Ο καθρέφτης ΣΟΥ!

Το μαύρο του το χάλι είχε λοιπόν ο Παναθηναϊκός (και) στον Βόλο. Και μάλλον δεν την ψάχνεις πλέον για το αν θα παίξεις Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά για το αν θα βγεις έστω και στο Γιουρόπα. Γιατί υπάρχει και ο συγκεκριμένος κίνδυνος και είναι μάλιστα ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΣ. Να ξαναγίνει δηλαδή ακόμη και του… Κουτσουπιά! Ας το έχουμε κι αυτό το σενάριο στο μυαλό μας, ώστε να είμαστε έτοιμοι για όλα.

Να σας πω κάτι, για να μην το κουράζουμε και να μη χαλάμε τζάμπα τις καρδιές μας; Καμία απολύτως έκπληξη δεν μου προκαλεί πια η εικόνα αυτή. Το παράδοξο τέτοια εποχή και το παρά φύση θα ήταν να πετούσες φωτιές και να έπαιζες μπαλάρα. Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτό το πράγμα που βλέπουμε από το Καραϊσκάκη και μετά μέσα στο γήπεδο είναι ο σημερινός καθρέφτης του Παναθηναϊκού σε ΟΛΑ τα επίπεδα. Από τον πιο απλό ως τον πιο σύνθετο τομέα, έτσι είσαι…

Δεν γίνεται με άλλα λόγια να εξαιρεθούν από τη γενικότερη σήψη οι ποδοσφαιριστές. Είναι… φυσιολογική εξέλιξη να ακολουθούν και αυτοί την πορεία του συλλόγου στα υπόλοιπα επίπεδα. Είσαι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ διοικητικά, είσαι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ εξωαγωνιστικά και περίγελος σε όλα τα θεσμικά (;) όργανα, έχεις τον κόσμο σου διχασμένο και μπερδεμένο, γενικώς είσαι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ σε όλα τα… προφανή. Άρα από πού και ως πού να έχεις και ομάδα;

Αυτή τη στιγμή από τον νούμερο ένα στην ιεραρχία, μέχρι και τον… κηπουρό, ο Παναθηναϊκός νοσεί και υπολειτουργεί, κύριοι. Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα υπόλοιπα είναι απλά για να τα λέμε και να παρηγορούμαστε. Εννοείται πως το ερώτημα «γιατί φτάσαμε ως εδώ;» αλλά και το «ποιοι βολεύονται με αυτή την κατάσταση και τι ετοιμάζουν;» έχει μια σχετική σημασία και μπορεί να δώσει πολλές εξηγήσεις. Ωστόσο, επαναλαμβάνω πως η αγωνιστική εικόνα του συλλόγου είναι απλά η… φυσιολογική εξέλιξη σε όλα τα παραπάνω. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.

Το κακό με τους παίκτες του Παναθηναϊκού, γιατί σαφώς και δεν είναι άμοιροι ευθυνών, είναι ότι έχουν αποδείξει ότι μπορούν. Άρα μάλλον δεν θέλουν και τα έχουν γράψει όλα στον κόκορα. Ξέροντας ότι τα περισσότερα αναθέματα θα πέσουν (και σωστά με βάση την ιεραρχία και τις πράξεις) στη διοίκηση έχουν παρατήσει τα πάντα. Υπολειτουργούν, δεν σέβονται τη φανέλα της ομάδας και ξεφτιλίζονται.

Έχουν φτάσει στο σημείο να τους φωνάζει η κερκίδα του Βόλου «είστε οι καλύτεροι πελάτες» και να μπαίνει στην αντίπαλη περιοχή ο… Τζόρβας στο 90’ μπας και γίνει το… θαύμα και ισοφαρίσουν. Σε ποιους; Σε αυτούς που ξεφτίλισαν μέσα έξω τους πρωταθλητές. Κι αυτό τους αφορά από τον πρώτο ως τον τελευταίο. Όλοι έδειξαν ως και την κλοπή στο Καραϊσκάκη ότι μπορούν, όλοι σφυρίζουν εδώ και τρεις μήνες αδιάφορα.

Πιο ζωντανό παράδειγμα για τα παραπάνω δεν μπορεί να υπάρξει από την περίπτωση του Σισέ. Φωτιά θα πέσει να μας κάψει και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να πει κουβέντα γι’ αυτόν τον απίστευτο τύπο, είναι όμως και εκείνος ένα από τα θύματα της ιστορίας. Ίσως και το μεγαλύτερο. Γι’ αυτό και παρουσιάζεται αγνώριστος. To γεγονός ότι ξενέρωσε (ακόμα και) ο Σισέ τα λέει όλα. Και δεν ξενέρωσε για τον Μαρινάκη και τον Μπέο, αλλά επειδή όπως είπαμε είσαι πια ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ. Αν του δώσεις όραμα, δεν έχει να πάει πουθενά. Με αυτά που βλέπει όμως, τζάμπα καίει η λάμπα...

Εδώ που έχεις φτάσει δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, ούτε οδηγούν κάπου τα αναθέματα. Παίζεις «άμυνα» για μια εβδομάδα, προσπαθείς απλά να σώσεις την παρτίδα (κάτι που πλέον περισσότερο εστιάζεται στο να βγεις Γιουρόπα παρά να κουνήσεις σεντόνι) και στο καπάκι ρίχνεις όλο σου το βάρος στην επόμενη μέρα. Με νύχια και με δόντια, με όλες σου δυνάμεις, ώστε να αποφύγεις το ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ. Το έχεις ξαναδεί το έργο και ήταν ΕΦΙΑΛΤΗΣ. Αυτά γιατί έχω και ταξίδι καθώς είχα την έμπνευση να πάω στον Βόλο…
ΥΓ. Για το μπάσκετ μία μόνο κουβέντα: Στα τρία, το ένα (και πιο αδιάφορο) δώρο. Από τους διαιτητές…