Η ΑΕΚ των... Αθηνών!

Για να είμαι ειλικρινής, μου ’ρθε κάπως από το Σάββατο, που είδα στις εφημερίδες τα αφιερώματα και τις (λεγόμενες )προαναγγελίες στο νέο πρωτάθλημα της Α2 και αυτό το (θλιβερό) συναίσθημα διογκώθηκε σήμερα, διαβάζοντας ότι στο ντέρμπι η ΑΕΚ νίκησε τον Αρκαδικό με 66-64. Πάλι καλά, διότι αυτή η ΑΕΚ τουλάχιστον έμεινε όρθια, ενώ η εξ Άργους ορμώμενη έφαγε 28 πόντους στην έδρα της από τη Νέα Κηφισιά.

Αμ το άλλο; Για να διαχωρίζεται η (ιστορική) ΑΕΚ από την Αργίτισσα, ο Κώστας Γαλάνης (στην επίσημη στατιστική του πρωταθλήματος της Α2), τη βάφτισε και την αναφέρει πλέον ως ΑΕΚ Αθηνών, κάτι που επιτείνει τη σύγχυση, διότι αίφνης και ύστερα από 87 χρόνια ιστορίας ο σύλλογος ο οποίος αυτοπροσδιοριζόταν ως Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως, πρέπει να ταυτοποιείται και ως ΑΕΚ Αθηνών!

Σύμφωνοι, στην Αθήνα εδρεύει και εδώ βγάζει το (απαραίτητο για τη συμμετοχή της) ΑΦΜ, αλλά όχι κι έτσι, βρε Κώστα μου!

Βεβαίως για το κατάντημα και το επιπλέον τοπογραφικό στοιχείο ταυτότητας, δεν φταίει ο Γαλάνης, αλλά όλοι εκείνοι οι οποίοι οδήγησαν την ΑΕΚ σε αυτή την κατάντια, που κάνει να τρίζουν τα κόκαλα του Γιώργου Μόσχου, του Μίσσα Πανταζόπουλου, του Δημοσθένη Πασχαλίδη και όλων όσοι έχουν εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο και ευτυχώς δεν πρόλαβαν να δουν την ΑΕΚ να χρειάζεται τέτοιες διευκρινίσεις. Ελπίζω πάντως η (φίλη μου και συνάδελφος) Χριστίνα Αμερικάνου να κράτησε μυστική από τον πατέρα της αυτή τη μετονομασία, γιατί αλλιώς βλέπω τον «Παγκόσμιο» να σηκώνεται από το κρεβάτι και να παίρνει στο κυνήγι αυτούς που παραχάραξαν την Ιστορία (του)...

Η πραγματικότητα βεβαίως δεν αλλάζει. Η ΑΕΚ είναι πλέον η ΑΕΚ των Αθηνών, αγωνίζεται στην Α2 και έφαγε πόρτα από το μόλις τριμελές κλαμπ των ομάδων που από το 1963 δεν είχαν απουσιάσει από κανένα πρωτάθλημα της Α' Εθνικής ή (αργότερα) της Α1: συνεχίζουν να κρατούν ψηλά το λάβαρο της ανελλιπούς παρουσίας, ο Παναθηναϊκός και ο Άρης, όσο για την Ένωση, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις!

Ναι μωρέ, τώρα μας έπιασαν όλους ο πόνος και η λύπηση για την ΑΕΚ, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος. Συμφωνώ, αλλά... διαφωνώ: άλλο να το ξέρεις και να το περιμένεις κι άλλο να το βλέπεις ως γεγονός, καταγεγραμμένο κιόλας στα κατάστιχα του (νέου) πρωταθλήματος! Α, για να μην το ξεχάσω: το επόμενο σοκ θα συμβεί την ερχόμενη Παρασκευή στο Κολέγιο Αθηνών, όπου πραγματοποιείται η κλήρωση του πρωταθλήματος της Α' Εθνικής (ή Α1) το οποίο έπειτα από 48 χρόνια θα διεξαχθεί ερήμην της ΑΕΚ...

