Pablo vs. Garcia!

Round one...

Ο ΠΑΟΚ έψαχνε για αμυντικό μέσο. Για έναν παίκτη που θα έκανε τη διαφορά μέσα στο γήπεδο, αλλά και θα μπορούσε να αποτελέσει αντίβαρο στις μεταγραφές... αεροδρομίου που έκανε ο Άρης. Όταν προτάθηκε ο Πάμπλο Γκαρσία, τον Ιούλιο του 2008, ήταν μια καλή περίπτωση. Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, που συνοδευόταν από ένα πλούσιο βιογραφικό, ένα... περίεργο ποινικό μητρώο και απλησίαστες οικονομικές απαιτήσεις. Σύντομα, όμως, το απαγορευτικό θα αιρόταν. Οι 800.000 ευρώ ετησίως θα έπεφταν στις 500.000 και συνεπώς 1 εκ. ευρώ για διετές συμβόλαιο και η μεταγραφή θα ήταν γεγονός.

Στις 24 Ιουλίου ανακοινώθηκε πως υπήρχε συμφωνία και τρεις μέρες μετά, η πρώτη γνωριμία ήταν γεγονός. Ο κόσμος τον αποθέωνε, άναβε βεγγαλικά, γέμισε το αεροδρόμιο «Μακεδονία». Ο Πάμπλο με το ζόρι χαμογέλασε και άφησε μερικές κουβέντες να του… ξεφύγουν. «Ήθελα πολύ να έρθω στη Θεσσαλονίκη και πραγματικά έχω πολύ όρεξη να παίξω για τον ΠΑΟΚ και μπροστά στον κόσμο του. Επαναλαμβάνω ότι σκοπός μου είναι να δίνω σε κάθε παιχνίδι το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μου».

Knock down!

Μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου του 2008 ήταν ένας ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ. Κρινόταν για την απόδοσή του στο γήπεδο, για τις δυνάμεις του, για την προσωπικότητά του... Στις 16 του μήνα, η ιστορία άλλαξε. Οι οπαδοί του δικεφάλου θα έβρισκαν τον ήρωά τους, τον «Τσε» της Τούμπας. Οι υπόλοιποι θα έβρισκαν τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον άνθρωπο που θα λατρεύουν να μισούν, το νέο «Λάζαρο Σέμο» για εκείνον που έβλεπαν και λάτρευαν τον Λουίς Ντιόγκο ως τον νέο «Τζιοβάνι». Στο Στάδιο Καραϊσκάκη, ο Πάμπλο Γκαρσία θα θυμηθεί τον αντιστασιακό του χαρακτήρα.

Το κατεστημένο για τον ίδιο και τον κόσμο του ΠΑΟΚ ήταν ο Ολυμπιακός, ήταν ο Κάκος, ήταν ο Βραζιλιάνος επιθετικός. Με κίνηση που θύμιζε μέλος συμμορίας, έπιασε τον Ντιόγκο από τη φανέλα και του έριξε γροθιά στο στομάχι. Οι στιγμές που ακολούθησαν είναι μνημειώδεις, όσο και το σπριντ του Ντουντού για να ξεφύγει από τον μανιασμένο Γκαρσία, που έμοιαζε αρκούντως θολωμένος για να τα βάλει με όλους. Η ποινή των τριών αγωνιστικών θα είναι το πρώτο μέτρο για να τον συνετίσει. Έστω κι αν επέμενε στη δική του πλευρά της ιστορίας, για την αγκωνιά που είχε δεχτεί νωρίτερα και είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει δύο δόντια. «Ο Ντιόγο μου έδωσε ένα κτύπημα εκτός φάσης και εγώ απάντησα. Οφθαλμός αντί οφθαλμού, και οδόντας αντί οδόντος».

Δε χρειάστηκε τίποτα παραπάνω. «Π.Α.Ο.Κ. θρησκεία τρομοκρατία τιμή και δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία», είναι το σύνθημα που επιλέγουν οι οπαδοί του δικέφαλου για να τον τιμήσουν και το πρόσωπό του γίνεται μπλουζάκι και σήμα επανάστασης. Την ίδια στιγμή, όμως, ο ίδιος έχει «σημαδευτεί». Θα αποβληθεί και πάλι στο αμέσως επόμενο ματς που θα χρησιμοποιηθεί και οργισμένος θα δηλώσει... «Υπάρχουν πολλοί που δεν τους αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζομαι και ίσως να θέλουν να φορέσω και φούστα για να παίξω».

