Κάρτα απεριορίστων διαδρομών!

Τα όνειρα στην Αρναία!

Έχουν πολλοί μιλήσει για το μήλο που θα πέσει απ’ τη μηλιά. Ο κύριος Χρήστος κάπως έτσι ονειρεύτηκε και τον δικό του καρπό. Στις λεπτομέρειες είναι μόνο που φαίνεται λίγο να αλλάζει η ιστορία. Ο ίδιος, έπαιξε ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο στην Χαλκιδική και από μωρό πέρασε το… φυτοφάρμακο και στον γιο του, ο οποίος γεννήθηκε στις 29 Απριλίου του 1993. Τον έπαιρνε μαζί του στα ματς που έπαιζε με φίλους του, τον πήγε στο γήπεδο της τοπικής ομάδας και στην Αρναία της Χαλκιδικής, ένα νομό μακριά από την τουριστική τρέλα της ευρύτερης περιοχής, ξεκίνησε το ταξίδι του Γιάννη. Ο Μ. Αλέξανδρος Νεοχωρίου ήταν η πρώτη κρυψώνα των ονείρων του, πριν σε σχετικά μικρή ηλικία οι φιλοδοξίες του βρουν στην Εθνική οδό!

Κάνε εγγραφή στην betfair και πάρε μπόνους έως 200 ευρώ

Στην Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης Ιερισσού και στην αντίστοιχη Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου, πατέρας και γιος είχαν πολλά να πουν. Ο κύριος Χρήστος, εργάτης στα ορυχεία - χαρακτηριστικό γνώρισμα των κατοίκων του Νεοχωρίου και των λεγόμενων μαντεμοχωριών – είχε τρέλα με το ποδόσφαιρο. Λέγεται πως ο ίδιος ήταν φανατικός οπαδός της ΑΕΚ και πως υπάρχει μια φωτογραφία του 4χρονου Γιάννη στην αγκαλιά του Δημήτρη Μελισσανίδη. Γεγονότα που ίσως ο μύθος τα δημιουργεί, αφού το 1997, όταν ο Γιαννιώτας ήταν τεσσάρων ετών, η σχέση του πρώην προέδρου της ΑΕΚ με την ομάδα ήταν μόνο σε παρελθοντικό χρόνο. Η τρέλα του θα σταθεί αρωγός για την πορεία του γιου του.

Ταξίδι στον… Άρη!

Τα 103 χιλιόμετρα που έπρεπε να ακολουθούν καθημερινά από το Νεοχώρι ως τη Θεσσαλονίκη μπορεί να έμοιαζαν και με ταξίδι στον… Άρη για τον μικρό Γιάννη. Μόλις 13 ετών εντοπίστηκε από τους σκάουτερ της ομάδας της Θεσσαλονίκης, που είχαν τις άκρες τους στην Χαλκιδική. Και από την πρώτη προπόνηση, εκείνος ξεχώριζε. «Αγωνιζόμουν σε μια ομάδα της Χαλκιδικής από όπου κατάγομαι και όταν έμαθα το ενδιαφέρον του Άρη για μένα, ανατρίχιασα», θυμήθηκε σε μια από τις μετέπειτα συνεντεύξεις του, τη στιγμή που οι άνθρωποι που ήταν γύρω από εκείνον έμοιαζαν πιο ιδανικοί να ξετυλίξουν το κουβάρι. «Είχαμε κάποιους γνωστούς στη Χαλκιδική και μας έφεραν τον Γιάννη να τον δοκιμάσουμε. Από την πρώτη προπόνηση φάνηκε η διαφορά. Ξεχώριζε ήδη πριν από έξι χρόνια. Είναι ο μοναδικός παίκτης τόσα χρόνια που ασχολούμαι που από την πρώτη προπόνηση ήταν ξεκάθαρη η απόφασή μου», είπε ο Παντελής Κοντούτσικος που στάθηκε στην στάση του κυρίου Χρήστου.

