Απόδραση από το Δαφνί!

Είναι όντως εύστοχη η καμπάνια του συνδρομητικού καναλιού, αλλά έπεσε στην περίπτωση, διότι πριν αλέκτορα φωνήσαι, ναυάγησε η μία από τις οκτώ ομάδες που πλέουν στα διεθνή ύδατα με ελληνική σημαία ευκαιρίας: τη Ζαλγκίρις Κάουνας εννοώ, η οποία με την πρώτη αναποδιά έριξε στη θάλασσα τον Ζούρο και τον Καντζούρη.

Με τον Ρομανόφ που είχαν μπλέξει, Ηλίου (και μάλιστα εις διπλούν) φαεινότερον ήταν ότι θα συνέβαινε κάποια στιγμή το μοιραίο, αλλά, διάβολε, όχι και στην πρώτη ήττα και μάλιστα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία θεωρείται το μεγάλο φαβορί της Ευρωλίγκας. Αλλά ξέχασα: ελέω Σοβιετικής Ένωσης οι Λιθουανοί αντιπαθούν τόσο πολύ τους Ρώσους που προτιμούν να πεθαίνουν παρά να χάνουν από αυτούς.

Να πεθαίνουν ή απλώς να σκοτώνουν τους προπονητές τους!

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι η Ζαλγκίρις έχει μεγαλομέτοχο (της τάξεως του 75%) έναν άνθρωπο του οποίου η καταγωγή και το επώνυμο φτάνουν και περισσεύουν για να συντηρούν τη... ρωσική ίντριγκα ή ακόμη και την προπαγάνδα: τον Βλαδιμίρ Νικολάγεβιτς Ρομανόφ, που γεννήθηκε στη Ρωσία, είναι Ρώσος και φέρει το όνομα του οίκου των τσάρων που διαλύθηκε με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917!

Από τους μπολσεβίκους φαίνεται ότι πήρε παράδειγμα για το πώς να καθαρίζει σε μια νύχτα όχι τους αντιπάλους του, αλλά τους δικούς του ανθρώπους!

Ο Ρομανόφ γεννήθηκε το 1947 στο Τβερ Όμπλαστ και είναι πράγματι βίος και πολιτεία. Σε ηλικία εννέα ετών η οικογένειά του μετανάστευσε στην τότε σοβιετική δημοκρατία της Λιθουανίας. Ο πατέρας του είχε υπηρετήσει στον Κόκκινο Στρατό με τον οποίο (τον Απρίλιο του 1945) έλαβε μέρος στη μάχη του Βερολίνου και πέθανε το 1963, οπότε ο 16χρονος Βλαδιμίρ ανέλαβε όλα τα οικογενειακά βάρη. Σε αυτήν την τρυφερή ηλικία έγινε ταξιτζής, ενώ ταυτόχρονα πουλούσε στους δρόμους δίσκους των Μπιτλς, του Έλβις Πρίσλεϊ και των Ρόλινγκ Στόουνς. Στη συνέχεια και επί έξι συναπτά έτη υπηρέτησε στο ρωσικό Ναυτικό, μάλιστα πέρασε και από το θρυλικό υποβρύχιο Κ-19, το οποίο αργότερα αγόρασε και για να το γιορτάσει κάλεσε όλο το πλήρωμα στον τελικό του Κυπέλλου Σκοτίας το 2006!

Μετά τη θητεία του στο Ναυτικό, ο Ρομανόφ δούλεψε σε διάφορες βιομηχανίες και είδε την περιουσία του να αυξάνεται στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν (μετά την πτώση του κομμουνισμού) διαμελίστηκαν οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες και αναδείχθηκε μια νέα οικονομική νομενκλατούρα! Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της (πρώτης ιδιωτικής στη Λιθουανία) τράπεζας Ukios, ενώ παράλληλα δημιούργησε τον επενδυτικό όμιλο UBIG με τον οποίο αναπτύσσει δραστηριότητες στην παραγωγή και εκμετάλλευση αλουμινίου, στην κλωστοϋφαντουργία και στα ΜΜΕ. Ως απόρροια όλων αυτών των επιχειρήσεων, η προσωπική περιουσία του να εκτιμάται πλέον πάνω από 300 εκατομμύρια στερλίνες.

