Ελληνικός “εμφύλιος” στην Πολωνία!

O πρώτος είναι εδώ και χρόνια προπονητής της Εθνικής γυναικών και έχοντας τον δεύτερο στο πλευρό του, το 2009 οδήγησε την Ελλάδα στην κατάκτηση της 5ης θέσης στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας, που είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Ο λόγος για τον Κώστα Μίσσα, τα κορίτσια του οποίου, ρίχνονται αύριο (18/06, 13.30) στην μάχη του ... και στο πλαίσιο του 4ου ομίλου, αντιμετωπίζουν τη Λετονία.

Στον πάγκο της πρώτης μας αντιπάλου στην διοργάνωση, θα βρίσκεται ένας συμπατριώτης μας και μέχρι και πρόπερσι μέλος του τεχνικού τιμ της Εθνικής γυναικών. Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος, ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε πέρυσι τον Αθηναϊκό στην κατάκτηση του Eurocup, που είναι η σημαντικότερη στιγμή στα χρονικά του γυναικείου μπάσκετ, σε διασυλλογικό επίπεδο και πλέον – μετά από ένα επιτυχημένο πέρασμα από την πολωνική Λότος Γκτίνια, εδώ και λίγο καιρό ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της τουρκικής Φενερμπαχτσέ...

Λίγες ώρες πριν από το τζάμπολ, στη “Σπόντεκ Αρίνα” του Κατοβίτσε – όπου πριν από περίπου 2 χρόνια η Εθνική ανδρών κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009 – οι δύο πρώην συνεργάτες και επιστήθιοι φίλοι, μίλησαν στο gazzetta.gr για τους στόχους των ομάδων τους αλλά και για την ιδιαιτερότητα της μεταξύ τους κόντρας...

Κώστας Μίσσας

Για τα προβλήματα της Εθνικής γυναικών: «Το βασικό μας μέλημα είναι να καλύψουμε όσο πιο αποτελεσματικά μπορούμε κάποια σοβαρά και δυσεπίλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και το σημαντικότερο, έχει να κάνει με την πολύ κοντή front-line που διαθέτει η Εθνική ομάδα. Όλοι οι αντίπαλοί μας είναι πολύ γεμάτοι μέσα στη ρακέτα και γι‘ αυτό η πρώτη μας προτεραιότητα είναι να “κρύψουμε” αυτή την αδυναμία μας, παίζοντας όσο πιο σκληρή άμυνα και να βρούμε λύσεις για τα αμυντικά ριμπάουντ και τα μαρκαρίσματα των ψηλότερων παικτριών.»

Για το επίπεδο της διοργάνωσης και τις ελληνοποιήσεις που δεν έγιναν: «Με βάση αυτά που έχουμε δει έως τώρα, το επίπεδο του Ευρωμπάσκετ θα είναι πολύ υψηλό και το δυσκολότερο κομμάτι έχει να κάνει με την αξιοσημείωτη βελτίωση που παρουσιάζουν κάποιες ομάδες μέχρι πέρυσι είχαν κάποιες αδυναμίες, είτε μέσα στο καλάθι, είτε στην περιφέρεια, είτε στη θέση του πλέϊ-μέϊκερ. Δηλαδή χώρες, όπως το Μαυροβούνιο, η Τουρκία έχουν ενισχυθεί με Αμερικάνες που έχουν πάρει την αντίστοιχη υπηκοότητα... Εμείς δυστυχώς δεν ακολουθήσαμε αυτή τη νέα πραγματικότητα των “εθνικοποιήσεων”... Από πλευράς ομοσπονδίας έγιναν όλες οι προσπάθειες που έπρεπε να γίνουν για την ελληνοποίηση της Ντάγκλας και της Μέρφι, αλλά λόγω γραφειοκρατίας και ξαφνικής υπερβολικής νομιμότητας δεν καρποφόρησαν...»

