Καμία έκπληξη, προχωράμε!

Προχτές ανέβασα το blog μου με θέμα «Η ρεαλιστική Εθνική». Ο στόχος μου ήταν απλός, αλλά δυστυχώς λίγοι τον κατάλαβαν. Μάλιστα οι περισσότεροι πήγαν ακριβώς στο αντίθετο της φιλοδοξίας μου από το σχόλιο και μου επιβεβαίωσαν αυτό που πιστεύω, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό κινείται σαν την αγέλη, με τους δημοσιογράφους να έχουν όμως μεγάλη ευθύνη αφού οι περισσότεροι εξ αυτών δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να βλέπουν τα πάντα με τη διπλή τους όψη. Τη διπλή τους ανάγνωση κοινώς... Δεν επέλεξα τυχαία τη δεύτερη μέρα μετά τις νίκες με Βοσνία και Φινλανδία. Ο λόγος ήταν απλός. Φοβόμουν τα ματς με Σκόπια και Μαυροβούνιο ή φοβόμουν μια ήττα εύκολη από την Κροατία. Έβλεπα κοινώς μια πολύ κακή εμφάνιση. Και ταυτόχρονα ενοχλήθηκα που όλοι τα έβλεπαν όλα μαγικά και ονειρεμένα επειδή κερδίσαμε, τις ναι επικίνδυνες και πονηρές, αλλά όχι και ομάδες οκτάδας, Βοσνία και Φινλανδία. Και θέλοντας να αποτυπώσω στο χαρτί τη διπλή ανάγνωση της Εθνικής μας προέβαλα και τις αδυναμίες της. Και προειδοποίησα τους νυχτωμένους για τη συνέχεια. Και ταυτόχρονα ήξερα ότι οι σοβαροί δεν θα έβγαιναν να κράξουν στην πρώτη στραβή και εκτός αυτού δεν θα έβγαζαν την Εθνική Ελλάδος αποτυχημένη αν πάει στο Κάουνας και χάσει με 10 πόντους π.χ. από Γερμανία και Τουρκία στο χιαστί και δεν πάει καν προ-ολυμπιακό! Βεβαίως υπάρχει και άλλη πλευρά. Αυτή που μας πλασάρουν κάποιοι ότι ντε και καλά είναι μια απλή ήττα! Όχι δεν είναι απλή ήττα, και δεν είναι βασικά απλή γιατί χάσαμε από τα προκλητικά Σκόπια αλλά και γιατί ναι είναι μια ήττα απλά, αλλά πέστε μας και τι είδατε ή δεν είδατε από αυτή.

*Πάμε στα δικά μας. Όπως φωνάζω από την αρχή, είμαστε μια ομάδα που θα κάνουμε καλές νίκες (καλές εγώ θεωρώ π.χ. με Σλοβενία, Κροατία, Ρωσία και όχι με τις ομάδες των πρώτων ομίλων) αλλά και άσχημες ήττες. Γιατί; Μα είναι απλό. Γιατί έχουμε τεράστιες αδυναμίες στην επίθεση και δεν έχουμε βάθος στο ρόστερ και ηγέτη, αλλά έχουμε σημείο αναφοράς την άμυνά μας, τη χημεία μας και το πάθος μας και ότι έχουμε δουλέψει. Χάσαμε λοιπόν από τα Σκόπια. Σε μια σειρά αγώνων συνεχόμενων πολύ περισσότερο σαν νέα ομάδα, η Εθνική μας είχε πρόβλημα και πάλι στην επίθεση, μια και λείπει το σταθερό σουτ. Είχε πρόβλημα στην αναζήτηση ηγέτη για να κάνει την ολική επαναφορά και είχε πρόβλημα να ακουμπήσει την μπάλα στο ζωγραφιστό με τους άκομψους και λιγοστούς σέντερ των Σκοπίων. Και το χειρότερο είναι ότι ενώ ξέραμε ότι ο ΜακΚάλεμπ λόγω εκρηκτικότητας τρυπάει την άμυνα καθώς τραβιούνται οι τρίποντοι σέντερ των Σκοπίων, εμεις τον χάναμε από τα μάτια μας και τελείωνε και φάσεις καθώς η ρακέτα μας έμεινε ανοικτή. Περιέργως ποντάραμε στον Ξανθόπουλο που είναι εκρηκτικός αλλά αποδείχθηκε μια ταχύτητα κάτω του Αμερικανού, ενώ και ο Καλάθης με τα γρήγορα πόδια ήταν εκτός τόπου και χρόνου αμυντικά. Να μιλήσουμε για επίθεση; Ορίστε; Έλεγε ο Ζήσης έχουμε σουτέρ. Και γράψαμε εδώ και είπα και στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ «σε άλλο Ευρωμπάσκετ είναι ο Νίκος;». Ύστερα από τρία ματς έχουμε 13/53 απλά. Και με αντιπάλους της Δ' κατηγορίας... Απλά επειδή είμαστε στην Γ' κατηγορία εμείς πλέον λόγω απουσιών, μας πονάνε τα ποσοστά αυτά. Άλλο τα φιλικά άλλωστε και άλλο τα επίσημα. Όπως καταλαβαίνω τον Νίκο που ως αρχηγός ουσιαστικά προσπαθεί να εμψυχώσει τους συμπαίκτες του, καθώς ούτε και ο ίδιος –θέλω να πιστεύω– πίστευε αυτό που είπε. Άκουσα να λένε για έλλειψη πάθους. Όχι, δεν είχε έλλειψη πάθους, απλώς μας φάνηκε έλλειψη πάθους η αμηχανία στις δύσκολες καταστάσεις. Αυτή είναι η Εθνική μας, μην κρυβόμαστε (όπως επίσης δεν έχουμε, μην ξεχνιόμαστε, παίκτες για πικ εν ρολ). Επιθετικά μια ομάδα των 70-75 πόντων στην καλύτερη περίπτωση. Ο Ζούρος είπε χάσαμε από την άμυνα. Όχι, λάθος. Χάσαμε από την επίθεση. Η άμυνα έφαγε 72 πόντους, στην ουσία αφαιρώντας τελευταίο τρίλεπτο, 67-69 πόντους. Άμα δεν μπορείς να βάλεις 75 πόντους στα Σκόπια, κόουτς, η επίθεση φταίει, εκτός αν πίστευες ότι θα κερδίζουμε με 65-63 τα ματς!

