Η νίκη, ο κόουτς και ο Μπέλεκ!

Ναι, για τη διάθεση και την εικόνα της ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο μπορώ να γράψω έχοντας ένα (έστω) μικρό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη μου. Γιατί έστειλε ένα, δύο, ίσως και τρία θετικά αγωνιστικά μηνύματα και έδειξε πως με δύο (το λιγότερο) προσθήκες στο ρόστερ της θα έχει τη δυνατότητα (με πολλή επιπλέον δουλειά) να γίνει ανταγωνιστική για τη σεζόν που ξεκίνησε. Αν κρίνω από το πρώτο 45λεπτο απέναντι σε κάτι σαν ομάδα όπως είναι η Ντιναμό Τιφλίδας τότε ζήτω που καήκαμε…

Η ΑΕΚ στο ματς με την Ντιναμό απέδειξε τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή για τη χρονιά που μόλις άρχισε. Η Ένωση πρέπει να κρατήσει και να επενδύσει στη νίκη της επί των Γεωργιανών κι από κει και πέρα να εμπεδώσει τι πρέπει να κάνει για να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο για το άμεσο μέλλον. Αν το ρόστερ της μείνει ως έχει και δεν προστεθούν σε αυτό δύο (το λιγότερο) ποδοσφαιριστές ενδεκάδας τότε δεν μπορούμε να προσδοκούμε σε ανταγωνιστικό σύνολο και σε μια Ένωση που θα πρωταγωνιστήσει.

Η ΑΕΚ… ουρλιάζει πως χρειάζεται έναν εξτρέμ (για να μπορεί να παίξει αυτό το 4-2-3-1 που θέλει ο Χιμένεθ) και έναν γνήσιο «κόφτη» που να έχει την πρώτη πάσα. Χωρίς αυτές τις ενδεκαδάτες προσθήκες (και όχι απλά για να γεμίσουν το ρόστερ) η ομάδα δεν έχει προοπτική πρωταθλητισμού. Να λέμε και να γράφουμε αλήθειες. Κι αυτό διότι αποδείχθηκε σε ένα ακόμη ματς πως δεν υπάρχει άξονας (ήταν μόνος του ανασταλτικά ο Μάκος και δεν υπήρχε καν χαφ δημιουργικό) και ως εκ τούτου κανένα πλάνο στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να βασίζεται στις ποδοσφαιρικές αρετές των «Γκούντι», Κάρλος, «Λύμπε» για να φτιάξει κάτι επιθετικά, διότι πρωτίστως πρέπει η μπάλα με κάποιον τρόπο να φτάσει σε αυτούς. Και δεν φτάνει όπως πρέπει και τη θέλουν.

Εδώ πρέπει να σταθώ και να επισημάνω τα… φάουλ του Μανόλο Χιμένεθ εις βάρος της ομάδας του. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να χωρέσουν οι Λυμπερόπουλος, Γκούντγιονσεν, Χοσέ Κάρλος στην ίδια ενδεκάδα όταν ο κόουτς επιλέγει το 4-2-3-1. Υπάρχουν να παίξουν ως εξτρέμ οι Λεονάρντο, Λαγός και Σιαλμάς. Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω τη λογική του εκάστοτε προπονητή να μην εκμεταλλεύεται τους παίκτες που διαθέτουν στη φυσική τους θέση και να… βαφτίζουν τον εκάστοτε επιτελικό μέσο (ή και φορ) ως εξτρέμ (και τούμπαλιν) για να τους χωρέσουν όλους στην ενδεκάδα.

Το 2004 ο Φερνάντο Σάντος είχε ως εξτρέμ τους Κρασά, Σοάρες και Μπούρμπο και αργότερα τον Ζούλιο Σέζαρ (αυτούς επί της ουσίας υπολόγιζε) και αυτούς εκμεταλλευόταν. Δεν… βάφτιζε τον «Λύμπε» εξτρέμ, ούτε τον Κατσουράνη τότε, ούτε τον Καμπάνταη φυσικά. Αυτούς είχε με αυτούς πορευόταν και είχε δημιουργήσει ένα σούπερ ανταγωνιστικό σύνολο που έκανε πρωταθλητισμό μέχρι το τέλος της σεζόν και της στέρησε ο Βασάρας (τον είδα στο ΟΑΚΑ και το θυμήθηκα) το Τσάμπιονς Λιγκ εκείνη τη χρονιά με το πέναλτι που δεν έδωσε υπέρ του Μπούρμπου στην Λεωφόρο…

