Tι να γράψω, ρε Βασίλη;

Με διακριτικότητα είναι αλήθεια, ο διευθυντής του gazetta, ο φίλος Βασίλης Παπαθεοδώρου, με παρακάλεσε δυο-τρεις φορές να σχολιάσω την επικαιρότητα. Αλλά τι να πρωτογράψει κανείς όταν γύρω μας τα πάντα ισοπεδώνονται;

Να πούμε μπράβο στην Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου, η οποία προκρίθηκε στα τελικά του EURO 2012. Nα το πούμε αλλά να μην τρελαθούμε κιόλας, αφού αυτή η ομάδα και αποκρουστικό ποδόσφαιρο παίζει και δεν ενθουσιάζει κανέναν και δεν έχει τύχη στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας. Όσο και να προσπάθησαν τα παιδιά του Mega να ανεβάσουν στα ουράνια αυτή την επιτυχία για τη φουκαριάρα την τηλεθέαση. Να μη χάνουμε και το μέτρο, παιδιά. Ναι μπράβο, αλλά μπαλίτσα θα δούμε κάποια στιγμή;

Να γράψουμε για τον Ολυμπιακό. Να πούμε τι; Να σχολιάσω την πλήρη κατάρρευση του ευρωπαϊκού ονείρου; Να γράψεις για τον Βαλβέρδε ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι γερμανόφιλος και ότι μισεί τους Έλληνες παίκτες; Να μην πούμε ότι ο Ισπανός φέρει ακέραιη την ευθύνη για τη φετινή αποκαρδιωτική εικόνα του Ολυμπιακού. Την ίδια ώρα ο Μαρινάκης τον αφήνει να καταστρέφει παίκτες σαν τον Φετφατζίδη και τον Μήτρογλου. Ακόμη και αν πάρει το φετινό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, δεν τρέχει απολύτως τίποτα για όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο. Εξαιρώ βεβαίως τους άρρωστους, με τους οποίους δεν έχουμε και τίποτα να συζητήσουμε.

Πάμε στον Παναθηναϊκό. Εδώ γελάνε και τα κοτόπουλα. Ο άνθρωπος που φέρει ακέραιη την ευθύνη για το κατάντημά του, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, προσπαθεί μάταια να εξιλεωθεί στα μάτια του «πράσινου» κόσμου με την παραχώρηση των μετοχών του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οποιαδήποτε νέα διοίκηση υπό τον Ανδρέα Βγενόπουλο, κάποιον πρίγκιπα, έστω έναν Εσκιμώο, θα είναι σωτήριο δώρο για το μέλλον του Παναθηναϊκού. Θυμίζω ότι ο Κόκκαλης μπήκε μπροστά 15 χρόνια και έφαγε τα… σκατά του ελληνικού ποδοσφαίρου και κατέκτησε πρωταθλήματα, ενώ ο Γιάννης Βαρδινογιάννης διοικούσε διά αντιπροσώπων (Φιλιππίδης, Μήτσου, Κωνσταντόπουλος, Γόντικας κλπ).

Στην ΑΕΚ να δείτε γλέντια. Ένας πολύπειρος συνάδελφος μου έλεγε τις προάλλες ότι τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Εξαιρετικός αξιωματούχος ως λογιστής, παράγοντας και τα συναφή ο Αδαμίδης, αλλά για πρόεδρος της πάλαι ποτέ κραταιάς ΑΕΚ δεν κάνει το παλικάρι. Τουλάχιστον μέσα σ’ αυτό τον χαλασμό μάς άφησε και ο πολύς Χιμένεθ, από τους πλέον λαϊκιστές τεχνικούς, καθώς θα τον θυμόμαστε ως τον πρώτο τεχνικό της ΑΕΚ ο οποίος έσπευσε να φορέσει τη φανέλα της original για να δηλώσει επιλογή και υποταγή.

Έχω πολλά να γράψω ακόμη αλλά το ένα (ΕΠΟ, Αθλητική Δικαιοσύνη, διαιτησία) είναι χειρότερο από το άλλο (πρωτάθλημα του κώλου, ποδόσφαιρο της πλάκας κλπ).

Πιο απελπιστικά είναι τα πράγματα για τη δημοσιογραφία και τις αθλητικές εφημερίδες. Εκατοντάδες συνάδελφοι έχασαν τις δουλειές τους, υφίστανται οδυνηρά κουρέματα των αποδοχών τους και εξαναγκάζονται σε πολλές περιπτώσεις να ασκούν το επάγγελμά τους σχεδόν κατά παραγγελία. Την ίδια ώρα, υγιείς μέχρι προτινος εκδοτικές επιχειρήσεις απειλούνται με λουκέτα.

Τι να γράψω λοιπόν, φίλε Βασίλη, δεν αρκούν τα καθημερινά προβλήματα και τα χάλια μας;

ΧΑΡΗΣ ΞΥΔΗΣ