Μικροτσούτσουνοι οπλοφόροι

Σας δίνουν ένα περίστροφο, γεμάτο και απασφαλισμένο. Σου λένε: πυροβόλησε τον απέναντι πελώριο τοίχο στα δυο μέτρα. Το πιο πιθανό είναι -αν είστε τυχερός- να πετύχετε το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού σας. Aν και εντελώς αντι-μιλιταριστής, που αγαπά όμως πολεμικές ταινίες, ταινίες δράσης, fast&furious .κ.λ.π….έτυχε στη ζωή μου να διασταυρωθώ με ανθρώπους που είχαν αγάπη (τρέλα) προς τα όπλα.

Πρώτος-πρώτος ο συμμαθητής μου ο Μιχάλης που στα 16 του είχε όλα τα τελευταία μοντέλα αεροβόλων και είχε μεγάλη έςφεση στα...εκτρηκτικά.. Μια μέρα η μαμά του ήθελε να δει, τι κάνει ο Μιχάλης όταν μένει μόνος και κρύφτηκε (τι έξυπνο!) σε μια ντουλάπα. Ευτυχώς η ντουλάπα –ήταν της παλαιάς καλής εποχής- και άντεξε στις 14 σφαίρες με την οποία την γάζωσε από το τελευταίο τύπου αεροβόλο του ο Μιχάλης, όταν εκείνη τόλμησε κρρρρρρρκκκκ να δοκιμάσει να ανοίξει (ανεπιτυχώς) την πόρτα. Πού κατέληξε ο Μιχαλιός; Δεν θα με πιστέψετε, αλλά είναι αλήθεια: Στη Λεγεώνα των Ξένων! Την τελευταία φορά τον συνάντησα στα 90’s στην πλατεία Ομονοίας. Μόλις με είδε με άρπαξε από τον μπράτσο με πήγε σε μια γωνία και το πρώτο πράγμα που μου’πε (θα’χε να με δει καμμιά 15ετία) ήταν:

-Ρε μαλάκα, κοίτα τι άγορασα.

Και βγάζει από το μπουφάν του ένα μαχαίρι, σαν αυτό που’χε ο Σβάρτσενέγκερ όταν θύμωσε που του απήγαγαν την κόρη του.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Η πρώτη μου γυναίκα ήταν κολλητή με κάποια που είχε παντρευτεί έναν παλαίμαχο μασκετμπολίστα που’χε τρέλλα με τα όπλα. Τον Νίκο. Σήκωνες το μαξιλάρι του καναπέ…νάσου ένα Ούζι. Μια φορά είχαμε μια οικονομικη συναλλαγή. Συναντηθήκαμε λοιπόν στο Κολωνάκι και μου΄δωσε τα λεφτά σε μια δερμάτινη τσάντα. Θαταν καμμιά 150.000 δρχ. σε χιλιάρικα. Απέναντι ήταν η “Alpha Bank”. Μπήκα μαζί με την τσάντα -που μου φαινόταν βαρειά- στην τραπεζα να τα καταθέσω. Περίμενα στη σειρά. Εχοντας έναν ακόμα μπροστά μου, που είχε σχεδόν τελειώσει τη δουλειά του… άνοιξα την τσάντα… άνοιγε από πάνω με φερμουάρ… και με το άλλο χέρι…αφού τη στηριξα μεταξύ αγκώνα και μέσης μου…έπιασα τις δεσμίδες… όμως δεν έπιασα μόνο δεσμίδες…αλλά και κάτι κρύο μεταλλικό… Εκανα λίγο χωρο και είδα την κάνη ενός μαύρου τεράστιου (ή έτσι μου φάνηκε) περιστρόφου.

Σκεφτείτε, από τον πανικό μου να μου ‘πεφτε η τσάντα… Τι δικαιολογία έχει κανείς να περιμένει στην τράπεζα με ένα μάγκνουμ (;) στην τσάντα του.

Ευτυχώς ημουν σχετικά ψύχραιμος… Εκλεισα την τσάντα…είπα στην ταμία μια μπούρδα και έφυγα… τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν μόλις βγήκα στο πεζοδρόμιο. Πέρασα απέναντι.

Ο Νίκος περίμενε πίνοντας καφέ. Σωριάστηκα δίπλα του και του΄δωσα την τσάντα με τα λεφτά. Την άνοιξε….

-Δεν τα κατέθεσες;

-Τι μου΄δωσες ρε βλάκα;

-Τα χρήματα.

-Τι άλλο είχε η τσάντα;

-Τι είχε;

-Ένα περίστροφο.

-Ε, και;

-Τι ε, και ρε ηλίθιε; Με έστειλες στην Τράπεζα με πιστόλι;

-Γιατί σκοπευες να πυροβολήσεις κανέναν; Ασε μας ρε παιδί μου, με τις υπερβολές σου!