Αντίθετα ο Ανδαλουσιανός τεχνικός έκρινε πως έπρεπε να ξεκινήσει στο ματς ο ανέτοιμος (όπως ο ίδιος άλλωστε παραδέχτηκε στις δηλώσεις του) Γκούντγιονσεν ως αριστερό εξτρέμ (που δεν του πολυαρέσει κιόλας όπως επίσης φάνηκε απ’ όσα δήλωσε), τον Χοσέ Κάρλος ως δεξιό ακραίο μεσοεπιθετικό και τοποθέτησε πίσω από τον Μπέλεκ τον Λυμπερόπουλο. Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να κινδυνεύσουμε όσοι ήμασταν στο ΟΑΚΑ να μας πάρει ο ύπνος στην καρέκλα μας σε όλο το πρώτο 45λεπτο. Εκτός ματς ο προπονητής, εκτός και η ομάδα. Ούτε φάση αν εξαιρέσουμε την πάσα του «Γκούντι» στον Μπέλεκ, που με κακή προβολή έστειλε την μπάλα άουτ.

Φώναζε η ομάδα για αλλαγές και σωστά η πρώτη αφορούσε τον «Λύμπε», ο οποίος δεν ξέρω αν φέτος θα μπορεί να βοηθήσει την ΑΕΚ αγωνιζόμενος από την αρχή στην ενδεκάδα ή θα ήταν προτιμότερο να παίζει από το 60' κι έπειτα (κάτι που θα φανεί στην πορεία της σεζόν).

Μπήκε ο «Λεό», η ομάδα απέκτησε έναν απλά γρήγορο ακραίο, έγινε πιο γρήγορη, πιο απειλητική και σε διάστημα 10-15 λεπτών από την είσοδο του Βραζιλιάνου εξτρέμ η ΑΕΚ δημιούργησε τρεις τελικές προσπάθειες… Γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι επιστήμη, όπως και να το κάνουμε. Μερικές φορές τα βασικά (απέναντι σε ομάδα σαν αυτό το πράγμα από τη Γεωργία) αρκούν… Το απλό είναι και το πιο καλό και το πλέον δύσκολο στο ποδόσφαιρο έλεγε ο Σάντος (του έχω αδυναμία, μπορείτε να με… κράξετε) και απλά δικαιώνεται πάντα…

Θα πρέπει λοιπόν ο Χιμένεθ να αξιοποιήσει το ρόστερ του γνωρίζοντάς το καλά πρώτα (αν δεν το ξέρει ήδη, όπως οφείλει) και έπειτα μπορεί (και δικαιολογημένα) να… γκρινιάζει για οτιδήποτε θέλει και αφορά το ποδοσφαιρικό τμήμα και τις προσθήκες που επιθυμεί στο ήδη διαθέσιμο έμψυχο υλικό. Άλλωστε επαναλαμβάνω ότι είμαι πεπεισμένος πως μόνο με δύο (τουλάχιστον) προσθήκες (αμυντικού χαφ και εξτρέμ) η ΑΕΚ ίσως γίνει ανταγωνιστική, άρα δικαιολογώ την… γκρίνια του κόουτς. Αλλά όταν υπάρχουν λάθη πρέπει να καταγράφονται.

Στο δεύτερο 45λεπτο και μετά την είσοδο του Λεονάρντο (όχι ότι έκανε απίθανα πράγματα ο Βραζιλιάνος, απλά πρόσθεσε ταχύτητα και εξτρέμ στο 4-2-3-1, πράγματα απλά και βασικά) η Ένωση έδειξε ότι θέλει το ματς. Οι «κιτρινόμαυροι» έβγαλαν… λύσσα για νίκη που έλειπε από το πρώτο μέρος. Ο Χοσέ Κάρλος κινήθηκε πιο ελεύθερα (κάτι που του ταιριάζει), ο Μπέλεκ έκανε σούπερ παιχνίδι (θα σημειώσω παρακάτω σχετικά) και ταυτόχρονα ανέβασαν ρυθμό οι Μάκος και Γεωργέας. Στοιχεία αρκετά για να σου δώσουν τη νίκη με αντίπαλο μια κάκιστη ομάδα όπως η Ντιναμό. Οι Γεωργιανοί απλά έτρεχαν και εκμεταλλεύονταν το κενό (που φαίνεται από… χιλιόμετρα πως υπάρχει) στον άξονα της ΑΕΚ. Κατά τα άλλα απλά ανύπαρκτοι!

