Ράιτ, γιατί έτσι μου αρέσει!

Υπάρχουν μπόλικοι υποψήφιοι για τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη της regular season του εφετινού πρωταθλήματος: από τους προφανείς και συνήθεις πρωταγωνιστές έως τα αουτσάιντερ, που μάλιστα μαζεύτηκαν ένα σωρό, με αποτέλεσμα κάθε μια από τις ομάδες της Α1 να διαθέτει τουλάχιστον έναν δυνητικό MVP!

Σοβαρολογώ, διότι τόσοι πολλοί που είναι οι υποψήφιοι, προβλέπω ότι στις τελευταίες δυο αγωνιστικές οι κερκίδες των γηπέδων θα γεμίσουν από πλακάτ και συνάμα θα ακούγονται συνθήματα που θα υποστηρίζουν τον καθένα από αυτούς με τη φιλοδοξία του κόσμου να επηρεάσει την ψήφο των εκλεκτόρων!
Θέλαμε δεν θέλαμε, να που γίναμε ΝΒΑ!

Πέρα από την πλάκα, το ζήτημα όντως είναι σοβαρό, χώρια που μοιάζει κιόλας με γόρδιο δεσμό. Πλείστοι όσοι παίκτες, Ελληνες και ξένοι, νεαροί και σιτεμένοι, αναμενόμενοι ως δελφίνοι του τίτλου, αλλά και απροσδόκητοι, έχουν δικαίωμα να ερίζουν για το παράσημο του MVP: από τον Πρίντεζη και τον Σπανούλη έως τον Καϊμακόγλου και τον Μπατίστ, από τον Τσάμη μέχρι τον Γιάνκοβιτς, από τον Καραποστόλου μέχρι τον Χαραλαμπίδη, από τον Νάνα (ή όπως αλλιώς λέγεται το παιδί του Ηλυσιακού) μέχρι τον Μπέινς, από τον Ντικούδη μέχρι τον Ταπούτο, από τον Κόμματο μέχρι τον Γκαγκαλούδη (έστω κι αν αμφότεροι ξενιτεύτηκαν) κι από τον Χάρη Γιαννόπουλο μέχρι τον Κρίστμας και τον Ράιτ!

Είχα, δεν είχα, βρήκα τουλάχιστον έναν από κάθε ομάδα και με τη φόρα που πήρα, συν την υπερβολή που με διακρίνει, μέχρι και MVP από τον αποβληθέντα Πανελλήνιο μπορώ να ανακαλύψω!
Με τόσες υποψηφιότητες που κατατίθενται προς στην κριτική επιτροπή, όντως το ερώτημα παραπέμπει στο παλιό ρομαντικό τραγουδάκι, "από την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω, την Κική την αγαπώ, μα μου αρέσει και η Κοκό"!

Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, η ταπεινότης μου προκρίνει ως επικρατέστερο πολυτιμότερο παίκτη της κανονικής περιόδου τον Ζακ (Λαμάρ) Ράιτ. "Μα γιάντα εδά;", που ρωτάνε και στην Κρήτη: συνήθως, όταν ο ερωτώμενος βρίσκεται σε αμηχανία απαντά "ε, διότι..."και κόβει εκεί την κουβέντα, αλλά εγώ έχω κάμποσους λόγους που τεκμηριώνουν την προτίμηση μου και τους αραδιάζω τον έναν μετά τον άλλον. Παρεμπιπτόντως υπολόγιζα πως θα απαριθμήσω οκτώ για να ταιριάζουν με το νούμερο της φανέλας του, αλλά κόντεψαν να μου βγουν διπλάσιοι! Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

-Διότι ο λεγάμενος (ασφαλώς όχι μονάχος του) πήρε μια νεοφώτιστη ομάδα, την έβγαλε πολύ γρήγορα από την αμφιβολία και την αγωνία, την έχει οδηγήσει στην πέμπτη θέση και μπορεί να την βγάλει ακόμη και τρίτη!

-Διότι, μέχρι στιγμής σε 19 αγώνες και με 29.7 λεπτά συμμετοχής έχει μέσο όρο 13.3 πόντους, 5.4 ριμπάουντ, 4.1 ασίστ, 2.4 κλεψίματα, μισή τάπα και 2.3 λάθη.

-Διότι σε μερικές από τις πιο φαντασμαγορικές βραδιές του πλησίασε στα όρια του triple double figure, χώρια που η ικανότητα του (και) στα κλεψίματα του δίνουν το δικαίωμα να αλληθωρίζει και προς το quadruple double figure!

-Διότι είναι πρώτος στα κλεψίματα, πρώτος στην οικονομία και δεύτερος στον πίνακα αξιολόγησης όλου του πρωταθλήματος με βαθμό 19.32, πίσω από τον συμπατριώτη, συμπαίκτη του και πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος Ντιόντε Κρίστμας (19.78).

-Διότι αν και γκαρντ και μάλιστα βραχύσωμος, είναι ο πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας του.