Και εδώ θυμάμαι κάποιους που ενοχλήθηκαν που έλεγα για τον αδούλευτο στην επίθεση Παπανικολάου. Ποιος Παπανικολάου, ρε παιδιά; Τρία ματς έχει παίξει με ομάδες της Δ' και Ε' κατηγορίας και έχει 1/4 τρίποντα! Και είναι βασικό μας τριάρι. Παίρνει την μπάλα μόνος και δεν ξέρει τι να την κάνει. Ντρίμπλα δεν έχει, σουτ δεν έχει. Ωραία, είναι ταλέντο. Είναι παλικάρι στην άμυνα, σκύλος και εμένα μου αρέσει που όταν κάνει λάθος, τρέχει πρώτος στην άμυνα να κλέψει μπάλα. Καλός και στο ανοιχτό γήπεδο. Για όλα αυτά είναι ταλέντο. Αλλά μέχρι να γίνει ολοκληρωμένος παίκτης, έστω απλά καλός, έχει χιλιόμετρα. Και πάνω από όλα να μάθει να σουτάρει. Ας κάνει δέκα χιλιάδες σουτ την εβδομάδα. Εκτός αν έχουν συνηθίσει να διαβάζουν κάποιοι λιβανιστήρια από τους κολλητούς των παικτών δημοσιογράφους που στο τέλος με τόσο λιβανιστήρι θα παίρνουν και μανατζερικά! Ήμαρτον! Και ό,τι γράφω, το γράφω για το καλό του καθενός. Το μπασκετικό. Αυτή είναι η δουλειά μου τελοσπάντων.

*Το χειρότερο είναι ότι ξεκίνησαν σήμερα κιόλας τα σχόλια για τον Ζούρο και τους απόντες. Όταν ανέφερα τους απόντες, δεν το έκανα τυχαία και μια μέρα πριν. Μην τους ξεχνάμε. Σήμερα ήδη έσκασαν και εδώ τα μηνύματα για το πού είναι οι αστέρες μας. Τώρα εγώ δεν ασχολούμαι μαζί τους. Είναι απλά απόντες - κακώς, πολύ κακώς. Γιατί π.χ. έναν Σχορτσιανίτη να είχες σήμερα, θα είχε βάλει στα καλάθια τους Άντιτς κλπ, αφού ο Μπουρούσης καλώς ή κακώς δεν είναι πεντάρι. Άκουσα και για τον Ζούρο. Ότι δεν κάνει ο Ηλίας , να φύγει κλπ. Μέχρι χτες ήταν καλός ο Ζούρος, ρωτάω εγώ; Λοιπόν, εγώ έλεγα εξαρχής Σφαιρόπουλος. Αλλά δεν σημαίνει ότι είναι κακός ο Ζούρος. Με παίκτες που δεν παίζουν καλά καλά στον Πανελλήνιο και τον Άρη (αν δείτε χρόνους συμμετοχής τους) στο πρωτάθλημα της πλάκας πάει ο Ζούρος στο Ευρωμπάσκετ. Με βασικό δυάρι τον Ζήση των 15' στη Σιένα. Βασικό τριάρι τον Παπανικολάου που έβαζε 10 πόντους μόνο στα ματς των 20 πόντων με τον Ολυμπιακό. Δεν έχει παίκτες όπως άλλοι προπονητές ο Ζούρος, για να κριθεί ισάξια και σοβαρά. Αυτό μπορεί, αυτό παίζει πάνω κάτω η Εθνική. Άρα μικρή η ευθύνη του Ζούρου. Ελάχιστη. Και άλλωστε στην άμυνα έχει δουλέψει, έχει μια κατεύθυνση. Αλλά μην πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο (π.χ. μάγος ο Ηλίας, εγκλήματα Ζούρου κλπ...)

*Αποτέλεσμα; Για μένα δεν άλλαξε κάτι. Προχωράμε. Καμία έκπληξη η γκέλα με τα Σκόπια. Έχουν ανέβει επίπεδο οι ομάδες αυτές του ομίλου μας και έχουμε πέσει εμείς λόγω απουσιών. Άρα παραμονεύουν γκέλες. Η ομάδα μας έχει σημείο όμως αναφοράς. Παίζει άμυνα, θωρακίζει τη ρακέτα και το ριμπάουντ, έχει κατεύθυνση στη ζώνη (και τα σουτ σήμερα πολλές φορές ήταν ελεύθερα, που σημαίνει ότι ήταν δουλεμένα), έχει χημεία. Σαφώς δεν έχει ηγέτη, σαφώς στη ζώνη κολλάει, σαφώς δεν έχει τρίποντο και εύκολο καλάθι και ηγέτη και σαφώς θα πηγαίνουμε τα ματς στους 65-70 πόντους. Αυτοί ήμασταν (για όσους βλέπουν πράγματι μπασκετ και δεν κάνουν... πολιτική), αυτοί είμαστε και έτσι πορευόμαστε και μπορούμε να πάμε στην οκτάδα και στοπ (εκτός αν όπως γράφω στο προηγούμενο blog γίνει η υπέρβαση)!