Η 28η Οκτωβρίου του Κάλτσιο

Στα γήπεδα της γειτονική χώρας, παραδοσιακά οι οργανωμένοι οπαδοί, αποκαλούμενοι ως Ultras, λέξη δανεισμένη από τον πολιτικό εξτρεμισμό της εποχής διέφεραν από τις άλλες χώρες. Οι περίφημες χωρογραφίες, ή τουλάχιστον οι πρώιμες μορφές τους, άνθιζαν από πολύ νωρίς, όπως και η οργανωμένη στήριξη με κάθε τρόπο προς τον σύλλογο και οι κόντρες με τους Ultras των άλλων ομάδων. Η. βία έφτασε στα ύψη στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Τα κρούσματα φυσικά προϋπήρχαν, όπως και οι... παράπλευρες απώλειες ανθρωπίνων ζωών, οι οποίες όμως δεν σχετίζονταν με τις κόντρες των οπαδών, αλλά βρίσκονταν στο λάθος σημείο την λάθος ώρα. Παρά την αύξηση των κρουσμάτων στα τέλη των 70s, οι Ιταλοί δεν είχαν θρυνήσει θύματα, γεγονός που ωστόσο ήταν θέμα χρόνου να συμβεί. Παράλληλα, οι αρχές και ο Τύπος δεν έδιναν βαρύτητα στα επεισόδια των γηπέδων, καθώς η πολιτική βία μονοπωλούσε το ενδιαφέρον τους.

Στις 28 Οκτωβρίου του 1979, η Ρόμα συγκρούεται με τη Λάτσιο στο παραδοσιακό ντέρμπι της Πρωτεύουσας. Την προηγούμενη χρονιά, είχε ιδρυθεί το βασικό σχήμα των ultras της Λάτσιο, οι Eagleʼs Supporters, ενώ το 1977 το αντίστοιχο της Ρόμα, οι Commando Ultra Curva Sud. Oι οπαδοί των ομάδων περίμεναν πως και πως τα ματς αυτά, προκειμένου να δείξουν οι μεν στους δε ποιοι είναι το... αφεντικό. Οι συμπλοκές ξεκινούν πριν την έναρξη του αγώνα, προκαλώντας την επέμβαση της αστυνομίας. Ένα προκλητικό πανό των Λατσιάλι προκαλεί την... έφοδο των Ρομανίστι, αλλά η αστυνομία τους σταματά. Ωστόσο η στιγμή που άλλαξε το ποδόσφαιρο διεξήχθη κατά τη διάρκεια του ματς.

Από το νότιο πέταλο φεύγουν τρεις φωτοβολίδες με στόχο τους οπαδούς της Λάτσιο. Οι δύο περνούν πάνω από τις κερκίδες, αλλά η μία, καρφώνεται στο πρόσωπο του Βιτσέντσο Παπαρέλι, ενός οπαδού των Λατσιάλι, πατέρα δύο παιδιών, ο οποίος είχε πάει στο γήπεδο με τη σύζυγό του. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, η φωτοβολίδα του καρφώθηκε στο μάτι και αμέσως ξεπήδησε ένας πίδακας αίματος. Ένας νεαρός προσπάθησε να τον βοηθήσει, την ώρα που η γυναίκα του ωρυόταν και η πλειοψηφία των οπαδών είχε παγώσει. Ωστόσο ήταν αργά. Αμέσως μπήκαν στο πέταλο γιατροί και ο Παπαρέλι έφυγε για το νοσοκομείο, αλλά είχε ήδη χάσει τη ζωή του. Υπό το φόβο επιπλέον επεισοδίων, το ματς συνεχίζει κανονικά και δεν διακόπτεται, γεγονός που εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους φίλους της Λάτσιο. Από την άλλη, άνθρωποι της ασφάλειας και αστυνομικοί κάνουν «ντου» στους οπαδούς της Ρόμα και προχωρούν σε 90 συλλήψεις!