Ο Ρομανόφ είναι όντως για τα σίδερα! Η μάλλον για το... Δαφνί και η τρέλα του δεν πάει στα βουνά, αλλά διαχέεται και εκδηλώνεται παντού: στα τηλεοπτικά πλατό (με τη συμμετοχή και την αποδοθείσα σε πλαστογράφηση των αποτελεσμάτων, νίκη του το 2007 στη λιθουανική εκδοχή του «Dancing with the stars», έχοντας ως παρτενέρ την επαγγελματία χορεύτρια Σάντρα Κνιαζεβιτσιούτε), στον πολιτικό στίβο (με τη δεδηλωμένη επιθυμία του να διεκδικήσει την εκλογή του στην προεδρία της χώρας) και βεβαίως στα γήπεδα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.

Είναι όντως απορίας άξιον πώς ο δαιμόνιος Ρομανόφ προλαβαίνει να ελέγχει και να ορίζει τις τύχες στις τέσσερις ομάδες στις οποίες είναι μεγαλομέτοχος και μάλιστα εδρεύουν σε τρεις διαφορετικές χώρες! Στο ποδόσφαιρο έχει υπό την κατοχή του τη σκοτσέζικη Χαρτς, τη λιθουανική Κάουνας και την MTZ Ρίπο από τη Λευκορωσία, ενώ στο μπάσκετ ελέγχει τη Ζαλγκίρις, πρόεδρος και μικρομέτοχος της οποίας είναι ο Άρβιντας Σαμπόνις.

Ο Ηλίας δεν είναι το πρώτο (και προφανώς ούτε το τελευταίο) θύμα της τρέλας του Ρομανόφ. Στον προπονητή της εθνικής ομάδας, ο οποίος πέρυσι οδήγησε τη Ζαλγκίρις στην κατάκτηση του triple crown, έστειλε εξώδικο και του απαγόρευσε να έχει σχέσεις με την ομάδα, τσατισμένος μετά την ήττα από την ΤΣΣΚΑ, αλλά υπάρχουν και χειρότερα: τον προκάτοχο του Ζούρου, τον Σέρβο (βοηθό του Ίβκοβιτς στην εθνική ομάδα) Άτσο Πέτροβιτς τον είχε κατεβάσει από το πούλμαν με τη βοήθεια των σεκιουριτάδων της ομάδας, ενώ τον Τζορτζ Μπέρλι τον καθάρισε σαν αυγό μολονότι η Χαρτς είχε αρχίσει τη σεζόν2005-06 με οκτώ συνεχείς νίκες, ισοφαρίζοντας ένα ρεκόρ που κρατούσε από το 1914!

Αυτό είναι που λένε, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

Βεβαίως ο Ζούρος πήγε στο Κάουνας υποψιασμένος και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι (για όποιον νταλαβερίζεται με τον Ρομανόφ) το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον! Το μεσημέρι της 12ης Ιανουαρίου του 2011 ο Ηλίας δεν θα το ξεχάσει ποτέ στη ζωή του: ήταν τότε που συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον (μέλλοντα) εργοδότη του και μυήθηκε στην περίφημη λογιστική διαχείριση των παικτών. Με βάση ένα σύστημα software που παρήγγειλε ο ίδιος ο Ρομανόφ, είχε τη λόξα να μοιράζει τα λεπτά συμμετοχής κάθε παίκτη ανά δεκάλεπτο και να ορίζει επί ποινή απολύσεως πότε ακριβώς πρέπει να μπουν και πότε να βγουν από την πεντάδα! Συνιστούσε δηλαδή (αλλά ουσιαστικά διέτασσε) τον εκάστοτε προπονητή να χρησιμοποιεί, για παράδειγμα, τριάμισι λεπτά τον Κόλινς, τεσσεράμισι τον Μπράουν, τρία τον Καλνιέτις και πάει λέγοντας!