«Το σκεφτόταν ο πατέρας του λόγω της απόστασης. Καταφέραμε να τον πείσουμε, έκανε κι αυτός μία μεγάλη θυσία τόσα χρόνια». Η θυσία του πατέρα ήταν το διπλό δρομολόγιο καθημερινά για να προπονείται ο γιος του. Τρεις ώρες μέσα στο αυτοκίνητο ήταν αρκετές για να πείσει το παιδί του να δουλεύει καθημερινά για να αποδεικνύει την αξία του και για να δημιουργήσει ένα στενό δεσμό ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο. Μοιράστηκαν απογοητεύσεις και προβληματισμούς. Μοιράστηκαν την κούραση και την ελπίδα… Μοιράστηκαν την αποτυχία της ήττας και τον ενθουσιασμό της νίκης. Εκείνο που δεν έφτανε για να μοιραστούν ήταν τα πρώτα χρήματα του Γιάννη Γιαννιώτα.

Επαγγελματικός προσανατολισμός…

Η Εθνική Οδός θα σταματούσε να αποτελεί καταφύγιο συναισθημάτων το 2011. Ο Γιάννης Γιαννιώτας ενηλικιώθηκε και το καλοκαίρι κατόπιν εισήγησης του νυν προπονητή του Νίκου Πασσιαλή, θα υπέγραφε τριετές επαγγελματικό συμβόλαιο. Η ρήτρα του ορίζεται στα 150.000 ευρώ και η αμοιβή του στα 700 ευρώ! Χωρίς καν την επέμβαση του Δ.Ν.Τ.. Η εξέλιξή του ήταν τέτοια που δεν μπορούσε ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε ο κύριος Χρήστος να φανταστούν. Ο μικρός Γιάννης, που πήγαινε και παρακολουθούσε παιχνίδια από την κερκίδα, που καθόταν έξω από το γήπεδο και περίμενε μια μπάλα για να νιώσει κομμάτι του παιχνιδιού, επέλεγε αριθμό για την καριέρα του στον Άρη. Το «20», το οποίο ήταν και το πρώτο του νούμερο με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Όντας πρωταθλητής Ελλάδας στις μικρότερες ηλικίες, είχε κάθε λόγο να το θεωρεί γούρικο.

Το γούρι του, θα εμφανιζόταν στον αγωνιστικό χώρο του «Κλεάνθης Βικελίδης» στις 5 Νοεμβρίου του 2011. Εκείνος που τον επέλεξε για πρώτη φορά δεν είχε ιδέα πού πέφτει το Νεοχώρι, τι είναι η Αρναία και πόσα χιλιόμετρα είχε κάνει ο πατέρας του τα προηγούμενα χρόνια. Ο Μιχάλ Προμπίερζ θα τον επέλεγε για το πρώτο του ματς, το πρώτο του ντέρμπι. Κόντρα στον Ολυμπιακό στις 5 Νοεμβρίου του 2011 ο Γιάννης Γιαννιώτας θα κάνει το ντεμπούτο του. «Την ώρα που έβγαινα από τη φυσούνα λέω «θα με βγάλει αλλαγή στο 10’ και θα γίνω ρεζίλι σε όλη την Ελλάδα». Από την πρώτη επαφή μου με την μπάλα όμως μου έφυγε και όλο το άγχος. Έβλεπα τον Γιάννη, τον Γιώρη και τον Πρόμπιερζ να με χειροκροτούν και όλο το γήπεδο παράλληλα και είπα «εδώ είμαστε…».

Το δεύτερο κομμάτι της πίτας θα ήταν ακόμα πιο γλυκό. Βασικός και την επόμενη αγωνιστική στο Ηράκλειο, γκολ και νίκη για τον Άρη. Ο Γιάννης θα το αφιερώσει στον κολλητό του, Γιώργο Κατίδη και θα αρχίσει να γίνει θέμα συζήτησης. «Εκείνο κι αν ήταν μεγάλη αίσθηση. Όποιος παίκτης, ειδικά της ηλικίας μου, βάλει το πρώτο του γκολ στη Super League, θα έχει να το θυμάται για μια ζωή». Το επόμενο θα ερχόταν δύο μήνες μετά, το τρίτο τέσσερις μήνες μετά και η παρθενική του σεζόν ως επαγγελματίας θα του δώσει περισσότερα απ’ όσα φανταζόταν. 20 συμμετοχές, τρία γκολ και το τίμημα της επιτυχίας που ποτέ δεν μπορεί να είναι μόνο ευχάριστο.

