Το καλάθι με τα μεταχειρισμένα

Το καλοκαίρι του Κόμπι Μπράιαντ και του Ντερόν Ουίλιαμς, ο Ολυμπιακός παρουσιάζει στο κοινό του τον Πέρο Άντιτς και ο Παναθηναϊκός τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

«Ανθ’ ημών, ο Γουλιμής».

Ο πήχυς χαμηλώνει και οι αιωνίως φιλόδοξοι «αιώνιοι» του ελληνικού μπάσκετ ποντάρουν σε άλογα που υπό άλλες συνθήκες θα τα άφηναν έξω από το στάβλο καγχάζοντας για τις επιλογές εκείνων που θα έδιναν παντεσπάνι σε παίκτες αυτού του βεληνεκούς.

Οποιαδήποτε αναφορά στην περυσινή καριέρα του Γιασικεβίτσιους στη Λιέτουβος Ρίτας και στη Φενέρμπαχτσε αντιμετωπιζόταν στο «πράσινο» στρατόπεδο με ειρωνικούς γέλωτες. Πριν καλά καλά κοπάσουν τα χάχανα, ο Λιθουανός επέστρεψε θριαμβευτικά στην Αθήνα για να γίνει συμπαίκτης του Κυρίτση, του Πατ Καλάθη, του Στιβ Σμιθ και του Ντέιβιντ Λόγκαν. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού ενθουσιάστηκαν, ίσως επειδή δεν παρακολούθησαν το Ευρωμπάσκετ.

Ο Φώτσης και ο Νίκολας έφυγαν για το Μιλάνο και κλείδωσαν στις αποσκευές τους αρκετό από το λούστρο του ευρωτροπαιούχου Παναθηναϊκού. Το έγκαιρο βέτο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κράτησε στην Αθήνα πολύτιμα στελέχη όπως ο Σάτο και ο Τσαρτσαρής. Τα ψώνια, όμως, έγιναν από το χαμηλό ράφι.

Ο Ολυμπιακός άφησε να φύγει για τη Ρωσία ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο οποίος του έδινε μπρίο και φαντασία, αλλά συχνά σαμποτάριζε τις προσπάθειες των συμπαικτών του. Σε όλη τη διάρκεια της περυσινής χρονιάς, παρουσίαζε συμπεριφορά ανθρώπου που επιδίωκε εθελούσια έξοδο, αν όχι απόλυση από τον εργοδότη του.

Ο Ίβκοβιτς τον έστειλε στο καλό και έδωσε τα ηνία σε ένα κολεγιόπαιδο από την Αμερική, τον αξιόλογο αλλά άπειρο Κέιλιν Λούκας. Ο Ματ Χάουαρντ μπορεί να κάνει καριέρα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά δεν μοιάζει έτοιμος για μεγαλεία ούτε θα έχει την πολυτέλεια της ψήφου εμπιστοσύνης και του διαστήματος προσαρμογής. Στον Ολυμπιακό, δεν περιμένει κανένας κανέναν.

Το πόστο του Μπουρούση, ο οποίος αποδεσμεύθηκε μετά πολλών επαίνων και ήδη ξεχάστηκε στο λιμάνι, δόθηκε στον Λάζαρο Παπαδόπουλο, ο οποίος θα έχει δίπλα του έναν Αμερικανό «ψηλό» με μπόι κάτω από δύο μέτρα και καριέρα στη Γερμανία, τον Κάιλ Χάινς. Τα «σπόρια» του Τεόντοσιτς θα μοιραστούν σε δύο πιτσιρικάδες: Σλούκας, Μάντζαρης, για να έχει παρέα και ο Παπανικολάου. Ο αινιγματικός Κέσελι περιμένει τον ξεχασμένο Βασιλόπουλο για να «κουμπώσει».

Και το παζλ συμπληρώθηκε με τον Άντιτς, τον οποίο ο Ολυμπιακός του 2009 δεν θα καταδεχόταν ούτε για πορτιέρη στην είσοδο του ΣΕΦ. Ο Σκοπιανός είναι πολυσύνθετος, έμπειρος και διακρίθηκε στο Ευρωμπάσκετ. Είναι, όμως, παίκτης Ολυμπιακού;

Σε σχέση με τον Γιασικεβίτσιους, ο Άντιτς έχει και το μειονέκτημα του διαβατηρίου του. Ο «Σάρας» θα κόψει εισιτήρια και θα πουλήσει μπιχλιμπίδια που φέρουν το όνομά του. Τη φανέλα του Σκοπιανού Άντιτς ποιος θα την αγοράσει;

Το καλοκαίρι του Κόμπι Μπράιαντ και του Ντερόν Ουίλιαμς, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός προτίμησαν το καλάθι με τα μεταχειρισμένα προϊόντα. Προτίμησαν να δώσουν τα ηνία στους πολύπειρους προπονητές παρά στους μπασκετμπολίστες.

Μπορεί και να τους βγει και σε καλό, ειδικά αν σταματήσει ξαφνικά το λοκ-άουτ. Όταν συμβεί αυτό, οι Αμερικανοί που ήρθαν στην Ευρώπη για την αρπαχτή των ολίγων μηνών θα πηδήξουν ομαδικά στον Ατλαντικό και θα επιστρέψουν στις ΗΠΑ με γενναίες απλωτές, δυσκίνητοι από τον πακτωλό δολαρίων που θα κρύβουν στις τσέπες.

Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, όμως, δεν θα έχουν λόγο να ανακατέψουν την τράπουλα και να ψάχνουν αντικαταστάτες μες στο καταχείμωνο. Θα συνεχίσουν με την ίδια σύνθεση και με όπλο την ομοιογένεια, την οποία εδώ και μερικές εβδομάδες χτίζουν. Αυτή η συγκυρία μπορεί να αποδειχθεί ευχής έργον για τις ομάδες μας και μοιραίο χάντικαπ για εκείνες που θα αποχαιρετίσουν εκούσες άκουσες τους διάφορους Φάρμαρ και Λόσον και Ρούντι και Κρστιτς και Ιλιάσοβα και δεν συμμαζεύεται.

Αν μάλιστα πιστέψω αυτά που μου έλεγε ο Ηλίας Ζούρος στο Κάουνας, τα Αμερικανάκια που ήρθαν ουρανοκατέβατα από το ΝΒΑ θα χρειαστούν αρκετό χρόνο μέχρι να μπουν στο πνεύμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι θα καταβάλουν φιλότιμη προσπάθεια…

Ενδέχεται, βέβαια, να κρατήσει το λοκ-άουτ ως την ερχόμενη άνοιξη και να ματαιώσει τη σεζόν 2011-12 στο ΝΒΑ. Τότε, οι ομάδες μας θα κληθούν να κυνηγήσουν την ευρωπαϊκή διάκριση οπλισμένες με σφεντόνες.

Αλλά σφεντόνα δεν ήταν αυτό που κρατούσε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς την τελευταία φορά που ταξίδεψε για φάιναλ φορ στην Κωνσταντινούπολη; Υποθέτω ότι θυμάστε το αποτέλεσμα. Aκόμη πονάει η κεφάλα του Ισπανού Γολιάθ.