Ο Έλληνας «χαλίφης» του Κατάρ!

Υπάρχει ένα στοιχείο υπερβολής σε όλα αυτά, αλλά τα γράφω υπό την επήρεια του ταξιδιού μου στο Κατάρ, όπου οι εμίρηδες, οι σεΐχηδες, οι χαλίφηδες και όλοι οι γαλαζοαίματοι ζουν και βασιλεύουν, οι χίλιες και μία αραβικές νύχτες εξακολουθούν να μην... ξημερώνουν, απλώς σε αυτόν τον ουρανό λάμπουν και τα ελληνικά αστέρια, για τα οποία (ειδικώς αυτή την εποχή) πάσα γη αποβαίνει και πατρίς!

Ένας από αυτούς είναι ο στρατηγός του Μουντιάλ του 2022. Είσαι ο και λέγεσαι: δόκτωρ (όπως αναφέρεται και στην carte visite του) Aθανάσιος Μπατσίλας, ετών 34, εκ Κρανιάς Ελασσόνας ορμώμενος, απόφοιτος των ΤΕΦΑΑ με διδακτορικό στη Γερμανία στο sport management. Aυτά εν ολίγοις, συν το γεγονός ότι ο (κατά κόσμον) Σάκης παντρεύεται στις 22 Ιουλίου και θα είναι από τις λιγοστές φορές που θα έρθει στην Ελλάδα.

Σάμπως τον αφήνει ο εμίρης να φύγει από την Ντόχα;

Ψυχή βαθιά, φίλε!

Τον συνάντησα τις προάλλες στα γραφεία της ομοσπονδίας ποδοσφαίρου του Κατάρ και τον ρώτησα πώς βρέθηκε στον αραβικό κόλπο και κυρίως πώς κατάφερε να αναρριχηθεί τόσο ψηλά στην ιεραρχία της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας του Κατάρ και στην εκτίμηση του πολυχρονεμένου Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θάνι. Με κοίταξε με νόημα και μου απάντησε κινηματογραφικά: «Ψυχή βαθιά, φίλε. Ψυχή βαθιά»!

Απέχοντας από τον ιδιότυπο του παλιού Έλληνα γκασταραμπάιτερ, ο Σάκης Μπατσίλας ανήκει στη γενιά των πολλά υποσχόμενων στελεχών, οι οποίοι βούτηξαν στα βαθιά στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όπου σφυρηλάτησαν τον χαρακτήρα τους και βρήκαν το θάρρος να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους εκτός έδρας. «Είχα απασχοληθεί με το Ολυμπιακό Τουρνουά ποδοσφαίρου στην εγκατάσταση του Γηπέδου Καραϊσκάκη και ύστερα από έναν μήνα ήρθε στην Αθήνα αντιπροσωπία από την ομοσπονδία του Κατάρ. Με ρώτησαν αν ενδιαφέρομαι να δουλέψω για αυτούς στους Πανασιατικούς Αγώνες του 2006 και στην αρχή απάντησα αρνητικά, γιατί φοβήθηκα το άγνωστο. Δεν ήξερα πού βρίσκεται καν το Κατάρ! Το ξανασκέφτηκα όμως και παρά το γεγονός ότι είχα δουλειά ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής σε σχολείο, αποφάσισα να κάνω την αποκοτιά. Ε, από εκεί και πέρα, έγινε ό,τι έγινε...»

-Ναι, αυτό θέλω να μάθω κι εγώ! Τι έγινε και πώς ένας ξένος κατάφερε να τον εμπιστευτούν τόσο πολύ, ώστε να του αναθέσουν τον γενικό συντονισμό της διεκδίκησης του Μουντιάλ, που μάλιστα στέφθηκε από επιτυχία;

«Είχα ήδη ανοίξει παρτίδες με τη FIFA μέσω του Πατρίκ Κομνηνού και μετά τους Πανασιατικούς Αγώνες σκεπτόμουν να δουλέψω για την παγκόσμια ομοσπονδία. Ετοιμαζόμουν να γυρίσω στην Ελλάδα και το προηγούμενο βράδυ μού τηλεφώνησε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας του Κατάρ και μου πέταξε στα μούτρα ένα συμβόλαιο, χρίζοντάς με διευθύνοντα σύμβουλο του Asian Cup που επρόκειτο να διεξαχθεί τον Ιανουάριο του 2011. Άλλαξα τα σχέδιά μου και είπα ναι, ενώ τον Φεβρουάριο του 2009 ο πρόεδρος με αποτρέλανε αποκαλύπτοντάς μου ότι το Κατάρ θα θέσει υποψηφιότητα για το Μουντιάλ του 2022. Ε, αυτό ήταν...»