Ο Ζούρος έπαθε πλάκα, αλλά τα γούστα (που λένε και στη Θεσσαλονίοκη) δεν είχαν αρχίσει ακόμη! Προς επίρρωσιν της εμμονής του στην αριθμητική, είπε στον Ηλία ότι «το τελευταίο ματς το χάσαμε, επειδή ο Μπράουν έπαιξε συνολικά ενάμισι λεπτό παραπάνω απ' όσο έπρεπε». Όταν, λοιπόν, ο Ηλίας αντέτεινε «μα καλά, πώς θα βγάλω έναν παίκτη που βάζει τρία καλάθια στη σειρά ή είναι ο καλύτερός μας;» ο Ρομανόφ τον άφησε ξερό: «Θα τον βγάλεις διότι αλλιώς αυτός θα καεί κι εσύ θα απολυθείς»!

Εκείνη η συνάντηση υπήρξε όντως σοκ για τον μετριοπαθή και συνήθως ήρεμο Έλληνα προπονητή, ο οποίος τα είδε και τα άκουσε όλα. Μεταξύ άλλων, ο Ρομανόφ του είπε ότι ο Σαλένκα αναγκάστηκε να ντοπαριστεί, διότι οι προπονητές δεν ακολούθησαν το πρόγραμμα του κομπιούτερ και τον καταπόνησαν, ενώ τον προειδοποίησε ότι στη διάρκεια κάθε αγώνα θα μεταδίδει τις οδηγίες του μέσω της ενδοσυνεννόησής με τον μάνατζερ της ομάδα (και νυν υπηρεσιακό κόουτς, Βιτόλντας Μα;σάλσκις) ο οποίος κάθεται στον πάγκο και καταγράφει τα λεπτά συμμετοχές και την αλληλουχία των αλλαγών.

Παρά τα όσα άκουσε και σε πείσμα των επιφυλάξεων του, ο Ζούρος είπε εντέλει το «ναι» και δέχτηκε να αναλάβει την ομάδα, μαζί με τον συνεργάτη του, Γιώργο Κετσελίδη. Οι εκπλήξεις, ωστόσο, δεν είχαν τελειώσει: σαν να μην έφταναν όλα τα προηγούμενα, ξαφνικά ο Ρομανόφ έδωσε εντολή στη γραμματέα του να φέρει ένα ζευγάρι γάντια του μποξ, ενώ ταυτόχρονα πάτησε ένα κουμπί και άνοιξε μια μυστική πόρτα απ' όπου φανερώθηκε ένα μικρό γήπεδο μπάσκετ!

«Για να γιορτάσουμε τη συμφωνία μας –του είπε– θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Πάρε, λοιπόν, την μπάλα και κάνε δέκα σουτ. Ύστερα θα σουτάρω εγώ και όποιος από τους δυο μας βάλει τα περισσότερα, θα φορέσει τα γάντια και θα γρονθοκοπεί τον άλλον». Τον Ζούρο τον έλουσε κρύος ιδρώτας, αλλά βρήκε το κουράγιο (μαζί με μια δικαιολογία) να αποφύγει τη δοκιμασία, ωστόσο ο Ρομανόφ δεν απογοητεύθηκε. Αντ' αυτού φώναξε τον μάνατζερ της ομάδας, Μασάλκσκις, ο οποίος όμως βρισκόταν στη μέρα του, έβαλε 9 στα 10 σουτ και βγήκε τρέχοντας από το γραφείο για να μην (αναγκαστεί να τηρήσει τους όρους του παιχνιδιού και) δείρει το αφεντικό του!

Προϊούσης της σεζόν, ο Ζούρος έκανε κάμποσες φορές του (σωστού) κεφαλιού του και προκάλεσε τη μήνιν του Ρομανόφ, με αποκορύφωμα τη φαρσοκωμωδία που εξελίχθηκε στο ματς του TOP-16 της Ευρωλίγκας με τον Ολυμπιακό στο Κάουνας! Τότε έκανε το χατίρι του εργοδότη του στο πρώτο ημίχρονο, αλλά μπροστά στον κίνδυνο της συντριβής και ενώ ο Ρομανόφ αποχωρούσε επιδεικτικά από τη θέση του (παρά τις προσπάθειες του Σαμπόνις να τον συγκρατήσει) και ο κόσμος ξεφώνιζε, ο Ηλίας ήρθε στα συγκαλά του, κοουτσάρισε όπως έπρεπε και από το 26-50 η Ζαλγκίρις μείωσε σε 61-64 και εντέλει ηττήθηκε με 64-71.

