Ελεγχόμενη... ήττα!

Όλα αυτά καλά και ωραία. Αλλά, ο Ολυμπιακός δεν είχε να δώσει παιχνίδι στη Σούπερ Λίγκα, αλλά στο Τσάμπιονς Λιγκ, σε μια διοργάνωση υψηλού επιπέδου, όπου παίζουν ρόλο ακόμη και οι λεπτομέρειες. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ολυμπιακού, δεν ήταν καθόλου λεπτομέρειες το ότι είχε να παίξει επίσημο παιχνίδι 149 μέρες!

-Όπως και το ότι ο Μακούν πήρε χρόνο συμμετοχής και τα πήγε περίφημα στο φιλικό με τον ΟΦΗ, αλλά εναντίον της Μαρσέιγ έμεινε στον πάγκο και προτιμήθηκε ο Φέισα, ο οποίος εξαφανίστηκε.

-Ή ότι ο Τοροσίδης είναι πολύ καλός όταν προωθείται και το απέδειξε στο δεύτερο ημίχρονο, όπου δύο από τις λίγες καλές φάσεις του Ολυμπιακού δημιουργήθηκαν από τα πόδια και τις ξυραφένιες σέντρες του. Αμυντικά όμως, είχε προβλήματα και από τη δική του πλευρά προήλθε το γκολ, στην ουσία και το… δοκάρι, ενώ μόλις στο πρώτο λεπτό έχασε τον παίκτη του στο κόρνερ!

- Γενικά, όμως η άμυνα του Ολυμπιακού δεν πατάει καλά στα πόδια της, ενώ και ο Κοστάντζο αδυνατεί να διατηρήσει το μηδέν, έχοντας κι αυτός ένα μικρό μέρος ευθύνης στο γκολ του Λούτσο. Σε μια φάση όπου μπορεί να έχασε την μπάλα κοντά στο κέντρο ο Αμπντούν, όμως υπήρχαν 5 (ναι 5) αμυντικοί των «ερυθρολεύκων» στην περιοχή και κοιτούσαν ο ένας τον άλλον!

Ο Ολυμπιακός έδειξε ότι έχει πολλούς τεχνίτες ποδοσφαιριστές με καλά δεξιά και αριστερά πόδια. Όμως είναι αμοντάριστος ακόμη και απέναντι στην αθλητική Μαρσέιγ αποδείχθηκε ότι δεν έχει δυνατά κορμιά στο κέντρο! Ο Γέστε στο πρώτο δυνατό τζαρτζάρισμα βρέθηκε σχεδόν πέντε λεπτά στο έδαφος, ο Αμπντούν φάνηκε αδύναμος, ο Φέισα δεν μπήκε στον ρυθμό του αγώνα, ενώ ο Ιμπαγάσα προέρχεται από τραυματισμό. Με εξαίρεση τους δυνατούς κεντρικούς αμυντικούς, τις πρώτες καλές κόντρες που είδαμε να παίρνει «ερυθρόλευκος» ήταν ο Τζιμπούρ, που γύρισε και βοήθησε στο κέντρο!

Ο Μιραλάς ήθελε μια μπάλα μόνος του (πέταξε έτσι κάποιες καλές προϋποθέσεις για γκολ) και άλλη μια φορά είχε νεύρα (πήρε και χαζή κίτρινη). Γιατί; Γιατί διαμαρτυρόταν τόσο στον διαιτητή; Να ήθελε να ξανακουστεί στη Γαλλία; Με αυτό τον τρόπο, μόνο κακό έκανε στην ομάδα του ο ικανότατος επιθετικός.

Ο Ολυμπιακός θέλει χρόνο. Όταν βρει ομοιογένεια και ξαναβρεί το... μυαλό του (100% Ιμπαγάσα) θα δούμε καλύτερη μπάλα. Δεν έχει όμως δικαιολογίες! Στο ματς της χρονιάς, ήταν ανέτοιμος και κακός. Δεν είχε αντίδοτο στο πρέσινγκ, ούτε οι αμυντικοί του κατάφεραν να βγουν ψηλά. Μόνο αν δει τα λάθη του και βελτιωθεί, μπορεί να ξαναμπεί γερά στο παιχνίδι της πρόκρισης. Ξεκινώντας από το Λονδίνο. Αν δει κατάματα τα προβλήματα και τα αντιμετωπίσει δραστικά. Προς το παρόν η ήττα του στην πρεμιέρα μοιάζει... ελεγχόμενη. Ομως αν συνεχίσει έτσι, θα μετατραπεί σε... ανεξέλεγκτη χρεοκοπία (αποκλεισμός)!

Διαθέτει ποδοσφαιριστές με ποιότητα, τεχνίτες, που αν δέσουν μεταξύ τους, μπορούν να κάνουν ζημιές και εκτός έδρας. Το σημαντικότερο είναι όμως να συγκεντρωθούν και να βάλουν κάτω το κεφάλι. Το χειρότερο είναι ότι ο κόσμος που διψούσε για μπάλα, επέστρεψε στο σπίτι του άδειος. Κι ας γέμισε το «Γ. Καραϊσκάκης». Κι ας φώναξε, πίεσε τη Μαρσέιγ. Τέτοιες ομάδες δύσκολα επηρεάζονται ακόμη και σε καυτές έδρες, για αυτό: καλό το… κάστρο, αλλά και οι φρουροί πρέπει να φυλάνε τις πόρτες και να σβήνουν με καυτό λάδι τις επιθέσεις!