Το στοίχημα με το μουστάκι

- Ποια ήταν η βάσανος για τις ικανότητές σου; Εννοώ πού σε δοκίμασαν οι Καταριανοί για να καταλάβουν ότι μπορείς να «τρέξεις» αυτό το τεράστιο εγχείρημα;

«Είχα αναλάβει... κομάντο μάνατζερ για τις αδειοδοτήσεις των ομάδων του Κατάρ που θα έπαιρναν μέρος στο ασιατικό Champions League της περιόδου 2009-10. Θυμάμαι ότι με κάλεσε ο εμίρης και με προκάλεσε να βάλουμε στοίχημα για αυτή την υπόθεση. Εάν καταφέρεις να συγκεντρώσουμε τα απαραίτητα στοιχεία και να τα καταθέσουμε εμπρόθεσμα, θα κόψω το μουστάκι μου, μου είπε. Έβαλα τα γέλια και του είπα να το βγάλει αναμνηστική φωτογραφία, γιατί θα έχανε το στοίχημα. Όντως, εκείνες τις λιγοστές μέρες που απέμεναν μέχρι τη λήξη της προθεσμίας, έκανα το τρέξιμο και το ξενύχτι της ζωής μου, αλλά τα καταφέραμε. Στις 29 Απριλίου του 2009 πήρα το αεροπλάνο για την Ιαπωνία, όπου εδρεύει η Ασιατική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και την επόμενη μέρα στις 11 το πρωί κατέθεσα τον φάκελο, με βάση τον οποίο εγκρίθηκε η συμμετοχή δύο ομάδων του Κατάρ στο Champions League. Αυτό ήταν το διαβατήριό μου τρόπον τινά, για να αναλάβω τον ρόλο του εκτελεστικού διευθυντή στην επιτροπή διεκδίκησης του Μουντιάλ, ενώ μετά την ανάθεση είμαι ο στρατηγικός σύμβουλος της οργανωτικής επιτροπής».

-Ζώντας εκ των ένδον τη διεκδίκηση, πώς θα χαρακτήριζες τη νίκη του Κατάρ; Θαύμα; Έκπληξη; Φυσιολογική ροή των πραγμάτων, άλλωστε είχε προηγηθεί η διεξαγωγή του Μουντιάλ στη Νότια Αφρική, αλλά ποτέ άλλοτε δεν έχει αναλάβει μια τέτοια διοργάνωση μια τόσο μικρή χώρα; Μικρή, αλλά πλούσια βεβαίως...

«Στην αρχή το Κατάρ πήγαινε για να δώσει έναν καλό αγώνα. Πάνω στο εξάμηνο συνειδητοποιήσαμε ότι έχουμε σοβαρές πιθανότητες, διότι απλούστατα ο φάκελός μας ήταν ο καλύτερος απ’ όλους. Τότε άλλαξε τόσο η ψυχολογία μας, όσο και η τακτική μας που έγινε πιο επιθετική και είχε επίσης στόχο να αποενοχοποιηθούμε από τον πλούτο μας. Θέλαμε δηλαδή να καταστήσουμε σαφές ότι το Κατάρ δεν διεκδικεί το Μουντιάλ, μόνο και μόνο επειδή έχει πολλά λεφτά από τις πετρελαιοπηγές και την παραγωγή φυσικού αερίου, αλλά για ένα σωρό άλλους λόγους...»

