Μπαμπά, πετάω…

1. Η επιμονή της μαμάς!

Στο αίμα του υπήρχε πάντα ο αθλητισμός. Έστω κι αν στην παιδική του ηλικία είχε εντελώς διαφορετική μορφή από μια πορτοκαλί μπάλα, δύο μπασκέτες και μερικούς συμπαίκτες. «Ξεκίνησα από την ελληνορωμαϊκή πάλη. Μάλιστα είχα γραφτεί και σε σύλλογο, τον Θησέα Περιστερίου. Στη συνέχεια δοκίμασα στο στίβο, όταν όμως είδα ότι δεν είχα τις δυνατότητες να τα καταφέρω στράφηκα στο μπάσκετ», είχε δηλώσει όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο. «Στην αρχή έπαιζα στο σχολείο και τότε μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να γραφτώ σε κάποια ομάδα. Κοντά στο σπίτι μας ήταν οι ακαδημίες του Περιστερίου και έτσι γράφτηκα σε αυτές».

Από νεαρή ηλικία είχε δώσει το στίγμα του παιχνιδιού του. Ταχύτητα, έκρηξη, άλμα… Φυσικά και αθλητικά προσόντα που υπόσχονταν μεγάλη καριέρα αν συνδυάζονταν με σκληρή δουλειά και πολλή προπόνηση. Δοκιμασίες που πολλές φορές μπορούν να λυγίσουν ένα παιδί και έναν έφηβο που λογικά κάποια στιγμή θα θέλει να παρασυρθεί στους πειρασμούς που η ηλικία προστάζει. «Η μητέρα μου ήταν αυτή που με ώθησε στον αθλητισμό. Μάλιστα, πολλές φορές σκεφτόμουν να τα παρατήσω, όμως εκείνη ήταν που με κρατούσε λέγοντάς μου πως αν είμαι καλός και αν αξίζω θα φανεί».

2. Το πρώτο… φτερούγισμα!

Η μητέρα του βρισκόταν πάντα στο πλευρό του. Ένα από εκείνα τα απογεύματα του Σαββάτου, που το κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου» γέμιζε –τότε– με κόσμο, έμελλε να είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Στις 30 Οκτωβρίου του 1999, το Περιστέρι υποδεχόταν τη Νήαρ Ηστ και τα 40 λεπτά δεν ήταν αρκετά για να αναδείξουν νικητή. Ο Αργύρης Πεδουλάκης, μην έχοντας και άλλες λύσεις, στράφηκε στη διάρκεια της πρώτης παράτασης στον 18χρονο Μιχάλη Πελεκάνο. Κι εκείνος αποδείχθηκε έτοιμος να πετάξει!

Σε επτά λεπτά πέτυχε 12 πόντους, με 2/2 βολές, 2/2 2π. και 2/3 3π. (το ένα εκ των οποίων ουσιαστικά κλείδωσε τη νίκη) και το Περιστέρι κέρδισε στη δεύτερη παράταση με 102-96. Παρότι η συνέντευξη Τύπου αναλώθηκε σε κοκορομαχία του Γιώργου Ζευγώλη με τον Αργύρη Πεδουλάκη, βρέθηκε… χώρος για δύο κουβέντες για τον μεγάλο πρωταγωνιστή του αγώνα. «Ήταν ευτύχημα για εμάς η εμφάνιση του Κρητικού στο α’ ημίχρονο και τα ψυχικά αποθέματα που έδειξε ο Πελεκάνος στη διάρκεια της παράτασης. Σημασία όμως έχει η διάρκεια σε έναν παίκτη και να μην παίρνουν τα μυαλά του αέρα».

Από τότε δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω. «Ευχαριστώ τον προπονητή μου και την ομάδα που με εμπιστεύτηκαν. Ελπίζω ότι θα δώσω κι άλλα στη συνέχεια», δήλωσε και είδε το χρόνο συμμετοχής του να εκτοξεύεται, ταυτόχρονα με τις μετοχές του.

3. Το χτύπημα του Ράτζα!

