Παγιδευμένη στην εποχή Μουρίνιο...

Ποιο στοιχείο είναι αυτό που καθιστά ικανές τις ομάδες να διεκδικούν τίτλους; Ίσως τα μεγάλα μπάτζετ; Οι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές; Οι πολυάριθμοι φίλαθλοι; Συνθήκες ικανές μα όχι και αναγκαίες για να φέρουν μια ομάδα σε ρόλο πρωταγωνιστή, καθώς το παράδειγμα της Ίντερ στη μετα-Μουρίνιο εποχή αποδεικνύει πως υπάρχει μια σειρά από λεπτομέρειες που τραβάνε κόκκινη γραμμή μεταξύ των επιτυχιών και των αποτυχιών. Λεπτομέρειες που μπορούν να μεταβάλουν τις ισορροπίες σε μια ομάδα και από διεκδικήτρια του τίτλου να τη φέρουν στη ζώνη του υποβιβασμού. Γιατί οι «νερατζούρι» με τους οκτώ βαθμούς σε ισάριθμα παιχνίδια του φετινού πρωταθλήματος είναι ήδη ένα βήμα από το να χάσουν οριστικά και αμετάκλητα το τρένο της διεκδίκησης του τίτλου παρά την αναμφισβήτητη υπεροχή τους σε οικονομική δύναμη.

Όταν η Ίντερ του Ζοσέ Μουρίνιο κατακτούσε την κορυφή της Ευρώπης το 2010, η Ιστορία έδειχνε πως οι καλύτερες μέρες για την ομάδα του Μιλάνου ήταν προ των πυλών. Κι αν η αποχώρηση του Μουρίνιο άλλαζε τα δεδομένα στο «στρατόπεδο» των Ιταλών, ο Μάσιμο Μοράτι μπορούσε να ελπίζει ότι αρκούσε να βρεθεί ο τρόπος διατήρησης αυτής της κεκτημένης ταχύτητας και η ομάδα του θα χάραζε νέα πορεία για σπουδαίες επιτυχίες. Η απώλεια του επόμενου πρωταθλήματος άρχισε όμως να φέρνει τα πρώτα σύννεφα στο Μιλάνο...

Η δυσοίωνη απώλεια του Ετό

Η νέα σεζόν βρήκε τον Γκασπερίνι στη θέση του προπονητή και καθώς η ομάδα έδειχνε να... παραπαίει από τα φιλικά κιόλας, η πίεση των φιλάθλων προς το πρόσωπο του νέου κόουτς ήταν όλο και μεγαλύτερη λόγω και των αυξημένων πια απαιτήσεων. Παράλληλα ήρθε και η αποχώρηση του πολυαγαπημένου στους «ιντερίστας» Σάμουελ Ετό για την Ανζί, ενώ η επιθετική γραμμή αποδυναμώθηκε κι άλλο με την αποχώρηση του Πάντεφ. Ακόμα κι έτσι όμως, η Ίντερ φάνταζε στα τέλη του καλοκαιριού ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.

Φάνηκε από την αρχή

Το πρώτο... χαστούκι για την ομάδα του Γκασπερίνι ήρθε από τον Αύγουστο κιόλας, όταν ηττήθηκε με 2-1 στον τελικό του Σούπερ Κόπα Ιταλίας από τη Μίλαν στο Πεκίνο, ενώ λίγες ημέρες αργότερα σε φιλική αναμέτρηση στην Ελβετία έμεινε με το... ζόρι στο 2-2 με τον Ολυμπιακό, ο οποίος ακόμα έψαχνε τα πατήματά του και έδειχνε φανερά ανέτοιμος.

