Να σε παίρνει ο ύπνος...

Όταν η όλη ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος ξεκινά με συστήματα αναζήτησης ομάδων «εδώ παπάς εκεί παπάς», απειλές αφαίρεσης βαθμών, προβλήματα αδειοδοτήσεων, υποβιβασμούς, σκάνδαλα και ένα σωρό καλούδια, τότε δεν μπορούμε να έχουμε και πολλές απαιτήσεις. Πόσο μάλλον όταν ξεχνάμε πως στην όλη ιστορία εν τέλει αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε λίγο καλό ποδόσφαιρο. Αν είχε άραγε μιλιά η στρογγυλή θεά που κλοτσάμε στην Ελλάδα τι θα έλεγε για όσα περνάει;

Αυτό λοιπόν το πρωτάθλημα που βαφτίζεται... Σούπερ μόνο εξ ονόματος και κατ’ ευφημισμόν (κάτι σαν το ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας αλλά και τον κοντινότερό μας Εύξεινο Πόντο), παρουσιάζει τεράστια έλλειψη συγκινήσεων, ανατροπών, γκολ και θεάματος. Με τη συμπλήρωση (ποια;) επτά αγωνιστικών τα γκολ που έχουν μπει μετρώνται για μία ακόμη χρονιά με το σταγονόμετρο.

Με αγάπη στα... 0-0

Αγαπημένο σκορ άλλωστε είναι –ω του θαύματος– το 0-0, το οποίο πρωτεύει με έξι εμφανίσεις στην κορυφή της λίστας μαζί με το 1-1. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο 1/3 των αγώνων έχουν μπει από μηδέν έως ένα γκολ! Ενώ 7+ είδαμε μονάχα σε έναν ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Και ας μη βιαστούμε να πούμε ότι φταίνε οι «ατσάλινες» άμυνες των ομάδων, γιατί όταν οι ίδιες ομάδες αγωνίζονται στην Ευρώπη, το... ατσάλι γίνεται... αέρας και η καταμέτρηση των γκολ αρχίζει!

Το... χιτσκοκικό «Χ-Χ»

Επιπλέον, σε ποσοστό ελαφρώς μεγαλύτερο από το ένα στα τέσσερα, τα παιχνίδια στη φετινή Σουπερ Λιγκ λήγουν «Χ-Χ». Το ημίχρονο δηλαδή καταλήγει ισοπαλία, και το ματς μένει ως είχε μέχρι το τέλος σε ποσοστο 26%, κάτι που μειώνει τις συγκινήσεις και τα... χιτσκοκικά φινάλε. Αυτό είναι άλλωστε και το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης αποτελέσματος σε όλους τους εννιά συνολικά πιθανούς συνδυασμούς με το «άσος ημίχρονο, διπλό τελικό» να είναι το πλέον απίθανο όλων (2%).

Εντάξει, δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να βλέπουμε οκτάρες και εξάρες όπως παρατηρούμε κάθε εβδομάδα στην Αγγλία, αλλά σίγουρα το θέαμα και μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί, αφού πρώτα αρχίσει να βελτιώνεται όλο το οικοδόμημα του ελληνικού πρωταθλήματος, μια και προς το παρόν μοιάζει σαν πρωτάθλημα που χτίζεται σε χάρτινα θεμέλια...