για το «πέναλτυ» του αφρούρητου Γκετσέβιτσιους.

Ο ξεχασμένος Λιθουανός είναι κρυόπλαστος, αλλά –όπως απέδειξε και αργότερα- τέτοιες ευκαιρίες δεν τις χάνει συχνά. Το τρίποντό του στο 35-32, ευγενική χορηγία από τον πιο φορμαρισμένο Ευρωπαίο φόργουορντ, ήταν η πρώτη γερή γκαζιά του Ολυμπιακού.

Τη δεύτερη την έδωσε αμέσως μετά, με σβουριχτή τάπα σε λέι-απ του Καλάθη, ο Κώστας Παπανικολάου. Το θαύμα της Κωνσταντινούπολης έδωσε φτερά στα ποδάρια του μικρού. Στον τελικό της Ευρωλίγκας σταμάτησε τον Κιριλένκο, απόψε είχε σειρά ο Διαμαντίδης…

Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε για πρώτη φορά σφυγμό στο δίλεπτο της απουσίας του Σπανούλη στην γ’ περίοδο, αφού προηγήθηκαν 5 άστοχες βολές του Ολυμπιακού και μία περίπλοκη άμυνα ζώνης από τον Ομπράντοβιτς. Ο άξονας Διαμαντίδη-Σάρας-Βουγιούκα κατέβασε τη διαφορά στο αμήν, αλλά το ασυγκράτητο δίδυμο Πρίντεζη-Παπανικολάου κράτησε τα μπόσικα με 7 απανωτούς πόντους μετά το 49-47.

Το τέλος της γ’ περιόδου βρήκε τους «κόκκινους» στο +6. Όταν ο γεμάτος ενέργεια και αδρεναλίνη Ολυμπιακός μπαίνει στο τελευταίο δεκάλεπτο με προβάδισμα, δεν χάνει από κανέναν. Διότι εκεί είναι το βασίλειο του Χάινς. Οι τάπες και τα επιθετικά ριμπάουντ πέφτουν σαν χαλάζι…

Οι «κόκκινοι» σούταραν 16 τούβλα από τη γραμμή του φάουλ. Ο Σπανούλης είχε 1/9 σουτ και 5 λάθη. Ο Λο έμεινε εκτός δωδεκάδας και άφησε το πόστο του στον ξεχασμένο Κατσίβελη. Ο Γκετσέβιτσιους βγήκε από τη ναφθαλίνη για να πάρει τα τρίποντα του νερόβραστου Κέσελι.

Και όμως, ο Ολυμπιακός νίκησε. Αρκετά εύκολα και πάντως πειστικά.

Διότι είχε απέναντί του έναν Παναθηναϊκό αγνώριστο, με ρεζερβουάρ μισοάδειο και βλέμμα σβηστό. Ακόμα και όταν οι πρωταθλητές έφτασαν σε απόσταση βολής, δεν έδειχναν ικανοί να δρομολογήσουν ανατροπή.

Το ΟΑΚΑ, όμως, είναι ένας πανίσχυρος σύμμαχος για την ομάδα που έγραψε τη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Πιθανή ισοφάριση θα υπενθυμίσει ότι ο αγριεμένος Ολυμπιακός απαρτίζεται από θνητούς και θα μετατρέψει τους τελικούς σε σειρά 3 αγώνων, εκτοξεύοντας το μπαλάκι του άγχους στο κόκκινο γήπεδο.

Στα συμβόλαια όλων των παικτών του Ολυμπιακού, το πριμ που προβλέπεται για κατάκτηση του τίτλου της Α1 είναι πιο γενναιόδωρο από το αντίστοιχο της Ευρωλίγκας. Και όταν λέμε όλων, εννοούμε όλων!

Το 1-0 ισοδυναμεί με ούριο άνεμο στα πανιά τους, αλλά στο 1-1, εάν προκύψει τέτοιο, το «θέλω» μπορεί να γίνει «θηλειά» με ένα ελάχιστο παιχνίδισμα της διψασμένης γλώσσας.