Οι «γαλανόλευκες» επιστολές

Αναλυτικά οι επιστολές των παικτών της «γαλανόλευκης» προς την εφημερίδα Goal:

Κώστας Καϊμακόγλου: «Συναίσθημα=Πλήρης ικανοποίηση. Σκέψη=Προολυμπιακό (πρώτα ο Θεός, υγεία, βέβαια πολύ μακρινό).

Εικόνα=Πανηγύρια μετά το Ελλάδα - Σερβία. Ό,τι αρέσει πιο πολύ, αγόρι εσύ!».

Κώστας Κουφός: «Παίξαμε δυνατά, όλοι μαζί σαν να είμαστε ένα. Το επόμενο βήμα για εμάς είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες».

Μάικ Μπράμος: «Θα θυμάμαι πόσο δυνατά παίξαμε σε κάθε παιχνίδι και, παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε το περισσότερο ταλέντο στις ομάδες του Ευρωμπάσκετ, πιστεύω ότι παίξαμε πιο δυνατά από κάθε άλλη ομάδα και πετύχαμε το στόχο μας».

Κώστας Παπανικολάου: «Η νίκη με Σερβία… 1. Γιατί μας έδωσε την πρόκριση, 2. Δεν θα ξεχάσω την ενέργεια που είχα σε όλο το παιχνίδι».

Αντώνης Φώτσης: «Ευχαριστημένοι από την προσπάθεια που έκαναν όλα τα παιδιά».

Νικ Καλάθης: «Ο μεγάλος στόχος μας όταν ήρθαμε (στο Ευρωμπάσκετ) ήταν να προκριθούμε και τα καταφέραμε μαζί ως ομάδα».

Κώστας Βασιλειάδης: «Προολυμπιακό, μάγκες, Ελλάς».

Βασίλης Ξανθόπουλος: «Η νίκη με τη Σλοβενία».

Νίκος Ζήσης: «Το πιο «τρελό» περιστατικό συνέβη την προτελευταία ημέρα της παραμονής μας στο Κάουνας και δύο ώρες πριν από το παιχνίδι με τη Λιθουανία.

Αφού είχαμε τελειώσει το καθιερωμένο meeting-video πριν από κάθε αναμέτρηση, πηγαίνοντας προς τα δωμάτιά μας για να πάρουμε τα πράγματά μας για τον αγώνα κλειστήκαμε στο ασανσέρ!

Εγώ, ο Μπουρούσης, ο Καϊμακόγλου, ο Ξανθόπουλος, ο Καλάθης, ο Βασιλειάδης και ο Μαυροειδής εγκλωβισμένοι μέσα σε ένα ασανσέρ για μισή ώρα.

Επικράτησαν σκηνές άφθονου γέλιου, αφού ευτυχώς κανείς δεν ήταν κλειστοφοβικός και τα τραγούδια και οι πλάκες έδιναν και έπαιρναν.

Όταν η ώρα είχε περάσει και η ζέστη μεγάλωνε, έφθασε ο Λιθουανός επισκευαστής και απλά αργήσαμε δέκα λεπτά στην αναχώρηση της ομάδας, ευτυχώς πριν από το πιο «χαλαρό» παιχνίδι της διοργάνωσης».

Γιάννης Μπουρούσης: «Η νίκη επί της Σερβίας, που σήμαινε την πρόκριση στο προολυμπιακό τουρνουά του χρόνου το καλοκαίρι.

Κάτι πολύ σημαντικό, αφού ήταν ο κύριος στόχος της ομάδας».

Κώστας Σλούκας: «Αξέχαστη εμπειρία το πρώτο μου Ευρωπαϊκό και παρακαταθήκη από το μέλλον.

Δεν μου έχει μείνει τίποτα περισσότερο/λιγότερο από το τρομερό δέσιμο της ομάδας μεταξύ της και την προσπάθεια-δίψα για την επίτευξη των στόχων».

Δημήτρης Μαυροειδής: «Για εμένα πραγματικά ήταν μια τρομερή εμπειρία, ένα όνειρο ζωής που πραγματοποιήθηκε.

Πάντα ήθελα να εκπροσωπήσω τη χώρα μου και να φορέσω τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος. Η μεγαλύτερη στιγμή για εμένα είναι κατά τη διάρκεια του ακούσματος του εθνικού ύμνου.

Εκεί πραγματικά με πιάνει ρίγος από τη συγκίνηση, ανατριχιάζω και ταυτόχρονα αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα και την ευθύνη της θέσης που βρίσκομαι.

Αυτά είναι τα βασικά συναισθήματα που με γεμίζουν και μου μένουν από το Ευρωμπάσκετ.

Από περιστατικά που μου έρχονται, πραγματικά είναι άπειρα, γεμάτα γέλιο από την πρώτη ημέρα που μπήκα στα αποδυτήρια μέχρι και την τελευταία ημέρα που κλειστήκαμε στο ασανσέρ και τραγουδούσαμε.

Όλα δείχνουν την αγάπη και το καλό κλίμα που είχαμε μεταξύ μας, καθώς και το βασικό στοιχείο της επιτυχίας, που μπορεί να μην είναι μεγάλη, αλλά ορκίζομαι ότι είναι πολλά υποσχόμενη για το μέλλον».

Ηλίας Ζούρος: «Η πιο ωραία διαδρομή στην μπασκετική καριέρα μου. Μία ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Νιώθω ευλογημένος που έζησα τέτοιες στιγμές στη ζωή μου.

Το να στέκεσαι στην άκρη του πάγκου και να ακούς την ανάκρουση του εθνική ύμνου είναι κάτι που δεν ξεχνιέται ποτέ.

Πάντα θα δίνουμε όλο μας το είναι για την πατρίδα. Ειδικά όταν ζεις εκτός χώρας το βιώνεις στο πετσί σου πολύ περισσότερο.

Ευχαριστώ όλους από την καρδιά μου. Ελλάς».