-Μολονότι δεν υπήρξαν συνέπειες στην ανάληψη του Μουντιάλ, αισθάνεσαι ότι η υπόθεση σκιάζεται από το σκάνδαλο της δωροδοκίας, για την οποία κατηγορήθηκε ο Καταριανός πρώην αντιπρόεδρος της FIFA, Μπιν Χαμάμ;

«Αυτά είναι πολιτικά παιχνίδια και έχουν να κάνουν με το power game. Η FIFA βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο και ο Μπλάτερ ήθελε να βγάλει από τη μέση τον Μπιν Χαμάμ, που ήταν επικίνδυνος αντίπαλος. Πρέπει να επισημάνω ότι ο Μπιν Χαμάμ δεν ήταν καν μέλος της επιτροπής διεκδίκησης του Μουντιάλ και δεν εμπλέκεται στην υπόθεση, άλλωστε η παγκόσμια ομοσπονδία μάς έστειλε επιστολή με την οποία τονίζει επισήμως ότι “η υπόθεση του Μουντιάλ είναι εκτός οποιασδήποτε στοχοποίησης και διαπλοκής”».

Σαν τη γέννηση ενός παιδιού

-Τι σκέπτεσαι από τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν το Κατάρ ανέλαβε το Μουντιάλ;

«Όσοι ανακατευτήκαμε από την πρώτη στιγμή με αυτή την υπόθεση, νιώσαμε όπως οι γονείς που βλέπουν να γεννιέται το παιδί τους. Αρχίσαμε από το μηδέν και φτάσαμε στον θρίαμβο, επικρατώντας δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η συμμαχία Ιαπωνίας-Κορέας και η Ινδονησία. Σε προσωπικό επίπεδο θα έλεγα ότι βίωσα μια συγκλονιστική μύηση σε έναν μεγάλο αγώνα μιας χώρας, που τα τελευταία χρόνια κτίζεται εκ θεμελίων και έχει φιλοδοξίες που ξεπερνούν κατά πολύ την απλή διεξαγωγή και τη φιλοξενία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η ανάληψη του Μουντιάλ, όπως και όλων των άλλων διοργανώσεων αυτή την εποχή εντάσσεται σε ένα πρόγραμμα που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά όλο το Κατάρ και όχι μόνο τον αθλητισμό. Αυτό το πρόγραμμα λέγεται “Εθνικό Όραμα” και έχει εικοσαετή προοπτική,από το 2010 έως το 2030».

-Πώς θα αντιμετωπίσετε προβλήματα όπως η μικρή έκταση της χώρας, η οποία ουσιαστικά είναι μια πόλη, και η τρομερή ζέστη;

«Η Ντόχα είναι η πρωτεύουσα, αλλά γύρω γύρω υπάρχουν άλλες πόλεις ή προάστια που ουσιαστικά αποτελούν άλλες πόλεις. Έχουμε τρία γήπεδα που θα ανακαινιστούν, και βάσει της υποχρέωσης που απορρέει από τον φάκελο, πρέπει να κατασκευάσουμε άλλα εννέα, συνολικά δηλαδή δώδεκα. Πιστεύουμε ότι η διοργάνωση μπορεί να στεγαστεί σε δέκα γήπεδα και αυτό θα προτείνουμε στη FIFA. Όσο για τις ημερομηνίες του Μουντιάλ η πρόταση του Κατάρ είναι να διεξαχθεί από την 1η έως την 30ή Ιουνίου».

-Και με τον καύσωνα τι θα γίνει;

«Αυτό δεν θα είναι πρόβλημα, τουλάχιστον για τους παίκτες, στον αγωνιστικό χώρο. Ήδη κάναμε μια επίδειξη στη FIFA για το πώς θα αξιοποιήσουμε τις πιο σύγχρονες περιβαλλοντολογικές τεχνολογίες και ειδικότερα το σύστημα ψύχρανσης δευτέρας ή και (της αναμενόμενης τα επόμενα χρόνια τρίτης γενεάς. Έξω θα έχει 45 βαθμούς και μέσα στο γήπεδο η θερμοκρασία δεν θα ξεπερνάει τους 20-22 βαθμούς, χάρη σε ένα σύστημα που χρησιμοποιεί αφενός τον ήλιο και αφετέρου το νερό για να ψυχραίνει την ατμόσφαιρα, λειτουργώντας σαν air condition κρυμμένο στη γη!»

