«Μετά την καταιγίδα βγαίνει πάντα ο ήλιος»

Στο περιοδικό Fitness&Spa-ALL ABOUT WELLNESS - το νέο τεύχος του οποίου κυκλοφορεί τη Δευτέρα - και την Ράνια Μπιτζιλέκη μίλησε ο Ισλανδός άσος πριν τον σοβαρό τραυματισμό του, συνέπεια του οποίου ήταν να προστεθούν στη συνέχεια σχετικές ερωτήσεις. Το gazzetta.gr εξασφάλισε την προδημοσίευση της συνέντευξης και παραθέτει τα κυριότερα σημεία αυτής.

- Τι σημαίνει για την ψυχολογία του ποδοσφαιριστή ένας σοβαρός τραυματισμός;

Βίωσα την εμπειρία των τραυματισμών από πολύ μικρός. Ήμουν 16 ή 17 ετών, στα πρώτα μου βήματα όταν αγωνιζόμουν στην Αιντχόβεν και είχα υποστεί τον πρώτο βαρύ τραυματισμό. Είχα κάνει ήδη τέσσερις επεμβάσεις στο πόδι μου και ετοιμαζόμουν για την πέμπτη. Φανταστείτε πόσο δύσκολη στιγμή ήταν αυτή για έναν έφηβο, στο ξεκίνημα του. Δε θα ξεχάσω ποτέ όμως, μια φράση που μου είπε ο πρώτος μου προπονητής Ντικ Άντβοκατ. Με κάλεσε στο γραφείο του, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: «μην ανησυχείς, μετά τη καταιγίδα βγαίνει πάντα ο ήλιος!». Αυτή η φράση έχει χαραχτεί στο μυαλό μου και με ακολουθεί σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μου.

- Πώς αποφάσισες, μετά από τόσα χρόνια συμμετοχής σε αγώνες των κορυφαίων πρωταθλημάτων –Αγγλίας, Ισπανίας- να έρθεις και να αγωνιστείς στο ελληνικό πρωτάθλημα;

Ήταν μία πραγματικά γρήγορη απόφαση! ‘Hμουν έτοιμος να μείνω στην Αγγλία και να συνεχίσω την καριέρα μου, όταν υπήρξε επικοινωνία με mail μεταξύ εμένα, του πατέρα μου και της ΑΕΚ. Οι συζητήσεις έγιναν πολύ γρήγορα μεταξύ μας, μίλησα και με τον Ισλανδό τεχνικό διευθυντή Άρναν Γκρέταρσον, μου έκαναν την προσφορά και αποφάσισα να έρθω. Το θεώρησα πρόκληση για μένα και ένα καινούριο κεφάλαιο στην ποδοσφαιρική μου καριέρα!

- Δεν σε προβλημάτισε η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας αλλά και η ΑΕΚ;

Ούτε καν σκέφτηκα αυτό το θέμα, εκείνη τη στιγμή! Άλλωστε, έχω ζήσει στη χώρα μου, πολύ πρόσφατα, μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην οικονομία. Αντιθέτως, πιστεύω ότι θα ήταν θετικό για τους φιλάθλους της ΑΕΚ, αν –κάτω από αυτές τις συγκυρίες- ,μπορούσαν να δουν στο πρόσωπό μου έναν άνθρωπο που θέλει να δώσει τη δική του εμπειρία στην ομάδα τους. Δεν μετανιώνω για την απόφασή μου. Εύχομαι η κρίση τόσο στη χώρα όσο και στην ομάδα να μη συνεχιστεί για πολύ.

- Πιστεύεις ότι πρόλαβες να φτάσεις στο ζενίθ της φόρμας σου με την ΑΕΚ;

Σίγουρα δεν είχα φτάσει ακόμα το top της απόδοσής μου. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Θεωρώ ότι χρειαζόμουν ακόμη μερικά παιχνίδια...