Δεν θα αργούσε η στιγμή που ο Μιχάλης Πελεκάνος, μαζί με το Περιστέρι θα βρίσκονταν σε παράλληλη τρελή πτήση! Τον Δεκέμβριο του 2000, η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη καταρρίπτει κάθε… νόμο του μπάσκετ και του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα και βρίσκεται πρώτη και αήττητη στην κορυφή της Α1. Σε ένα εκπληκτικό παιχνίδι θα κερδίσουν με 84-72 τον Ολυμπιακό στο Περιστέρι, όμως εκείνος ο νεαρός με την περίεργη όψη και το απίστευτο άλμα θα αρχίσει να προκαλεί αντιπάθειες. «Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έκανα το πρώτο μου κάρφωμα. Ήταν στο παιδικό, νομίζω, στα 16-17 μου χρόνια. Μου αρέσει πολύ αυτό το στιλ παιχνιδιού. Δεν υπάρχει κάποιο κάρφωμά μου που να ξεχωρίζω ή να ένιωσα ιδιαίτερη ικανοποίηση. Όλα τα ευχαριστιέμαι το ίδιο».

Υπήρχε, όμως, ένα που δεν έπρεπε να κάνει. Ούτε καν να το επιχειρήσει. Ο Μιχάλης Πελεκάνος ήταν μόλις 19 ετών και ο Ντίνο Ράτζα θεώρησε πως ήταν πολύ μικρός για να πουλάει «μαγκιά». Δέκα μέρες μετά τον αγώνα πρωταθλήματος, αποφάσισε να τον συνετίσει. Ο Κροάτης σέντερ σε μια προσπάθεια του νεαρού φόργουορντ τον έριξε… νοκ ντάουν, γεγονός που τότε είχε ξεσηκώσει τους Περιστεριώτες. «Έγινε ένα δολοφονικό φάουλ επάνω σ’ ένα παιδί που τώρα ψάχνει την καριέρα του», θα πει μετά το τέλος εκείνου του αγώνα ο Αργύρης Πεδουλάκης, ενώ ο Ντίνο Ράτζα θα είναι λακωνικός: «Ο Πελεκάνος είναι πολύ μικρός να μιλάει για μένα κι εγώ πολύ μεγάλος για να μιλάω γι’ αυτό το σκατό».

Λίγο καιρό αργότερα, ο Ντίνο Ράτζα μιλώντας για εκείνη τη φάση, εξήγησε: «Χτυπάς κάποιον, αλλά μέχρι ενός σημείου, για να μην τον σκοτώσεις κιόλας. Αυτό που έκανα, αυτό το σκληρό φάουλ, ήθελα να το κάνω για να του βάλω μυαλό, να καταλάβει μερικά πράγματα και να μην κρύβεται πίσω από το νεαρό και ακαταλόγιστο της ηλικίας του. Δεν μπορεί να είσαι σταρ μόνο στο σπίτι σου, έλα και στο δικό μου σπίτι να μου κάνεις τον μάγκα».

4. Η ώρα του αντίο!

Οι πτήσεις συνεχίστηκαν για χρόνια… Ο Μιχάλης Πελεκάνος ενηλικιώθηκε και ωρίμασε στο Περιστέρι, όμως όλοι γνώριζαν πως κάποια στιγμή θα άνοιγε τα φτερά του για κάπου αλλού. Όταν οι πτήσεις του Περιστερίου έμοιαζαν να τελειώνουν, ο Πελεκάνος σε ηλικία πλέον 23 ετών, πέταξε να μάθει τη ζωή, να φτιάξει την καριέρα του. «Είναι δεδομένο ότι θα φύγω από το Περιστέρι. Έζησα καταπληκτικές στιγμές σε αυτή την ομάδα και μέσα από την καρδιά μου δεν θέλω να φύγω σκεπτόμενος τις δύσκολες στιγμές που είχαμε σε οικονομικό επίπεδο. Φεύγω με ευχάριστες αναμνήσεις. Και πώς να μην είναι ευχάριστες μετά από τόσες επιτυχίες; Τα προβλήματα υπήρχαν, όπως και οι οικονομικές δυσκολίες, ωστόσο στο μυαλό μου έχω μόνο το παρκέ, την μπάλα να μπαίνει στο καλάθι και να μας χαρίσει πραγματικά ευτυχισμένες στιγμές», θα πει λίγο πριν υπογράψει στην επόμενη ομάδα της καριέρας του και αντίθετα με το διάσημο σπουργίτι του Αρκά, εκείνος θα τιμήσει τον «πατέρα» του.

