Ναι μωρή ΑΕΚάρα...

Η ΑΕΚ κατάφερε να διασκεδάσει έστω την ύστατη στιγμή τις εντυπώσεις, να πάρει μία σημαντική νίκη εκτός έδρας σημειώνοντας τρία γκολ και να σώσει την... ντροπή της μηδενικής συγκομιδής βαθμών στο Europa League... Μπράβο στον Νίκο Κωστένογλου και στους ποδοσφαιριστές που το... έσωσαν (τη ντροπή εννοώ) στο 90΄, αλλά μέχρι εκεί!

Προσωπικά δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία να είμαι ικανοποιημένος περισσότερο από όσο περιγράφω παραπάνω από τους μόλις 3 βαθμούς σε έναν όμιλο ευκαιρία για την ομάδα να προχωρήσει και να προκριθεί στην επόμενη φάση. Η σεζόν στην Ευρώπη είναι αποτυχημένη για την ΑΕΚ. Κι αυτό δεν το διαπραγματεύομαι... Και εννοείται πως οι όποιες ελπίδες πρόκρισης χάθηκαν στα εντός έδρας ματς με Στουρμ, Λοκομοτίβ και Αντερλεχτ που η ομάδα δεν κατάφερε να πάρει ούτε έναν βαθμό! Είναι δεδομένο πλέον ότι η Ενωση πήρε αυτό που άξιζε στη διοργάνωση. Κατάφερε να μην τερματίσει με μηδέν βαθμούς μεν, ωστόσο από την άλλη πήγε στο τελευταίο ματς του ομίλου χωρίς καμία απολύτως ελπίδα πρόκρισης...

Κι όμως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν και κέρδη από ένα τέτοιο «διπλό» μέσα στην Αυστρία. Και μάλιστα για τον Νίκο Κωστένογλου είναι πολλά και μερικά από αυτά έχουν ονοματεπώνυμα: Μπουγαΐδης, Κλωναρίδης, Εγγλέζου και Τσουκαλάς είναι τα μεγάλα κέρδη σε επίπεδο εμπειριών και εμπιστοσύνης.

Επιτρέψτε μου όμως να σταθώ στην περίπτωση του Βίκτωρα Κλωναρίδη! Ο πιτσιρικάς ακραίος μεσοεπιθετικός ήταν απλά σούπερ στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα στην Αυστρία και κατάφερε να δώσει – σφραγίσει τη νίκη της ΑΕΚ με ένα υπέροχο γκολ που αν το σημείωνε ο Λέτο, ή ο Μιραλάς, ή ακόμη και ο Βιεϊρίνια προφανώς και ακόμη θα γράφαμε χιλιάδες λέξεις για να υποκλιθούμε στην αγωνιστική τους αξία και ποιότητα.

Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πλέον ότι ανήκει στην κατηγορία του έτοιμου για την ενδεκάδα της Ενωσης και αν κάποιοι έχετε ενστάσεις μπορώ να δεχτώ ότι πρόκειται για παίκτη την αξία του οποίου ΟΦΕΙΛΕΙ η ΑΕΚ να εκμεταλλευτεί φέτος και σίγουρα στο άμεσο και μακροπρόθεσμο μέλλον.

Θέλω να γράψω και δυο λόγια για τον Κώστα Μανωλά. Η συμπεριφορά του στην Αυστρία (αγωνιστική συμπεριφορά) ήταν εξαιρετική. Πέρα από το γκολ που σημειώνει και θα το ζήλευαν πολλοί φορ μεγάλης πορείας και ιστορίας, σ' όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν σχεδόν αλάνθαστος...

Μπράβο αξίζουν και στους Εγγλέζου, Μπουγαΐδη που αγωνίστηκαν και βοήθησαν απόλυτα την ομάδα. Για τον πρώτο ήμουν σίγουρος ότι θα έχει τις ευκαιρίες του και πως θα τις εκμεταλλευτεί. Για τον δεύτερο είχε μεγαλύτερη αξία η απόδοσή του διότι προέρχεται από ένα σοβαρό τραυματισμό και είναι ένα νέο παιδί στο οποίο μπορεί να ελπίζει να επενδύσει η ΑΕΚ...

Τέλος όμως. Η ΑΕΚ έκανε απλά το χρέος της απέναντι στον κόσμο της, στην ιστορία της και έπειτα στην Ελλάδα. Τώρα αφήνουμε πίσω την τραγική χρονιά στην Ευρώπη, ελπίζουμε να μας γίνει μάθημα αυτή η σεζόν για το μέλλον και κοιτάμε μόνο το ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι που ένα... διπλό μπορεί να απογειώσει αγωνιστικά την Ενωση!

Συμφωνώ απόλυτα με τη δήλωση του Κώστα Μανωλά: «Το ματς με τον Ατρόμητο είναι τελικός», είπε ο νεαρός στόπερ της ΑΕΚ και έχει απόλυτο δίκιο...

Υγ: Σούπερ ξανά (και ως αμυντικό χαφ) ο Κάλα, ενώ μια χαρά τα πήγαν και οι Γκερέιρο και Σιαλμάς (αν και άτυχος) αλλά και Κωνσταντόπουλος...