Άμεση κατάργηση των πλέι οφς

Η τυπική διαδικασία των πλέι οφ της Α1 τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες όπως ακριβώς αναμενόταν. Ο ΠΑΟΚ και ο Άρης, δύο ομάδες με τεράστια ιστορία, δεν ανησύχησαν ούτε στο ελάχιστο τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. ΣΕΦ, ΟΑΚΑ, Αλεξάνδρειο και Πυλαία έχουν περισσότερη ζωντάνια όταν οι ομάδες κάνουν προπόνηση παρά στους ημιτελικούς των πλέι οφς.

Η τελευταία πράξη –όπως όλοι ήξεραν πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα– περιλαμβάνει τους τελικούς ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, ενώ θα παλέψουν για την τρίτη θέση ο ΠΑΟΚ με τον Άρη, με δώρο τα προκριματικά της Ευρωλίγκας για τον νικητή.

Το ενδιαφέρον που προκύπτει για αυτές τις σειρές έχει ποδοσφαιρικές ρίζες και συνήθως αφήνει κληρονομιά στο μπάσκετ καπνίζοντα ερείπια.
Τα περασμένα χρόνια, μόλις τέλειωναν τα πλέι οφς, το επαγγελματικό μπάσκετ πήγαινε διακοπές. Το καλοκαίρι ανήκε στην Εθνική ομάδα.

Γύρω στα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν άνοιγαν τα σχολεία και σταματούσαν τα μπάνια, τα θέματα του μπάσκετ έπεφταν και πάλι στο τραπέζι. Μας έπιανε πρεμούρα να προλάβουμε να διορθώσουμε όλα τα κακώς κείμενα, ώστε να γίνει η κλήρωση.

Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, το αργότερο 48 ώρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, ανακοίνωνε ποιες ομάδες είχαν δικαίωμα συμμετοχής.

Παρ' όλα αυτά το μπάσκετ δεν έχει χάσει τη δυναμική του. Υπάρχει κόσμος που το λατρεύει. Το βλέπουμε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια των «αιωνίων», το βλέπουμε στους αγώνες παίδων-εφήβων, το βλέπουμε τα Σαββατοκύριακα στα τμήματα υποδομών των ομάδων που λειτουργούν με σοβαρότητα. Το γιατί φτάσαμε ως εδώ είναι μεγάλη ιστορία που δεν έχει νόημα ν’ αναλυθεί, κυρίως διότι δεν υπάρχει κανένας εμπλεκόμενος που να μην ευθύνεται για τα σημερινά χάλια. Επειδή λοιπόν τα λαϊκά δικαστήρια δεν έχουν νόημα, το μόνο που έχει σημασία είναι τι θα συμβεί από εδώ και εμπρός.

Επαναλαμβάνω: Είδαμε αρκετά. Το πρωτάθλημα της Α1 νοσεί. Μόνο αν κάποιος είναι καθυστερημένος δεν καταλαβαίνει ότι πρέπει εδώ και τώρα να γίνουν ριζοσπαστικές τομές για να μπορέσει να επιβιώσει. Τα τελευταία χρόνια η Α1 δυσκολευόταν να ξεκινήσει. Τώρα δεν μπορεί ούτε να τελειώσει. Ας μην ξεχνάμε ότι περιμένουμε την απόφαση του ΑΣΕΑΔ για το ποιος από τους ΑΕΚ και Ηλυσιακό θα μείνει στην… επαγγελματική κατηγορία.

Το έκτρωμα, όμως, που ονομάζεται Α1 είναι αδύνατον να το παρακολουθήσει ακόμη και ο μεγαλύτερος οπαδός του αθλήματος. Το λουκέτο στο μαγαζί δεν μπαίνει μόνο επειδή υπάρχει έλλειψη χρημάτων και πελατών για το συγκεκριμένο προϊόν. Στην πραγματικότητα, αυτό που σκοτώνει τους αληθινούς φίλους του αθλήματος είναι η πιθανότητα να ξαναδούμε από Οκτώβριο το ίδιο μοντέλο λειτουργίας του επαγγελματικού μπάσκετ. Ως εδώ και μη παρέκει. Ο χαβαλές δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ριζοσπαστικές αλλαγές πρέπει να γίνουν εδώ και τώρα. Να εφαρμοστούν από τον Σεπτέμβριο του 2011 και να μη χαθεί μια πολύτιμη σεζόν στο όνομα της προετοιμασίας ομάδων και στελεχών που δεν πρόκειται να είναι ποτέ έτοιμοι ακόμη και αν τους δώσεις όχι δώδεκα μήνες ακόμη, αλλά ούτε σε δώδεκα χρόνια.

