To πάρτι «20-40»

Άμα της βγάζεις τη γλώσσα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να κακιώσει.

Η άλλη είναι: «Το ωραίοτερο πάρτι της ζωής λέγεται “20-40”» Ο κάθε άνθρωπος είναι καλεσμένος σ’ αυτό το πάρτι. Αν περάσει καλά. το φχαριστηθεί δηλαδή τότε, έχει μεγάλες πιθανότητες να τον καλούν (όταν μεγαλώσει) οι μικρότεροι στο δικό τους πάρτι. Αλλιώς κινδυνεύει να γίνει σαν την(ον) ξινή(-ο) θεία(-ο) που κάθεται στις γιορτές σε εκείνη την καρέκλα στο βάθος της αίθουσας και τα παιδιά αποφεύγουν να πάνε να τη(τον) φιλήσουν, χαιρετίσουν.

Σ’ αυτό το πάρτι, λοιπόν, μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα: να φορέσεις τα καλά σου, να μπεις στο χολ, να χαιρετίσεις τον κόσμο, να φας, να πιεις, να χορέψεις, να φλερτάρεις, να γίνεις το επίκεντρο των καλεσμένων κι όταν το πάρτι τελείωσει να γυρίσεις σπιτάκι σου και να κοιμηθείς χαμογελαστός ακουμπώντας το κεφάλι στο δροσερό μαξιλάρι.

Έχεις βέβαια και τη δυνατότητα να πας στο πάρτι, να μη μιλήσεις σε κανέναν, να στραβουμουτσουνιάσεις με τους μεζέδες, να μη φλερτάρεις και να μη σε φλερτάρουν, να μη χορέψεις, παρά μόνο να είσαι κρυμμένος στη γωνία μαζί με τον κολλητό(-ή) σου και να κουτσομπολεύεις τους άλλους που διασκεδάζουν, να θυμώνεις που γελάνε και φωνάζουν, να μη χαμογελάσεις σε κανέναν και να γυρίσεις νωρίς-νωρίς στο σπίτι με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα.
Έβλεπα σήμερα τον Ισπανό τερματοφύλακα της Μάντσεστερ, Νταβίντ ντε Χέα. Είκοσι ετών... Τον διάλεξε ο Φέργκιουσον από την Ατλέτικο Μαδρίτης, για να αντικαταστήσει τον σαραντάχρονο Έντουιν Φαν ντερ Σαρ.

Το κείμενο το ’γραψα στο ημίχρονο του αγώνα Μάντσεστερ-Άρσεναλ και το σκορ ήταν 3-1, με τον πιτσιρικά να ’χει αποκρούσει το πέναλτι του Φαν Πέρσι, όταν το σκορ ήταν μόλις 1-0 υπέρ της ομάδας του και τότε σκέφτηκα τη θεωρία μου περί «20-40».
Ο Φαν ντερ Σαρ τελείωσε την καριέρα του (αν και θα μπορούσε ακόμα να παίξει ένα-δυο χρόνια ακόμα) δηλώνοντας: «Είναι καιρός να ασχοληθώ αποκλειστικά με την οικογένειά μου»!

Έπαιξε στον Άγιαξ, στη Γιουβέντους, στη Φούλαμ και γύρω στα 35, ενώ όλοι φαντάζονταν ότι η καριέρα του θα ολοκληρωνόταν σε μια μεσαίας δυναμικότητας αγγλική ομάδα, ο σερ Άλεξ τον πήρε στη Μάντσεστερ, όπου διέπρεψε. Πήρε πρωταθλήματα, κύπελλα, Τσάμπιονς Λιγκ...
Χα! Είπαμε: Στη ζωή δεν πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα, και εκείνη θα σε ανταμείψει. Η περίπτωση του Φαν ντερ Σαρ είναι χαρακτηριστική απόδειξη.
Έφυγε όταν έπρεπε...

Όταν το πάρτι «20-40» τέλειωσε.
Γιατί αλίμονο αν σ’ αυτό το πάρτι γίνεις η γελοία φιγούρα που μεθυσμένος από το γλέντι, δεν θες να πας σπίτι σου όταν το πάρτι τελειώσει. Όταν οι οικοδεσπότες βρίζουν την ώρα και τη στιγμή που σε κάλεσαν...
Το ίδιο έκανε και ο μεγάλος Σμάιχελ.

Ελπίζω το ίδιο να κάνει και ο Γκιγκς που τόσο θαυμάζω.
Εύχομαι με όλη μου την ψυχή να γράψει κάποιος είκοσι χρόνια μετά (όχι εγώ βέβαια, διαφορετικά θα ’μαι δάσκαλος που δίδασκε...) ένα παρόμοιο άρθρο για τον πιτσιρικά τον Ντε Χέα.

Σας εύχομαι το ίδιο να κάνετε και σεις στη ζωή σας...
Να θυμάστε να μη βγάζετε τη γλώσσα στη ζωή.

Να διασκεδάσετε όσο γίνεται περισσότερο το δικό σας «20-40» πάρτι και να γυρίσετε σπίτι σας όταν τα φωτα σβήσουν, ώστε να σας αγαπούν οι πιτσιρικότεροι και να σας καλούν στα δικά τους πάρτι και η ζωή να ξέρει ότι τη σέβεστε και την αγαπάτε.
Τελικά το ματς Μάντσεστερ-Άρσεναλ έληξε... 8-2!
Το πάρτι του Ντε Χέα ξεκίνησε υπέροχα. Πόσο καλά θα περάσει είναι δική του επιλογή...

Καλή εβδομάδα!