Προϋπολογισμός 39 εκατ. ευρώ!

-Πόσο θα κοστίσει όλο αυτό το... νταβαντούρι;

-Μαζί με τα έργα υποδομής, δηλαδή το μετρό και διάφορα άλλα, το κόστος της διοργάνωσης προϋπολογίζεται σε 39 δισεκατομμύρια ευρώ! Είναι μεγάλο το νούμερο, αλλά για το Κατάρ αποτελεί ευκαιρία που παρουσιάζεται κάθε χίλια χρόνια.

- Υπολογίζεις σε αυτό το μπάτζετ και την αμοιβή του Γουαρδιόλα, που έχει βουίξει η πιάτσα ότι η ομοσπονδία τού προσφέρει το μυθικό ποσόν των 36 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο για να αναλάβει την εθνική ομάδα;

(γέλια).«Αυτό είναι μεγάλη μπαρούφα! Πρώτα απ’ όλα ο Γουαρδιόλα έχει παίξει δύο σεζόν στο Κατάρ (σ.σ. στην Αλ Αχλί από το 2003 έως το 2005), είναι φίλος της χώρας και υπήρξε πρεσβευτής της υποψηφιότητάς της. Από την άλλη πλευρά έχουμε τόσο καλές σχέσεις με την Μπαρτσελόνα, που αποκλείεται να τους κάνουμε καμιά τέτοια κασκαρίκα. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι το Qatar Foundation πρόσφερε στην Μπαρτσελόνα 170 εκατομμύρια ευρώ και από τη νέα σεζόν θα διαφημίζεται στο μπροστινό μέρος της φανέλας της».

-Τι σόι αθλητική κουλτούρα έχουν οι Καταριανοί;

-Τους αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο, αλλά σιγά σιγά αρχίζουν να μαθαίνουν, να παρακολουθούν και να αγαπούν και τα υπόλοιπα σπορ. Με τόσες μεγάλες διοργανώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία πέντε χρόνια ή θα διεξαχθούν στο εγγύς μέλλον, αυτό θα συμβεί νομοτελειακά. Μόνο στο Aspire Academy που είναι μια αθλητική ακαδημία στην οποία καλλιεργούνται και διδάσκονται όλα τα σπορ, απασχολούνται αυτή τη στιγμή 85 προπονητές ποδοσφαίρου για όλες τις ηλικιακές κατηγορίες! Ούτε η La Masia της Μπαρτσελόνα δεν έχει τόσους! Κατά καιρούς εχουν έλθει εδώ για τουρνουά η Μπαρτσελόνα, ο Άγιαξ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Μπάγερν, ενώ πέρυσι φέραμε και τον Παναθηναϊκό. Συν τοις άλλοις ο Εμίρης είναι φανατικός φίλαθλος του ποδοσφαίρου, ενώ του αρέσουν πολύ και οι καταδύσεις κι έχει φροντίσει να βάλει δικούς του ανθρώπους σε όλα τα σημαντικά πόστα, ώστε να ενισχυθεί όσο περισσότερο γίνεται ο αθλητισμός. Δεν νομίζω ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο αυτή τη στιγμή στην οποία να συντελείται τέτοια αθλητική κοσμογονία. Κάθε λαός προσπαθεί να αυτοπροσδιοριστεί στον παγκόσμιο χάρτη με κάποιον τρόπο και το Κατάρ επέλεξε συνειδητά να αφήνει το αποτύπωμά μας μέσω των σπορ και να αποτελεί διαρκή αθλητικό προορισμό».

-Ποιο θα είναι το επόμενο κτύπημα μετά το Μουντιάλ; Οι Ολυμπιακοί Αγώνες μήπως;

«Γιατί όχι; σίγουρα το Κατάρ μπορεί να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες και δεν αποκλείω να τους διεκδικήσει στο μέλλον, αλλά αυτή η προοπτική θέλει μεγάλη σκέψη, διότι έχει και πολιτικές προεκτάσεις...»