Round two...

Οι τρεις κόκκινες κάρτες σε 23 παιχνίδια, η επιπλέον τιμωρία του για το χτύπημα στον Ντιόγκο, οι μηδέν ασίστ, τα μηδέν γκολ και το βαρύ συμβόλαιο ήταν κάποιοι από τους λόγους που ο ΠΑΟΚ σκεφτόταν το καλοκαίρι του 2009 να παραχωρήσει τον Πάμπλο Γκαρσία. Άλλωστε, στα πλέι οφ είχε παρουσιάσει ακόμα μια φορά το κακό του πρόσωπο, όταν αποβλήθηκε στο ματς με τον Παναθηναϊκό στο 44’. Η φημολογούμενη συμπεριφορά του στα αποδυτήρια ήταν ένας επιπλέον λόγος, που ουδέποτε πήρε διαστάσεις. Λίγο καιρό μετά, ωστόσο, ο Θοδωρής Ζαγοράκης θα το επιβεβαίωνε σε συνέντευξη Τύπου.

Η σχέση που είχε αναπτύξει με τον κόσμο ήταν αρκετή για να τον κρατήσει στην Τούμπα. Κόντρα στη λογική του υψηλού συμβολαίου, κόντρα στη λογική της μικρής προσφορά του τον πρώτο χρόνο με τον ΠΑΟΚ. Στις 13 Αυγούστου, σε ένα φιλικό παιχνίδια με τον Εργοτέλη, ο Πάμπλο Γκαρσία ήταν το κεντρικό πρόσωπο. «Εγώ αγαπώ την ομάδα, τον κόσμο της και όλους εσάς και θέλω να μείνω για πάντα στον ΠΑΟΚ», θα πει ο ίδιος, αντικρίζοντας και το πανό «No Garcia, no party», ωστόσο μερικές μέρες αργότερα ένα δελτίο Τύπου θα «πάγωνε» τον κόσμο, με τον ίδιο τρόπο που είχε παγώσει ο Φερνάντο Σάντος με τη συμπεριφορά του 33χρονου μέσου.

Knock down!

«Κρίναμε ότι αυτό ήταν το σωστό, για να καταλάβουν επίσης, ποιος κάνει κουμάντο στα αποδυτήρια. Είτε είναι εντός αποδυτηρίων, είτε εκτός. Δεν μπορεί να νομίζουν κάποιοι ότι είναι αφεντικά. Ένας είναι το αφεντικό στα αποδυτήρια, αυτό έχω μάθει μέσα από την παρουσία μου στα γήπεδα. Είναι ενήμερος και ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, ο οποίος μετέφερε στους παίκτες ότι όποιος ξαναδημιουργήσει πρόβλημα θα είναι εκτός ομάδας και θα βρούμε τον τρόπο που θα γίνει».

Το καμπανάκι είχε χτυπήσει για τον Ουρουγουανό, προκειμένου να συμμορφωθεί. Και θα χτυπούσε ξανά με τις διαπραγματεύσεις του ΠΑΟΚ για να τον πουλήσει. Μια ενημέρωση της ΠΑΕ πως «ο Πάμπλο Γκαρσία επικαλέστηκε ενοχλήσεις και αποκλείστηκε από τον αγώνα με τον Λεβαδειακό», άδειαζε τον 34χρονο μέσο κι έμοιαζε ως τίτλος τέλους στην καριέρα του με την ασπρόμαυρη φανέλα.

Έγιναν συζητήσεις επί συζητήσεων για να λυθεί το συμβόλαιο, ο Ουρουγουανός δεν δεχόταν να φύγει χωρίς μέρος του συμβολαίου του, ο ΠΑΟΚ δεν είχε λεφτά και εντέλει έμεινε, μόνο και μόνο γιατί δεν κατάφεραν να τον... φύγουν. Το ξεκαθάρισμα των ρόλων, όμως, είχε βοηθήσει για να αντιληφθεί ο Γκαρσία πως αν θέλει να παραμείνει, πρέπει να αλλάξει. Και άλλαξε…

Round three...