-Διότι μοιάζει με ένα κελεπούρι, υπό την έννοια ότι δεν επιλέχθηκε από την αρχή, αλλά ενσωματώθηκε στην ομάδα, ενώ ήδη είχε αρχίσει η σεζόν (με τους αγώνες του Κυπέλλου), αντί του Μόρνινγκσταρ.

-Διότι ανάγκασε τον Στέργιο Κουφό να αφήσει κατά μέρος την ξεροκεφαλιά, που έχουν όλοι οι προπονητές και να παραδεχθεί δημοσίως ότι "συνήθως οι παίκτες πρέπει να προσαρμόζονται στο δόγμα του προπονητή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση συνέβη ενσυνειδήτως το αντίθετο"!

-Διότι (σε συνέχεια εκ του προηγουμένου) με έναν προπονητή που ομνύει στο τρίποντο και σε μια ομάδα που δηλώνει μόνιμη κάτοικος (των 6.25μ και πλέον) των 6.75μ., αυτός μοιάζει σαν τη μύγα μέσ' στο γάλα! Όντως ενώ το Ρέθυμνο μέχρι στιγμής έχει επιχειρήσει 510 σουτ τριών πόντων, ο Ράιτ δοκίμασε μονάχα 14 εξ αυτών και ευστόχησε στα τέσσερα. Αμ' το άλλο; ο κατά συνθήκην σέντερ της ομάδας (Πετγουέι) έχει σουτάρει 54 τρίποντα και ο combo guard της σαράντα λιγότερα!

-Διότι ο Ράιτ, μολονότι έχει ύψος 1.88μ. μπορεί να παίξει από γκαρντ μέχρι τεσσάρι και χάρη στα εξαιρετικά αθλητικά προσόντα και στην ευστροφία του να διαβάσει καλά όλες τις φάσεις στη ρακέτα και να ποστάρει ψηλότερο αντίπαλο.

-Διότι, επιτέλους, σε μια εποχή και σε ένα μπασκετικό περιβάλλον, όπου το pick n' roll αποτελεί όχι απλώς σήμα κατατεθέν, αλλά μια εθιστική (και ίσως γι αυτό βαρετή) τακτική κατεύθυνση, ο Ράιτ και κατ' επέκταση το Ρέθυμνο βαράνε το δικό τους βιολί!

-Διότι, παρά το γεγονός ότι είναι ατζαμής στα τρίποντα και σκράπας στο pick n' roll, ο 27χρονος γκαρντ αντλεί ενέργεια και επιλογές από όλες τις άλλες πηγές: διεισδύει χάρη στα πολύ γερά πατήματα και στη σταυρωτή ντρίμπλα που προκαλεί ζάλη, σουτάρει από τα 4-5 μέτρα, ποστάρει, απλώνει το κορμί του στη ρακέτα, εκτελεί μέσα από φάσεις απομόνωσης (isolation game), καρφώνει φεύγοντας σφαίρα στον αιφνιδιασμό και τελειώνει τα alley hoops.

-Διότι ταυτόχρονα δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, πασάρει κατά το δοκούν και σπλιτάρει.

-Διότι δεν είναι κηφήνας στην άμυνα, τουναντίον με την εκρηκτικότητα και την ικανότητα του στα κλεψίματα (απόρροια των μακριών χεριών) εξουδετερώνει το πλεονέκτημα του αντιπάλου και είναι ένα κλικ μπροστά. Συν τοις άλλοις παίζει καταλυτικό ρόλο στο zone press που εφαρμόζει συχνά ο Κουφός και σε συνδυασμό με τα αθλητικά προσόντα των παικτών και τη φιλοσοφία του προπονητή υποστηρίζει τον γρήγορο ρυθμό και το run and gun παιχνίδι.

-Διότι του αρέσει να ρισκάρει και συνδυάζει την ουσία με το θέαμα.

-Διότι (στο πλαίσιο της ίντριγκας και της ακραιφνούς μπασκετικής κουβέντας) χθες που μιλούσα με τον (μεγαλομέτοχο της ομάδας) Κωστή Ζομπανάκη, ο οποίος είναι αμερικανοθρεμμένος, μου εκμυστηρεύθηκε πως όταν τους έπεσε το λαχείο του Ράιτ και τον τσεκάριζε μαζί με τον Κουφό, είδε στο πρόσωπό του έναν αντίστοιχο Μαρκ Τζάκσον!

Τούτου δοθέντος και οι Ρεθυμνιώτες μπορούν πλέον να αισθάνονται πως η πόλη τους είναι σαν το Μπρούκλιν (όπου γεννήθηκε ο παλαίμαχος γκαρντ των Νικς και νυν προπονητής των Γουόριορς) ή το Μανχάταν!

-Διότι μέχρι στιγμής, με κριτήριο το ranking, έχει αναδειχθεί (μόνος του η συμισακά, που λένε και στην Κρήτη) πολυτιμότερος παίκτης σε πέντε αγωνιστικές!

-Διότι, ο τύπος κάνει όργια αντί του ευτελούς (για την αξία του και για κάποιες άλλες ταρίφες) ποσού των 60.000 δολαρίων.
-Διότι σε τελική ανάλυση είμαι από το Ρέθυμνο και θέλω να κάνω αβάντα στην πατρίδα μου!