Μαύρος χειμώνας έρχεται…

Ο Παναθηναϊκός έφαγε τέσσερα γκολ και αποκλείστηκε από κάτι Δανούς ξυλοκόπους. Απίστευτο κι όμως αληθινό. Το ίδιο που λέω μετά τα τέσσερα, το ίδιο θα έλεγα και μετά από… δεκατέσσερα ή από μια άνετη πρόκριση που ΟΦΕΙΛΕ να πάρει το τριφύλλι, αλλά δυστυχώς δεν την πήρε ποτέ. Μην την ψάχνουμε που λέτε τη δουλειά, ούτε να αναζητούμε φτηνές δικαιολογίες. ΜΟΝΟΙ τους αποκλείστηκαν οι πράσινοι από μια ομάδα που υπό κανονικές συνθήκες θα της έκαναν πλάκα. Αυτή είναι η αλήθεια και τα υπόλοιπα να ‘χαμε να λέγαμε…

Φέτος επέλεξα να μην διακόψω την άδειά μου για κανέναν γι’ αυτό και είδα το ματς εκτός Αθηνών, δηλαδή από την τηλεόραση. Αναγκάστηκα με λίγα λόγια να δω και σε επανάληψη τα γκολ που έφαγε το τριφύλλι και να μην μπορώ να πιστέψω αυτό το φεστιβάλ γκέλας που έβλεπα. Στο πρώτο ο Μπουμσόνγκ κάνει «τσαφ» στην κεφαλιά αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Ούτε καν στο αν έγινε φάουλ (που έγινε) στον Τζόρβα καθώς θέλει… θράσος για να το ζητήσεις αν έχεις αντιδράσει έτσι ερασιτεχνικά. Απλά... ΕΛΕΟΣ γι' αυτό που είδαμε!

Στο δεύτερο ο Ουτάκα διασύρει τον Σπυρόπουλο από τα αριστερά (άσχετα του εκπληκτικού τελειώματος), στο τρίτο ο Βύντρα θυμάται τα… παλιά και αλλού πατάει αλλού βρίσκεται, ενώ στο τελευταίο ο Σαριέγκι έχει πέσει κάτω και είναι πραγματικά αξιολύπητος, κάτι που δεν του συνέβη και για πρώτη φορά στην καριέρα του. Όπως και ολόκληρος ο Παναθηναϊκός, με εξαίρεση άντε ένα δεκάλεπτο που έπαιξε μπάλα και κόντεψε να περάσει. Αν το έβαζε ο Νίνης το δοκάρι ίσως να μιλάγαμε για μια άνετη πρόκριση, αλλά δεν περιμέναμε να μάθουμε φέτος ότι η μπάλα είναι πόρνη. Ούτε και πως όπου φτωχός και η μοίρα του.

Ευθύνη για μένα έχει φυσικά και ο Φερέιρα, άσχετα αν εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι από τουε ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ που αξίζουν στήριξη σε αυτή την ομάδα. Φταίει βέβαια αφενός λόγω του αποκλεισμού και αφετέρου επειδή έκανε και κακό στήσιμο αλλά και κακό κοουτσάρισμα στην πορεία. Δεν γίνεται να ξεκινάς ένα ματς που με ένα γρήγορο γκολ το καθαρίζεις ΧΩΡΙΣ επιθετικό (έλεος με το ανέκδοτο «ο Κλέιτον σέντερ φορ», κρίμα για τον Τοτσέ που παρότι ήρθε φορτσάτσος "κάηκε" με τον αποκλεισμό), ενώ και το 4-4-2 που δοκίμασε στην πορεία αποδείχτηκε δίκοπο μαχαίρι υπό την έννοια ότι ήταν παντελώς άγνωστο στους πράσινους και η ομάδα κρέμασε εντελώς. Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες. Όπως και η επιμονή σε κάτι Μαρίνους, Κλέιτον κλπ και να μένει ας πούμε ο Κάρα στον πάγκο. Διότι σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να φανταστεί ο άνθρωπος αυτή την παιδική χαρά της άμυνας. Και θέλουμε να… ξεφορτωθούμε και τον Μπουμσόνγκ τρομάρα μας. Βλέπουν μπάλα οι άνθρωποι...

Για να μπαίνουμε πάντως και στο ζουμί της ιστορίας, η χοντρή ζημιά δεν είναι ούτε ότι αποκλείστηκες από κάποια Οντένσε (τι Οντένσε, τι... Μακάμπι), ούτε ότι έχασες το δίφραγκο της πρόκρισης. Αυτά… αντέχονται έστω κι αν ζοριστείς λιγάκι. Το θέμα είναι ότι χάθηκε η δυνατότητα για πίστωση χρόνου, χάθηκε το δικαίωμα στην ελπίδα και η ευκαιρία να κερδίσεις έστω και για λίγο τον κόσμο σου. Οι φαρμακωμένοι που αποχώρησαν από το ΟΑΚΑ θα πρέπει να δουν φοβερά και τρομερά πράγματα για να πιστέψουν και να ξαναπάνε στο γήπεδο και εκεί εστιάζεται το πραγματικό χαρακίρι εν όψει του χειμώνα που μας περιμένει.

Δυστυχώς αλλά έτσι όπως έχει καταντήσει διοικητικά και σε επίπεδο ρόστερ ο Παναθηναϊκός δεν είναι και εύκολο να πείσεις τον κόσμο να πιστέψει σε κάτι και να μην αρχίσει τα ξεφωνητά. Κανείς δεν πίστεψε ούτε περίμενε ότι η ομάδα αυτή θα κάνει παπάδες και άπαντες ήταν στη λογική του βλέποντας και κάνοντας. Όχι, όμως και να τρως τέσσερα τεμάχια από τους ψαράδες της Οντένσε ρε αδερφέ. Αυτό δεν χωνεύεται με τίποτα, παραμίκρυνε η ομάδα. Μακάρι να διαψευστούμε, μακάρι να έρθουν τα πάνω κάτω αλλά ο χειμώνας προμηνύεται βαρύς ίσως και μαύρος. Και τα πράγματα είναι απλά. Ο αποκλεισμός από την Οντένσε βαραίνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τους παίκτες και τον προπονητή. Αυτά που όλοι φοβούνται ότι… έρχονται, την διοίκηση.
ΥΓ: Σας απαλλάσσω και πάλι από την παρουσία και δύσκολα θα τα ξαναπούμε πριν τον Δεκαπενταύγουστο. Σε άλλους αρέσει αυτό, σε άλλους όχι, αλλά πέρασα πολύ ζόρικη χρονιά και πραγματικά δεν με παίρνει να μην αποτοξινωθω...