Επίσημη Αγαπημένη Reloaded

Η αλήθεια είναι ότι οι απανταχού μπασκετικοί ήμασταν συνηθισμένοι σε… οργασμό ειδήσεων στις αρχές Ιουλίου. «Έρχεται ο κόκκινος παικταράς», «Μυθική πράσινη πρόταση», «Χαμός στο αεροδρόμιο» και πάει λέγοντας. Φέτος, η οικονομική κατάσταση της χώρας έχει επισκιάσει τα πάντα, κάνοντας τις ομάδες της Α1 να μοιάζουν με φτωχούς συγγενείς στο μετεγγραφικό παζάρι.

Τι μας έμεινε λοιπόν; Η Εθνική! Η μοναδική ομάδα που εδώ και 25 χρόνια (η 10η θέση στο Μουντομάσκετ του 1986 ήταν τηρουμένων των αναλογιών τεράστια επιτυχία) έχει τον τρόπο να συγκινεί τα πλήθη και να δημιουργεί προσδοκίες για κάτι καλύτερο.

Ακόμα και στα… στραβά της –καταποντισμός στην Ντιζόν το 1999, άδοξος αποκλεισμός στην Αττάλεια το 2001 και αποτυχία με σκιές στο περσινό Μουντομπάσκετ– οι παίκτες της Εθνικής ήταν εκεί, δεν κρύφτηκαν και κυρίως εμφανίστηκαν ενωμένοι για την επόμενη μέρα. Το Eurobasket της Λιθουανίας δίνει εισιτήριο για το Λονδίνο και κανείς στην Εθνική δεν θέλει να θυμάται το προ δεκαετίας –πώς περνάν’ τα χρόνια– κάζο όταν είδαμε τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ και το Μουντομπάσκετ της Ινδιανάπολης από την τηλεόραση.

Η επόμενη μέρα ήρθε λοιπόν, με νέο προπονητή τον Ζούρο, με τον Διαμαντίδη και τον Παπαλουκά να ρίχνουν οριστικά αυλαία στην καριέρα τους με το εθνόσημο, με τον Φώτση, τον Ζήση και τον Σπανούλη να είναι οι παλιοσειρές όπως και στην Πολωνία, τον Σχορτσανίτη στην καλύτερη φάση της καριέρας του, τον Μπουρούση να περιμένει τα αποτελέσματα του ντόπινγκ κοντρόλ, τους Ελληνοαμερικανούς να κάνουν απόβαση (Νικ και Πατ Καλάθης, Μπράμος και Κουφός στις προεπιλογές) και τη νέα φουρνιά (Παπανικολάου, Σλούκας) να χτυπά πρώτη φορά με τόσες αξιώσεις την πόρτα των «μεγάλων».

Ο Ηλίας Ζούρος, σαν έτοιμος από καιρό, θα ανακοινώσει την προεπιλογή της Εθνικής και το gazzetta.gr επιχειρεί να… μπει στο μυαλό του νέου ομοσπονδιακού και να βρει τους 12 εκλεκτούς που θα κυνηγήσουν μια θέση στον ήλιο της Λιθουανίας που οδηγεί στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου (οι δύο πρώτοι περνάνε απευθείας, ενώ ο 3ος, ο 4ος και ο 5οςκαι ο 6ος, θα έχουν μία ακόμη ευκαιρία στο προ-ολυμπιακό τουρνουά του 2012).

Και οι 12 ήταν –όχι καθάρματα, όπως ήταν ο τίτλος της πολεμικής ταινίας του 1967, αλλά…– υπέροχοι

Νίκος Ζήσης, Νικ Καλάθης, Βασίλης Σπανούλης, Κώστας Βασιλειάδης, Κώστας Παπανικολάου, Στράτος Περπέρογλου, Κώστας Καϊμακόγλου, Αντώνης Φώτσης, Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, Σοφοκλής Σχορτσανίτης, Κώστας Κουφός και ο Γιάννης Μπουρούσης, αν ο έλεγχος από τον ΕΣΚΑΝ αποδειχθεί καθαρός και ο ίδιος έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό στο χέρι.

