Η κριτική του δε βλέπω!

Αν περιμένετε από εμένα να σχολιάσω τις εμφανίσεις του Παναθηναϊκού στην Κρήτη, λυπάμαι αλλά θα σας στεναχωρήσω... Από τη στιγμή που δεν υπάρχει τηλεοπτική μετάδοση και παρότι ήθελα να δώσω τα 10 ευρώ στο Kretaworldbasket, δεν κατάφερα να βρω πως γίνεται, κατέληξα για ακόμα μία φορά να μην έχω εικόνα σε φιλικό του Παναθηναϊκού.

Την ώρα που γράφω, οι πράσινοι και το Ρέθυμνο βρίσκονται στα ίσα και το σκορ δεν έχει ξεφύγει. Αργότερα μπορεί να γίνει κι αυτό... Ειλικρινά απορώ όμως... Με πολλά πράγματα και κυρίως με τη σκέψη των ανθρώπων που αποτελούν τους εν δυνάμει πελάτες των ελληνικών γηπέδων. Παρακολουθώ το παιχνίδι μέσα από το live του gazzetta και διάβασα με προσοχή όλα σχεδόν τα σχόλια των ανθρώπων που ήταν συνδεδεμένοι παράλληλα με εμένα στη συγκεκριμένη σελίδα.

Δεν μπορεί τα γήπεδα του μπάσκετ να φιλοξενούν τέτοιες απόψεις. Μου είναι αδιανόητο να το σκεφτώ. Κάποιοι, πρόλαβαν να διαπιστώσουν ότι ο Παναθηναϊκός είναι για τα πανηγύρια και πως ο Πανιώνιος θα είναι η ομάδα που θα πάρει εύκολα μάλιστα τη δεύτερη θέση στη φετινή Α1. Κάποιοι, προέβλεψαν ότι η ομάδα του Πεδουλάκη είναι πολύ καλύτερη από πέρσι, ότι θα ταπεινώσει τον αιώνιο αντίπαλο, ότι θα πάρει πρωτάθλημα, ευρωπαϊκό και κάθε κούπα που κυκλοφορεί . Μόνο ένα μπράβο κι ένα τεράστιο συγχαρητήρια μπορώ να πω σε όλους αυτούς που έχουν πεντακάθαρη άποψη για το ελληνικό πρωτάθλημα και φαντάζομαι ότι είναι ζάμπλουτοι παίζοντας στοίχημα, έχοντας φυσικά "πετύχει" όλα τα αποτελέσματα.

Η υπόθεση έχει πλάκα, αν θες να την αντιμετωπίσεις με χιουμοριστική διάθεση. Αν υπολογίσουμε όμως, ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ο πελάτης, αυτός δηλαδή που κρίνει την απόδοση του παίκτη και τον τιμά, ή δεν τον τιμά με την παρουσία του, τότε η υπόθεση αυτή δεν έχει καθόλου χιούμορ. Είναι μία πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Προσωπικά δηλώνω ανεπαρκής να σχολιάσω τον Παναθηναϊκό, τη στιγμή που τον έχω παρακολουθήσει μόνο σε ένα ματς. Κι αυτό με προβλήματα.

Και υπάρχουν βεβαίως απόψεις που διαβάζω από συναδέλφους που έχουν δει περισσότερα αγωνιστικά λεπτά του τριφυλλιού, αλλά φυσικά δεν είμαι εδώ για να μεταφέρω τις απόψεις των άλλων, μα τη δική μου. Ο,τι κι αν έχει γίνει στο Ρέθυμνο, τις δύο πρώτες ημέρες, είτε ο Παναθηναϊκός έχει χάσει, είτε έχει κερδίσει, όσο εύκολα ή δύσκολα κι αν έγινε αυτό, προσωπικά δεν το αντιμετωπίζω ως κριτήριο. Γιατί πολύ απλά δεν είναι κριτήριο! Δεν μπορεί να είναι!

Δεν μπορεί να απογοητεύει μία ενδεχόμενη ήττα από το Ρέθυμνο λ.χ., όταν οι δύο βασικοί παίκτες βρίσκονται για πρώτη φορά μεταξύ τους σε ένα γήπεδο. Δεν μπορεί να γοητεύει μία νίκη επί του Απόλλωνα Πάτρας ή επί της Μπαρτσελόνα (αν ερχόταν), διότι πολύ απλά, αυτά τα ματς είναι φιλικά. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και δεν έχουν απολύτως, μα απολύτως καμία σχέση με ό,τι θα συναντήσει ο Παναθηναϊκός και κάθε ομάδα στο πρωτάθλημά της και στην Ευρωλίγκα. Στην Ελλάδα βεβαίως, οι ειδήμονες οπαδοί, έχουν την ικανότητα να κρίνουν και χωρίς να βλέπουν. Προσωπικά απέχω... Να είστε καλά...

Κι αν το σύστημα λειτουργήσει, αν υπάρξει κάποιος τρόπος, μπορεί την Κυριακή να σχολιάσω τον αγώνα με τον Πανιώνιο. Να καταθέσω αυτά που είδα. Αλλιώς, θα αρκεστείτε στον Καβαλιεράτο, που έχει τη δυνατότητα (έστω και με πολλά εμπόδια) να βλέπει κάποια πράγματα από τους αγώνες του Ολυμπιακού. Προς το παρών, ένα ερώτημα έχω να καταθέσω: Τι μπορεί να προσφέρει στον Παναθηναϊκό, μία σειρά φιλικών αγώνων κόντρα σε μικρομεσαίες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, όταν μάλιστα ο Ολυμπιακός αντιμετωπίσει διαδοχικά στα φιλικά του, ομάδες της Ευρωλίγκα; Πολύ δε περισσότερο, τη στιγμή που στο καλεντάρι της προετοιμασίας του δεν υπάρχουν αναμετρήσεις με ομάδες μεγαλύτερης δυναμικότητας;