Δημητράκη, πες αλεύρι (1)
O Δημητράκης δεν μένει πια εδώ. Την έκανε από τα γήπεδα του μπάσκετ πλήρης ημερών, αγώνων, πόντων, ριμπάουντ, ασίστ, τίτλων, παραστάσεων. Πλήρης επίσης από ατάκες που, διάβολε, πρέπει οπωσδήποτε να βγουν σε ένα βιβλίο, όπως τον προέτρεψε σήμερα το πρωί στον ραδιοφωνικό αέρα του Sentra 103,3 ο (άλλοτε σύντροφός του στον Ολυμπιακό και στην εθνική ομάδα) Γιώργος Σιγάλας. Πλήρης ακόμη και από ζαβολιές, που του άρεσαν εξ απαλών ονύχων και τις συνέχισε μέχρι βαθέος γήρατος, αν και αυτή είναι όντως μεγάλη κουβέντα: Τριάντα τεσσάρων χρονών είναι, θα μπορούσε να παίξει κι άλλο, απλώς βαρεθήκαμε να τον τρώμε στη μάπα (από το 1992) και ο κόσμος είχε πάντοτε την εντύπωση ότι ήταν μεγαλύτερος απ’ όσο γράφει η ταυτότητά του...
Εν τω μεταξύ έχω αρχίσει να γράφω ένα κείμενο, έτσι χωρίς πρόγραμμα, που έλεγε και η Μαρία Ρεζάν! Θέλω οπωσδήποτε να γράψω κάτι για πάρτη του και δεν ξέρω τι θα ’ναι αυτό: για την ακρίβεια (δεν ξέρω) τι απ’ όλα αυτά που μας άφησε ως διαθήκη χθες το απόγευμα, όταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του. Εντέλει κι επειδή βλέπω ότι περνάει η ώρα και πρέπει να φύγω για το ΟΑΚΑ και να παρακολουθήσω τον αγώνα της Εθνικής με το Βrigham Young εύρηκα, όπως αναφώνησε και ο Αρχιμήδης όταν ανακάλυψε την αρχή της άνωσης, απλώς χαλιναγωγώ τον ενθουσιασμό μου και δεν βγαίνω κι εγώ (σαν τον λεγάμενο) γυμνός στο δρόμο για να πανηγυρίζω για το εύρημά μου...
Λοιπόν, αποφάσισα να του αφιερώσω ένα sequel βασισμένο στον αριθμό της φανέλας του, που άλλωστε από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρείται ιερός, πλήρης και άρτιος. Επτά ιστορίες σε επτά διαφορετικές κατηγορίες, με την προσδοκία ότι δεν θα μου διαφύγει καμία από τις πολλές που έχω υπ’ όψιν μου και οι οποίες είναι σταγόνα στον ωκεανό του βίου και της πολιτείας του στην κεντρική μπασκετική σκηνή...
Θα σας ζαλίσω κάμποσες μέρες, λοιπόν, αλλά αξίζει τον κόπο, χώρια που είμαστε και τυχεροί, διότι, διάβολε, ο Παπανικολάου σε όλη του τη ζωή φορούσε το Νο 7. Φαντάζεστε σε τι λούκι θα πέφταμε εάν φορούσε το «15» του Χριστοδούλου ή –ακόμη χειρότερα– το 33 του Πίπεν. Μένω σε αυτούς τους δύο, διότι ο μεν Φάνης τον έχρισε από πολύ νωρίς «νόμιμο κληρονόμο του», ο δε Σκότι υπήρξε κάποτε το... ανοίκειο πρότυπό του· μάλιστα ο ίδιος ο Δημητράκης μου είχε εκμυστηρευθεί ότι «κουβαλάω μπόλικη τρέλα και ώρες ώρες νομίζω ότι είμαι ο Πίπεν και τότε σεληνιάζομαι, παίρνω φόρα και ορμάω όπου βρω»!
Ή φαντάζεστε να φορούσε το Νο 91 του Ρόντμαν!
Ξετυλίγοντας λοιπόν το κουβάρι μιας υπέροχης μπασκετικής ζωής, είναι πιο ταιριαστό να αρχίσω το αφιέρωμα με τις επτά μεγαλύτερες ζαβολιές του, που (μην παίρνετε όρκο ότι) τις διέπραξε μονάχα όταν ήταν πιτσιρικάς!
