Από τα καρφώματα στα… decks!

Όνομα: Ρόνι Σεϊκέλι
Ημερομηνία γέννησης: 10 Μαΐου του 1965
Ύψος: 2,11

Ο πατέρας του από τον Λίβανο, η μητέρα του Σύρια... η ζωή του στην Ελλάδα. Ο Ρόνι Σεϊκέλι γεννήθηκε στη Βηρυτό, όταν έγινε τριών χρόνων όμως η ζωή τον έφερε στη χώρα όπου μεγάλωσε κι έγινε ένα με την πορτοκαλί μπάλα, αλλά και που δεν τον αναγνώρισε ποτέ, την Ελλάδα.

Ο Ρόνι μεγάλωσε στη χώρα μας και πήγε σε ελληνικό σχολείο. Το ταλέντο του το ανακάλυψε τυχαία ο Τάκης Κορωναίος και φρόντισε να τον φέρει στον Παναθηναϊκό σε ηλικία 17 χρόνων. Ο νεαρός Ρόνι έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώρο του μπάσκετ και συμμετείχε στις προπονήσεις των «πρασίνων», ενώ είχε αγωνιστεί και σε ένα τουρνουά στην Κύπρο. Ωστόσο, δεν κατάφερε να αγωνιστεί ποτέ σε επίσημο παιχνίδι, καθώς μπορεί να χρησιμοποιούσε το επίθετό του ως «Σακαλής», αλλά λόγω γραφειοκρατίας δεν μπόρεσε να πάρει ποτέ ελληνική υπηκοότητα! Ο τότε γενικός γραμματέας της ΕΟΚ, Γιώργος Βασιλακόπουλος, έκανε προσπάθειες να την εξασφαλίσει, ωστόσο ο γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών Θανάσης Τσούρας, ήταν αντίθετος. Ο Ρόνι δεν ήταν ο μόνος που ήθελε να γίνει Έλληνας, αφού η λίστα με τους υποψηφίους ήταν ατελείωτη…

Ο Λιβανέζος έκανε αρκετές προσπάθειες, αλλά η υπομονή του εξαντλήθηκε κι έτσι αναγκάστηκε να αφήσει την Ελλάδα για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου και φοίτησε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του «Syracuse». Τα τέσσερα χρόνια που φοίτησε εκεί διέπρεψε και η ανταμοιβή ήρθε στα draft του 1988. Τότε έγινε η πρώτη draft pick επιλογή στην ιστορία των Mαϊάμι Χιτ, οι οποίοι τον επέλεξαν να τους ενισχύσει στη ρακέτα.

H καριέρα του στους Χιτ απογειώθηκε!

Το Μαϊάμι τότε δεν έμοιαζε σε τίποτα με την πόλη που έχει λατρέψει σήμερα. Αντιθέτως η south beach είχε απλά ένα μπαρ, με την περιοχή που αποτελούσε καταφύγιο για αρκετούς άστεγους, να είναι γεμάτη ερημωμένα σπίτια. Εκεί όμως το άστρο του έγινε ακόμη πιο λαμπρό! Το 1990 πήρε το βραβείο του πιο εξελιγμένου παίκτη στο ΝΒΑ, ενώ απέκτησε το ψευδώνυμο «The spin doctor», λόγω των τρελών περιστροφών που έκανε στο ζωγραφιστό. Με τους Χιτ ο Σεϊκέλι μετρούσε 16 πόντους, 10 ριμπάουντ και 1,7 κοψίματα μέσο όρο, ενώ πέντε συνεχόμενες χρονιές ήταν στους επτά κορυφαίους ριμπάουντερ του ΝΒΑ.
Έπειτα από έξι χρόνια ο Λιβανέζος σέντερ δόθηκε ανταλλαγή στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, ενώ αργότερα τη σεζόν 1996 έπαιξε στους Ορλάντο Μάτζικ. Ακολούθησαν οι Νιου Τζέρσεϊ Νετς, με την καριέρα του στο ΝΒΑ να κλείνει με 14,7 πόντους, 9,5 ριμπάουντ και 1,29 κλεψίματα μέσο όρο ανά παιχνίδι.

Το ταξίδι στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ έφτασε στο τέρμα του... αλλά η καριέρα του τελείωσε το 2000, όταν ήρθε στην Ευρώπη για να αγωνιστεί σε επτά παιχνίδια με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.

Η καριέρα του δεν συνδυάστηκε μόνο με τις φανέλες των ομάδων όπου αγωνίστηκε, αλλά και με τα εθνικά χρώματα των Ηνωμένων Πολιτειών, με τις οποίες κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ισπανίας το 1986. Ο ίδιος πάντως έχει δηλώσει ότι θα προτιμούσε να είχε φορέσει τα γαλανόλευκα. Παρ' όλα αυτά είχε προσπαθήσει να ενισχύσει την Εθνική του Λιβάνου... αλλά η FIBA δεν το επέτρεψε αφού είχε αγωνιστεί ήδη με τις ΗΠΑ.

Ο Σεϊκέλι έφτασε ένα βήμα πριν αγωνιστεί με την «επίσημη αγαπημένη»... η γραφειοκρατία μπορεί να του γκρέμισε τα όνειρα, ωστόσο έζησε από κοντά το πρώτο Ευρωπαϊκό της Ελλάδας το '87! Τότε βρισκόταν ακόμα στο Πανεπιστήμιο του Syracuse και πήγαινε στις προπονήσεις του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Ήταν πολύ καλός φίλος με τα περισσότερα μέλη της ομάδας και στα παιχνίδια καθόταν κοντά στον πάγκο και φρόντιζε να τους εμψυχώνει συνεχώς! Μάλιστα στον τελικό πανηγύρισε -όπως και οι περισσότεροι Έλληνες- σαν τρελός το άστοχο καλάθι του Γιοβάισα!

Πού να 'σαι τώρα: Τα ντεκς πήραν τη θέση της πορτοκαλί μπάλας... και οι μπάρες τη θέση του παρκέ. Ο Ρόνι μπορεί να μην κατάφερε να αποκτήσει ποτέ την ελληνική υπηκοότητα, αλλά δεν ξεχνά την Ελλάδα. Λατρεύει τη Μύκονο, όπου έχει περάσει πολλά καλοκαίρια, όπως και τη Σαντορίνη. Βέβαια πρόσφατα φρόντισε να επιστρέψει με τη νέα του ιδιότητα...
Ο Λιβανέζος πάντα είχε πάθος με τη μουσική και φρόντιζε να παίζει στους φίλους του. Το μπάσκετ αναγκαστικά τελείωσε κι έτσι αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το αγαπημένο του hobby. Έτσι ως Dj παίζει «house» στα πιο γνωστά clubs του κόσμου... αλλά πιο πολύ του Μαϊάμι, όπου έχει μετοχές σε αρκετά club και ρεστοράν. Μάλιστα πριν από δύο χρόνια είχε παίξει σε γνωστό μαγαζί της Αθήνας!

«Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι... αλλά μοιάζουν κάπως. Η αδρεναλίνη είναι η ίδια... κι έχεις πεταλούδες στο στομάχι πριν βγεις, αλλά είναι διαφορετικοί κόσμοι! Όταν παίζεις μπάσκετ παίζεις για την πόλη. Στο κλαμπ, απλά παίζεις μουσική για τον κόσμο που χορεύει στην πίστα. Πλέον η ζωή μου είναι τελείως διαφορετική... αφού το μέλλον μού επιφύλασσε μια ευχάριστη έκπληξη. Κάποιες φορές η ζωή σε οδηγεί στην περιπέτεια... και δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο ευλογημένος γι' αυτό!»