Φοβού τους Δαναούς...

«Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας» («timeo Danaos et dona ferentes» στη Λατινική) αναφώνησε ο ιερέας Λαοκόων προς τους Τρώες, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να φοβούνται τους Αχαιούς (σ.σ. Δαναός ήταν ο γενάρχης τους, από τον οποίο πήραν το προσωνύμιο «Δαναοί») παρά το δώρο τους, τον Δούρειο Ίππο, όντας καχύποπτος ως προς τις αληθινές προθέσεις τους. Δυστυχώς για τους Τρώες, επιβεβαιώθηκε με τον πλέον επώδυνο τρόπο. Η φράση μάς κληροδοτείται από την Αινειάδα του Βιργιλίου (70 π.Χ.- 19 π.Χ.), στο σημείο όπου εξιστορείται η άλωση της Τροίας μέσα από τον βίο του Αινεία.

Επιχειρώντας αναγωγή στη σημερινή πραγματικότητα, θα παρομοιάζαμε τους Δαναούς με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και δη τους Γερμανούς. Διαβάζουμε για το «ευχάριστο» σενάριο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, για διαγραφή 50% του δημοσίου χρέους, η οποία υποτίθεται θα μας απαλλάξει από τον βραχνά της στάσης πληρωμών, και εν ολίγοις μας κάνουν να πιστέψουμε ότι πρέπει να πανηγυρίσουμε κιόλας για τη σωτηρία μας. Βέβαια, αποκρύπτονται τεχνηέντως τα ανταλλάγματα που θα μας ζητήσουν για να διαγραφεί το μισό χρέος. Θα είναι η εκποίηση δημόσιας περιουσίας; Θα είναι μείωση 50% μισθών και συντάξεων; Γιατί, εύηχο μεν το να σου λένε ότι σου «χαρίζουν» χρωστούμενα και επίσης ευχάριστο να σου εγγυώνται νέο δάνειο, αλλά… φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.