Για τον στόχο και την κληρονομιά της 5ης θέσης: «Η 5η θέση που κατακτήσαμε πριν από δύο χρόνια, ήταν η μεγαλύτερη υπέρβαση στην ιστορία της Εθνικής γυναικών! Ήταν η υπέρβαση της... υπέρβασης και μακάρι να ξαναγίνει! Και φέτος ο στόχος είναι η υπέρβαση, απλά οι υπερβάσεις δε γίνονται κάθε χρόνο! Εμείς πάμε με στόχο το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και βήμα-βήμα να περάσουμε στην 2η φάση. Αν τα καταφέρουμε, στη συνέχεια θα δούμε ποιος αντίπαλος θα μας τύχη στο χιαστί και από ‘κει και πέρα θα αξιολογήσουμε την κατάσταση. Αυτός είναι ο αρχικός στόχος και αυτή είναι η φιλοσοφία με την οποία ταξιδεύουμε στην Πολωνία... Δεν μπορούμε να πούμε τίποτε άλλο με τα μεγέθη που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο στερέωμα του ευρωπαϊκού γυναικείου μπάσκετ»

Για τις ισορροπίες του ομίλου μας: «Η Γαλλία δεν συζητιέται καν και με το ρόστερ που κατεβάζει φέτος, για μένα φαντάζει ως το πρώτο φαβορί για το χρυσό μετάλλιο! Όσον αφορά τη Λετονία και την Κροατία, είναι ομάδες που θεωρητικά είναι στα μέτρα και σε σχέση με μας, έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα! Το βασικό τους “συν” είναι ουσιαστικά η δική μας αδυναμία, δηλαδή η ισχυρή front-line... Αν καταφέρουμε και καλύψουμε αυτή τη διαφορά και οδηγήσουμε τα παιχνίδια στους τομείς όπου πραγματικά υπερέχουμε, τότε θα έχουμε πολύ καλές πιθανότητες! Και οι δύο ομάδες έχουν από 4 κοπέλες με ύψος από 1,93 έως και 1,96»

Για τον “εμφύλιο” της πρεμιέρας: «Είναι ξεκάθαρο ότι όσον αφορά το παιχνίδι, ανεξάρτητα τη χρόνια φιλία και συνεργασία, στους δύο πάγκους θα υπάρχουν δύο αντίπαλοι προπονητές, που ο καθένας θα προσπαθήσει να κερδίσει για την ομάδα του! Με τον Τζώρτζη είμαστε πολύ δεμένοι και για παράδειγμα, χθες το βράδυ μιλάγαμε μία ώρα στο τηλέφωνο και το χειμώνα που θα είναι στην Κωνσταντινούπολη με τη Φενερμπαχτσέ, επειδή είναι και κοντά, θα τον επισκεφτώ αρκετές φορές! Το μόνο πρόβλημα, είναι ο Δικαουλάκος είναι άριστος γνώστης των δυνατοτήτων της Εθνικής ομάδας σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο και δύσκολα θα μπορέσουμε να τον αιφνιδιάσουμε. Όλα τα χρόνια, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα βασίζεται στις ιδιαιτερότητες που έχει σαν σύνολο, δηλαδή στη σκληρότητα με την οποία αμύνεται και την εξυπνάδα με την οποία παίζει στην επίθεση... Όταν ο αντίπαλος προπονητής ξέρει ακριβώς πως σκεφτόμαστε, δεν είναι και ό,τι καλύτερο! »

Τζώρτζης Δικαιουλάκος

Για τον “εμφύλιο” της πρεμιέρας: «Τα συναισθήματα που θα ζήσουμε τόσο ο Κώστας όσο κι εγώ, θα είναι σίγουρα πρωτόγνωρα και ανάμικτα... Θα είναι πρεμιέρα και οι δύο ομάδες θα έχουμε το άγχος της νίκης για το θετικό ξεκίνημα, όλα τα κακά μαζεμένα έπεσαν! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιδιαιτερότητα του αγώνα είναι μεγάλη, γιατί στην ελληνική ομάδα δούλεψα επί τέσσερα χρόνια και με τις περισσότερες κοπέλες έχουμε ζήσει πολλά και στην ουσία μαζί μεγαλώσαμε στο γυναικείο μπάσκετ και στον Αθηναϊκό... Από την άλλη μεριά, όταν έχεις να αντιμετωπίσει έναν τόσο καλό φίλο που τυγχάνει να είναι και ο κορυφαίος coach σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, αισθάνεσαι ιδιαίτερα συναισθήματα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θέλεις να τον κερδίσεις! Ένα πράγμα είναι βέβαιο... Ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν θα χαρώ οποιοδήποτε κι αν είναι το αποτέλεσμα... Δηλαδή ακόμη και μία ενδεχόμενη νίκη δεν θα με κάνει απόλυτα ικανοποιημένο! Θα χαρώ για την επιτυχία της ομάδας μου, αλλά δεν θα είμαι ευτυχής, γιατί θα έχω κερδίσει την Εθνική ομάδα της χώρας μου, τον φίλο μου και τα κορίτσια με τα οποία μας ενώνουν τόσες πολλές και όμορφες στιγμές!»

