Οι δύο όψεις του νομίσματος…

Η μεταγραφή του Νάτσο Σκόκο στην Αλ Αΐν είναι ένα θέμα που απασχολεί τούτες τις ημέρες τον ΑΕΚτσή, ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει στην ομάδα του, μια και αρκετοί (όχι όλοι) δεν είχαν συνειδητοποιήσει πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα σε οικονομικό επίπεδο στην «κιτρινόμαυρη» εταιρεία. Συγχωρέστε με που δεν κατάφερα να γράψω δυο λόγια νωρίτερα για το συγκεκριμένο θέμα, τότε που κι εσείς ήσασταν «ζεστοί» για να το κουβεντιάσουμε μέσα απ’ αυτόν τον χώρο μας, αλλά είχαμε πολλά… τρεξίματα τώρα τελευταία (δέκα μέρες και κάτι) με την Εξέδρα στην οποία εργαζόμουν και μου ήταν λίγο (έως πάρα πολύ) δύσκολο να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Ελπίζω να κατανοείτε την κατάσταση και με δικαιολογείτε για το γεγονός ότι άργησα να σας καταθέσω την άποψή μου και να ξεκινήσω κουβέντα για το θέμα του Νάτσο Σκόκο, το οποίο δεν είναι καθόλου απλό.

Στο θέμα μας όμως. Θέλω να γράψω για την πώληση του Αργεντινού μεσοεπιθετικού στην ομάδα από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τις δύο (ίσως και παραπάνω για άλλους) όψεις του… νομίσματος.

Αρχικά οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε πως η διοίκηση της ομάδας και ο Σταύρος Αδαμίδης στο κομμάτι που αφορά την οικονομική πολιτική που οφείλει να εφαρμοστεί στην ΠΑΕ δεν έχουν πει ψέματα. Με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο έχουν επικοινωνήσει από τα Σπάτα πως η «κιτρινόμαυρη» εταιρεία είναι σε… ΔΝΤ! Κάτι που σημαίνει πως απαιτείται λιτότητα, κινήσεις που θα αποφέρουν έσοδα σε δύσκολους καιρούς και μάζεμα του μπάτζετ όσο περισσότερο γίνεται, προκειμένου η ομάδα να αντεπεξέλθει και να εξακολουθεί να υφίσταται. Ναι, δεν το γράφω για να περάσει η ώρα. Είναι θέμα επιβίωσης της ΠΑΕ ΑΕΚ πλέον το… ΔΝΤ. Κι όταν το έγραφα από τούτο το χώρο τότε, την εποχή της εξασφάλισης της αδειοδότησης, κάποιοι με λέγατε «κινδυνολόγο» και μάλιστα αναίτια. Είναι η στιγμή να αντιμετωπίσει ο κάθε ΑΕΚτσής την κατάσταση ως έχει και όχι όπως θα ήθελε να ήταν στο μυαλό του. Η πρόθεση της ΠΑΕ ΑΕΚ να πουλήσει τον Νάτσο Σκόκο για να συγκεντρώσει χρήματα ήταν με απλά ελληνικά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ! Και νομίζω πως ακόμη και τη στιγμή της ανανέωσής του στη διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώθηκε, επί της ουσίας όλοι γνωρίζαμε πως το καλοκαίρι στα Σπάτα θα τον… στόλιζαν, θα του έβαζαν και έναν ωραίο φιόγκο και έπειτα θα τον τοποθετούσαν στη βιτρίνα για να τον πουλήσουν. Κι αυτό διότι είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ στη διοίκηση να το κάνουν. Από την πλευρά μου οφείλω να αναγνωρίσω την κίνηση του Σταύρου Αδαμίδη και να επικροτήσω την απόφαση πώλησης του Αργεντινού μεσοεπιθετικού. Μπορεί κάποιοι που είναι της άποψης ότι η ομάδα γίνεται όλο και χειρότερη χάνοντας τους καλύτερούς της ποδοσφαιριστές να απορούν με αυτό που γράφω, αλλά τουλάχιστον με γνωρίζετε όλοι και θαρρώ ότι αντιλαμβανόμαστε πως δεν είμαι από εκείνους που (ό,τι κι αν κάνει) αποθεώνουν τον 37χρονο πρόεδρο της ΑΕΚ. Ωστόσο πρέπει (θα ήταν αλητεία εκ μέρους αν δεν…) να αναγνωρίζουμε τις κινήσεις που γίνονται με γνώμονα το καλό της ομάδας και για να το γράψουμε πιο ψυχρά και κυνικά, τις ενέργειες που αφορούν την ύπαρξη της εταιρείας και ως εκ τούτου της ίδιας της ΑΕΚ. Σίγουρα η ομάδα αποδυναμώνεται. Συμφωνώ πως τους πολλούς ΑΕΚτσήδες δεν μπορεί να τους αρκεί το «δεν έχουμε άλλες επιλογές από αυτές που κάνουμε, είμαστε απλά υποχρεωμένοι, εμείς είμαστε η ΑΕΚ και έτσι δεν πάμε πουθενά». Από την άλλη, με τα λόγια δεν γίνεται τίποτα. Γι’ αυτό και είναι ΑΠΟΛΥΤΑ σωστή η απόφαση του Σταύρου Αδαμίδη. Αν έχω μια ένσταση, αφορά το ποσό που εξασφάλισε η ΠΑΕ ΑΕΚ από ομάδα των Εμιράτων. Κοινώς άποψή μου είναι πως θα μπορούσε ο πρόεδρος της Ένωσης να τους «δαγκώσει» ακόμη περισσότερο οικονομικά, αφού τα 2,8 εκατ. ευρώ για εκείνους δεν είναι δα και τρελό ποσό… Θα μου πείτε: «Μα είχε ρήτρα αποδέσμευσης στα 2,5 εκατ. ευρώ». Ναι, έτσι είναι, σύμφωνοι. Αλλά με πολύ μπλα-μπλα και με σύμμαχο τον Σκόκο εκτιμώ πως θα μπορούσε να πάρει κάτι παραπάνω. Δεν έχει σημασία όμως τώρα αυτό.

Όσον αφορά το ερώτημα «πώς θα αντικατασταθεί ο Σκόκο; Μόνο πίσω πάμε και το ρόστερ γίνεται χειρότερο», έχω να πω τούτο: αυτό είναι σωστό και δίκαιο. Απλά δεν είναι ουσιαστική λύση, ούτε καν πρόταση προς την κατεύθυνση της λύσης του τεράστιου οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η ΠΑΕ ΑΕΚ. Κι επειδή αυτή είναι η αλήθεια, ας την αποδεχτούμε μια και όπως έχω κουραστεί να γράφω: δεν υπάρχουν ΣΩΤΗΡΕΣ και ΜΕΣΣΙΕΣ για την ΑΕΚ… Σχετικά με τα «3 εκατ. ευρώ για μεταγραφές» και «πρέπει και θα καλυφθεί επάξια το κενό του Σκόκο», που βλέπουμε και διαβάζουμε σε ΜΜΕ (κι ακούμε από ανθρώπους της διοίκησης της ΑΕΚ) τ’ αφήνω να τα κρίνετε εσείς. Μόνο κουτοί δεν είστε και γνωρίζετε τι ακριβώς θα γίνει, γιατί πρέπει να γίνει! Μακάρι η διοίκηση του Αδαμίδη που πήρε πολύ σωστή απόφαση, να είχε καταφέρει να βάλει στο ταμείο της χρήματα και από την περίπτωση του Τζιμπούρ. Δυστυχώς πρέπει να κατανοήσουμε κάποτε πως δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Η ΑΕΚ που ψάχνει το… ευρώ και σωστά το κυνηγάει με μανία (και το γράφω χωρίς καμία δόση ειρωνείας αλλά αναγνώρισης στη δουλειά που προσπαθούν να κάνουν στα Σπάτα σε οικονομικό επίπεδο) δεν δύναται να δίνει 1,2 εκατ. ευρώ συμβόλαιο σε ποδοσφαιριστή (και σε προπονητή κι ας είμαι ένθερμος υποστηρικτής της παραμονής Χιμένεθ στον πάγκο της ΑΕΚ).

ΥΓ. Θέλω να ευχαριστήσω από τούτο εδώ το χώρο όλους εκείνους που στήριξαν την προσπάθεια που κάναμε στην ΕΞΕΔΡΑ τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Σε όλους που έστω μία φορά έδωσαν από το υστέρημά τους ίσως, για να αγοράσουν και να διαβάσουν τη συγκεκριμένη εφημερίδα για οποιονδήποτε λόγο. Σε εσάς λοιπόν που δώσατε έστω ένα ευρώ για τη προσπάθειά μας, θέλω να ξεκαθαρίσω πως αποχώρησα από την εφημερίδα η οποία πέρασε σε νέο «αφεντικό», διότι δεν έχω μάθει (ακόμη τουλάχιστον) στη ζωή μου να κοροϊδεύω. Εύχομαι σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται από χθες στα γραφεία της εφημερίδας όπου εργαζόμουν να έχουν δύναμη, υπομονή και κουράγιο και φυσικά να τους πάνε όλα καλά και να φτάσουν στην κορυφή. Για εκείνους που έμειναν πίσω και με τους οποίους ξεκινήσαμε μαζί, ξέρουν καλά όλα όσα ισχύουν για μένα και θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου γιατί ήταν και παραμένουν γνήσιοι… Συγχωρέστε με για το υστερόγραφο, ίσως (και) να μη σας αφορά.