Τα κακώς κείμενα και τα λάθη του σήμερα πρέπει να γίνουν οδηγοί για το πώς θα κινηθεί το επαγγελματικό μπάσκετ αύριο. Για παράδειγμα, τι νόημα θα έχει να γίνουν την επόμενη σεζόν πλέι οφς; Η κατάργησή τους πρέπει να ανακοινωθεί… χθες! Ας γίνει φάιναλ φορ στη θέση τους! Γιατί, δηλαδή, να μπορεί να βγει ο πρωταθλητής Ευρώπης από ένα ματς και να μην μπορεί να γίνει το ίδιο στο ελληνικό πρωτάθλημα;
Ας βάλουμε, λοιπόν, τις σκέψεις μας σε μια σειρά και να δώσουμε συνέχεια σε προηγούμενο κείμενό μας, όπου είχαμε σημειώσει την αναγκαιότητα της δημιουργίας μιας κλειστής λίγκας και του αποκλεισμού όλων των ομάδων που επιμένουν να κοροϊδεύουν:

1) Η Α1 θα πρέπει να γίνει κλειστό πρωτάθλημα δέκα ομάδων, με βασικό κριτήριο την οικονομική κατάσταση και την οργάνωσή τους. Το αγωνιστικό θα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
2) Κατάργηση των πλέι οφς και αντικατάσταση της τελικής φάσης με φάιναλ φορ σε ουδέτερο γήπεδο. Την Παρασκευή θα παίζει ο πρώτος με τον τέταρτο και ο δεύτερος με τον τρίτο. Την Κυριακή θα παίζουν μεταξύ τους οι νικητές και οι ηττημένοι για την πρώτη και την τρίτη θέση. Μπορεί τα παιχνίδια να είναι λιγότερα, αλλά το ενδιαφέρον θ’ ανέβει κατακόρυφα.
3) Οι ομάδες που θα έχουν δικαίωμα να πάρουν μέρος θα πρέπει να έχουν εγγυημένο μπάτζετ και να μη χρωστάνε από τις χρήσεις περασμένων ετών.
4) Για να έχουν δικαίωμα συμμετοχής οι ομάδες στην Α1, θα πρέπει να καλλιεργούν την υποδομή τους σε όλο το φάσμα (μίνι, παμπαίδες, παίδες, έφηβοι)
5) Στο τέλος κάθε περιόδου, όσες ομάδες από τις μικρότερες κατηγορίες (και όχι μόνο από την Α2) επιθυμούν την είσοδό τους στην Α1 θα πρέπει να υποβάλουν φακέλους με τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έδρα τους, την οικονομική τους κατάσταση, τα εισιτήρια διαρκείας, τα τμήματα υποδομής κ.λπ. Έτσι, σταδιακά οι ομάδες μπορεί να γίνουν 12, 14 ακόμη και 16.
6) Δέκα ημέρες μετά τη λήξη της κανονικής περιόδου θα είναι γνωστά τα ονόματα των ομάδων που θα πάρουν μέρος στο επόμενο πρωτάθλημα.
7) Μείωση των μη Ελλήνων παικτών του ρόστερ κάθε ομάδας από έξι σε τέσσερις, σε μια προσπάθεια να μειωθεί το κόστος λειτουργίας των ομάδων αλλά και να αποκτήσει μεγαλύτερο ελληνικό στοιχείο, ώστε να δημιουργηθεί και πάλι ομφάλιος λώρος ανάμεσα στο κοινό και στους αθλητές.
8) Υποχρεωτική παρουσία τουλάχιστον δύο Ελλήνων παικτών στο παρκέ και στα σαράντα λεπτά του αγώνα, κάτι που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια με επιτυχία στη ρωσική λίγκα.
9) Κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, με τα μισά χρήματα να μοιράζονται σε ίσα μέρη και τα υπόλοιπα ανάλογα με την τελική κατάταξη στην κανονική περίοδο.
10) Ξεκάθαρη απόφαση για αποβολή –χωρίς δεύτερη κουβέντα– από το πρωτάθλημα όποιας ομάδας οι οπαδοί δημιουργήσουν επεισόδια τα οποία θα δυσφημούν το άθλημα και θα θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα όσων βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο.