Ο Ρούντολφ... Μπίρτσλεϊ!

1. Γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1985 στη Νυϊρεγκιχάζα κι εκεί ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε πολύ νεαρή ηλικία.

2. Η πρώτη μεγάλη αλλαγή στη ζωή του ήρθε σε ηλικία μόλις 14 ετών, όταν χάρη σε έναν φίλο του μάνατζερ του δέχτηκε πρόταση να μετακομίσει στη Γαλλία. Εντάχθηκε στις ακαδημίες και στο σχολείο της Νανσί, όπου έμεινε από το 1999 ως το 2007.

3. Παρότι συνυπήρξε με τον Λάζλο Μπολόνι στη γαλλική ομάδα, ουσιαστικά η συνεργασία τους ήταν σε... πρώιμο επίπεδο, αφού ο Ρούντολφ ήταν μικρό παιδί όταν ο νυν τεχνικός του ΠΑΟΚ βρισκόταν στη Νανσί. Ωστόσο, όπως λέει ο Γκέργκελι, «διατηρώ ακόμα επαφή μαζί του και εκτιμώ την άποψή του όταν καλούμαι να πάρω μια δύσκολη απόφαση».

4. Στο γαλλικό πρωτάθλημα πρόλαβε να παίξει μόλις πέντε παιχνίδια με την πρώτη ομάδα της Νανσί, παρότι στις παιδικές ηλικίες ήταν ο πρώτος σκόρερ των ακαδημιών. Απογοητευμένος από τη μικρή του συμμετοχή αποφάσισε σε ηλικία 22 ετών να επιστρέψει στην πατρίδα του.

5. Υπέγραψε στην Ντεμπρετσένι το 2007 και άρχισε να δημιουργεί τον μύθο του. Οι συμπατριώτες του τον παρομοιάζουν με τον Άγγλο επιθετικό Πίτερ Μπίρντσλεϊ και αποκαλείται ο «Μπίρντσλεϊ της Ουγγαρίας».

6. Στην άσημη ουγγρική ομάδα έκανε το μεγάλο μπαμ τη σεζόν 2009-10 όταν την οδήγησε στους ομίλους του Champions League, κάτι που του απέφερε το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χώρας του για τη χρονιά 2009.

7. Στο δρόμο για τους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, ο Γκέργκελι θα σκοράρει στον επαναληπτικό με τη Λέφσκι και θα σφραγίσει ουσιαστικά την είσοδο στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μεγαλύτερη αίσθηση, όμως, θα κάνει στους ομίλους με τα γκολ του απέναντι στη Φιορεντίνα που τον έκαναν διάσημο στην Ιταλία.

8. Η ομάδα που ενδιαφέρθηκε εντονότερα για την απόκτησή του ήταν ο Άγιαξ. Ο Έρβιν Κούμαν, προπονητής της Εθνικής Ουγγαρίας, τον είχε προτείνει, ωστόσο ο «Αίαντας» δεν είχε τα λεφτά που απαιτούνταν για να καλύψει τις απαιτήσεις του Ρούντολφ. Έτσι, ήρθε η Τζένοα...

9. Η ιταλική ομάδα συμφώνησε τόσο με τον ποδοσφαιριστή, όσο και με την Ντεμπρετσένι και τον απέκτησε τον Φεβρουάριο του 2010. Δέχτηκε, ωστόσο, να τον αφήσει στην Ουγγαρία μέχρι το καλοκαίρι για να βοηθήσει την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο, κάτι που κατόρθωσε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

10. Από τη στιγμή που έκλεισε τη μεταγραφή του, δούλευε για το επόμενο βήμα της καριέρας του. Ξεκίνησε να κάνει μάθημα ιταλικών τρεις φορές την εβδομάδα κι όταν έφτασε στη Γένοβα ήταν έτοιμος! Επίσης, μιλάει άπταιστα αγγλικά και γαλλικά.

11. Πριν πάρει την απόφαση να παίξει στο Καμπιονάτο, συμβουλεύτηκε έναν άνθρωπο με τον οποίο φαίνεται να έχουν κοινή πορεία, τουλάχιστον ως προς τη διαδρομή. «Μίλησα με τον Λάγιος Ντέταρι και με συμβούλεψε για το ιταλικό πρωτάθλημα. Το πρώτο που μου είπε είναι να μάθω τη γλώσσα και να προσπαθήσω να προσαρμοστώ όσο το δυνατόν καλύτερα».

12. Στην Τζένοα έγινε γρήγορα αγαπητός από τους οπαδούς, ωστόσο δεν κατάφερε να κερδίσει μονιμότητα στη βασική ενδεκάδα. Είχε την ατυχία να πετύχει το μοναδικό του γκολ στο «Ολίμπικο» απέναντι στη Ρόμα, όμως η ομάδα του ηττήθηκε.

13. Μετά τις πρώτες πέντε αγωνιστικές, όταν και χρησιμοποιήθηκε ως αλλαγή, κατάφερε μετά το γκολ του τον Οκτώβριο να κερδίσει τη θέση του στη βασική ενδεκάδα. Παρότι όμως έπαιξε σε έντεκα παιχνίδια δεν έμεινε ούτε μια φορά 90 λεπτά στον αγωνιστικό χώρο.

14. Τον Ιανουάριο η Τζένοα τον παραχώρησε δανεικό στην Μπάρι, ένα μέρος που έμοιαζε να του ταιριάζει περισσότερο. «Η αλήθεια είναι πως όλα εδώ κινούνται σε πιο ήρεμο ρυθμό από τη Γένοβα και μπορείς να απολαύσεις περισσότερο τη ζωή», είχε πει, πάντα μαζί με τη γυναίκα του Σοφία.

15. Ο Γκέργκελι θα πετύχαινε δύο ακόμα στο Καμπιονάτο, ωστόσο δεν θα κατάφερνε να πανηγυρίσει γκολ και νίκη στην ίδια ημέρα! Σκόραρε στο Τορίνο απέναντι στη Γιουβέντους στο ντεμπούτο του με την Μπάρι, αλλά η ομάδα του ηττήθηκε με 2-1, ενώ το πιο σπουδαίο γκολ το πέτυχε στο Μιλάνο. Όχι μόνο επειδή ήταν κόντρα στην πρωταθλήτρια Ιταλίας, αλλά επειδή αυτή τη φορά δεν έχασε η ομάδα του και απέσπασε ισοπαλία με 1-1.

16. Όταν έπαιζε στην Ουγγαρία λάμβανε περίπου 500 χιλ. ευρώ ετησίως. Στην Ιταλία το ποσό αυτό χάρη στα μπόνους συμμετοχών και γκολ εκτοξεύτηκε πάνω από τα 2 εκατ. ευρώ.