Το κτύπημα της κόμπρας!

15ο ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ

ΠΟΤΕ: Παρασκευή 3 και Κυριακή 5 Μαΐου 2002. ΠΟΥ: Pala Malaguti, Μπολόνια. ΑΥΤΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Παναθηναϊκός... ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Ταυτοπροσωπία, στην κορυφή οι Πράσινοι για τρίτη φορά και η Ελλάδα για τέταρτη. ΜVP: Ντέγιαν Μποντιρόγκα.

Έχουν περάσει ήδη εννιά χρόνια από εκείνη τη βραδιά και θυμάμαι σαν να συμβαίνει τώρα, τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, έξω από τα αποδυτήρια του «Pala Malaguti» να βάζει με τον παροιμιωδώς λακωνικό τρόπο του - έναν τίτλο σε καθένα από τα τρία ευρωπαϊκά τρόπαια που είχε κατακτήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Παναθηναϊκός...

«Το πρώτο ήταν σίγουρα το πιο γλυκό. Το δεύτερο έφερε την καταξίωση. Ε, το αποψινό, ρε παίδες, είναι το πιο μάγκικο», είπεν και ελάλησεν, έχοντας ζητήσει ο ίδιος από τους δημοσιογράφους «να ρητορεύσω μια φορά κι εγώ όπως ο Ιωαννίδης»!

Παρεμπιπτόντως αυτό το πιο πιο μάγκικο (όπως το χαρακτήρισε ο Αλβέρτης) τρόπαιο του Παναθηναϊκού υπήρξε αντικείμενο μιας ειρωνείας της τύχης, διότι οι αγώνες του 15ου φάιναλ φορ μεταδόθηκαν από το (Ολυμπιακών αποχρώσεων) TV Magic, με σχολιαστή τον (αδερφικό φίλο μου) Φιλέρη, τον οποίο συνεχάρησαν οι Γιαννακόπουλοι για τις μεταδόσεις του, λες και ο Γιάννης θα έκανε κάτι διαφορετικό...

Αυτό το διαφορετικό το έκανε σε δύο πράξεις και με το παραπάνω ο Παναθηναϊκός, που είχε προκριθεί στο φάιναλ φορ, την τελευταία στιγμή και από σλοβενική σπόντα: οι μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης πήραν in extremis το εισιτήριο, εξαιτίας της νίκης της Ολίμπια στο ΣΕΦ, σε έναν όμιλο στον οποίο εκτός από τους αιωνίους συμμετείχε και η ΑΕΚ! Α, συν τοις άλλοις, εκείνη τη σεζόν στο πρωτάθλημα της Α1, ο Παναθηναϊκός είχε ηττηθεί (και) από τον Ιωνικό Νέας Φιλαδελφείας, είχε ηττηθεί από τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό του Κυπέλλου, ενώ στη συνέχεια (μετά το sweep από τον αιώνιο αντίπαλό του) έμεινε έξω και από τους τελικούς της Α1!

Ο θρίαμβος του Παναθηναϊκού στην Μπολόνια θα μνημονεύεται πάντοτε ως έπος, διότι στα προγνωστικά (που δεν απείχαν και πολύ από τα πραγματικά δεδομένα) ο Παναθηναϊκός λογιζόταν ως Νο 4, πίσω από την Κίντερ Μπολόνια, τη Μακάπι Τελ Αβίβ και την Μπενετόν Τρεβίζο. Αλλά όλοι μας λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο, που λεγόταν Ομπράντοβιτς και σε εκείνο το φάιναλ φορ έδωσε την παράσταση της ζωής του!

Στην Μπολόνια ο Παναθηναϊκός εκθρόνισε τους δυο βασιλιάδες της προηγούμενης σεζόν, καθώς η Μακάμπι ήταν νικήτρια του φάιναλ φορ της Σουπρολίγκας και η Κίντερ πρωταθλήτρια της Ευρωλίγκας! Στον ημιτελικό οι Πράσινοι επιβλήθηκαν των Ισραηλινών (και εκδικήθηκαν για την ήττα τους στο Παρίσι) με 83-75, καθώς οδήγησαν την επίθεση της Μακάμπι στα πλάγια (όπου είχε διαγνωσθεί πρόβλημα), ενώ αντέδρασαν αποτελεσματικά σε όλες τις αμυντικές αλλαγές του Ντέιβιντ Μπλατ και κυρίως στη ζώνη προσαρμογής. Στον δε τελικό κόντρα στους αμφιτρύωνες της διοργάνωσης, ο Ομπράντοβιτς έβγαζε τον έναν μετά τον άλλον, λαγούς από το καπέλο του: άλλοι ήταν αναμενόμενοι (βλέπε Μποντιρόγκα, Κουτλουάι) κι άλλοι ήρθαν από το... πουθενά όπως ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, που πήρε παραμάζωμα τους διάσημους αντιπάλους του μέσα στη ρακέτα.

