Η Κύπρος μάς βάζει... τα γυαλιά!

Ο διπλός φετινός αναπάντεχος αποκλεισμός του Παναθηναϊκού κατά σειρά σε Champions και Europa League από Οντένσε και Μακάμπι Τελ Αβίβ ήρθε να «δέσει» άψογα με τον περσινό εξίσου ντροπιαστικό αποκλεισμό του Ολυμπιακού και τότε από τους Ισραηλινούς, ώστε να επιβεβαιώσει την καθοδική πορεία στην οποία βρίσκεται το ελληνικό διασυλλογικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια.

Αν μάλιστα δεν ήταν και οι δύο εξαιρετικές πορείες ΠΑΟΚ και Άρη την περσινή σεζόν καθώς και ο πολλά υποσχόμενος «Δικέφαλος» της φετινής χρονιάς, τότε η Ελλάδα θα είχε κατρακυλήσει κατά πολύ στην κατάταξη της UEFA και οι ομάδες που θα συμμετείχαν στα ευρωπαϊκά κύπελλα θα μειώνονταν σημαντικά. Τι άλλο να περιμένει κανείς όταν η πρόκριση της ΑΕΚ στην Τιφλίδα επί της Ντιναμό στην παράταση φτάνει να μοιάζει με άθλο;

Ο πληθυσμιακός της άθλος

Κι όλα αυτά την ώρα που οι κυπριακές ομάδες κάνουν τεράστια βήματα προόδου. Όσες φορές και να το γράψουμε πάλι δεν είναι αρκετό για να συνειδητοποιήσει κανείς το μεγαλείο αυτής της αλματώδους ανάπτυξης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Αρκεί να σκεφτούμε πως μόνο χώρες όπως το Λουξεμβούργο, ο Άγιος Μαρίνος, η Ισλανδία, η Ανδόρα και άλλες παρόμοιες έχουν μικρότερο πληθυσμό από την Κύπρο, η οποία ποδοσφαιρικά έχει υψώσει ανάστημα ικανό να την φέρει αντιμέτωπη με χώρες που έχουν τον δεκαπλάσιο και άνω πληθυσμό από αυτήν!

Πρώτη ακόμη, σε όλη την Ευρώπη

Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά τις μεγάλες προκρίσεις για ΑΠΟΕΛ και ΑΕΚ Λάρνακας, η Κύπρος διατηρήθηκε στη 16η θεση της Ευρώπης στο σύνολο της τελευταίας πενταετίας την οποία προσμετρά η UEFA, ενώ παραμένει 1η σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο όσον αφορά τη φετινή συγκομιδή μέχρι και την ολοκλήρωση των προκριματικών! Και οι 15 χώρες που ειναι πάνω από την Κύπρο έχουν υπερπολλαπλάσιο πληθυσμό.

Άλλαξαν τα δεδομένα για την Κύπρο...

Το γεγονός άλλωστε πως οι κυπριακές ομάδες φτάνουν στο σημείο να αποκλείουν ομάδες από την Ολλανδία, την Τσεχία, τη Δανία, την Πολωνία και άλλες παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις και οι προκρίσεις τους μοιάζουν μάλλον... αυτονόητες στο τέλος της γραφής, τότε αυτό από μόνο του αποτελεί τη μεγαλύτερη καταξίωση για τη Μεγαλόνησο.

...και δυσανάλογα για εμάς

Στον (ελληνικό) αντίποδα, ομάδες από το Ισραήλ, τη Δανία και τη Γεωργία τείνουν να γίνουν ανυπέρβλητα εμπόδια, ακόμα και για τις μεγάλες ομάδες της χώρας μας. Η Κύπρος μάς έδειξε το παράδειγμα της ανάπτυξης με σχέδιο και οργάνωση κι εμείς προς το παρόν συνεχίζουμε να σφυρίζουμε αδιάφορα. Εξάλλου, στο τέλος, ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει...