Nίκος Μπαχαρίδης

Ο Νίκος Μπαχαρίδης γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου1976 στο Νέο Σιδηροχώρι του Νομού Ροδόπης. Αγωνιζόταν ως κεντρικός αμυντικός στην Δόξα Νέου Σιδηροχωρίου για τρία χρόνια κατόπιν μεταγράφηκε στην ομάδα του Πανθρακικού. Αγωνίστηκε για τρία χρόνια, τα δύο πρώτα στην ομάδα του Πανθρακικού και τον τρίτο στον Πανθρακικό – Ξυλαγανή.

Το 1998 μεταγράφηκε στην ΠΑΕ ΘΡΑΚΗ στην Αλεξανδρούπολη, αγωνίστηκε ένα χρόνο και μεταγράφηκε στον Αγροτικό Αστέραστην Θεσσαλονίκη επίσης για ένα χρόνο.

Την σεζόν 2000-01 επέστρεψε και αγωνίστηκε στην ομάδα του Πανθρακικούη οποία από την σεζόν 2000-01 ανέβαινε κατηγορίες: ένα χρόνο Α΄Ερασιτεχνική, 2 χρόνια Δ΄Εθνική, 1 χρόνο Γ΄Εθνική, 2 χρόνια Β΄Εθνική και 2 χρόνια Super League.

Έχει αγωνιστεί σε έξι συνολικά κατηγορίες και πανηγύρισε την άνοδο 5 κατηγοριών με την ομάδα της Θράκηςαπό την β' κατηγορία ΕΠΣ Θράκης ως και την Σούπερ Λίγκα.

Τον Απρίλιο του 2010 ανακοίνωσε το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας όπως προφητικά είχε υποσχεθεί σε συνέντευξη του στο περιοδικό «ΖΩ» το φθινόπωρο του 2007 ότι η ομάδα του Πανθρακικού θα αγωνιστεί και στη Super League και πιστός και αφοσιωμένος όπως ήταν και είναι πάντα στους στόχους που θέτει κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και διατέλεσε την αγωνιστική περίοδο 2010-2011 Γενικός Αρχηγός του Πανθρακικού παρακολουθώντας παράλληλα και μαθήματα προπονητού της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας αποκτώντας και το πτυχίο UEFA B.

Το καλοκαίρι του 2011 ανέλαβε προπονητής στην ομάδα της ΑΕ Νέας Χιλής πολλά υποσχόμενος για μια νέα γενιά προπονητών. Ο Νίκος Μπαχαρίδης μίλησε στη gazzella.

Πώς είναι το συναίσθημα ενός ανθρώπου που μια μπάλα τον οδήγησε από τα αλώνια στα μεγάλα σαλόνια και μάλιστα με την ίδια φανέλα;

Την περίοδο που αγωνίζεσαι ερασιτεχνικά και οι επιτυχίες διαδέχονται η μια την άλλη δεν έχεις πλήρη συναίσθηση των όσων συμβαίνουν. Όταν γίνεσαι επαγγελματίας και κοιτάς από πού ξεκίνησες τότε πραγματικά αισθάνεσαι πόσο σπουδαίο ήταν αυτό το ταξίδι από τα «αλώνια στα μεγάλα σαλόνια» και πόσο τυχερός ήσουν για αυτά το έζησες, ειδικότερα δε όταν αυτές τις επιτυχίες τις έχεις ζήσει στην ομάδα που σε ανέδειξε και στην πόλη που σε γέννησε.

Ποιά θεωρείτε τη μεγαλύτερη επαγγελματική σας στιγμή στη πορεία σας ως ποδοσφαιριστής;

Οι στιγμές είναι πολλές ίσως αυτή που τελικά ξεχωρίζει είναι η άνοδος στην Super league και η υποδοχή στην πόλης της Κομοτηνής όλων των παικτών που πήραν μέρος σε αυτή την σπουδαία προσπάθεια και η αναγνώριση που νοιώθεις για όλο αυτό τον αγώνα, χιλιάδες άτομα περίμεναν την ομάδα στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης και την ακολουθούν ως την Κε­ντρι­κή Πλα­τεί­α ό­που αποθε­ώ­θη­κε σε ει­δι­κή εκ­δή­λω­ση α­πό 10.000 πε­ρί­που φί­λους της ο­μά­δας.

Το σύνθημά μας «όλη η πόλη μια ομάδα» είχε πραγματοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο.

Ποιά είναι η διαφορά του κλίματος των αποδυτηρίων των «αθώων» χρόνων που ξεκινήσατε μέχρι και το 2010 που παραιτηθήκατε;

Στις μικρές κατηγορίες ο ποδοσφαιριστής καταβάλλει διπλή προσπάθεια για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του χωρίς κατάλληλες υποδομές και εγκαταστάσεις (γήπεδα, γυμναστήρια κλπ.) εφόδιό του είναι η αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Το κλίμα των αποδυτηρίων είτε είσαι ερασιτέχνης είτε επαγγελματίας είναι το ίδιο καθώς τους ποδοσφαιριστές τους ενώνει το ίδιο πάθος για την στρόγγυλη θεά και ο στόχος είναι πάντα το καλό κλίμα της ομάδας που ξεκινά από τα αποδυτήρια.

