Εσύ, θα πολεμούσες;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η παρούσα περίοδος της ιστορίας τους είναι η πιο ξεπεσμένη συνειδησιακά, ηθικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά. Όσο περνάει από το χέρι των Ελλήνων, μπορούν να αποδείξουν ότι την παρακμή μπορεί να τη διαδεχθεί και πάλι η ακμή, αποφεύγοντας την καταστροφή και τον αφανισμό.

Όταν αρετές φορές ρωτάω τα αγόρια αν θα πήγαιναν να πολεμήσουν γα την πατρίδα τους, οι περισσότεροι μου απαντούν πως θα βγάλουν διαβατήριο να εξαφανιστούν στο εξωτερικό και άλλοι μου απαντούν με ερώτηση «Ποια πατρίδα;». Tότε είναι που αναρωτιέμαι γιατί δεν έχουν στο μυαλό τους έναν ορισμό θετικό για την πατρίδα. Και πατρίδα δεν είναι το σήμερα που ζούμε εμείς, είναι όλη η ιστορία αυτής της γης και των προγόνων. Εάν μιλούσαμε αποκλειστικά για την κατάσταση της σημερινής μας πατρίδας, καλύτερα να αυτοκτονούσαν - θα τους δικαιολογούσα απόλυτα.

Μετά κάνω και πιο συγκεριμένη την ερώτηση: «Και τη μάνα σου, την αδερφή σου, τη γυναίκα σου, ποιος θα έκανε την προσπάθεια να τη σώσει από τον εχθρό, που θα εισβάλει, θα βιάσει, θα σκοτώσει, θα βασανίσει;» Γιατί δεν είναι δυνατόν σε περίπτωση πολέμου όοοοοοοοοοοολοι οι Έλληνες να μπουν στα αεροπλάνα και να κατακλύσουν τον πλανήτη. Ούτε ο κατακτητές να έχουν τρόπους καλής συμπεριφοράς στον πόλεμο. Εκεί οι περισσότεροι το σκέφτονται. Μπορεί να έχουν απομακρυνθεί από την ιδέα της πατρίδας, αλλά στη σκέψη της οιογένειας στέκονται όλοι σκεπτικοί. Από εκεί και πέρα οι απαντήσεις ποκίλλουν.

Εσείς έχετε αναρωτηθεί ποτέ εάν θα πολεμούσατε για την Ελλάδα; Εάν λόγου χάρη, αύριο το πρωί η Τουρκία κήρυττε πόλεμο στην Ελλάδα, τα αεροπλάνα τους βομβάρδιζαν στον ελληνικό εναέριο χώρο, οι φρεγάτες τους αρμένιζαν στο Αιγαίο για να καταλάβουν τα νησιά και τα πεζοπόρα τμήματα με τα τεθωρακισμένα τους έμπαιναν στη Θράκη και σκοτόνωντας προέλαυναν προς την Αθήνα, για να ανεβάσουν την τουρκική σημαία στην Ακρόπολη…

Εσύ, θα πολεμούσες;