Στη λήξη του αγώνα εκτυλίχθηκε μια συγκινητική σκηνή στα αποδυτήρια, καθώς ο γερόλυκος (που ωστόσο αγωνίζεται ακόμη και τώρα, ύστερα από εννιά χρόνια) Ντάριλ Μίντλετον έκλαιγε στην αγκαλιά του Ομπράντοβιτς, που λίγο αργότερα αποκωδικοποιούσε την επιτυχία: «Πρώτη φορά στη ζωή μου κοουτσάρισα μια ομάδα με τόση αυτοσυγκέντρωση, μαγκιά και διάθεση για θυσία και γι' αυτό δεν με νοιάζει καμιά πρόταση απ' όπου κι αν προέρχεται. Ακόμη κι από το ΝΒΑ», έλεγε ο προπονητής του Παναθηναϊκού, ο οποίος εκείνο το βράδυ ήταν χείμαρρος. «Αλλάζουν οι κανονισμοί, οι παίκτες, οι συνθήκες, αλλά εγώ είμαι πάντοτε εδώ. Λένε ότι οι ομάδες μου παίζουν αργό μπάσκετ, δεν έχουν φαντασία και δεν προσφέρουν θέαμα. Οκέι! Εάν έλθει αύριο ο κύριος Παύλος και μου ζητήσει να βάζουμε εκατό πόντους, θα του κάνω το χατίρι, γιατί αυτός με πληρώνει και πάλι θα νικάμε και θα παίρνουμε τα τρόπαια»!

Περισσότερο από έπος, η Μπολόνια μάλλον πρέπει να χαρακτηριστεί ως ένα όνειρο και το σημειώνω αυτό, με αφορμή αυτό που γύρισε ο Ομπράντοβιτς και ρώτησε τον Ιτούδη μετά το τρίποντο του Κουτλουάι: «Μπρε Δημήτρη, ονειρευόμαστε ή είμαστε ξύπνιοι;»

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ

1. Παναθηναϊκός

2. Κίντερ Μπολόνια

3. Μακάμπι Τελ Αβίβ

4. Μπενετόν Τρεβίζο

OI ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ- ΜΑΚΑΜΠΙ 83-75

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αλβέρτης 11, Καλαϊτζής 2, Ρότζερς 5, Μουλαομέροβιτς 6, Μποντιρόγκα 26, Μίντλετον 15, Κουτλουάι 9, Αλμπάνο, Παπαδόπουλος 9, Σάντσεζ.

ΜΑΚΑΜΠΙ: Χένεφελντ, Σαρπ 3, Χάφμαν 16, Πάρκερ 11, Σέλεφ 8, Μπουρστέιν 18, Τσούρτσιτς 3, Μακ Ντόναλντ 11, Μπεσόκ 5.

ΚΙΝΤΕΡ - ΜΠΕΝΕΤΟΝ 90-82

ΚΙΝΤΕΡ: Τζινόμπιλι 14, Μπετσίροβιτς 14, Γκρέιντζερ, Φρόζινι 4, Άντερσεν 15, Ριγκοντό 4, Γκρίφιθ 13, Σμόντις 8, Γιάριτς 18.

ΜΠΕΝΕΤΟΝ: Νικόλα 3, Έντνι 19, Πίτις, Μαρκονάτο 5, Μπουλέρι 4, Τσικάλκιν 7, Νάχμπαρ 17, Μπελ 19, Γκαρμπαχόσα 8.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 3Η ΘΕΣΗ

Για πρώτη και για μοναδική φορά στα χρονικά των φάιναλ φορ δεν διεξήχθη μικρός τελικός.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΚΙΝΤΕΡ 89-83

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Μουλαομέροβιτς 6 , Κουτλουάι 22 (3/5δ., 4/7τρ., 4/6β., 5ρ.), Μποντιρόγκα 21 (7/12δ., 1/2τρ., 4/4β., 7ρ., 4ασ., 1κλ., 2λ.), Αλβέρτης 11 (3/4δ., 1/3τρ., 2/2β., 3ρ., 3κλ.), Μίντλετον 10 (2/4δ., 6/8β.), Καλαϊτζής, Ρότζερς 7, Παπαδόπουλος 12 (4/7δ., 4/4β., 5ρ., 3λ.), Σάντσεζ. Κόουτς: Ομπράντοβιτς