Η προσθήκη του Βίκτορ Βιτόλο το καλοκαίρι ήταν ένας επιπλέον λόγος να μην χρειάζεται ο ΠΑΟΚ τον Πάμπλο Γκαρσία. Μέχρι που ο Ουρουγουανός μπήκε στο γήπεδο στον αγώνα με την Τρίπολη. Εκεί ήταν ένας διαφορετικός Γκαρσία, αφού πλέον είχε συνεχόμενα παιχνίδια στα πόδια του, είχε κάνει σωστή προετοιμασία και δεν προείχε να γίνει ήρωας του κόσμου και μαχητής των κακών, αλλά χρήσιμος ποδοσφαιριστής. Τόσο χρήσιμος που θα έκανε τη διαφορά. Τόσο μεγάλη διαφορά, που ανάγκασε τον Φερνάντο Σάντος να παίξει με δύο αμυντικά χαφ για να τον χωρέσει στην ενδεκάδα.

Ο... κακός και σημαδεμένος Πάμπλο Γκαρσία της πρώτης σεζόν, δεν έχει αποβληθεί ούτε σε ένα παιχνίδι στη δεύτερη σεζόν. Οι δέκα κίτρινες κάρτες δεν είναι υπερβολικός αριθμός για τη θέση του και για 27 παιχνίδια. Τη στιγμή που ένα χρόνο πριν είχε σε 23 ματς είχε τρεις αποβολές και τέσσερις κίτρινες κάρτες!

Γι' αυτό και η διοίκηση που το καλοκαίρι του 2009 έψαχνε τρόπο να τον αποδεσμεύσει, τον κάλεσε να συζητήσουν πρόωρα την ανανέωση του συμβολαίου του. Εκεί μέτρησε και πάλι το συναίσθημα. Η αυθεντικότητα ενός λαϊκού παιδιού, που κάποτε δούλευε σε φούρνο για να βοηθάει τους γονείς του και αν δεν έπαιζε ποδόσφαιρο, θα ήταν εργάτης στον κάμπο. «Κάποια πράγματα στη ζωή δεν εξαγοράζονται με τα χρήματα. Αυτό που εγώ ζω εδώ στην Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ δεν έχει τιμή», θα πει λίγο καιρό μετά την πρόωρη ανανέωση του συμβολαίου του, στις 26 Ιανουαρίου του 2010. Ο Πάμπλο θα δεχόταν μείωση αποδοχών προκειμένου να παραμείνει στη συμπρωτεύουσα ως το 2012.

Knock down!

Δέχτηκε την πρώτη κίτρινη κάρτα πριν συμπληρωθεί ένα λεπτό αγώνα και αντικαταστάθηκε στο 68’ για να μην αποβληθεί. Ο Φερνάντο Σάντος εκείνο το βράδυ, που ο ΠΑΟΚ έχανε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και ουσιαστικά αποχαιρετούσε τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, αναφέρθηκε στον Ηλία Σπάθα. Το ίδιο έκανε και ο επίσημος ΠΑΟΚ. Ο Πάμπλο Γκαρσία κρατούσε σιγή ιχθύος, αν και όλοι περίμεναν το δικό του ξέσπασμα. Το ξέσπασμα, τελικά, ήρθε μια εβδομάδα μετά, λίγα λεπτά μετά τη λήξη του αγώνα με την ΑΕΚ, τον οποίο επίσης είχε χάσει ο δικέφαλος του βορρά.

«Ο διαιτητής του προηγούμενου αγώνα, ουσιαστικά μας έκοψε την όρεξη. Την περσινή χρονιά, έστειλαν τον διαιτητή που σφύριξε το σημερινό παιχνίδι για να μας σκοτώσουν και φέτος στέλνουν αυτόν που σφύριξε στον αγώνα με τον Άρη. Στον προηγούμενο αγώνα δεν λέω ότι παίξαμε καλά. Ωστόσο, όταν ο διαιτητής σου καταλογίζει κίτρινη κάρτα, χωρίς μάλιστα να είχες κάνεις φάουλ, καταλαβαίνεις πολλά. Αυτές οι περιπτώσεις σε κάνουν να νιώθεις πόσα λεφτά του έχουν δώσει κι αυτό το λέω μεταφορικά».

Κλήθηκε από τον αθλητικό δικαστή να απολογηθεί, τιμωρήθηκε μερικούς μήνες μετά και η ιστορία μπήκε στο συρτάρι. Για όλους πλην του Γκαρσία, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία μιλούσε εκ νέου για το συγκεκριμένο παιχνίδι και για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ που έβλεπαν για ακόμα μια φορά τον «επαναστάτη τους» να δικαιώνει το λαϊκό αίσθημα.

