Respect και ευχαριστούμε…
Ο Ηρακλής Αντύπας γράφει στο blog του στο Gazzetta.gr για τον Ολυμπιακό που κατάφερε να επιστρέψει στο θρόνο του ελληνικού μπάσκετ.
Οι μεγάλες ομάδες δεν πεθαίνουν ποτέ, ακόμα και όταν πιάσουν πάτο. Θα έρθει η στιγμή που θα σταθούν και πάλι στα πόδια τους. Θα έρθει. Το τμήμα μπάσκετ, αυτό που στήριξε την δική μου γενιά στα δύσκολα χρόνια του ποδοσφαίρου, χαρίζοντας μας, μερικές μυθικές στιγμές (τα πέντε σερί πρωταθλήματα, το ένα Κύπελλο πρωταθλητριών, το τρεμπλ και φυσικά το 73-38) έφτασε στο σημείο να παίζει στο κλειστό της Δραπετσώνας, χωρίς ποιοτικούς παίκτες στο ρόστερ.
Την ίδια ώρα ο αιώνιος αντίπαλος γιγάντωνε, αλλά ήταν σίγουρο ότι κάποια στιγμή τα πράγματα θα άλλαζαν και ο Θρύλος θα επέστρεφε στην λεωφόρο των επιτυχιών. Το τμήμα πέρασε στα χέρια δύο ΚΥΡΙΩΝ, που ο Ολυμπιακός ήταν και είναι το μεγάλο τους πάθος. Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος ανέλαβαν την ομάδα και δεν έβαλαν απλά το χέρι στη τσέπη. Δύο τράπεζες άδειασαν για να φτάσει και πάλι ο Ολυμπιακός στην κορυφή της Ευρώπης και της Ελλάδας. Και τα κατάφεραν, όταν αποφάσισαν να περιορίσουν το μπάτζετ!
Σίγουρα τα χρήματα ανεβάζουν επίπεδο μια ομάδα, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα την κάνουν και ΟΜΑΔΑ.
Φέτος, ελάχιστοι πίστευαν σε αυτή την προσπάθεια με τα νέα παιδιά. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς που αποθεώθηκε στο ΣΕΦ, είπε ουσιαστικά μόνο μία λέξη, στα πανηγύρια της κατάκτησης του τίτλου: «Δουλειά».
Στον Ολυμπιακό στρώθηκαν στη δουλειά και μήνα με το μήνα, η ομάδα ανέβαινε επίπεδο. Στην Ευρωλίγκα οι πιτσιρικάδες ψήθηκαν και με το έπος της Κωνσταντινούπολης έγιναν άντρες.
Ως εκ τούτου έβλεπαν πια με άλλο μάτι τον μεγάλο τους αντίπαλο. Δεν τους φόβιζε και αυτό φάνηκε και στους πέντε τελικούς. Ακόμα και στο τελευταίο ματς, εκεί που η μπάλα ζύγιζε έναν τόνο, οι «ερυθρόλευκοι» πέτυχαν πάλι πάνω από 80 πόντους…
Το μεγαλύτερο μερίδιο της επιτυχίας, ανήκει στον «σοφό», τον «δάσκαλο», τον τεράστιο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Ακόμα και αυτός είχε λοιδορηθεί από το σινάφι μου, αλλά δεν είναι ώρες για γκρίνιες.
Το επόμενο κομμάτι, ανήκει φυσικά στον Βασίλη Σπανούλη. Τον παίκτη που αποφάσισε να αφήσει την σιγουριά του Παναθηναϊκού και να έρθει στο λιμάνι για να κάνει και πάλι πρώτο τον Ολυμπιακό. Μεγάλος παίκτης και αφού τα κατάφερε, έχει εκτός από μεγάλη… γλώσσα και πολλά κιλά καρύδια.
Δεν γίνεται να μην σταθούμε και στον Γιώργο Πρίντεζη, τον παίκτη που έμεινε στον Ολυμπιακό γιατί το γούσταρε και δεν τον ένοιαζε η μείωση στα χρήματα. Και η βελτίωσή του, εξωπραγματική!
Το νερό άργησε, αλλά μπήκε στο αυλάκι. Και η φουρνιά των εξαιρετικά ταλαντούχων νεαρών παικτών, μπορούν να δημιουργήσουν ξανά την κόκκινη αυτοκρατορία. Αρκεί να συνεχίσουν την σκληρή δουλειά και να ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές του δασκάλου… Του προπονητή, που είχε ακούσει μετά το τριμπλ κράουν, ότι είχε έτοιμη ομάδα από τον Γιάννη Ιωαννίδη. Αυτόν, που άκουγε ή διάβαζε ότι είχε γεράσει και το είχε χάσει…
Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση για τον Ντούντα να ακούει εν χορώ το όνομά του , στο ΣΕΦ και να το τραγουδούν και οι ίδιοι οι παίκτερς του! Είναι πολύ μεγάλη εικόνα, να φωνάζουν «Ντούσαν, Ντούσαν», ο Χάινς με τον Παπανικολάου…
Υ.Γ. Ένα φάουλ να είχε σφυριχτεί (όπως τα πέντε στο πρώτο λεπτό στην τέταρτη περίοδο…) και ο Θρύλος θα πανηγύριζε τώρα το τρεμπλ! Ξέρετε, αυτό πάνω στον Παπανικολάου, στον τελικό του Κυπέλλου…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