Aισθάνεστε στρατιώτης της Θράκης; Πολεμήσατε για το συγκεκριμένο έμβλημα σε όλη σας στην καριέρα και σας αποδόθηκε η τιμή του γενικού αρχηγού.

Όχι δεν αισθάνομαι στρατιώτης, αισθάνομαι όπως ο κάθε ακρίτας που έχει υποχρέωσή του να τίμα την Θράκη και να υπερασπίζεται το όνομα που φοράει στην φανέλα του. Είμαι Θρακιώτης από τη γέννησή μου και ελπίζω να τιμήσω από την μεριά μου αυτό τον σπουδαίο τόπο.

Πολέμησα πάντα με όλες μου τις δυνάμεις δεν εγκατέλειψα ποτέ αγώνα υπερέβαλα πάντα εαυτόν και στο τέλος κάθε αγώνα προσπαθούσα να βελτιωθώ και να είμαι καλύτερος στον επόμενο. Στην πορεία μου ως ποδοσφαιριστής διετέλεσα εκλεγμένος αρχηγός των συμπαικτών μου και υπερασπιζόμουν πάντα με πίστη τα δικαιώματά τους οπότε το πόστο του γενικού αρχηγού θα έλεγα ότι ήταν φυσική συνέχεια της μέχρι τότε πορείας μου.

'Ως προπονητής πάλι ακολουθείτε τη συνταγή του αυτοδημιούργητου, ξεκινώντας από την Δ εθνική κατηγορία, παρά τις προτάσεις μεγαλύτερων ομάδων. Τελικά είναι θέμα χαρακτήρα;

Το γεγονός να αναλάβω μια ομάδα όπως η ΑΕ ΧΙΛΗΣ που αγωνίζεται στην Δ΄ Εθνική ήταν πρόκληση για μένα, η εύκολη λύση θα ήταν να είμαι στο team μιας επαγγελματικής ομάδας χωρίς να ρισκάρω τα κεκτημένα μου. Η πορεία της ΑΕ ΧΙΛΗΣ είναι το προσωπικό μου στοίχημα. Υποθέτω ότι είμαι πιο δημιουργικός και παθιασμένος στα δύσκολα μάλλον είναι θέμα χαρακτήρα.

Ποιές οι διαφορές των παλαιότερων γενεών ποδοσφαιριστών με τις σημερινές;

Την διαφορά την εντοπίζω μόνο στα μέσα, οι παλιότερες γενιές ποδοσφαιριστών στερούνταν τις υποτυπώδεις εγκαταστάσεις(Ιματισμός, γήπεδα, γυμναστήρια κλπ).

Σήμερα οι νέοι ποδοσφαιριστές είναι επί το πλείστον μορφωμένοι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και την άνεση να σκεφτούν μόνο πως θα παίξουν ποδόσφαιρο ενώ οι παλαιότεροι είχαν πρωτίστως να σκεφτούν όλα τα άλλα αν θα έχουν στολές να αγωνιστούν αν θα είναι κατάλληλο το γήπεδο κ.α.

Το κοινό και των δυο γενιών είναι η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο που είναι διαχρονική.

Ποιές είναι οι προσδοκίες σας στην προπονητική πλέον ; Θα αποχωριστείτε ποτέ το γεωγραφικό διαμέρισμα του Έβρου;

Είναι πολύ νωρίς να θέσω στόχους, σε αυτή τη φάση της επαγγελματικής μου ζωής κάνω αργά και σταθερά βήματα βλέποντας μόνο την επόμενη μέρα.

Πιστεύετε ότι η οικογένεια βοηθάει έναν ποδοσφαιριστή στην καριέρα του;

Πιστεύω ότι μια ήρεμη και υγιής οικογενειακή ζωή βοηθά τον κάθε εργαζόμενο. Ειδικότερα δε στην περίπτωση των ποδοσφαιριστών που κάνουν μια απαιτητική δουλειά που ως αθλητές το πρόγραμμα τους είναι συγκεκριμένο, η διατροφή τους ο ύπνος, τα συνεχή ταξίδια κλπ. η οικογένεια είναι αυτή που τους στηρίζει και κάνει το έργο τους ευκολότερο και μπορεί ο ποδοσφαιριστής ναι είναι πλήρως αφοσιωμένος στην καριέρα του.

Tα «στημένα» είναι παλιό φρούτο;

Ούτε ως ποδοσφαιριστής ούτε ως γενικός αρχηγός είχε υποπέσει ποτέ στην αντίληψή μου αφορμή ότι κάποιος αγώνας είναι στημένος , παρακολουθώ τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο του ποδοσφαίρου και αναμένω όπως ο κάθε Έλληνας η δικαιοσύνη να ρίξει άπλετο φως και να δικαιώσει το πολύπαθο ποδόσφαιρο και να γεμίσουν ξανά τα γήπεδα με γονείς και παιδιά χωρίς υποψίες ότι το θέαμα είναι στημένο. Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή και δεν πρέπει να αμαυρώνεται.