Round four...

«Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα για μένα. Δέχθηκα ένα χτύπημα από αυτά που δίνει η ζωή. Έπρεπε όμως να συνεχίσω, να συμπαρασταθώ στα μέλη της οικογένειάς μου. Το γκολ το έβαλε η μητέρα μου, από ψηλά. Το αφιερώνω στην οικογένειά μου και στους φιλάθλους που ήρθαν σήμερα στο στάδιο». Η μητέρα του είναι ένα ακόμα τατουάζ στο σώμα του. Στις 12 Φεβρουαρίου του 2010 ενημερώθηκε για τον θάνατό της κι έφυγε εσπευσμένα για την Ουρουγουάη. Άφησε τον ΠΑΟΚ… ορφανό, να κερδίζει τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Φερνάντο Σάντος να τον θυμάται. «Θέλουμε να αφιερώσουμε τη νίκη στον Πάμπλο Γκαρσία και την οικογένειά του που περνούν δύσκολες στιγμές», θα πει ο Πορτογάλος τεχνικός και ο 34χρονος μέσος θα αποδείξει πως ο ΠΑΟΚ είναι η δεύτερή του οικογένεια.

Παρά τη συναισθηματική του φόρτιση απαιτεί να παίξει στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό και θα είναι μια από εκείνες στις στιγμές που δικαιολογείται οποιοσδήποτε πιστεύει στα παιχνίδια της μοίρας. Με απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 60’, ο Γκαρσία θα πετύχει το δεύτερο γκολ του στη σεζόν και όταν το κουβάρι των παικτών θα ξετυλιχθεί από πάνω του, θα κάνει ό,τι κάθε άντρας σε μια τέτοια στιγμή. Θα μείνει μόνος του, θα κοιτάξει τον ουρανό και θα συγκινηθεί…

Knock down!

Η επόμενη ανταρσία δεν θα αργούσε. Χρονικά, ήταν οι δηλώσεις του για τον αγώνα με τον Άρη, που έθεσαν τον ΠΑΟΚ εκτός διεκδίκησης του τίτλου. Ο Πάμπλο Γκαρσία, όμως, κάπου έδειχνε να χάνει τον έλεγχο. Οι υπερβολική αγάπη του κόσμου και η συγκεντρωτική εξουσία που του επέτρεπε ο κόσμος να έχει, έφεραν μια ακόμα επανάσταση το καλοκαίρι. Όταν φερόταν θα θέτει θέμα για τον Μάριο Μπερέτα και να λέει «ή εγώ ή αυτός».

Επί της ουσίας δεν τέθηκε ποτέ έτσι το θέμα. Ίσως να μην έφτασε στο σημείο καν να ζητήσει την απομάκρυνση του Μάριο Μπερέτα. Τα γεγονότα, όμως, απέδειξαν ότι την προκάλεσε. Το κλίμα στην προετοιμασία του ΠΑΟΚ ήταν τεταμένο και οι γκρίνιες για τον Ιταλό τεχνικό έμοιαζαν με εκείνες που υπήρχαν για τον Φερνάντο Σάντος ένα χρόνο πριν. Οι παίκτες, όμως, είχαν αυτή τη φορά το πάνω χέρι. Ήταν οι πρωταγωνιστές σε μια θριαμβευτική χρονιά και ο Μπερέτα δεν ήταν Σάντος, ούτε είχε την ίδια στήριξη από τον Θοδωρή Ζαγοράκη.

Ο ΠΑΟΚ δεν έπειθε στα φιλικά κι ένα σενάριο που θα έπρεπε να θεωρείται επιστημονικής φαντασίας στη διάρκεια προετοιμασίας μιας ομάδας, έμοιαζε να μοιάζει ολοένα και πιο κοντά στην πραγματικότητα. Στην Γερμανία, ο Γκαρσία δηλώνει πως «εννοείται ότι θέλω να παίζω, όπως εννοείται ότι σέβομαι και τις αποφάσεις του προπονητή. Όταν κάνω καλά τη δουλειά μου, θέλω να παίζω», όμως πριν το φιλικό με τη Νυρεμβέργη έρχεται και νέα επανάσταση.