ΚΙΝΤΕΡ: Γιάριτς 11 (4/7δ., 0/5τρ., 3/8β., 5ρ., 5ασ., 3κλ., 2λ.), Τζινόμπιλι 27 (3/5δ., 3/5τρ., 12/13β., 5ρ., 2ασ., 3κλ., 3λ.), Ριγκοντό 3, Σμόντις 23 (6/7δ., 2/4τρ., 5/7β., 6ρ., 2κλ., 2λ.), Γκρίφιθ 2, Μπετσίροβιτς 4, Άντερσεν 3, Γκρέιντζερ 10 (2/2δ., 2/4τρ.,0/2β.), Φρόζινι 8. Κόουτς: Μεσίνα.

Διαιτητές: Μπετανκόρ (Ισπανία), Αρτεάγα (Ισπανία), Μπραζάουσκας (Λιθουανία)

Η ΜΠΟΛΟΝΙΑ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

• ΚΩΔΙΚΟΣ: «Κόμπρα»… Όπως ακριβώς χαρακτήρισε ο Μεσίνα τον Ομπράντοβιτς δικαιολογώντας ότι «κτυπά ακαριαία εκεί όπου δεν το περιμένεις». Όντως η (εκ των προτέρων χαραγμένη) στρατηγική του Ζοτς, αλλά και οι κινήσεις του στη διάρκεια και των δύο αγώνων είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη ανατροπή των σκηνικών και τη νίκη του Παναθηναϊκού.
• Ο ΩΡΑΙΟΣ: Ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ της Μπολόνιας, ένα παράσημο το οποίο πήρε στο σπίτι του στην Κηφισιά και εν συνεχεία το έβαλε στις αποσκευές του για τη Βαρκελώνη, όπου πέτυχε το δικό του re-peat. Ο «Ντέκι» σημείωσε 47 πόντους στα δύο ματς, καθάρισε σαν αβγά τη Μακάμπι και την Κίντερ και υπήρξε ο παίκτης στον πλουραλισμό του οποίου στηρίχθηκε ο Ομπράντοβιτς για να παίξει.... μπάλα στη σκακιέρα του μεγάλου τελικού.
• Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ: Ο Σάνι Μπετσίροβιτς, ο οποίος τότε βρισκόταν στην αντίπερα (από τον Παναθηναϊκό) όχθη. Ένα λεπτό και εννέα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του τελικού (και ενώ ο Παναθηναϊκός προηγείτο με 82-80) Σλοβένος γκάρντ έφυγε στον αιφνιδιασμό και βρέθηκε φάτσα με το καλάθι, αλλά αστόχησε στο λέι απ και αποκόμισε ένα φάουλ. Φευ, όμως, για αυτόν και τους οικοδεσπότες του φάιναλ φορ, έχασε και τις δύο βολές και άρπαξε πάνω στο νήμα τον τίτλο του homme fatal από τον Νταμίρ Μουλαομέροβιτς, που είχε 5/18 σουτ και επτά λάθη στα δύο ματς...
• Ο ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΣ ΗΡΩΑΣ: Άνευ συναγωνισμού ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. Πρωτάρης εκείνη τη σεζόν στον Παναθηναϊκό (εκ μεταγραφής από τον Ηρακλή) ο Λάζος έγινε ο πολιορκητικός κριός με τον οποίο ο Ομπράντοβιτς αποτόλμησε να ρίξει το οχυρό των Ισραηλινών και των Ιταλών.Και πώς; Με αρκετή δουλειά στην προπόνηση, αλλά κυρίως με την προτροπή που του έδωσε στην ανάπαυλα των δύο αγώνων: «Κοίτα αγοράκι μου, έξω έχουν μαζευτεί όλοι οι σκάουτερς του ΝΒΑ για να δουν τον Χάφμαν, τον Γκρίφιθ, τον Μπεσόκ, τον Άντερσεν και και πάει λέγοντας. Μπες λοιπόν μέσα και δείξε τους τα αρχ...α σου για να καταλάβουν ποιος είναι ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη». Ε, δεν ήθελε και πολύ ο Λάζος για να.... ψηλωθεί, να πωρωθεί και να κάνει τις ζημιές του!
• ΠΗΓΕ ΤΣΑΜΠΑ: Το αλάτι που πετούσε στον Ομπράντοβιτς ένας ηλικιωμένος οπαδός της Βίρτους στο ημίχρονο του τελικού. Τον έκοψε με την άκρη του ματιού του ο Ζέλικο και τον πλησίασε για να λύσει την απορία του. «Εμείς αυτή τη χειρονομία την έχουμε για γρουζουζιά και στο πετάω για να σου πάνε όλα στραβά από δω και πέρα», του απάντησε ο φίλαθλος της Κίντερ και ο Ομπράντοβιτς σταυροκοπιόταν!
• ΤΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ: Για πρώτη φορά στα χρονικά, Παύλος, Θανάσης και Κώστας Γιαννακόπουλος ταξίδεψαν με το ίδιο αεροπλάνο, ώστε να επιστρέψουν στην Αθήνα μετά τον τελικό! Αυτό, ως γνωστόν, δεν το κάνουν ποτέ τα «αφεντικά» μιας επιχείρησης για ευνόητους λόγους...
• Η ΓΚΑΦΑ: Οι διοργανωτές είχαν ετοιμάσει μπλουζάκια για να τα φορέσουν οι παίκτες της πρωταθλήτριας Ευρώπης, αλλά οι «πράσινοι» δεν τα άγγιξαν καν και τα γύρισαν πίσω μόλις τα είδαν. Ο λόγος; Ήταν κόκκινα!
• ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ: Γιατί στ' αλήθεια εκείνη τη χρονιά δεν έγινε ο (εν πολλοίς αχρείαστος, αλλά συνηθισμένος) μικρός τελικός; Πάντως τα «βραβεία» των τρίτων τα παρέλαβε η Μακάμπι που είχε μείνει στην Μπολόνια για προληπτικούς λόγους, μετά την απειλή των Γιαννακόπουλων προς την Ευρωλίγκα ότι θα αποσύρουν την ομάδα από τον τελικό! Σαν καβάντζα δηλαδή...
• Η ΑΤΑΚΑ: «Στην καριέρα μου ως προπονητής έχω πάρει τρόπαια με διάφορους παίκτες και τώρα για να είμαι ειλικρινής, ήθελα να πάρω ένα με τον Λάζο. Ποιος ξέρει, του χρόνου μπορεί να μου καρφωθεί η ιδέα να πάρω άλλο ένα, αυτή τη φορά με τον... Σβορώνο»! Τάδε έφη Ομπράντοβιτς μετά τον τελικό, αναδεικνύοντας τα (εκάστοτε) κίνητρα του. Για την Ιστορία, ο Σβορώνος ήταν ο νεαρός παίκτης (αλά Ζούμπος τώρα), που συμπλήρωνε το ρόστερ του Παναθηναϊκού, ωστόσο την επόμενη χρονιά ο Παναθηναϊκός έμεινε εκτός νυμφώνος...
• ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ: Ένα μόνο; Ένα σωρό από τον Ομπράντοβιτς που ανακάτεψε την τράπουλα και ξεπέρασε την πιο διεστραμμένη φαντασία, αλλά και τον εαυτό του στον ημιτελικό της Κωνσταντινούπολης (1991). Τα αριστουργήματά του στον τελικό σε τίτλους: 1. Για πρώτη φορά έπαιξε τόση ώρα με χαμηλό σχήμα και με τον Μποντιρόγκα ως πόιντ γκαρντ στα πρώτα 10'' της επίθεσης και ως τεσσάρι στη συνέχεια. 2. Όταν η Κίντερ προηγήθηκε με 43-29, έριξε στη μάχη (όπως και στον ημιτελικό) τον Λάζο και τροποποίησε τη λειτουργία της δεύτερης περιστροφής στην αδύνατη πλευρά της άμυνας, επειδή μέχρι τότε οι βοήθειες στα βαθιά της ρακέτας, τα rotations ψηλών-κοντών και η τακτική να οδηγηθεί η αντίπαλη επίθεση προς μία πλευρά (το λεγόμενο «one side») είχαν επιτρέψει στους γηπεδούχους να έχουν 7/15 τρίποντα. 3. Έδωσε εντολή για κοντρόλ ρυθμό και ζήτησε επειγόντως να κοπούν οι διεισδύσεις και τα split των παικτών της Κίντερ και να ανέβει η πίεση, ακόμη και σε μη συμβατά μαρκαρίσματα (όπως για παράδειγμα του Αλβέρτη που από τον Σμόντις πήγε πάνω στον πόιντ γκαρντ Γιάριτς). 4. Ρισκάρισε αφήνοντας στο παρκέ τον επιρρεπή στα λάθη Μουλαομέροβιτς για να απασχολεί την άμυνα του Μεσίνα. 5. Επέμεινε στα pick 'n' roll με παραλήπτες της μπάλας και εκτελεστές τον Παπαδόπουλο και τον Μίντλετον, που πέτυχαν 22 πόντους έναντι μόλις πέντε των σέντερ της Κίντερ.
• ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑΣ: Ύστερα από δύο ευρωπαϊκές κούπες και μια τετραετία στον Παναθηναϊκό, στο τέλος εκείνης της σεζόν ο Μποντιρόγκα επέστρεψε στην Ισπανία για να φορέσει τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Οδήγησε αμέσως (2003) τους «μπλάου γκράνα» στο θρόνο της Ευρωλίγκας στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης, έμεινε εκεί έως το 2005 και έπαιξε άλλες δύο σεζόν στη Λοτομάτικα Ρόμα. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στις 8 Ιουνίου του 2007, διετέλεσε δύο χρόνια τζένεραλ μάνατζερ της ιταλικής ομάδας και επέστρεψε στο Βελιγράδι, όπου πριν από λίγες εβδομάδες ανέλαβε μάνατζερ της εθνικής ομάδας της Σερβίας, ρόλο με τον οποίο θα ντεμπουτάρει επισήμως στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας.
• ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ... τον (δικαιολογημένα) έξαλλο πανηγυρισμό του (σεσημασμένου άλλωστε για τη ροπή του προς τη... δημαγωγία) Ιμπραήμ Κουτλουάι, μόλις πέτυχε το τρίποντο με το οποίο ο Παναθηναϊκός αύξησε τη διαφορά στους πέντε πόντους (85-80). Εάν δεν έμεναν 49 δευτερόλεπτα, που για έναν αγώνα μπάσκετ είναι μια ζωή, είμαι σίγουρος ότι ο «sexy Ibo» θα έφευγε από το γήπεδο και θα ανέβαινε στην εξέδρα!
• ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ... Στα απρόοπτα, ασυνήθιστα και εν προκειμένω πρωτοφανή για τα δεδομένα των φάιναλ φορ, κατέχει περίοπτη θέση η μπούκα των Γιαννακοπουλαίων στο συμπόσιο που διοργάνωνε την ημέρα του ρεπό η ULEB. Ο Παύλος και ο Θανάσης εισέβαλαν στην αίθουσα, κατηγόρησαν την ηγεσία της Ευρωλίγκας για την οικονομική αφερεγγυότητά της και απείλησαν με αποχώρηση από το φάιναλ φορ! Ο Μπερτομέου τα χρειάστηκε, όχι μόνο διότι η διοργάνωση κινδύνευε να τιναχθεί στον αέρα, αλλά και επειδή όλα αυτά συνέβησαν ενώπιον των υψηλών προσκεκλημένων της από τη Formula-1, το ΝΒΑ, την Premiership και την UEFA! Σημειωτέον ότι ήταν Μεγάλο Σάββατο και το ίδιο βράδυ ως καλοί Χριστιανοί όλοι οι Έλληνες που ήμασταν στην Μπολόνια πήγαμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου και παρακολουθήσαμε τη λειτουργία της Ανάστασης, αλλά (για να πω την αμαρτία μου) μας έλειψε η μαγειρίτσα! Την επόμενη μέρα την κοπάνησα για λίγο και πήγα για τον παραδοσιακό οβελία σε μια κωμόπολη κοντά στην Μπολόνια, το Καστενάτσο, όπου μένει ένας Ρεθυμνιώτης φίλος μου, οπότε δεν μου έλειψε η πασχαλιάτικη ατμόσφαιρα. Το βράδυ μετά τον τελικό καθίσαμε στο σαλόνι του ξενοδοχείου «Jolly», όπου είχε καταλύσει ο Παναθηναϊκός και έμενε επίσης ο (μέχρι προ τριών μηνών) προπονητής του Ολυμπιακού Ηλίας Ζούρος, ο οποίος μας ανέλυσε όλη τη στρατηγική του Ομπράντοβιτς στην άμυνα side! Α, και κάτι τελευταίο: στον πίνακα των αποδυτηρίων πριν από τον ημιτελικό με τη Μακάμπι, ο Ομπράντοβιτς έγραψε μια εντολή: «Κρατήστε τον Μακ Ντόναλντ κάτω από τους 12 πόντους». Όπερ και εγένετο με ακρίβεια, διότι ο μετέπειτα παίκτης του Παναθηναϊκού σημείωσε έντεκα!