Όταν ακούγεται το τελικό σφύριγμα της λήξης, οι Λατσιάλι εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο διψασμένοι για εκδίκηση, καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους. Είκοσι αστυνομικοί τραυματίζονται, ενώ οι υλικές ζημιές είναι τεράστιες, με το σκηνικό να θυμίζει αστική εξέγερση. Ο δράστης, ο οποίος ήταν δεν είχε κλείσει ακόμα τα 18 χρόνια, καταφέρνει να ξεφύγει, για να παραδοθεί δύο βδομάδες αργότερα. Όπως δήλωσε ο τότε αστυνομικός διευθυντής, «Δεν έχω ξαναδεί ματς σαν αυτό. Όταν μετά ψάξαμε το χώρο βρήκαμε ρόπαλα, σιδερόβεργες, όπλα, πέτρες, τούβλα και πάνω από 50 φωτοβολίδες σαν αυτή που σκότωσε τον Παπαρέλι».

Τα νέα διαδίδονται γρήγορα και επεισόδια ξεσπούν και σε άλλα γήπεδα της Ιταλίας. Στο Μιλάνο υπήρχε επίσης παραδοσιακό ντέρμπι ανάμεσα στην Ίντερ και την Μίλαν και οι συμπλοκές έχουν απολογισμό18 τραυματίες. Η Μίλαν ταξιδεύει στο Άσκολι και η αστυνομία, υποψιασμένη από τα όσα προηγήθηκαν στη Ρώμη, ψάχνει το πούλμαν των Ροσονέρι και βρίσκει ένα... οπλοστάσιο. Οι οπαδοί συγκρούονται με αυτούς της Άσκολι και οι τραυματίες φτάνουν τους 20. Την επόμενη μέρα, στο ματς της Μπρέσια με την Κόμο για την δεύτερη κατηγορία ξεσπά... πόλεμος.

Η 28η Οκτωβρίου του 1979 σόκαρε την Ιταλία, καθώς για πρώτη φορά γίνεται κατανοητό το που μπορεί να οδηγήσει η βία στα γήπεδα. Η κυβέρνηση και η αστυνομία κινητοποιούνται και αλλάζουν μια και καλή τη στάση τους, ενώ τα ΜΜΕ αρχίζουν πλέον και ασχολούνται εντατικά με το θέμα της βίας στα γήπεδα. Ο Υπουργός Εσωτερικών, Βιρτζίνιο Ρονιόνι προχωράει στη λήψη κατασταλτικών μέτρων και τα πάντα αλλάζουν στην αντιμετώπιση των οπαδών. Οι έλεγχοι εντατικοποιούνται, όπως και η παρουσία της αστυνομίας, ενώ απαγορεύονται τα κοντάρια από τις σημαίες, τα καπνογόνα και τα πανό με ακραίες εκφράσεις. Το...στενό μαρκάρισμα από την ασφάλεια οδηγεί πολλά σχήματα οπαδών στην εξαφάνιση ή στην αλλαγή.

Τα ονόματα που «έπαιζαν» πολύ εκείνη την εποχή,όπως τα Untras, Brigate, Fedayn, Commando απαγορεύονται. Ο βαθμός της αυστηρότητας εξαρτάται από τις τοπικές αστυνομικές διευθύνσεις. Στην Φλωρεντία, για παράδειγμα, η αστυνομία απαγορεύει την εμφάνιση της κεντρικής σημαίας των οπαδών, ενώ η καταστολή έχει κυρίως στο επίκεντρο τους Ultras της Ρόμα, στους κόλπους των οποίων άνηκε ο 18χρονος που ευθυνόταν για τον θάνατο του Παπαρέλι. Η αστυνομία παρακολουθεί συνεχώς τα μέλη τους, τους απαγορεύει κάθε είδους εξοπλισμό, ακόμα και τα κασκόλ και τα μπλουζάκια! Η ονομασία Commando Ultra Curva Sud επιστρέφει τον Νοέμβριο του 1984, μετά την κατάκτηση του τίτλου από την Ρόμα, ωστόσο τίποτα δεν είναι το ίδιο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

(Πηγή: Το φαινόμενο των Ultras στην Ιταλία, Σεμπάστιαν Λουί)