Τώρα που ήδη έχω γράψει 400 λέξεις, ομολογώ ότι δεν ξέρω με ποιο σκοπό γράφω αυτό το κείμενο: μου συμβαίνει συχνά να αρχίζω το γράψιμο, έτσι χωρίς πρόγραμμα, αλλά σήμερα με καταλαμβάνει κιόλας ο φόβος μήπως φανεί ότι κάνω ετεροχρονισμένα το μνημόσυνο της ομάδας που (πήρε τη σκυτάλη από τον Πανελλήνιο και) σφράγισε το διαβατήριο του ελληνικού μπάσκετ. Στο κάτω κάτω η ΑΕΚ δεν πέθανε με τον υποβιβασμό της στην Α2, αλλά είχε αρχίσει να πνέει τα λοίσθια από τότε που (οι γνωστοί άγνωστοι) την άφησαν στη μοίρα της και την ανάγκασαν να τρώει τις σάρκες της και να ζει με τα φαντάσματα του ενδόξου παρελθόντος...

Αυτό είναι, που λένε και μάλιστα στην κυριολεξία, σφίξανε τα γάλατα, κύριε Φιλίππου μου!

Η ομάδα που πήγε στα Φάιναλ Φορ του 1966, του 1998 και (εμμέσως πλην σαφώς) του 2001, στέφθηκε κυπελλούχος Ευρώπης το 1968 και το 2000, έχει κατακτήσει 8 Πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα Ελλάδος, δεν μένει πια εδώ. Μετακόμισε έναν όροφο πιο κάτω - πάλι καλά μάλιστα, διότι θα μπορούσε να κατρακυλήσει ακόμη περισσότερο και να την ψάχνουμε στα υπόγεια των εθνικών κατηγοριών. Το μη χείρον βέλτιστον, λοιπόν... Άλλωστε μπορεί χθες να προσγειώθηκε στη σκληρή (αρκαδική) πραγματικότητα της Α2, αλλά διάβολε, το ερχόμενο Σάββατο ο αγώνας με τον Απόλλωνα Πατρών θα της δώσει την ευκαιρία να δραπετεύσει σε μια εικονική πραγματικότητα...

Θα είναι αυτό το ματς προσωρινή απόδραση (και για τους δύο αντιπάλους) κι ύστερα τα κεφάλια πάλι μέσα, διότι η ΑΕΚ Αθηνών θα υποδεχτεί στη Ζωφριά τον Πανελευσινιακό!

Τα τελευταία χρόνια η ΑΕΚ υπέφερε των παθών της τον τάραχον από πάσης πλευράς. Οι αγωνιστικές περιπέτειες, τα δυσβάσταχτα χρέη, οι διοικητικές παλινωδίες, όλα αυτά την έκαναν να πεθαίνει κάθε μέρα κι από λίγο! Οι αναμενόμενοι και προαναγγελθέντες μεσσίες αποδείχθηκαν σκιώδεις και εξόχως αναλώσιμοι, η ομάδα κατάντησε ανυπόληπτη και τουλάχιστον (χάρη στις προσπάθειες του Καραμανλή) έσωσε την παρτίδα της Α2 και έβαλε ανάχωμα στην κάθετη πτώση...

Απλώς θα την μπερδεύουμε πού και πού με την ΑΕΚ Άργους, αλλά μικρό το κακό!

Ο νέος πρόεδρος Γεωργαντζόγλου που έχει καλύψει μέχρι τώρα τον προϋπολογισμό, ο προπονητής Οικονομάκης, οι Βασιλόπουλοι, οι Σιαμανδούρες, οι Σκλάβοι, οι Φαλέκες, οι Μαντζάρηδες και όσοι στρατολογήθηκαν σε αυτήν την προσπάθεια, προφανώς αντιλαμβάνονται το ιερό χρέος τους. Βεβαίως, καμία ομάδα δεν ζει μονάχα με την ιστορία, τη δόξα και την αίγλη του παρελθόντος, αλλά επειδή η ΑΕΚ ανέκαθεν παρήγαγε έντονα συναισθήματα, φαντάζομαι ότι θα ’χει κρατήσει κάβα από δαύτα, για να τα χρησιμοποιεί σαν προσάναμμα στις κρύες νύχτες του χειμώνα που έρχεται...

Απλώς εκτός από το προσάναμμα, χρειάζεται ένα τζάκι που να δουλεύει, καθαρή καμινάδα και μπόλικα ξύλα...