Τέλος;

Κόφτε το τώρα.
ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ!
Όσοι με διαβάζετε σας ΙΚΕΤΕΥΩ για ένα πράγμα: Για μία (και υπόσχομαι) τελευταία φορά αφήστε στην άκρη τα οπαδικά σας.
Το «κόφτε το τώρα» προφανώς και δεν πηγαίνει σε σας, αλλά σ’ αυτούς που μας κυβερνούν και σ’ αυτούς (τους μεγαλο-δημοσιογράφους) που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν και τους αφήνουν να μας «κυβερνούν».
Γι’ αυτό σας ΙΚΕΤΕΥΩ: Έστω όσο διαβάζετε αυτό το post και όσο διαρκεί να (αν) γράψετε ένα comment, αφήστε στην άκρη τα οπαδικά σας. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ-Άρης, Λάρισα Βόλος ή οποιαδήποτε άλλη οπαδική αντιπαλότητα. Αυτά έχουμε όλον τον χρόνο να τα λέμε. Τωρα όμως προηγείται η επιβίωσή μας, η ψυχοσύνθεσή μας, η ηρεμία μας, η ευτυχία μας... το αύριο.
ΚΑΝΤΕ ΜΟΥ ΑΠΛΩΣ ΤΗ ΧΑΡΗ κι ελάτε να σκεφτούμε ομαδικά.
Ελάτε να γίνουμε Εθνική Ελλάδος.

Εθνική των παιδιών μας.

ΚΟΦΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ, ρεεεεεεεεεεε!
Κατ’αρχήν (κι όχι κατ’ αρχάς... έχουν ως αρχή δηλαδή) μας φοβίζουν. Δηλαδή μας εκ-φοβίζουν… Όχι οι απέξω, αλλά οι από μέσα, ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ. Μέχρι χθες μας έλεγαν στα μούτρα ότι θα μας πετάξουν έξω από το ευρώ. Όπως (όσοι με διαβάζετε) ξέρετε, δεν μασάω σ’ αυτήν την μπούρδα. Ακόμα και λάθος να κάνω, η αισιοδοξία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Δημοσιογράφος είμαι και ξέρω να διαβάζω. Ξένες γλωσσούλες ξέρω, και διαβάζω και ξένα sites. Ούτε ένας δεν είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη. ΟΛΟΙ λένε (άλλοι σιγανότερα και άλλοι δυνατότερα) ότι πρέπει (έχουν την υποχρέωση) να μας βοηθήσουν.
Και όμως, όποιο ελληνικό δελτίο ειδήσεων να έβλεπες μέχρι (προ)χθες, σχημάτιζες τη σαφή γνώμη ότι μας έχουν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Μονταρισμένες δηλώσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών αξιωματούχων μοιάζουν αποτρόπαιες. Την άλλη μέρα, δηλώσεις των ΙΔΙΩΝ αξιωματούχων είναι αισιόδοξες, φιλικές.
Λοιπόν, ας υποθέσουμε ότι ΕΓΩ κάνω λάθος.
Πώς διάολο γίνεται όμως και όλοι αυτοί οι άνθρωποι αλλάζουν γνωμη κατά 180 μοίρες;
Τη μια μέρα μάς μισούν και την άλλη μας αγαπούν;
Τι είμαστε; Γκομενάκια στην Α’ Λυκείου;
Είναι απλό!
Τόσο απλό, που είναι τερατώδες και βέβαια κλασικό κόλπο των ελληνικών ΜΜΕ.
Τη μία μάς φοβίζουν και την άλλη μας χαιδεύουν.
Το να μας χαϊδεύουν, είναι στο φινάλε ανθρώπινο. Είναι η χαρά της ελπίδας.
Ποιος όμως έδωσε το δικαίωμα σ’ αυτά τα καθάρματα να μας εκφοβίζουν; Αυτό δεν είναι ανθρώπινο! Είναι απόκοσμο.