Το καυτό καλοκαίρι!

Ο Άρης βρισκόταν σε μια δίνη προβλημάτων. Κάποιοι έκαναν προσφυγές. Άλλοι επιθυμούσαν να φύγουν. Ο Γιάννης Γιαννιώτας έκλεινε τα αυτιά και έκανε προπόνηση. Μαζί με τον Γιώργο Κατίδη προετοιμάζονταν ατομικά για το επερχόμενο Euro των Νέων, όπου και θα έφταναν μέχρι τον τελικό. Ο 18χρονος επιθετικός ήταν το Μάιο κλεισμένος από τον Ολυμπιακό. Ήταν τον Ιούνιο στόχος του ΠΑΟΚ, ήταν τον Αύγουστο διακαής πόθος της ΑΕΚ. Ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της φημολογίας, πιστός στον Άρη. Λέγεται πως ακόμα και ο πατέρας του, παρά τη δεδομένη επιθυμία του να αγωνιστεί ο γιος του στην ΑΕΚ, δεν ήθελε να «πουλήσει» την ομάδα της Θεσσαλονίκης έναντι 150.000 ευρώ που ήταν η ρήτρα.

Κάτι που ξεκαθάριζε στις συνεντεύξεις του και ο Γιάννης. «Αν έρθει κάποια στιγμή μια πρόταση από ένα σύλλογο και μου πουν ότι με τα χρήματα που θα εισρεύσουν στα ταμεία του Άρη θα λυθεί το οικονομικό του πρόβλημα, εξασφαλίζοντας παράλληλα, και το μέλλον το δικό μου και της οικογένειας μου, τι να κάνω να μην το σκεφτώ; Το μόνο που εύχομαι είναι αυτή η πρόταση να είναι από ομάδα του εξωτερικού. Έχω δεθεί τόσο πολύ με τον Άρη και τον κόσμο του που δε μπορώ να φανταστώ, ποτέ, τον εαυτό μου αντίπαλο του». Θα αποδείξει ότι εννοούσε ό,τι έλεγε. Τον Αύγουστο το έντονο πρέσινγκ της ΑΕΚ και του κολλητού του, θα γίνουν αφορμή να απειλήσει ο Άρης ακόμα και με προσφυγή στην ΟΥΕΦΑ, τη στιγμή που ο 18χρονος επιθετικός αρνείται να αποχωρήσει.

«Είχα από Αθήνα, από Θεσσαλονίκη και από εξωτερικό, απλά δεν με κάλυπτε καμία όχι στον οικονομικό τομέα αλλά προς το δικό μου συμφέρον αγωνιστικά, αλλά και μελλοντικά, έτσι αποφάσισα να μείνω ακόμη ένα χρόνο στον Άρη, άλλωστε έχω άλλα δυο χρόνια συμβόλαιο». Πρόσφατα, οι κιτρινόμαυροι που πρότειναν επέκταση και αναπροσαρμογή του συμβολαίου του, όπως και της ρήτρας. Οι κλιμακωτές αποδοχές των 70 χιλ., 100 χιλ. και 150 χιλ. ευρώ δεν ικανοποίησαν τον ποδοσφαιριστή και οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται. Παράλληλα με την καριέρα του Γιάννη Γιαννιώτα.

Εκείνη που τον έφερνε να βραβεύεται τον περασμένο Νοέμβριο δίπλα σ’ ένα κρεβάτι νοσοκομείου από τον Στέφανο Γιώρη και συγκινείται δίπλα στον δεύτερο πατέρα του, όπως θα τον αποκαλέσει εκείνη την ημέρα. Εκείνη που τον έχει φέρει στο μάτι του κυκλώνα και αρκετές ανώριμες συμπεριφορές του και θεατρινισμούς μέσα στο γήπεδο. Εκείνη που τον έκανε και πάλι πρωταγωνιστή χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Εκείνη που του χάρισε τη δυνατότητα να αφιερώσει το γκολ στον πατέρα του, που είχε γενέθλια. Το καλύτερο δώρο… Μετά από εκείνες τις διαδρομές των 170 χιλιομέτρων στην Εθνική Οδό.