Ο ίδιος μου είπε κάποτε ότι στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου ήταν όχι απλώς χαβαλές, αλλά... ψιλοαλητάκος και σεσημασμένος στην ευρύτερη περιοχή των Νέων Λιοσίων. Ως εκ τούτου έβαζε συχνά σε μπελάδες τους γονείς του, που εκτός από ευυπόληπτοι πολίτες ήταν και δάσκαλοι! Έχοντας από μικρός πώρωση με το μπάσκετ ξημεροβραδιαζόταν σε ένα χωράφι της γειτονιάς του, που είχε μετατραπεί σε γήπεδο μπάσκετ· μάλιστα όποτε έβρεχε, πήγαινε ο ίδιος και το σκούπιζε για να παίξει! Ωστόσο οι γείτονες δεν είχαν την ίδια αγάπη για το μπάσκετ, μάλιστα ένας από αυτούς δεν μπορούσε να ανεχτεί το μπίστιγμα της μπάλας, έβγαινε στο παράθυρο και τον σκυλόβριζε. Τι σκαρφίστηκε λοιπόν ο Δημητράκης για να μην κάνει τόσο πολύ θόρυβο; Πήρε έναν τενεκέ ασβέστη, έβαψε την μπασκέτα και συνέχισε τον βραδινό χαβά του!
Στη Δευτέρα Γυμνασίου δεν τα πήγαινε καλά με τα μαθήματα και στον έλεγχο είχε έναν βαθμό κάτω από τη βάση. Οι γονείς του, ως εκπαιδευτικοί, είχαν απαιτήσεις και συν τοις άλλοις τον είχαν προειδοποιήσει ότι θα του επιτρέψουν να ασχοληθεί με το μπάσκετ, μόνο αν τους φέρει καλούς βαθμούς. Πώς λοιπόν θα τα μπάλωνε; Απλό! Μπήκε ένα βράδυ κρυφά στο γραφείο των καθηγητών, πήρε από τη βιβλιοθήκη έναν καινούργιο έλεγχο και στη θέση του βαθμού κάτω από τη βάση κοτσάρισε ένα μεγαλοπρεπές 18. Έλα όμως που ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται! Ο συχωρεμένος ο πατέρας του και η μητέρα του έμαθαν την πλαστογραφία του κανακάρη τους κι από τότε πήγαιναν οι ίδιοι και παρελάμβαναν τους ελέγχους του...
Τον Ιούλιο του 1995, μεσούντος του θριαμβευτικού για την Ελλάδα Μουντομπάσκετ των Εφήβων, το ξενοδοχείο Grand Chalet στην Πολιτεία, όπου είχε καταλύσει η αποστολή, φιλοξενούσε τη δεξίωση ενός γάμου. Κάποια στιγμή ο Παπανικολάου που δεν μπορούσε να κοιμηθεί από το θόρυβο της μουσικής, κατέβηκε στο χώρο της πισίνας κρατώντας ένα μπλοκάκι με στιλό και παριστάνοντας τον δημοσιογράφο άρχισε τις ερωτήσεις προς τους νεόνυμφους. Μεταξύ άλλων τους ρώτησε εάν παντρεύτηκαν από έρωτα ή από προξενιό και προτού του απαντήσουν, τους είπε με έντονο ύφος: «Απ’ ό,τι κι αν παντρευτήκατε, τελειώνετε γρήγορα γιατί αύριο παίζουμε ένα δύσκολο ματς με τη Γαλλία και με το νταβαντούρι σας δεν θα κλείσουμε μάτι»! Δεν ξέρω αν έκλεισε μάτι, πάντως στο συγκεκριμένο ματς φρόντισε να κλείσει το σπίτι των «τρικολόρ» με τα απανωτά τρίποντά του...
Τον Σεπτέμβριο του 1994, που η Reebok έφερε τον Σακίλ Ο' Νιλ στην Αθήνα, ο Παπανικολάου (ως παίκτης της Εθνικής Εφήβων) επιλέχθηκε για να συμμετάσχει στην επίδειξη του σέντερ του Ορλάντο. Μάλιστα για να έχει πλάκα η φάση, ο Shaq έκανε τον πλέι μέικερ και ο Δημήτρης προσπαθούσε να τον ποστάρει και όποτε έβρισκε την ευκαιρία τού έχωνε και καμιά αγκωνιά στα αχαμνά. Ο Σακίλ το διασκέδαζε, αλλά δεν το ξέχασε και δυο χρόνια αργότερα που τον είδε (στον φιλικό αγώνα Dream Team 2 - Eλλάδα 128-62) να σηκώνεται για να καρφώσει μπροστά του όχι απλώς τον τάπωσε, αλλά τον έκανε ένα με το παρκέ του RCA Dome της Ιντιανάπολις!