Θα σας πω κάτι και ας ερθει (όποιος τολμά) να με διαψεύσει: Τα δελτία ειδήσεων είναι σενάριο. Εσύ θα πεις αυτό, εγώ εκείνο, ο άλλος το άλλο...

Ποτέ δεν σταμάτησε το σοβαρό Big Brother. Το αστείο σταμάτησε.
Καταλαβαίνετε τι μας κάνουν;
Μας βάζουν να ξαναπληρώσουμε τα σπίτια μας. Ναι, ξέρω ότι το έχετε διαβάσει πολλές φορές, αλλά μάλλον δεν το έχουν διαβάσει αυτοί.
Βάζουν τους ενοικιαστές να πληρώσουν και μετα να τα βρουν με τους ιδιοκτήτες. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια.
Θα ’θελα ειλικρινά να μου πείτε πόσοι/ες από σας έχετε τη δυνατότητα να πληρώσετε από το πουθενά 300 ευρώ, 500+ ευρώ; Και αν δεν μπορείτε να πληρώσετε, ποιος ιδιοκτήτης θα πει: «Δεν πειράζει θα το πληρώσω εγώ»; Και αν είστε ιδιοκτήτης και δεν έχετε; Τι θα συμβεί;
Κι αν δεν έχετε ούτε οι μεν ούτε οι δε, τι θα γίνει;
Θα ζείτε(-ούμε) στο σκοτάδι;
Θα ζήσετε(-σουμε) στο κρύο;
Δεν θα μαγειρεύετε(-ουμε);
Τελικά (να μου το θυμηθείτε) θα μας βάλουν να σκοτωθούμε αναμεταξύ μας.
Το ερώτημα που θα θεριέψει θα είναι: Γιατί εσύ έχεις και εγώ δεν έχω… Είναι γεννημένος ο Έλληνας για τέτοιους «προβληματισμούς»… Την τελευταία φορά που τέθηκε το ερώτημα η απάντηση ήταν «εμφύλιος». Και για όσους δεν ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν, τους λέω ότι η ιστορία ξετρελαίνεται να επαναλαμβάνεται.
Θα σας θέσω ένα αφελές ερώτημα:
Αφού –όπως λένε σήμερα στα δελτία– οι Ευρωπαίοι μάς θέλουν οπωσδήποτε στην Ε.Ε., γιατί πρέπει να πληρώσουμε το χαράτσι;
Δεν είναι χαράτσι, λένε οι μπάσταρδοι που παίζουν εμετικά με τις λέξεις: Τέλος είναι.
ΣΥΜΦΩΝΩ!
Τέλος είναι.
Όχι όμως εισπρακτικό.
Είναι ΤΟ τέλος.
Έχουμε μόνο ένα μοναδικό όπλο, που είναι μια απορία:
Τέλος! Αλλά για ποιους;
ΚΟΦΤΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ.
Κόφτε το τώρα!
Κόφτε το τώρα, πριν σας κόψουμε τον κώλο φέτες και σας τον δώσουμε τοστ να τον φάτε.

Σημείωση: Αυτή τη φορά ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ στα σχόλια (παρά μόνο σ' αυτα που επιβάλλεται!). Όχι επειδή δεν θα ’χω τι να πω, αλλά θέλω αυτούσιες τις σκέψεις σας.

Μάνος Αντώναρος

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ (03.08):

Με συγκινήσατε και καμάρωσα, επειδή μέχρι αυτη την ώρα ούτε ένας σας δεν έβαλε στη μέση τα οπαδικά. Είστε σπαθί. Δεν συμφωνώ με όλους/ες, αλλά αυτό δεν παίζει κανέναν ρόλο. Πρώτη φορά στην καριέρα μου, ένιωσα ότι είμαι σε μια τόσο ισχυρή ομάδα... αγαπημενη ομάδα.

Ναστε πάντα καλά εσείς και οσοι αγαπάτε!

Καλό βράδι/Καλή μέρα!