Οικονομικά παράδοξα

Άλλωστε, η Ίντερ της συνολικής αξίας του ρόστερ που αγγίζει τα 314 εκατ. ευρώ είναι με διαφορά η ομάδα με το μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ιταλία, ενώ η Μίλαν που έρχεται αμέσως μετά σε συνολική αξία ρόστερ, βρίσκεται σχεδόν 50 εκατομμύρια πιο χαμηλά! Αυτό όμως δεν την απέτρεψε από το να χάσει από τη νεοφώτιστη Νοβάρα, της οποίας η συνολική αξία ισοδυναμεί με το... ένα πόδι του άσου των «νερατζούρι», Γουέσλεϊ Σνάιντερ!

Το βάρος στον Ρανιέρι

Περίπου το ¼ του ιταλικού πρωταθλήματος τείνει να ολοκληρωθεί και η Ίντερ σε οκτώ αγώνες μετρά μονάχα δύο νίκες. Εξάλλου, ο Γκασπερίνι αποτελεί παρελθόν και ο Ρωμαίος Κλαούντιο Ρανιέρι έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της επαναφοράς της Ίντερ σε τροχιά τίτλου, δίχως όμως να έχει καταφέρει προς το παρόν κάποια σπουδαία μεταστροφή. Το ισόπαλο 1-1 άλλωστε με την Αταλάντα αποδεικνύει ότι αν στα επόμενα κρίσιμα ματς με Γιουβέντους και Τζένοα ηττηθεί, τότε το όνειρο του τίτλου μοιάζει απατηλό από τον Νοέμβριο κιόλας.

Λάθη και στις μεταγραφές

Η έλλειψη οργάνωσης και ορθολογικού προγραμματισμού δεν φαίνεται πάντως μόνο από την τόσο πρόωρη αλλαγή προπονητή (σε αντίθεση με τα ελληνικά δεδομένα κάτι τέτοιο δεν είναι συχνό φαινόμενο) αλλά έγκειται σε σειρά ενεργειών που συνθέτουν ερασιτεχνικά λάθη. Χαρακτηριστική η έλευση του Φορλάν, για τον οποίο δεν είχε προβλεφθεί το γεγονός ότι δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στα παιχνίδια του Champions League. Εκεί που οι Μιλανέζοι ξεκίνησαν με μια αν μη τι άλλο ντροπιαστική ήττα από την Τραμπζονσπόρ μέσα στο «Μεάτσα» και τώρα τρέχουν για να τη... ρεφάρουν.

Άμυνα που δεν θυμίζει... ιταλική

Επιπλέον, η Ίντερ έχει προφανές πρόβλημα και στο σκοράρισμα. Το κενό του Ετό δεν καλύπτεται εύκολα, η ομάδα έχει μόλις την όγδοη καλύτερη επίθεση στη γειτονική χώρα με 10 γκολ σε 8 παιχνίδια, ενώ ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα στην άμυνα όπου μόλις δύο ομάδες έχουν δεχτεί περισσότερα γκολ από τους «νερατζούρι». Ο Ζανέτι πλέον έχει φτάσει 38 χρόνων, ενώ ο μεγάλος Μαϊκόν μοιάζει άλλος άνθρωπος μετά τη φυγή του Μουρίνιο. Χαρακτηριστικό είναι ότι από τα 16 ματς (φιλικά και επίσημα) της νέας σεζόν έχει δεχτεί γκολ στα 12!

Αλλαγή πορείας εδώ και τώρα

Ο Ρανιέρι θα πρέπει με την εμπειρία του να αναζητήσει την αιτία του προβλήματος και να το χτυπήσει στη ρίζα του. Χρόνος υπάρχει ακόμα αλλά όχι πολύς. Οι ομάδες χτίζονται τα καλοκαίρια στις προετοιμασίες, αλλά εκείνη η περίοδος δεν αποδείχθηκε καλή για τους «νερατζούρι». Πλέον πρέπει να βιαστούν ώστε να προλάβουν να μη μείνουν εκτός στόχων σε πρωτάθλημα και Champions League πριν καν μπούμε στο 2012, την ώρα που η κληρονομιά των πρωταθλητών Ευρώπης του 2010 φαίνεται να βαραίνει παρά να δίνει αέρα στα πόδια των παικτών...