Αν τα προγνωστικά επιβεβαιωθούν και δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο ή τραυματισμός, ο Ηλίας Ζούρος θα στηριχτεί στο συγκεκριμένο υλικό, που μόνο «αδύναμο» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η παρουσία του Σπανούλη, του Ζήση και τον αναβαπτισμένου Καλάθη είναι εγγύηση για την οργάνωση του παιχνιδιού και το σκοράρισμα, ενώ ο Βασιλειάδης αναμένεται να κάνει ντεμπούτο στην Εθνική ανδρών με προίκα δύο εκπληκτικές σεζόν στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ο Καϊμακόγλου και ο Περπέρογλου λογίζονται δικαιωματικά ως «παλιοί» αλλά και… πρωταθλητές Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό, αλλά και ο Παπανικολάου ύστερα από γεμάτη χρονιά με τον Ολυμπιακό με –φυσιολογικά– σκαμπανεβάσματα ήρθε η ώρα να αναλάβει δράση και στη «μεγάλη» Εθνική. Στους ψηλούς, παρά την απουσία του Τσαρτσαρή, η πληρότητα είναι δεδομένη με την παρουσία του Σόφο, του Φώτση και του Μαυροκεφαλίδη, που και οι τρεις προέρχονται από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας τους, ενώ πολλά θα κριθούν από τον βαθμό ετοιμότητας του Κουφού ο οποίος πριν από δύο χρόνια ήταν διακοσμητικό στοιχείο στην Πολωνία, αλλά φέτος θα κληθεί να αναλάβει πρωτοβουλίες σε άμυνα –κυρίως– και επίθεση. Ποιος μένει; Ο Μπουρούσης που μέχρι τώρα έχει περάσει το πιο δύσκολο καλοκαίρι της ζωής του και πλέον ετοιμάζεται να κάνει παρέα στον Φώτση στο Μιλάνο, αλλά και να μάθει τα… πολυπόθητα αποτελέσματα του ντόπινγκ κοντρόλ.

Ως επιλαχόντες λογίζονται ο Βουγιούκας αν κάτι «στραβώσει» στη γραμμή των ψηλών (Μπουρούσης γαρ...), ο Πρίντεζης που φωνάζει συστηματικά παρών από το 2008 και μετά αλλά δεν προέρχεται από καλή σεζόν, ενώ δεν αποκλείεται πιθανή έκπληξη εξ Αμερικής, με τον Μράμος και τον Πατ Καλάθη να δίνουν «μάχη» με τον Παπανικολάου για μια θέση στην… καρδιά του Ζούρου.

Η αλήθεια είναι ότι στο άκουσμα της απόφασης του Διαμαντίδη να πει «αντίο» στην Εθνική, δεν επικρατούσε ιδιαίτερη αισιοδοξία για το Eurobasket της Λιθουανίας, καθώς πλάι στην απώλεια του Μήτσου προστέθηκαν τα νέα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Γκασόλ, Καλντερόν και Ρούντι, Πάρκερ, Νοά και Μπατούμ, Μπαρνιάνι, Γκαλινάρι και Μπελινέλι θα στεναχωρήσουν τους ιδιοκτήτες των ομάδων τους στο ΝΒΑ (με το lockout έχουν πολύ σημαντικότερα προβλήματα να λύσουν) και αναμένεται να αγωνιστούν με Ισπανία, Γαλλία και Ιταλία αντίστοιχα. Ατραξιόν της διοργάνωσης θα είναι μια ακόμη φορά ο καλύτερος παίκτης του κόσμου και συμπτωματικά… πρωταθλητής του ΝΒΑ, Ντιρκ Νοβίτσκι, καθώς και πάλι θα αφήσει τις διακοπές του για να πιει μπίρες, να τραγουδήσει και να παίξει και λίγο μπάσκετ παρέα με τους –όχι τόσο ταλαντούχους μπασκετικά– φίλους του στην Εθνική Γερμανίας.

Απέναντι σε όλους αυτούς, αλλά και στην Τουρκία, τη Σλοβενία, τη Σερβία και την οικοδέσποινα Λιθουανία της οποίας οι φίλαθλοι θα δημιουργήσουν ιδανική μπασκετική ατμόσφαιρα, η Ελλάδα δεν κατεβαίνει ως φαβορί. Από την άλλη, όπως λέει και ένας –νυν– διεθνής. «Όποτε πάμε ως φαβορί, πάντα φτάνουμε πιο χαμηλά από εκεί που στοχεύουμε. Όταν όμως έχουμε λιγότερες απαιτήσεις, επιστρέφουμε στην Ελλάδα με χαμόγελα». Και μετάλλια, προσθέτουμε εμείς!