Εβαλα τις δεσμιδες στιν τσέπες του μπλουτζήν μου κι έφυγα. Δεν ήταν για να τον βρίζω…ήταν 2,05 και ευρέθιστος άνθρωπος…. Αστε που οπλοφορούσε κιόλας.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το τελειότερο, αποτελεσματικότερο όπλο στις Ενοπλες Δυνάμεις είναι Οι Βατραχάνθρωποι. Ο ιστορικότερος διοικητής τους είναι ο Ναύαρχος ε.α. Ντάνης Θεοφανίδης. Από παλιά ναυτική οικογένεια. Ναύαρχος ο παππούς του. Ναύαρχος ο πατέρας του. Ο ίδιος ένας πολύ χαριτωμένος, ευχάριστα πομπώδης και ευγενής άνθρωπος. Εξαιρετικά φιλόξενος. Εξαιρετικά πολυταξιδεμένος. Με τις ξένες γλώσσες του και με άποψη για την αισθητική. Παρ΄όλα αυτά είναι Ρέηντζερ… δλδ…ισοπεδωτική πολεμική μηχανή. Κι όχι κανένας τυχαίος, αλλά ο καλύτερος. Εχω βαφτίσει την κόρη του Ντάνη, την Ηρώ. Τον ξέρω καλά. Δεν τον θυμάμαι ποτέ να’χει χάσει την αυτοκυριαρχία του και πάνω από όλα το χαμόγελο. Τωρα που το σκέφτομαι καταλαβαίνω πόσο επικίνδυνο μπορεί να’ναι αυτό. Μια βραδιά καθόμασταν στην βεράντα του σπιτιού του πίνοντας ουσικάκια με μια παρέα. Ο Ντανης έλεγε ιστορίες από το Ναυτικό…και πώς μια νύχτα πήρε τα βατράχια του και αφού κρύψανε τα όπλα… και εκεί τον ρωτησε κάποιος «τι όπλα;»…του είπε ο Ντάνης και τότε ρώτησα εγώ ηλιθίως:

-Εχεις εδώ κανένα να μας δείξεις;

Σταμάτησε απότομα και μου είπε:

-Σου λέω κάτι και να το θυμάσαι.Και το λέω εγώ που λατρεύω την πολεμική τέχνη, άρα και τα όπλα. Τα όπλα δεν είναι για το σπίτι…είναι για τα στρατόπεδα.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Διαβάζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν όπλα σπίτι τους για να αυτοπροστατευθούν. Σύμφωνα με τον Ντάνη, οι πιθανότητες να πυροβολήσει ένας μέσος άνθρωπος τον επιτιθέμενο στο σπίτι του και μάλιστα αιφνδιαζόμενος… δεν θαρθει με ραντεβού ε;… είναι απείρως λιγότερες από το να πυροβολήσει τη γυναίκα του , τα παιδιά του και το πιθανότερο όλων να αυτοπυροβοληθεί.

Το να πάρεις ένα περίστροφο, να σημαδέψεις, να πατήσεις την σκανδάλη και να πετύχεις σχετικά κοντά στον στόχο…. έτσι επειδή έτυχε να έχεις ένα όπλο…είναι απίστευτα δύσκολο.

Τα όπλα «κλωτσάνε» άγαρμπα… και το κακό είναι ότι όσο πιο μικροτσούτσουνος είσαι τόσο μεγαλύτερο όπλο θες…που βέβαια κλώτσάει ακόμα περισσότερο. Πιο ευκολα σκοτώνεις το περιστέρι που πετά αμέριμνο από πάνω παρά τον ληστή στο ένα μέτρο απέναντι σου.Φαντάσου να τρέμει και το χέρι σου από τον αιφνιδιασμό…

Αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε κάποιον που να ξέρει. (όχι να λέει ότι ξέρει… αλλά να ξέρει!)

Διαβάζω για τους πολιτικούς και τα περί οπλοφορίας… και γελάω Τους φαντάζεστε να (μας) πυροβολούν κιόλας;

Τι το χρειάζεται το όπλο ο βουλευτής; Αφού έχει φρουρά.

Δηλαδή, ποιόν να πυροβολήσει; Αυτούς που αχρήστευσαν τη φρουρά του; Φαντάζεστε π.χ. τον Νικήτα Κακλαμάνη σε οδομαχίες και τον Απόστολο Κακλαμάνη back to back να του φωνάζει: σε καλύπτωωωω!

Κάπου το΄χουμε χάσει εντελώς.

Πρέπει λέει να αφήνουν τα όπλα έξω από τη Βουλή…. Αυτό γινόταν μόνο στα πολύ προχωρημένα Σαλούν στην Αγρια Δύση.

Θα μου πείτε ότι μπορεί να θέλουν να οπλοφορούν μπας και καμμιά φορά τους έρθει να αυτοκτονήσουν. Βράδι γραφω το post… λέω και καμμιά μαλακία…. Πιο πιθανό βρίσκω να πυροβολήσει κάποιος από δαύτους τη μυτη του- γιατί το πουλί του θα'ναι λίγο δύσκολο- σε κανένα κότερο.

ΑΣΧΕΤΟ:

Χαχαχαχαχαχα πώς το'πε σρτην πρώτη συνέντευξη ο Νταμπίζας;

-Τραβάω, λοιπόν σε όλα μία κόκκινη γραμμή!

Κόκκινη; ΚΟΚΚΙΝΗ; Κ-Ο-Κ-Κ-Ι-Ν-Η;

Κλαίωωωωωωω!

Τουλάχιστον το επικοινωνιακό το'χει ο μπαγάσας.