Τα τσιγάρα, τα ποτά…

Στο ποδόσφαιρο άλλωστε, οι Pειραιώτες κάνουν τις επαφές τους με τους υποψήφιους μεταγραφικούς στόχους και είμαι βέβαιος ότι μέχρι το επόμενο blog, άντε το μεθεπόμενο, όλο και κάποιο νέο όνομα θα προκύψει.

Θα ξεκινήσω με τα του οίκου μας και στη συνέχεια θα μπούμε σε γκρίζες αποχρώσεις, έστω και αν δεν μου αρέσει να μιλώ για διαιτησίες, έστω και αν στην Ελλάδα οι κύριοι με τα μαύρα ή τα γκρι βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι μόνο στη χώρα μας υπάρχουν στήλες διαιτησίας στις εφημερίδες.

Πουθενά αλλού, και στα πέντε τελευταία χρόνια που ασχολούμαι με τον Ολυμπιακό έχω ταξιδέψει αρκετά και πάντα αγόραζα εφημερίδες. Το πολύ πολύ, να πετύχαινα κάποιο ελεύθερο θέμα για διαιτητή…

Στο μπάσκετ λοιπόν, ο Ολυμπιακός έχει κοντράρει τον Παναθηναϊκό και δεν είναι τυχαίο ότι τον κέρδισε τρεις φορές, σε τρία διαφορετικά γήπεδα και το ένα από αυτά έδωσε και κούπα.

Στους τελικούς της Α1, οι «πράσινοι» και έσπασαν την έδρα αλλά και κέρδισαν και το δεύτερο παιχνίδι. Θεωρώ ότι οι Πειραιώτες αν ήταν λίγο πιο συγκεντρωμένοι στα τελευταία λεπτά και των δύο αγώνων, ειδικά του πρώτου, θα μπορούσαν να είχαν πάρει αυτοί το ροζ φύλλο. Έστω και αν οι κύριοι με τα γκρι έδωσαν σφυρίγματα στην αντίπαλη πλευρά.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια πράγματα που βγάζουν μάτι και θα αναφέρω τρία παραδείγματα.
Πώς γίνεται πάντα, όταν ο Ολυμπιακός ξεφεύγει στο σκορ, κάποιος «ερυθρόλευκος» να δέχεται τεχνική ποινή; Και στο πρώτο αλλά και στο δεύτερο παιχνίδι, αυτό συνέβη. Και θυμίζω ότι στο ΣΕΦ ο Σάτο διαμαρτυρήθηκε έντονα για απόφαση των διαιτητών, αλλά ο παίκτης του ΠΑΟ φλέρταρε με την τεχνική ποινή…

Πώς γίνεται ο εξαιρετικός φυσικά παίκτης Δημήτρης Διαμαντίδης να μη χρεώνεται ποτέ με φάουλ; Ποτέ, βρε παιδάκι μου. Και αν μη τι άλλο παίζει σκυλίσια άμυνα. Σε 35 λεπτά συμμετοχής, οι ρέφερι δεν είδαν παράβαση παρά μόνο ένα λεπτό πριν από το τέλος. Τα κινητά σκριν του Μπατίστ τα έχουμε πια συνηθίσει. Μια σχολή μόνος του είναι…

Πώς γίνεται τέλος, μέσα σε δύο λεπτά ο Ολυμπιακός να έχει ήδη συμπληρώσει πέντε ομαδικά; Προφανώς την αυστηρότητά τους οι ρέφερι την εξαντλούν μόνο στη μία πλευρά.

Υ.Γ. Για αυτούς που θα γράψουν ότι δεν έχω ιδέα από μπάσκετ, θα τους πω ότι από μικρός ήμουν σε ομάδα και είχα φτάσει μέχρι το ανδρικό τμήμα. Αλλά με κέρδισαν τα τσιγάρα (Davidoff), τα ποτά (Dimple) και τα ξενύχτια (ονόματα δεν λέμε…).