«Αυτά, μόνο στη Λιθουανία γίνονται!»

Τον πετύχαμε στο ξενοδοχείο όπου έχουν καταλύσει οι αποστολές των έξι ομάδων του 1ου ομίλου της διοργάνωσης (Ισπανία, Λιθουανία, Τουρκία, Πολωνία, Μεγάλη Βρετανία και Πορτογαλία), λίγο πριν αναχωρήσει για τη «Sports Arena» του Παναβεζίς, της πέμπτης μεγαλύτερης πόλης της πατρίδας του (113.000 κατοίκους) και η οποία βρίσκεται 132 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πρωτεύουσας Βίλνιους.

Στα γεμάτα 35 του, πλέον, με 14 χρόνια θητείας στην εθνική ομάδα της χώρας του και τρία μετάλλια (χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2003 και χάλκινο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ και στο Ευρωμπάσκετ του 2007) σε διεθνείς διοργανώσεις, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους βιώνει τη συμμετοχή του στο εφετινό τουρνουά ως το ιδανικό εντός έδρας φινάλε μιας υπέρλαμπρης καριέρας, η οποία δεν αποκλείεται να παραταθεί αν η Λιθουανία δώσει το «παρών» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Μιλώντας στο gazzetta.gr, o Saras χαρακτηρίζει τη διοργάνωση ως τη μεγαλύτερη γιορτή του λιθουανικού έθνους, σχολιάζει την εθνική ομάδα της χώρας του, δηλώνει άγνοια για την Ελλάδα και χρίζει ακλόνητο φαβορί για το χρυσό μετάλλιο την Ισπανία! Απολαύστε τον...

- Καταρχήν, θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε πώς είναι η ατμόσφαιρα στη Λιθουανία λίγες ώρες πριν από το τζάμπολ του 37ου Ευρωμπάσκετ; Πώς βιώνει ο απλός κόσμος τη διοργάνωση ενός τόσο σπουδαίου τουρνουά, σε μια χώρα που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ;

«Η αλήθεια είναι ότι αυτό το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα είναι πολύ ιδιαίτερο για όλους εμάς τους Λιθουανούς, παρότι –λίγο ή πολύ– είμαστε συνηθισμένοι σε μεγάλες διακρίσεις στο μπάσκετ κι έχουμε μεγάλη παράδοση στο άθλημα! Πριν από δύο-τρεις μέρες μιλούσα με ένα από τα στελέχη της οργανωτικής επιτροπής και μου έλεγε ότι η στήριξη της κυβέρνησης ήταν απίστευτη και η ανταπόκριση του κόσμου εκπληκτική! Ολόκληρη η χώρα ζει στον ρυθμό του Ευρωμπάσκετ, ενώ όποια από τις τέσσερις πόλεις που θα φιλοξενήσουν αγώνες της α' φάσης και να επισκεφτείς, θα νομίσεις ότι το τουρνουά βρίσκεται στην κορύφωσή του. Να υποθέσω ότι μάθατε για το παγκόσμιο ρεκόρ που σπάσαμε. Είναι δυνατόν περίπου 55.000 άνθρωποι σε έξι πόλεις να χτυπούν ταυτόχρονα μια μπάλα μπάσκετ για τουλάχιστον πέντε λεπτά; Αυτά μόνο στην πατρίδα μου μπορεί να γίνουν... Νιώθω πολύ χαρούμενος που αποτελώ μέρος αυτής της γιορτής».

- Επιστρέφεις στην Εθνική ομάδα ύστερα από δύο χρόνια απουσίας, για να κλείσεις την καριέρα σου με το εθνόσημο στο στήθος;

«Θα εξαρτηθεί από το αν θα προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ή όχι! Όπως και να ’χει είμαι πολύ χαρούμενος για την επιστροφή μου. Είμαστε μικρή χώρα και όλοι όσοι ασχολούμαστε με το μπάσκετ, γνωριζόμαστε καλά μεταξύ μας, οπότε δεν το βλέπω σαν επιστροφή. Εντάξει, σίγουρα μαζί με κάποιους συμπαίκτες μου της “παλιάς φρουράς”, καλούμαστε να καθοδηγήσουμε τα πιο νέα παιδιά και να θέσουμε κάποιες αρχές, αλλά κι αυτή η αποστολή έχει το ενδιαφέρον της. Αγωνιστικά, η ομάδα έχει αρκετές διαφορές από την περυσινή που κατετάγη τρίτη στον κόσμο, γι’ αυτό και μέχρι τις τελευταίες μέρες πριν από το τζάμπολ, αναζητούσαμε την αγωνιστική μας ταυτότητα. Αλλά νομίζω ότι δεν είμαστε μακριά από το επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας».

- Αισθάνεσαι λίγο και σαν... «πατέρας» ή «παππούς» για τον Βαλαντσιούνας και τα υπόλοιπα μέλη της νεότερης γενιάς του λιθουανικού μπάσκετ;

«Ε, όχι και παππούς (γέλια)! Όποιον παίκτη και να ρωτήσεις θα σου πει το ίδιο.. Δεν υπάρχει πιο ωραίο και ξένοιαστο “ταξίδι” από αυτό που κάναμε τα με τα παιδιά στην Εθνική ομάδα και για μένα το ίδιο ισχύει και τώρα. Μεγάλωσα με όλους αυτούς τους τύπους...»

- ...(τον διακόπτουμε)... Ναι, αλλά από την εφετινή ομάδα, τουλάχιστον οι μισοί παίκτες μεγάλωσαν μαζί σου...

«Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τον χρόνο! Η πραγματικότητα είναι ότι είμαι γηραιότερος στην εφετινή Εθνική ομάδα, αλλά δεν νιώθω άσχημα για αυτό».