Αυτό ο Ρομανόφ (φαίνεται ότι) του το κράτησε μανιάτικο!

Δυόμισι μήνες αργότερα μετά την ήττα από τη Λιέτουβος Ρίτας στη σειρά τελικών του πρωταθλήματος (η οποία ωστόσο δεν στάθηκε ικανή να ανακόψει την πορεία της Ζαλγκίρις προς την κατάκτηση του τίτλου) ο ιδιόρρυθμος μεγαλομέτοχος μπήκε στα αποδυτήρια και κατηγόρησε τον Μάρκους Μπράουν που παρεμπιπτόντως ήταν το αγαπημένο παιδί του, για την απόδοσή του απειλώντας τον μάλιστα ότι δεν θα τον πληρώσει. Ο Αμερικανός πήγε να του ορμήσει αλλά την τελευταία στιγμή συγκρατήθηκε από τους συμπαίκτες του, ενώ σε ένδειξη διαμαρτυρίας δεν ακολούθησε (μαζί με τους αλληλέγγυους προς τον συμπαίκτη τους, Κόλινς και Γουότσον) την αποστολή στο ταξίδι της επιστροφής από το Βίλνιους στο Κάουνας. Εκεί ο Ηλίας κόντεψε να αποτρελαθεί.

Την περασμένη Δευτέρα, η ΤΣΣΚΑ πέρασε σαν σίφουνας από το Κάουνας και ο Ρομανόφ θυμήθηκε τα γυμνάσια που του έκανε ο Ζούρος στην περυσινή (θριαμβευτική) σεζόν. Θυμήθηκε επίσης πως ο Ηλίας ήταν (ελέω των υποχρεώσεών του με την Εθνική Ελλάδος) απών από την προετοιμασία της Ζαλγκίρις, τον μέμφθηκε γι’ αυτό και απέλυσε με συνοπτικές διαδικασίες τον Καντζούρη και με το κύρος του επαΐοντος απεφάνθη ότι «δεν μπορώ να δώσω άλλη πίστωση χρόνου και πρέπει να βρούμε νέο προπονητή προτού να είναι αργά».

Α, για να μην το ξεχάσω: σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται πάντοτε κάποιος για να γίνει, εκών άκων, η πέτρα του σκανδάλου και ο Ρομανόφ τη βρήκε στο πρόσωπο του Καλνιέτις. Είπε λοιπόν στον Ζούρο ότι ξέχασε να τον βάλει σε συγκεκριμένο χρονικό σημείο, αγνοώντας ή μη δίνοντας σημασία στο γεγονός ότι το προηγούμενο βράδυ ο διεθνής γκαρντ της Ζαλγκίρις διακομίστηκε, όπως και ο Πόποβιτς στο νοσοκομείο με διάρροιες!

Ο Ηλίας επιστρέφει οσονούπω στην Αθήνα με ένα γερό κομπόδεμα, με τρεις τίτλους στο παλμαρέ του, με την τιμή να γίνει ο πρώτος (πριν από το χθεσινό ντεμπούτο του Κατσικάρη) Έλληνας προπονητής ο οποίος κοουτσάρισε ξένη ομάδα στην Ευρωλίγκα και με την εμπειρία της δουλειάς του στην πιο μπασκετική χώρα του κόσμου. Θα θυμάται επίσης ότι στους εννέα μήνες που έμεινε στο Κάουνας, πρόλαβε να ζήσει συγκλονιστικές στιγμές: έγινε πατέρας για τρίτη φορά, χρίσθηκε προπονητής της Εθνικής Ελλάδος και γνώρισε από κοντά ένα αφεντικό που μοιάζει βγαλμένο από τα σουρεαλιστικά επεισόδια της κωμικής σειράς των «Monty Python»!