«Θα ήθελα να πως ένα μεγάλο ευχαριστώ σε έναν άνθρωπο... Τον Αργύρη Πεδουλάκη, τον άνθρωπο που με πίστεψε όσο κανένας άλλος, μου έδωσε ευκαιρίες και με ανέδειξε σε αυτό που είμαι σήμερα. Σε αυτόν χρωστάω τα πάντα και θα ήθελα να επαναλάβω το ευχαριστώ. Παράλληλα όμως, ένα μεγάλο ευχαριστώ στέλνω και στους άμεσους συνεργάτες του κόουτς, τον Δημήτρη Κουστένη και τον Παναγιώτη Κακαλιά, που με βοήθησαν πάρα πολύ και αφιέρωσαν ώρες, ώστε εγώ να γίνω καλύτερος. Πραγματικά εκτιμώ απεριόριστα ό,τι έκαναν για εμένα».

5. Από βασίλισσα σε βασίλισσα!

Από κανάρα σε κανάρα σε σκέφτηκε ποτέ να πετάξει. Σπιτόγατος, γαρ, όπως θα δούμε και στη συνέχεια. Ο Μιχάλης Πελεκάνος προετοιμάστηκε και ονειρεύτηκε διαφορετικά το επόμενο βήμα της καριέρας του. Φόρεσε τα κιτρινόμαυρα, υπέγραψε στην ΑΕΚ και δεν έκρυβε τις φιλοδοξίες του. «Η ΑΕΚ αποτελεί μεγάλη πρόκληση για μένα, αφού θα διεκδικήσουμε όλους τους τίτλους στις διοργανώσεις που θα λάβουμε μέρος. Το θέμα είναι πόσο μπορείς να αντεπεξέλθεις και ελπίζω να τα καταφέρω». Μόνο που αυτή τη φορά, ο συγχρονισμός δεν ήταν ο πλέον κατάλληλος.

Ένας τραυματισμός στο πέλμα δεν του επέτρεψε να έχει την εξέλιξη που θα μπορούσε, η ΑΕΚ άρχισε να περνάει από την ακμή στην παρακμή και το 2006, ο Μιχάλης Πελεκάνος προσγειώθηκε στη Γη… Μόνο για να πετάξει ψηλότερα, όπως αποδείχθηκε. Μια πολύ καλή χρονιά με τον Πανελλήνιο και το καλοκαίρι του 2007 μια πρόκληση που ούτε ο ίδιος περίμενε. «Δεν ξέρω πως έγινε! Να μια μέρα, ο μάνατζέρ μου ήρθε και μου είπε ότι ενδιαφέρεται για μένα η Ρεάλ κι ότι με παρακολουθούσαν ήδη εδώ και δύο χρόνια. Αυτό έγινε τον περασμένο Μάιο. Είχα ακόμη αγωνιστικές υποχρεώσεις με τον Πανελλήνιο. Το άκουσα και το άφησα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Ίσως γιατί ήταν κάτι απροσδόκητο, ήταν κάτι τρελό. Είπα μέσα μου, σιγά Θα βρει κάτι καλύτερο από μένα η Ρεάλ. Κι όμως βγήκε αληθινό. Σίγουρα αισθάνομαι ικανοποίηση, ήταν τελείως ξαφνικό».

Για να μετακομίσει στην Ισπανία, θα απορρίψει –σύμφωνα με δήλωσή του– πρόταση του Παναθηναϊκού και θα αρχίσει να σκέφτεται μια καινούργια ζωή. «Η Μαδρίτη είναι πολύ όμορφη πόλη, που προσφέρει πολλές επιλογές διασκέδασης. Ο κόσμος είναι πολιτισμένος και αξιαγάπητος. Κάθε φορά που χρειάζομαι κάτι, όλοι προσφέρονται να δώσουν ένα χεράκι, είναι φανταστικό. Δεν έχω κανένα παράπονο. Στους τέσσερις μήνες που βρίσκομαι εδώ, δεν είχα κανένα πρόβλημα. Το καλύτερο είναι ότι όσο περνά ο καιρός, τόσο καλύτερα αισθάνομαι που ζω εδώ», θα πει σε ισπανική εφημερίδα σε κοινή συνέντευξη με τον τότε συμπαίκτη του, Λάζαρο Παπαδόπουλο. Ο Μιχάλης Πελεκάνος θα μάθει ισπανικά προκειμένου να εγκλιματιστεί γρηγορότερα, ωστόσο δεν θα καταφέρει να καθιερωθεί στην Ρεάλ.

