Οι αλήθειες για το άρθρο 99

«Εάν ο κ. Γιάννης Βαρδινογιάννης επιθυμεί να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο Πρωτοδικείο και το άρθρο 99, εγώ δεν μπορώ πλέον να κάνω τίποτε άλλο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ανδρέας Βγενόπουλος στη σημερινή του δήλωση. Το Gazzetta.gr, με τη βοήθεια του δικηγόρου Νίκου Νάκη εξηγεί με απλά λόγια τι είναι το άρθρο 99 και ποιο είναι το πρόβλημα με τις ΠΑΕ και τις ΚΑΕ που προσπαθούν να ενταχτούν σε αυτό. Ο κύριος Νάκης είναι Δικηγόρος Παρ` Αρείω Πάγω με δύο μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών και έχει ειδικευτεί σε υποθέσεις Αστικού και Εμπορικού Δικαίου, καθώς και στην άσκηση αναιρέσεων ενώπιον του Αρείου Πάγου. Έχει ασχοληθεί και με υποθέσεις αθλητικού δικαίου.

Η... εξέλιξη του άρθρου 44
To άρθρο 99 αποτελεί κατά μία έννοια τον... διάδοχο του περίφημου άρθρου 44. Όπως μας εξηγεί ο κύριος Νάκης, «όταν μια εταιρεία στο προσεχές μέλλον βλέπει ότι υπάρχει ο κίνδυνος να μην μπορεί να πληρώσει δανειστές και ως εκ τούτου να τις κατασχέσουν περουσιακά στοιχεία και ταυτόχρονα έχει σχέδιο αναδιοργάνωσης με νέες επενδύσεις, μειώσεις εξόδων, περικοπές κτλπ, μπορεί να προτείνει αρχικά αυτό το σχέδιο στους πιστωτές και αν αυτοί το δεχτούν, τότε το σχέδιο προχωράει. Μπαίνει διαμεσολαβητής, συνήθως ορκωτός λογιστής, ο οποίος καταγράφει τα περουσιακά στοιχεία και κάνει μία πρόταση, την οποία δέχονται ή απορρίπτουν οι δανειστές. Αν την δεχτούν, μπορούν να πάρουν το ποσό που τους αναλογεί σε 48 δόσεις.

Αν κάποιοι τη δεχτούν και κάποιοι την απορρίψουν, αυτοί που την απέρριψαν θα πρέπει να περιμένουν να αποζημιωθούν όσοι τη δέχτηκαν, αφού για να υπαχθεί η εταιρεία στο άρθρο χρειάζεται συναίνεση του 51% των πιστωτών. Μπορεί να περιμένουν και μέχρι τέσσερα χρόνια, οπότε συνήθως είναι προς το συμφέρον τους να δεχτούν. Από εκεί και πέρα εμπλέκονται δύο δικαστήρια, ένα το οποίο ανοίγει τη διαδικασία της συνδιαλλαγής και ένα που την επικυρώνει. Το δικαστήριο πρέπει δηλαδή να αποφανθεί ότι το σχέδιο έχει πιθανότητες υλοποίησης, για να προχωρήσει στην έγκριση του συμβιβασμού».

Αντίφαση με το νόμο περί επαγγελματικού αθλητισμού
Ωστόσο, όπως προσθέτει ο κύριος Νάκης, υπάρχει μια σημαντική αντίφαση όταν πρόκειται για ΠΑΕ ή ΚΑΕ: «Ενώ φαίνεται ότι οι ΠΑΕ και οι ΚΑΕ μπορούν να ενταχθούν στο σχέδιο 99 γιατί είναι ανώνυμες εταιρίες και δεν αποκλείονται βάσει νόμου, προκύπτει ένα τεράστιο πρόβλημα λόγω της αντίκρουσης με τον νόμο περί επαγγελματικού αθλητισμού. Για να ενταχθεί μια εταιρία στο άρθρο 99, πρέπει να οφείλει σε πιστωτές ή σε εργαζόμενους, για την προστασία των οποίων υπάρχει ο νόμος, προμηθευτές κτλπ. Ο νόμος περί επαγγελματικού αθλητισμού προϋποθέτει για τη συμμετοχή κάποιας ομάδας σε επαγγελματική διοργάνωση, να μην οφείλει, να είναι απόλυτα “καθαρή”. Δεν γίνεται λοιπόν να έχει χρέη και παράλληλα να έχει περάσει ως “καθαρή” και να συμμετέχει κανονικά στο πρωτάθλημα, το δικαστήριο βλέπει ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά».

Έχει παρατηρηθεί βέβαια στα δικαστήρια η συγκεκριμένη αντίφαση να αποσιωπάται, καθώς στο παρελθόν κάποιες ομάδες έχουν ενταχθεί στο άρθρο 99. Στην περίπτωση ωστόσο της ΚΑΕ ΑΕΚ, η επικύρωση της διαδικασίας συνδιαλλαγής απορρίφθηκε και αν και επισήμως δεν έχει επισημανθεί η αντίφαση που προκύπτει με το νόμο περί επαγγελματικού αθλητισμού, σύμφωνα με νομικούς κύκλους αποτέλεσε τη βασική αιτία για να εξεταστεί η περίπτωση της ΑΕΚ με πολύ μεγαλύτερη αυστηρότητα από ό,τι γίνεται σε άλλες εταιρίες.

Τα βασικά προβλήματα
Ποια είναι λοιπόν τα προβλήματα που παρουσιάζονται; Αρχικά η αντίφαση με τον νόμο περί επαγγελματικού αθλητισμού, η οποία από μόνη της είναι ικανή να «παγώσει» την ένταξη μιας ΠΑΕ/ΚΑΕ στο άρθρο. Από την άλλη, το δικαστήριο μπορεί να απορρίψει τη διαδικασία, ακόμα και αν υπάρχει συναίνεση των πιστωτών. Αυτό μπορεί να γίνει αν υπάρχει κατάσταση στάσης πληρωμών, αν η συμφωνία δεν εξασφαλίζει τη συνέχεια της επιχειρηματικής δραστηριότητας ή εάν όσοι αποφάσισαν να μην υπογράψουν τη συμφωνία πείσουν το δικαστήριο ότι θίγονται τα συμφέροντά τους.

Επίσης για την ολοκλήρωση της διαδικασίας απαιτούνται περίπου 15 μήνες. Δεκαπέντε μήνες στους οποίους ένας οργανισμός με τις υποχρεώσεις μιας ποδοσφαιρικής ομάδας θα κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τέλος, τα παραδείγματα του παρελθόντος από εταιρίες διαφόρων ειδών δείχνουν ότι η εταιρία σπάνια καταφέρνει να σωθεί, ενώ στην ουσία και οι πιστωτές γνωρίζουν ότι δεν θα πάρουν όλα τα χρήματά τους πίσω. Η υπαγωγή λοιπόν στο άρθρο 99 που παρουσιάζεται ως η έσχατη λύση, μπορεί τελικά να μην αποτελέσει ούτε καν επιλογή...