Επικαλούμενος πονοκέφαλο αποχωρεί από τον πάγκο της ομάδας, στη συνέχεια συναντιέται με τον Θοδωρή Ζαγοράκη, που ήταν κοντά στην ομάδα εκείνη την εποχή και όπως προκύπτει το πρόβλημα ήταν πως δεν συμπεριλήφθηκε στη βασική ενδεκάδα. Μία μέρα μετά, ο Μάριο Μπερέτα απολύθηκε από τον ΠΑΟΚ!

Round five...

Κάθε ανταρσία που έκανε, ήξερε να την υποστηρίζει εκ των υστέρων. Ίσως είναι ίδιον των εκκεντρικών να διαθέτουν τόσο εγωισμό που δεν τους επιτρέπει να δεχτούν ότι μπορεί να έχουν κάνει λάθος. Στην πιο σπουδαία βραδιά του ΠΑΟΚ στην Ευρώπη, ο Πάμπλο Γκαρσία ήταν και πάλι ο ηγέτης που θέλει ο κόσμος να βλέπει, ο ηγέτης που έχει αγαπήσει. Ο Ουρουγουανός ήταν εκ των κορυφαίων του δικεφάλου και στα δύο παιχνίδια και ειδικότερα στην Κωνσταντινούπολη, όπου χρειάστηκε να υπερβάλει τον εαυτό του, να ξεχάσει τα 34 του χρόνια και να αντέξει για 120 λεπτά να κυνηγάει τους αντιπάλους του και να καθοδηγεί την ομάδα του.

Σε όλες τις δηλώσεις του, που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν των δύο αναμετρήσεων, έδειξε ταυτισμένος με τη σημασία που είχαν τα ματς. «Πάμε να πάρουμε την πρόκριση για τον ΠΑΟΚ και την Ελλάδα. Πρέπει να δώσουμε χαρά στον κόσμο μας και να γυρίσουμε από την Κωνσταντινούπολη έχοντας προκριθεί στους ομίλους της διοργάνωσης», θα πει στην αναχώρηση για την Τουρκία και η υπόσχεσή του, θα γίνει πράξη. «Ξέρω την ιστορία και τι συνέβη. Όμως για να κερδίσεις χρειάζεται να παίξεις και ποδόσφαιρο. Ό,τι μας έλειπε το συμπληρώσαμε με την καρδιά μας και όλες αυτές τις σκέψεις που μας έδινε ο κόσμος».

Knock down!

«Όπως έχω πει από το να έρθω να δημιουργήσω προβλήματα στους ανθρώπους που μου έχουν φερθεί πολύ καλά, προτιμώ να φτιάξω τις βαλίτσες μου και να φύγω». Το γεγονός ότι το δήλωνε για τον Μάριο Μπερέτα, αλλά το έκανε καιρό αργότερα είναι λεπτομέρεια. Η πραγματικότητα είναι πως ο Πάμπλο Γκαρσία ένιωθε από το καλοκαίρι πως μπορεί να κάνει κουμάντο στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ και έφτασε σε σημείο να προκαλέσει για πρώτη φορά τον κόσμο, όταν στις 18 Οκτωβρίου παρατούσε την προπόνηση. Μέχρι τότε κάποια επεισόδια έμεναν στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων. Όπως όταν είχε αρνηθεί να προπονηθεί πριν το ματς κόντρα στον Ολυμπιακό Βόλου, επειδή δεν του άρεσαν τα παπούτσια.

Παραμονές του αγώνα του ΠΑΟΚ στην Ισπανία δεν του άρεσε το φανελάκι που του έδωσε ο Μάκης Χάβος. Σηκώθηκε και έφυγε από την προπόνηση, σηκώθηκε κι έφυγε από την Ελλάδα, κάτι που αργότερα «δικαιολογήθηκε» ως υποχρεωτική άδεια από την ΠΑΕ. «Θεωρώ ότι δόθηκε πολύ μεγάλη έκταση στο θέμα. Είχαμε απλά διαφορετική άποψη για ένα θέμα, πράγμα θετικό για το ποδόσφαιρο», θα πει ο Μάκης Χάβος δύο μέρες αργότερα και το θέμα σιγά-σιγά θα κλείσει. Ο Πάμπλο Γκαρσία θα επιστρέψει, θα του επιβληθεί πρόστιμο χωρίς να γίνει γνωστό το ύψος του και η ζωή θα συνεχιστεί. Με τις επαναστάσεις της…

Round six...