Θα μου πει κάποιος: «Καλά ρε Τσακίρη, αν η μπάλα έμπαινε στο σουτ του Κάρλος ή του Μάκου ή έστω αν ο Μπέλεκ έδινε πάσα στον Λεονάρντο που ήταν μόνος του και σκόραρε, με σκορ 2-0 και 3-0 τα ίδια θα έγραφες;». Η απάντησή μου είναι σαφέστατη. Οι καλές τελικές προσπάθειες της ΑΕΚ ήταν όλες κι όλες τρεις. Στο ποδόσφαιρο δεν συνηθίζεται όσα κάνεις να μπαίνουν στο πλεκτό, άρα το 1-0 μάλλον είναι και το δίκαιο σκορ. Ωστόσο και με σκορ στο 3-0 θα άλλαζε η εικόνα του ματς; Απλά η ΑΕΚ θα είχε κλειδώσει την πρόκριση (που απέναντι σε αυτήν την ομάδα τη θεωρώ ήδη δεδομένη και με το 1-0, εκτός αν επιλέξουν οι «κιτρινόμαυροι» την… αυτοκτονία). Ένα καλό σκορ δεν αλλάζει για παράδειγμα τα κακώς πραγμένα του προπονητή.

Στο αγωνιστικό κομμάτι θέλω να κάνω ειδική αναφορά στον Μπέλεκ που έκανε πολύ καλό ματς. Πάντα άλλωστε γράφω για τα πρόσωπα που μου έκαναν θετική εντύπωση έπειτα από μια αναμέτρηση της ΑΕΚ. Ο 19χρονος φορ για μένα ήταν σούπερ και ο κορυφαίος του αγώνα με την Ντιναμό. Του έλειψε το καθαρό μυαλό στη φάση του 78ου λεπτού, αλλά σ’ όλο το ματς έπαιζε μόνος του την αντίπαλη άμυνα και μπράβο του.

Αντίθετα οι Γκούντγιονσεν, «Λύμπε», Καφές και Κάρλος (αν εξαιρέσεις το γκολ) προβλημάτισαν με την εικόνα τους και την απόδοσή τους. Περίμενα περισσότερο και κακώς μάλλον. Διότι ο πρώτος (ο Ισλανδός ντε) είναι πίσω ακόμη και δεν του ταιριάζει να παίζει αριστερό εξτρέμ. Ο Λυμπερόπουλος είναι απλά έναν χρόνο μεγαλύτερος και δύσκολα για βασικός, όπως και ο Καφές που μου δείχνει τόσο, μα τόσο κουρασμένος. Και ο Κάρλος όμως σε λάθος θέση τοποθετημένος, απλά λανθασμένα θα κρίνεται και είναι άδικο για τον ίδιο και την ομάδα.

Αλήθεια ποιος ευθύνεται για το γεγονός ότι στο ρόστερ υπάρχουν τρεις παίκτες που παίζουν κυρίως πίσω από τον επιθετικό (Γκούντγιονσεν, Κάρλος, «Λύμπε» και δεν αναφέρω καν τον Γκερέιρο) και όμως δεν αποκτήθηκε κανένας εξτρέμ (τη στιγμή που παλεύουμε να αφήσουμε ελεύθερο και τον γνήσιο ακραίο μεσοεπιθετικό που ακούσει στο όνομα Μπερνς);

Από τους υπόλοιπους παίκτες πρέπει να σημειώσω πως ευχάριστη εντύπωση μου προκάλεσε ο Χουάν Κάλα που τα πήγε πολύ καλά στη θέση του Δέλλα. Ταυτόχρονα δυσάρεστη εντύπωση (αν και το περίμενα) μου έκανε ο Μανωλάς, που δεν δείχνει να θέλει να μάθει από τα λάθη του. Σωστός στις τοποθετήσεις του και στις περισσότερες επεμβάσεις του ανασταλτικά (γρήγορος και αποτελεσματικός) αλλά και μόνιμα απείθαρχος και… ανώριμος στο παιχνίδι του με την μπάλα στα πόδια και στις προωθήσεις του. Απλά δεν το ‘χει και προφανώς δεν μπορεί να το καταλάβει… Τι να πει κανείς; Να προσθέσω απλά πως έπρεπε να αντικρίσει την κόκκινη κάρτα στη φάση που απαράδεκτα τσεκούρεψε τον αντίπαλό του επειδή ως συνήθως άνοιξε την μπάλα και την έχασε. Ελπίζω να του κάνουν τις απαραίτητες συστάσεις γι’ αυτό που έκανε οι άνθρωποι που είναι γύρω του και στην ομάδα.

ΥΓ1. Ήταν μικρή, πολύ μικρή η προσέλευση του κόσμου στο ΟΑΚΑ. Τα εισιτήρια ήταν κάτι παραπάνω από 12.500 όπως ανακοινώθηκε και βία να ήταν στις εξέδρες περί τις 15.000 οπαδοί της ΑΕΚ. Κρίμα είναι όμως. Η ομάδα έχει ανάγκη από τον κόσμο της, χωρίς αυτόν δεν έχει τίποτα μια και όλα τα άλλα της λείπουν.

ΥΓ2. Το πρώτο καλό σουτ του Μάκου με την κιτρινόμαυρη φανέλα έγινε στο ΟΑΚΑ στο ματς με αντίπαλο την Ντιναμό Τιφλίδας...