Για το μειονέκτημα που δημιουργεί στην Ελλάδα η παρουσία του σε αντίπαλο πάγκο: «Ο Κώστας έχει δίκιο! Κανένας προπονητής δεν θα ήθελε να έχει απέναντι του κάποιον που ξέρει την ομάδα του σαν κάλπικη δεκάρα και απ‘ έξω κι ανακατωτά και ειδικότερα στην πρεμιέρα... Γενικότερα, νομίζω ότι στην Ευρώπη όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι η πιο σκληρή ομάδα και καμία ομάδα δεν την θέλει για αντίπαλο... Σε έναν βαθμό βέβαια, ο κύκλος κάποιων παικτριών ή και της ομάδας σε γενικές γραμμές δείχνει να κλείνει και αυτό ενδεχομένως να την επηρεάσει... Από την άλλη πλευρά έχω εμπιστοσύνη και στα κορίτσια γιατί έχουν μία αξιοσημείωτη ποιότητα, υψηλό ηθικό, μεγάλη εμπειρία, ξέρουν τι ζητάνε και έχουν τον ίδιο προπονητή εδώ και αρκετά χρόνια! Το κακό είναι πλέον ότι όλες οι ομάδες τη γνωρίζουν, ενώ η κληρονομιά της 5ης θέσης στην προηγούμενη διοργάνωση είναι πολύ βαριά...»

Για την ενασχόλησή του με το γυναικείο μπάσκετ: «Αισθάνομαι απόλυτα άνετα με το μπάσκετ! Αν θα ασχολούμαι με τους άνδρες, με τις γυναίκες, με τους εφήβους ή με τα παιδιά, αυτό είναι το ίδιο για μένα... Η δουλειά μου είναι να προσπαθώ να διδάξω τις αρχές του αθλήματος, ανεξάρτητα με τον ποιον θα ασχολούμαι... Απλά, το επάγγελμά μας έχει την ιδιαιτερότητα της προσαρμογής με τις απαιτήσεις της εκάστοτε ομάδας που αναλαμβάνει ο καθένας! Σίγουρα, βέβαια, οι γυναίκες απαιτούν κάποια άλλα δεδομένα και μία διαφορετική μεταχείριση, αλλά αυτό μου δίνει έξτρα κίνητρο για να προσπαθήσω περισσότερο...»

Για τους στόχους της Λετονίας: «Στην αρχή είχαμε πολύ υψηλούς στόχους, αλλά δυστυχώς χάσαμε κάποιες πολύ σημαντικές παίκτριες από τραυματισμούς και αυτές οι απώλειες διατάραξαν σε μεγάλο βαθμό τη χημεία μας! Θα ξεκινήσουμε και θα δούμε... Βήμα-βήμα, παιχνίδι-παιχνίδι... Έχουμε κάνει πολύ μεγάλη ανανέωση, έχουμε εντάξει στην ομάδα κορίτσια 19-20 χρονών κι έχουμε επιχειρήσει ένα πάντρεμα διαφορετικών γενεών, γεγονός που μας έχει προκαλέσει κάποια προβλήματα! Ο στόχος μας είναι η πρόκριση στην οκτάδα κι ένα τέτοιο πλασάρισμα για μία τόσο νεανική ομάδα θα είναι μεγάλη επιτυχία, ακόμη και αν δεν πάρουμε κάποια αποτελέσματα που ενδεχομένως θα θέλαμε...»