- Ποιος είναι ο στόχος σας; Να ανέβετε στο βάθρο ίσως; Τι πιθανότητες επιτυχίας δίνεις στην Εθνική Λιθουανίας;

«Κάθε Ευρωμπάσκετ είναι διαφορετικό και ειδικότερα το εφετινό, εκτός από το υψηλό αγωνιστικό του επίπεδο, έχει την ιδιαιτερότητα της μεγαλύτερης διάρκειας των τελευταίων δεκαετιών! Σίγουρα θέλουμε να πάρουμε μετάλλιο και μάλιστα αν δυνατόν να προκριθούμε στον τελικό, για να “σφραγίσουμε” την ολυμπιακή πρόκριση, αλλά σε ένα τέτοιο τουρνουά είσαι υποχρεωμένος να μην κοιτάς πολύ μακριά! Το βασικό μας μέλημα πρέπει να είναι η συνεχής βελτίωση και πρόοδος από παιχνίδι σε παιχνίδι, να βρούμε ρυθμό και να ρίχνουμε το βάρος σε κάθε αγώνα ξεχωριστά».

- Πώς κρίνεις το επίπεδο του ανταγωνισμού, γνωρίζοντας απλά τους παίκτες που θα συμμετάσχουν;

«Θεωρώ ότι πάντα το Ευρωμπάσκετ ήταν το πιο δύσκολο και ανταγωνιστικό τουρνουά από τις διεθνείς διοργανώσεις και με δεδομένο ότι συνήθως αποτελεί πρόκριμα είτε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες είτε για το Μουντομπάσκετ, πάντα ο ανταγωνισμός ήταν πολύ υψηλός! Όλες οι Εθνικές ομάδες “κατεβάζουν” τα καλύτερα δυνατά ρόστερ και οι αγώνες είναι πάντα πολύ αμφίρροποι. Φέτος, όλες οι παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ συμμετέχουν στη διοργάνωση έχοντας στο μυαλό τους το Λονδίνο. Σίγουρα το lock-out στο ΝΒΑ αποτελεί μια ευτυχή συγκυρία, όμως δεν νομίζω ότι για τους παίκτες έχει μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι η συμμετοχή στην μεγαλύτερη αθλητική γιορτή στον πλανήτη!»

- Πώς βλέπεις τον όμιλό σας;

«Κατά την άποψή μου είναι ο δεύτερος πιο δύσκολος του τουρνουά και το χειρότερο είναι ότι διασταυρώνεται με τον πιο δύσκολο. Είμαστε υποχρεωμένοι να αρχίσουμε με τρεις νίκες στα τρία πρώτα ματς με Μεγάλη Βρετανία, Πολωνία και Τουρκία και εν συνεχεία να ξεκουραστούμε στο ρεπό και να προετοιμαστούμε για τη μεγάλη μάχη με την Ισπανία, ένα ματς που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον μας στη διοργάνωση».

- Πολλοί λένε ότι φέτος με την προσθήκη του Κογκολέζου σέντερ της Οκλαχόμα Θάντερ, Σέρχε Ιμπάκα, ο οποίος πήρε την ισπανική υπηκοότητα, την επιστροφή του Πάου Γκαζόλ και τη συμμετοχή όλων των υπολοίπων που παίζουν στο ΝΒΑ, η Ισπανία δεν παίζεται! Εσείς παίξατε δύο φορές μαζί της στη διάρκεια της προετοιμασίας σας και στο φιλικό που έγινε στο Κάουνας την κερδίσατε. Τελικά είναι αχτύπητη ή όχι;

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι το απόλυτο φαβορί για το χρυσό μετάλλιο! Ωστόσο, ο τελικός δεν είναι σειρά αγώνων που κρίνεται στις τέσσερις νίκες όπως στο ΝΒΑ, όπου πάντα κερδίζει ο καλύτερος, αλλά ένα παιχνίδι και σε 40 λεπτά όλα μπορούν να συμβούν...»

- Κλείνοντας, τι άποψη έχεις για την ελληνική ομάδα και σε ρωτάμε γιατί λίγο-πολύ γνωρίζεις τους περισσότερους παίκτες της και ξέρεις ποιοι δεν θα παίξουν. Δεν ξέρω αν είχες την ευκαιρία να τη δεις να αγωνίζεται σε κάποιο από τα φιλικά παιχνίδια που έδωσε, πάντως πρόκειται για εντελώς καινούρια ομάδα...

«Να σας πω την αλήθεια, δεν έχω δει κανένα παιχνίδι της Ελλάδας και πραγματικά δεν ξέρω καθόλου με ποιους νέους παίκτες θα παραταχθεί στο Ευρωμπάσκετ! Γνωρίζω ότι θα λείψουν αρκετοί από τους έμπειρους παίκτες, όπως ο Μήτσος (σ.σ. Διαμαντίδης), ο Σπανούλης και ο “Sofo” και ξέρω ότι θα παρουσιάσει ένα ανανεωμένο σύνολο, οπότε κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τι πρόσωπο θα δείξει στους αγώνες. Ωστόσο, επειδή στην ομάδα βρίσκονται τρεις έμπειροι παίκτες που αγωνίζονται επί χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο του ανταγωνισμού της Ευρωλίγκας και επειδή ο προπονητής είναι καλός, θεωρώ ότι έχουν την ποιότητα και τις παραστάσεις για να καθοδηγήσουν τους υπόλοιπους. Το καλό για την Εθνική σας ομάδα είναι ότι θα αρχίσει τους αγώνες της με πιο αδύναμους αντιπάλους και θα έχει την ευκαιρία να αποκτήσει ρυθμό και αυτοπεποίθηση ενόψει της συνέχειας του τουρνουά».