Αξίζει να πας!

Αφήνω για μια μέρα στην άκρη Τσάκες, πρίγκιπες και μαγικά χαλιά, για να κουβεντιάσουμε κάτι άλλο που νομίζω πως ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑ αξίζει. Το βράδυ της Τρίτης βρέθηκα στο κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ και είδα τον αγώνα πόλο της ομάδας με το Αργοστόλι.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο συγκεκριμένο άθλημα (όποτε έχω χρόνο φροντίζω να πηγαίνω και στα εκτός ποδοσφαίρου σπορ) και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν θα είναι και η τελευταία. Πιστεύω ότι το τμήμα αυτό, που τόσα έχει τραβήξει επί δύο δεκαετίες (και από πέρσι έχει αρχίσει να «συνέρχεται»), δικαιούται την προσοχή, τη στήριξη και τη συμπαράσταση ΟΛΩΝ των Παναθηναϊκών. Και μετά χαράς βλέπω πως την έχει, αφού σε ένα παιχνίδι φαινομενικά της πλάκας (13-3 το σκορ) και σε εργάσιμη μέρα μαζεύτηκαν στην κερκίδα 500 άτομα.

Είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά ο κόσμος θα είναι ακόμη περισσότερος και πραγματικά θεωρώ ότι αξίζει και με το παραπάνω να βοηθήσει κανείς όσο μπορεί τη συγκεκριμένη προσπάθεια. Ακόμη και στις δύσκολες μέρες που ζούμε, ένα 30άρι για να πάρει κάποιος διαρκείας και να ενισχύσει την ομάδα, λογικά θα το βρει.

Ας μην πιει και δεύτερο ποτό ένα Σάββατο κι ας κρατηθεί να μην κεράσει το πρώτο γκομενάκι που θα του κάνει τα γλυκά μάτια (και πιθανότατα μπορεί να «πέσει» και αλλιώς) και η δουλειά θα γίνει. Δεν είναι δα και τόσο τρομερό. Στη χειρότερη, εφόσον δηλαδή δεν υπάρχουν τα χρήματα, τουλάχιστον ας φροντίσει όποιος μπορεί να πάει μια βόλτα από το κλειστό και σίγουρα θα φύγει Παναθηναϊκά γεμάτος από εκεί. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο.

Άλλωστε, το να βλέπεις τον κύριο Αχιλλέα Μακρόπουλο, ο οποίος αν δεν κάνω λάθος έχει καβαλήσει τα 90 (!), να κάθεται μέσα στην κερκίδα των οργανωμένων και να τραβάει βίντεο με το κινητό του τον κόσμο, δεν είναι κάτι συνηθισμένο και δεν πρέπει να το χάσεις. Για να μην πλατειάζουμε, πιστεύω πως αυτό που λέω οι περισσότεροι το κατάλαβαν και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και ό,τι μπορεί. Αυτά…