Μήτρογλου ο Κάγκουρας!

Ο άνθρωπος είναι ο βασιλιάς-κάγκουρας.
Δεν το συζητάμε αυτό.
Φαίνεται ότι δεν είναι εύκολος τύπος.
Αλλα αυτό που φαίνεται πιο πολύ από όλα (εξαιρείται το κάγκουρας, LOL) είναι ότι είναι τρομερός γκολτζής.
Ο Κώστας Μήτρογλου.
Κάγκουρας ξε-κάγκουρας, σε όποια ομάδα κι αν πηγαίνει βάζει γκολ για πλάκα. Τους λύνει αμέσως το όποιο επιθετικό τους πρόβλημα.
Δύσκολος χαρακτήρας, λένε όσοι τον γνωρίζουν.
ΟΚ! Μην τον ποντρευτείτε.
Έχετε ακούσει εσείς ότι ο Μαραντόνα ήταν εύκολος χαρακτήρας;
Ή και πιο παλιά, όποιος σας είπε ότι ο Κρόιφ είχε βατές αντιδράσεις, ψέματα ολκής σάς λέει…
Θέλετε και πιο παλιά; Μπας και ήταν εξαιρετικός (χωρίς την μπάλα, και εκτός γηπέδου) ο Τζορτζ Μπεστ…
Όχι, δεν κάνω ιεροσυλίες ούτε συγκρίνω πρόσωπα. Αλίμονο μωρέ, αλλά όποιος ξέρει από ποδόσφαιρο ή μάλλον από show (είναι το ποδόσφαιρο ε; Κι ας το ’χουμε ξεχάσει εμείς στην Ελλάδα) ξέρει πολύ καλά ότι οι πριμαντόντες πολύ σπάνια είναι «καλά παιδιά».
Κανείς δεν έγινε διάσημος επειδή ήταν τύπος και υπογραμμός στις προπονήσεις. Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο πρωτάθλημα προπόνησης, όλα μετράνε στα επίσημα ματς.
Αν τον ήθελα στον Παναθηναϊκό;
Φυσικά! Είναι δυνατόν να τον έχει ο Ατρόμητος (ζητώ συγγνώμη από τους φίλους του Ατρόμητου, δεν το λέω υποτιμητικά) και να μην τον έχει ο Παναθηναϊκός; Πόσο μυαλό θέλει κανείς για να σκεφθεί ότι σε μια τόσο δύσκολη εποχή για την ομάδα (ειδικά) ένας Μήτρογλου που (πιθανότατα) θα βαζε γκολ. δεν θα ’ταν βάλσαμο;
Όμως κακά τα ψέματα, αυτό ήταν υποθετικό και καθαρά υποκειμενική μου γνώμη. Το ότι τον άφησε όμως ο Ολυμπιακός, πραγματικά δεν το χωρά το κεφάλι μου. Σύμφωνοι! Γνωρίζω ότι μια βαριά φανέλα, βασικά μετριέται το βάρος σ’ αυτόν που τη φοράει· όμως ο Μήτρογλου, όσες φορές τον είδα στα κόκκινα «φώναζε» από μακριά ότι έχει πολύ τσαγανό. Όχι στα λόγια ή στις δημοσιογραφικές παραγράφους, αλλά μέσα στο γήπεδο, στις μικρότερες ομάδες που τον άφησαν ελεύθερο, είδατε τι κάνει.
Υποθέτω –ειλικρινά δεν το ’χω ψάξει– πως το πρόβλημα στον Πειραιά θα δημιουργήθηκε με τον χαρακτήρα του. Να το πάλι! Πιτσιρικάς είναι, κάγκουρας είναι, δεν είναι απόφοιτος της Ναυπηγικής Σχολής στη Σκωτία και πρωταθλητής στο σκάκι… Προφανώς οδηγεί με τα μεγάφωνα στην τσίτα, προφανώς κάνει σαχλαμάρες στα αποδύτηρια και κάτι μου λέει ότι δεν πηγαίνει πρώτος στην προπόνηση και φεύγει τελευταίος. Ναι, αλλά όταν μπαίνει στο γήπεδο η αντίπαλη άμυνα κάνει τον σταυρό της.
Ποιος είπε ότι στο ποδόσφαιρο μετράει η κοσμιοτάτη αγωγή, η (ποδοσφαιρική) οικογένεια; Από ό,τι θυμάμαι μετράει ΜΟΝΟ το γκολ.
Παρακολούθησα μια (πολύ καλή) συνέντευξη του Δώνη στον Καραλή κι όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε με τι τρόπο «συνεννοείται» με τον Μήτρογλου, ο προπονητής του Ατρομήτου (θα τον αγαπώ για πάντα για εκείνη την ατέλειωτη κούρσα που έκανε στο Άμστερνταμ) γέλασε πονηρά.
Σκέφτηκα ότι «πονηρά» ήταν η καλύτερη απάντηση και η καλύτερη λύση.
Στον Ολυμπιακό προφανώς δεν το είδαν έτσι. Μάλλον τους χάλασε το «κάγκουρας»... Από τη αρχή δεν τον πήγαιναν. Δεν τους άρεσε που έκανε τον πιστολέρο μετά το γκολ, μετά τον τοξοβόλο, τους χαλούσαν τα tattoo του. Μου κάνει εντύπωση που οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα τι λατρεύει ο οπαδός Έτσι προτίμησαν να πάρουν π.χ. τον Γέστε ή τον Κονστάντ… α όχι, δεν θα τον χαραμίσω σε μια γραμμή. Θέλω να γράψω ένα κομμάτι γι’ αυτόν τον τερματοφύλακα... Απλώς θέλω να τον δω (αν προλάβει) σε μερικά παιγνίδια ακόμη. Πήραν λοιπόν τον Γέστε... Ένας φίλος μου που ξέρει ισπανικά, μου είπε ότι τον λένε «Χέστε», αλλά δεν τον πιστεύω γιατί είναι πολύ βάζελος. Τον Γέστε που ξαφνικά δεν έχει γόνατο.
Φταίει ο Γέστε;
Ε, όχι δα!
Ούτε αυτός που τον πρότεινε φταίει. Τη δουλειά του έκανε.
Φταίει αυτός που τον ενέκρινε.
Όταν στα δελτία Τύπου λένε: Ο παίκτης θα υπογράψει αύριο, αφού περάσει τις απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις, τι ακριβώς εννοούμε;
Το γόνατο συμπεριλαμβάνεται στις απαιτούμενες εξετάσεις ή... ποιος το γαμεί το γόνατο; Χωρίς γόνατο μπορείς να παίζεις εξαίρετο τάβλι ή πόκερ... Ποδόσφαιρο σε επίπεδο Champions League, α-πο-κλεί-ε-ται.
Και εδώ ΑΚΡΙΒΩΣ τίθεται το ερώτημα:
Τι προτιμάς;
Τον χωρίς γόνατο ή τον κάγκουρα;
Στην ΑΕΚ άλλα πανηγύρια:
Ο Χιμένεθ λέει στους παίκτες του:
-Νικήστε και για μένα!
Τώρα ποιος είναι κάγκουρας;
Θέλω να πω τόση ώρα ότι κάποιοι που (δεν είναι η σωστή λέξη) διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, το μισούν βαθιά.
Δεν εξηγείται αλλιώς.
Αν πετύχει ο Μήτρογλου τον Κοστάντσο και τον ρημάξει στο μπαλάκι, θα φταίει ο Μήτρογλου, ο Κοστάντσο ή αυτός που αποφάσισε το παιγνίδι να παιχτεί έτσι; Και για να είμαι σαφής, δεν εννοώ υποχρεωτικά τον Βαλβέρδε ούτε υποχρεωτικά τον πρόεδρο της ομάδας, αλλά πολύ υποχρεωτικά αυτόν που είπε ότι ο Κοστάντσο θα μας πάει στον τελικό του Champions League και δεν θα λερώσει το σορτσάκι του, ο Γέστε είναι σιδερένιος και ο Μήτρογλου κάγκουρας, άρα δεν μας κάνει.
Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί όποιος ξένος προπονητής έρχεται σε οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, τουλάχιστον το 70% των παικτών που μεταγράφονται είναι της ίδιας εθνικότητας με τον προπονητή;
Γιατί;
Για να μαζεύονται τα βράδια στα σπίτια και να μιλάνε για την πατρίδα τους;
Κάποιοι μισούν το ποδόσφαιρο.
Θες να βγάλεις, κύριε, από τη μεταγραφή ενός παίκτη; ΟΚ! Ελληνάρας είμαι, το καταλαβαίνω. Και καλοφάγωτα, αστέρι μου... Αλλά ρε πούστη μου, τα τρως που τα τρως, γιατί φέρνεις τον κουτσό τον τροχονόμο;
Τι νόημα έχει;
Έχει ιδέα αυτός που μισεί (στην προκειμένη περίπτωση) τον Ολυμπιακό, δεν κατάλαβε πόσο κόστισε ήδη στην ομάδα ο Γέστε και ο Κοστάντσο; Να σας πω πόσο;
Όσο η πιθανή πρόκριση του Ολυμπιακού στη συνέχεια του Champions League. Το γκολ που έφαγε από τη Μαρσέιγ (καθοριστική αυτή η εντός έδρα ήττα, στο πρώτο ειδικά ματς) το ’φαγε γιατί ο Γέστε έχασε τον αντίπαλό του (σκόρερ) επειδή δεν μπορούσε να στρίψει και επειδή ο Κοστάντσο θέλει να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ «τρώω γκολ από την κλειστή γωνία!».
Επιστρέφω λοιπόν σ’ αυτό που ξεκίνησα.
Ναι, ο Κώστας Μήτρογλου είναι κάγκουρας, πιθανώς να είναι και σπαζαρχίδης… Δεν μισεί όμως το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως το μισούν μερικοί άλλοι…
Καλή Κυριακή
Μάνος Αντώναρος

ΥΓ. Το ποιος είναι σχετικός με την μπάλα, δεν έχει καμία σχέση με το παρουσιαστικό του, την αγωγή του, τη μόρφωσή του, τη θρησκεία του, τον χαρακτήρα του η ακόμα και τον σωματότυπό του. Ας αφήσουμε για λίγο τους ποδοσφαιριστές και ας πάμε στους προπονητές: Ο Ρεάλ απέλυσε τον πιο πετυχημένο της προπονητή, τον Ντελ Μπόσκε (που πήρε και το Μουντιαλ) επειδή η φάτσα του ήταν… αντιτουριστική για τα στάνταρ (ομορφιάς) της Ρεάλ… Αποτέλεσμα; Μέσα σε οκτώ χρόνια,αλλάξε δώδεκα προπονητές... Όσο για τίτλους! Τι να λέμε τώρα!!! Πώς είπαμε τον βλάκα που πρότεινε την απόλυσή του;