Έπειτα από ένα χρόνο, θα πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής για τη μεταγραφή του σε έναν εκ των δύο πρωταγωνιστών του ελληνικού μπάσκετ. Μόνο που δεν ήταν ο Παναθηναϊκός που τον ήθελε το 2007, αλλά ο Ολυμπιακός.

6. Μικρός-μικρός παντρέψου!

Ένας τομέας που ουδέποτε προβλημάτισε τις κατά καιρούς ομάδες τους, τους προπονητές του και τις διοικήσεις είναι η εξωγηπεδική ζωή του Μιχάλη Πελεκάνου. Ούτε καν όταν ήταν νεαρός στο Περιστέρι και άρχισε να απολαμβάνει τη διασημότητα και να αναγνωρίζεται από τον κόσμο. Στη Μαδρίτη, όπου έζησε ένα χρόνο, γνώρισε ελάχιστα πράγματα για τη νυχτερινή ζωή της πόλης. Και πώς να είναι διαφορετικά, όταν δηλώνει πως «αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι να παίζω playstation με τη γυναίκα μου»; Επίσης, του αρέσει να παρακολουθεί ποδόσφαιρο, να πηγαίνει σινεμά και να παίζει μπόουλινγκ.

Η Ιωάννα είναι η γυναίκα της ζωής του και παντρεύτηκαν από μικρή ηλικία, επιλέγοντας διαφορετικό δρόμο από εκείνον των συνομηλίκων τους. Μόλις στα 23 του, ο Μιχάλης Πελεκάνος φόρεσε βέρες και τώρα, επτά χρόνια μετά είναι πατέρας δύο παιδιών. Η κόρη του, μάλιστα, γεννήθηκε στις 21 Μαΐου και ήταν το ομορφότερο δώρο για τον ίδιο που έκλεισε τα 30 του χρόνια στις 25 του ίδιου μήνα!

7. Το πήγαιν’ έλα στο λιμάνι!

«Είμαι πολύ χαρούμενος που όλα τέλειωσαν με τον καλύτερο τρόπο. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ευκαιρία για μένα και είμαι αποφασισμένος να μην την αφήσω να χαθεί». Στις 30 Ιουνίου του 2008 ο Μιχάλης Πελεκάνος ανακοινωνόταν από την ΚΑΕ Ολυμπιακός. Η παρουσία του Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος εν τω μεταξύ τον είχε καθιερώσει στην Εθνική, αποτελούσε εγγύηση για τον Έλληνα φόργουορντ, ο οποίος έψαχνε εκ νέου να χτίσει την καριέρα του. «Ξέρω πώς δουλεύει στην Εθνική και ήθελα να συνεχίσω να δουλεύω μαζί του. Δεν υπήρχε στο μυαλό μου το ενδεχόμενο της επιστροφής στην Ελλάδα, αλλά από τη στιγμή που ήρθε η πρόταση του Ολυμπιακού η απόφαση ήταν εύκολη».

Τα πράγματα ακόμα μια φορά δεν θα εξελίσσονταν όπως τα περίμενε. Το πέλμα του θα τον… προδώσει και πάλι, με αποτέλεσμα να χάσει μεγάλο κομμάτι της σεζόν και το καλοκαίρι να παραχωρηθεί δανεικός στο Μαρούσι. Ακόμα ένα βήμα προς τα πίσω, ώστε να μπορέσει να κάνει το άλμα. Με την ομάδα των βορείων προαστίων θα κάνει τρελή κι απίθανη σεζόν και φυσιολογικά θα πάρει τον δρόμο της επιστροφής για το λιμάνι. Απ’ την αρχή θα φανεί πως τα πράγματα θα είναι δύσκολα για εκείνον…

«Ο Πελεκάνος εμφανίστηκε ανέτοιμος στην προετοιμασία και μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Έμεινε πίσω με τους άλλους για να βελτιωθεί και να προπονηθεί», θα πει τον Σεπτέμβριο ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και πριν τελειώσει η σεζόν ήταν ξεκάθαρο πως ο Ολυμπιακός δεν σκόπευε να ανανεώσει το συμβόλαιό του, ειδικά με τα 700.000 ευρώ που προβλέπεται ετησίως να εισπράττει. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, όμως, είχε πει σε ανύποπτο χρόνο και το άλλο…

«Πιο σημαντικός παίκτης είναι αυτός που μπαίνει και καταλαβαίνει το παιχνίδι». Το έξυπνο πουλί…