Ένα χρόνο μετά...

Επί της ουσίας έχει περάσει μία αγωνιστική σεζόν, ένας χρόνος, από τότε που ο Ολυμπιακός υποδέχτηκε στο «Καραϊσκάκης» την Ντόρτμουντ σε ματς “τελικό” για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ολυμπιακός τη νίκησε με 3-1 και την άφησε τέταρτη και τελευταία στον όμιλο και φυσικά εκτός ευρωπαϊκής συνέχειας.

Από τότε, κανονικά δεν θα έπρεπε να έχουν αλλάξει και πολλά. Κι' όμως ένα χρόνο μετά η Ντόρτμουντ είναι ήδη στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε δια περιπάτου με δύο ήττες στους «32» του Europa League από την Λεβάντε. Η γερμανική ομάδα έκανε άλματα προς τα εμπρός και ο Ολυμπιακός βήματα προς τα πίσω. Γιατί άραγε συνέβη αυτό;

Καταρχάς αφού διευκρινίσω ότι αυτό που συνέβη πέρυσι είναι το οξύμωρο, το παράξενο, θα πρέπει να πούμε και ορισμένες αλήθειες. Ο Ολυμπιακός δεν έκανε βήματα προς τα εμπρός γιατί από εκείνη την ομάδα δεν κράτησε παρά ελάχιστα πράγματα, ενώ η Ντόρτμουντ έκανε άλματα, διότι από εκείνη την ομάδα δεν πείραξε σχεδόν τίποτα. Ναι το πόσο ταλέντο είχε εκείνη η Μπορούσια ήταν εύκολο να το καταλάβεις. Αλλωστε μερικούς μήνες μετά τον αποκλεισμό της πήρε δια περιπάτου το νταμπλ στη Γερμανία, ρίχνοντας μάλιστα στον τελικό του Κυπέλλο πέντε γκολ στη Μπάγερν. Παρά ταύτα, η αιτία της προόδου της Ντόρτμουντ και της οπισθοχώρησης του Ολυμπιακού βρίσκεται αλλού...

Ας δούμε σε εκείνο το 3-1 στο Καραϊσκάκη πριν από ένα χρόνο και κάτι, πώς είχε παίξει η Ντόρτμουντ. Ποια ήταν η ενδεκάδα της; Βάιντεφελερ, Πίστσεκ, Σούμποτιτς, Χούμελς, Σμέλτσερ, Μπέντερ, Γκιντογκάν, Γκέτσε, Καγκάβα (66' Μπλαστσικόβσκι), Πέρισιτς, Λεβαντόβσκι. Αν δεν το καταλάβατε, οι 9 από τους 11 είναι οι ίδιοι που πήραν την πρόκριση με την Ρεάλ, την περασμένη Τρίτη. Στη θέση του Καγκάβα που πωλήθηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, παίζει ο Μπλαστσικόβσκι που στο Καραϊσκάκη είχε μπει αλλαγή στην θέση του Καγκάβα(!!!) και στη θέση του Πέρισιτς παίζει ο Ρόις. Φυσικά προπονητής παρέμεινε στην ομάδα ο Γιούργκεν Κλοπ.

Ας δούμε τώρα σε εκείνο το 3-1 πως είχε αγωνιστεί ο Ολυμπιακός: Κοστάνσο, Μοδέστο, Μέλμπεργκ, Α. Παπαδόπουλος, Μαρκάνο, Ορμπάιθ, Μακούν (73' Μανιάτης), Μιραλάς, Χολέμπας, Ιμπαγάσα, Τζιμπούρ. Οι έξι από τους αρχικούς έντεκα δεν ανήκουν καν στον Ολυμπιακό και από τους άλλους πέντε ο Μοδέστο και ο Ιμπαγάσα δεν αγωνίστηκαν στα ματς με την Λεβάντε. Χώρια που στο ματς με τη Ντόρτμουντ είχε λείψει ο βασικός σε όλη τη χρονιά Τοροσίδης, ο οποίος επίσης δεν ανήκει πλέον στον Ολυμπιακό. Φυσικά και ο τεχνικός της ομάδας ήταν άλλος. Για την ακρίβεια μέχρι να παίξει τα ματς με τη Λεβάντε ο Ολυμπιακός είχε προλάβει να αλλάξει δύο φορές προπονητή...

Νομίζω ότι περισσότερες εξηγήσεις, από τη σύγκριση των δύο ομάδων που έπαιξαν πέρυσι στο Ολυμπιακός – Ντόρτμουντ και που έπαιξαν φέτος τα Ντόρτμουντ – Ρεάλ και τα Ολυμπιακός – Λεβάντε, δεν χρειάζονται. Προφανώς κι' αν είχε μείνει ίδιος ο Ολυμπιακός ή αν τέλος πάντων είχε κάνει δύο τρεις αλλαγές στην ενδεκάδα του και δεν είχε ξηλώσει σχεδόν όλη την ομάδα, δεν θα ήταν τώρα αυτός αντί της Ντόρτμουντ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Αν όμως ο Ολυμπιακός δεν είχε αλλάξει τα πάντα ίσως να είχε κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός και όχι δύο προς τα πίσω. Θυμίζω ότι πέρυσι έχασε την πρόκριση στα προημιτελικά του Europa League στις καθυστερήσεις, φέτος ίσως να είχε καταφέρει να φτάσει μέχρι εκεί. Θα ήταν τεράστια πρόοδος, όπως τεράστια ήταν η πρόοδος της Ντόρμουντ.

Και αυτό το κομμάτι το έγραψα γιατί τις τελευταίες ημέρες διαβάζω ότι ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος να ξανακάνει το ίδιο πράγμα που έκανε πέρυσι το καλοκαίρι. Να διώξει, πουλήσει, αφήσει ελεύθερους, 10 - 15 παίκτες και να πάρει στη θέση τους 10 -15 άλλους. Ετσι δεν μπορείς να φτιάξεις ομάδα... Ακόμη κι' αν καμιά φορά συμβαίνει (όπως για παράδειγμα συνέβη φέτος με τη Φιορεντίνα που έκανε 24 μεταγραφές) απλώς είναι μία εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Τίποτα περισσότερο...