Η μεγαλύτερη (τρόπος του λέγειν) ζαβολιά του είναι η πολυθρύλητη ιστορία της κόντρας του με τον Ίβκοβιτς και τον Ολυμπιακό, η οποία τον οδήγησε το 1997 στην Κίντερ Μπολόνια για έξι μήνες. Η κατάκτηση του triple crown δεν εξομάλυνε την κόντρα· ίσα ίσα την όξυνε, καθώς μετά τον τελευταίο τελικό με την ΑΕΚ, ο Παπανικολάου είπε «συγχαρητήρια στους Έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού, οι οποίοι όλη τη χρονιά ένιωθαν ξένοι στην ίδια τους τη χώρα»! Νωρίτερα σε ένα ματς με το Περιστέρι, στο οποίο ο Ολυμπιακός γνώρισε την ήττα, πέντε λεπτά πριν από τη λήξη, ο Ίβκοβιτς γύρισε απογοητευμένος και του έκανε νεύμα να σηκωθεί λέγοντάς του «άντε μπρε Δημήτρη, μπες κι εσύ τώρα. Τα δοκίμασα όλα, αλλά τίποτε»! Ο Δημήτρης έβγαλε τη φόρμα του και την ώρα που κατευθυνόταν προς το τραπέζι της γραμματείας για την αλλαγή πέταξε το φαρμάκι του: «Με Ultrex λούστηκες;»... Τον Ιούνιο από τη Σάμο, όπου έκανε διακοπές, ο Παπανικολάου κατηγόρησε τον Ίβκοβιτς ότι «είναι φτηνός», ο Ντούντα απάντησε με μια σερβική παροιμία («όσο μια μακριά είναι τα μάτια, τόσο πιο μακριά είναι και οι καρδιές»), εν συνεχεία ο Δημήτρης κατηγόρησε τον Ολυμπιακό για πλαστογραφία στο συμφωνητικό που είχαν υπογράψει, ενώ η ΚΑΕ απάντησε με μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση και μπλόκαρε τη μεταγραφή του. Εντέλει επήλθε συμβιβασμός και στις 22 Δεκεμβρίου ο άσωτος υιός επέστρεψε στο ΣΕΦ, όπου ο Κόκκαλης, ο Σαλονίκης και ο Ίβκοβιτς έσφαξαν τον μόσχο τον σιτευτό!
Τη σεζόν 2003-04, ύστερα από ένα ματς στην Πάτρα είπε στον Γιάννη Γκαγκαλούδη που είχε μείνει στην Αθήνα λόγω τραυματισμού ότι ο Ομπράντοβιτς τσατισμένος τούς ζήτησε να βρίσκονται την Κυριακή στις επτά το πρωί στο γήπεδο του Σπόρτιγκ για προπόνηση. Ο Γιάννης που έμενε στο Φάληρο, ξύπνησε από τις πέντε για να ετοιμαστεί κι όταν γύρω στις έξι έφτασε στο γήπεδο το βρήκε κλειστό και κατάλαβε ότι είχε πέσει θύμα καψωνιού!
Το έξυπνο πουλί, όμως, από τη μύτη πιάνεται. Το καλοκαίρι του 1993, ανήμερα του τελικού του Ευρωμπάσκετ παίδων, στη Σαμψούντα της Τουρκίας, κτύπησε το τηλέφωνο στο δωμάτιό του. «Γεια σου Δημήτρη, είμαι ο Γιάννης Ψαράκης από το περιοδικό Τρίποντο και θέλω να κάνουμε μια συνέντευξη», άκουσε από την άλλη άκρη της γραμμής. Κολακεύτηκε ο Παπανικολάου, η γλώσσα του (ως συνήθως) πήγαινε ροδάνι και μάλιστα οι απαντήσεις του ήταν μακροσκελείς και ενθουσιώδεις. Κάποια στιγμή όμως άκουσε τρανταχτά γέλια και κατάλαβε ότι κάτι έτρεχε. «Ποιος Ψαράκης ρε νούμερο, που θες και συνέντευξη στο Τρίποντο; Ο Ρεντζιάς είμαι από το διπλανό δωμάτιο και σου κάνουμε πλάκα», του έλυσε το μυστήριο ο Ευθύμης, βγάζοντας το σεντόνι με το οποίο είχε καλύψει το ακουστικό για να παραμορφωθεί η φωνή του!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