Στο σώμα του έχει θέση ό,τι ορίζει τη ζωή του. Ίσως κάποια στιγμή πάρει θέση και ο ΠΑΟΚ, δίπλα στη Λάουρα και στα τρία του παιδιά (Μπενχαμέν, Λούνα, Ελίας). Η γυναίκα του είναι ο μοναδικός άνθρωπος απέναντι στον οποίο κοιμίζει την αντιστασιακή του συνείδηση. «Είναι κακομαθημένα; Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι έχουν μια άνετη ζωή. Τους κάνω πολλά χατίρια. Τους αγοράζω αρκετά από τα πράγματα που μου ζητούν, αλλά πάντα προσπαθώ να τους κάνω να καταλάβουν πως καθετί έχει μια αξία, τίποτα δεν τους χαρίζεται».

Οι ιστορίες στη Θεσσαλονίκη για το άλλο πρόσωπο του Πάμπλο Γκαρσία είναι αμέτρητες. Τα μπάρμπεκιου πάρτι που κάνει στο σπίτι του για τους συμπαίκτες του και τις οικογένειές τους στο Τρίλοφο όπου μένει, οι βόλτες στην πόλη με καπελάκι για να μην γίνεται εύκολα αντιληπτός, το παραδοσιακό «μάτε» που πίνει σε κάθε προπόνηση, η κολλητή παρέα που έκανε με τον Τζο Μπιζέρα. Φιλαράκια από την πατρίδα τους, όπου συνηθίζουν να πηγαίνουν στα βουνά για κυνήγι με τόξο!

Η κοσμική ζωή, εξάλλου, δεν ταιριάζει με την προσωπικότητα του Γκαρσία... «Η Μύκονος είναι κοσμικό νησί, δεν είναι για αριστερούς. Τι δουλειά έχω εγώ εκεί;», είχε πει το καλοκαίρι σε συνέντευξή του, ενισχύοντας το αντισυμβατικό του προφίλ. Είναι θρήσκος, χωρίς ποτέ να έχει παρακολουθήσει λειτουργία και φοβάται μόνο για τα παιδιά του. Για την υγεία των παιδιών του. Η ευαισθησία του απέναντι στα παιδιά αποκαλύφθηκε, όταν χωρίς κανένα δισταγμό και με δική του πρωτοβουλία κατόπιν έκκλησης της οικογένειας, επισκέφτηκε έναν μικρό του θαυμαστή στο νοσοκομείο.

Η παρουσία του στο δωμάτιο του ΑΧΕΠΑ για να είναι δίπλα στον Γιάννη Παρασκευόπουλο, δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστή, όμως επιβεβαιώνει εκείνους που μιλούν για έναν άλλο άνθρωπο εκτός γηπέδων. Εκείνον που θα μπορούσε να είναι πρότυπο.

Knock down!

Είναι μια ταμπέλα που δεν θέλει να κουβαλά. Ένας τίτλος που τον βαραίνει και προσπαθεί να πετάξει από πάνω του. «Δεν είμαι παράδειγμα για να με χρησιμοποιεί κανένας. Είμαι πρότυπο μόνο για τα παιδιά μου», έχει πει σε συνέντευξή του. Ακόμα, όμως, και τα παιδιά του μπορεί να ξένιζαν βλέποντας την εικόνα του πατέρα τους χθες το βράδυ. Ο Πάμπλο Γκαρσία στην πιο γεμάτη του σεζόν στην Ελλάδα, με 44 συμμετοχές, δύο γκολ και τρεις ασίστ, φόρεσε και πάλι τη μάσκα του επαναστάτη. Η επανάσταση δεν είναι πάντα κάτι αρνητικό. Αρκεί να έχει αιτία και όρια.

Η εικόνα του Πάμπλο Γκαρσία να γρονθοκοπεί όποιον βρισκόταν μπροστά του με τον κόσμο να κραυγάζει λες και η Τούμπα είχε γίνει «Κολοσσαίο» φωνάζοντας «Π.Α.Ο.Κ. θρησκεία τρομοκρατία τιμή και δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία» έμοιαζε με επανάσταση χωρίς αιτία. Και οι δηλώσεις του μετά, ήταν επανάσταση χωρίς όρια.