- Τα πρόσφατα αρνητικά περιστατικά που αποκαλύφθηκαν σχετικά με το ελληνικό πρωτάθλημα -τα στημένα παιχνίδια και τις ομάδες που δε θα συμμετέχουν φέτος στη super league λόγω τιμωρίας και αποκλεισμού τους- ποιες εντυπώσεις σου προκάλεσαν;

Μου φάνηκαν πρωτόγνωρα! Ξεκινήσαμε τη σεζόν χωρίς να ξέρουμε ακριβώς ποιες ομάδες έχουμε να αντιμετωπίσουμε, ποια αγωνιστική θα αναβληθεί, όπως ήδη έγινε. Το μόνο θετικό είναι ότι οι ελληνικές αρχές ξεσκέπασαν το διεφθαρμένο κύκλωμα, έχουν τον έλεγχο και κάνουν ό, τι μπορούν για να το εξαλείψουν.

- Πόσο «γεμάτος» αισθάνεται ένας παίκτης που έχει αγωνιστεί σε Μπαρτσελόνα και Τσέλσι;

Πιστεύω ότι στο μέλλον, κοιτώντας πίσω την καριέρα μου, θα μπορώ να πω ότι έφτασα, ίσως, στο πιο ψηλό σημείο που μπορούσα. Στην Τσέλσι, ένιωθα πιο ξεχωριστός. Αλλά και στην Μπαρτσελόνα, έζησα μοναδικές στιγμές και αγωνίστηκα μαζί με σπουδαίους παίχτες, όπως ο Μέσσι. Γενικά, νομίζω ότι είχα το προνόμιο να αγωνιστώ με τους περισσότερους από τους κορυφαίους παίχτες του κόσμου.

- Πιστεύεις ότι θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να υπάρξει ξανά παίκτης του επιπέδου του Λίονελ Μέσι;

Νομίζω πως ναι! Είναι ένας απόλυτα ολοκληρωμένος παίκτης: νέος, ταλαντούχος, σωματικά δυνατός, τεχνικά απίστευτος, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι και το μυαλό του είναι φανταστικό και ο χαρακτήρας του. Και ως παίκτης και ως προσωπικότητα είναι ολοκληρωμένος. Ευτυχώς, για τον κόσμο του ποδοσφαίρου, οι νεότερες γενιές είναι προικισμένες με ταλέντο, έχουν καλύτερο επίπεδο μόρφωσης, ο τρόπος προπόνησης είναι πιο βελτιωμένος από ότι στο παρελθόν. Ελπίζω ότι στο εξής θα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες να αναδείξουν το ταλέντο τους. Να δούμε και άλλους, περισσότερους παίκτες του επιπέδου του Μέσι.

- Θεωρείς ότι ο πρώην προπονητής ο κύριος Χιμένεθ σε είχε αξιοποιήσει σωστά;

Στο ποδόσφαιρο, πάντα, είναι ο προπονητής εκείνος που αποφασίζει. Στα τελευταία παιχνίδια, είχα παίξει περισσότερο στη φυσική μου θέση, στην κορυφή της επίθεσης. Στα προηγούμενα παιχνίδια, έπαιζα λίγο πιο πίσω στην επίθεση. Στη θέση αυτή έχω αγωνιστεί και παλαιότερα, αλλά ήξερα όσο πιο μπροστά παίζω τόσο καλύτερα αποδίδω.

- Ποια από τις ομάδες που αγωνίστηκες έως τώρα κατέχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σου; Σε ποια αισθάνθηκες πραγματικά «σαν στο σπίτι σου»;

Στην Τσέλσι! Πήγα εκεί όταν ήμουν 21 ετών, παρέμεινα έξι χρόνια, κατά τα οποία ωρίμασα ως παίκτης και ως άνθρωπος. Ένιωθα ένα με την ομάδα, οικείος με τους φιλάθλους, όπως και με όλους τους προπονητές που είχα. Ένιωθα σημαντικός και μέσα στο γήπεδο και στα αποδυτήρια και έξω. Ήταν πολύ δύσκολη για μένα η απόφαση να φύγω. Στενοχωρήθηκα πολύ. Έκλαιγα. Ήξερα ότι αφήνω την ομάδα που αγάπησα και ως παίκτης και ως φίλαθλος. Ήξερα, όμως, ότι η πρόταση που είχα από την Μπαρτσελόνα ήταν μια μεγάλη ευκαιρία που δεν έπρεπε να χάσω.

- Από τόσους σπουδαίους αγώνες που έχεις δώσει, ποιος είναι πιο βαθιά χαραγμένος στη μνήμη σου;

Ο αγώνας Τσέλσι – Μπαρτσελόνα. Αγωνιζόμουν με την Τσέλσι και κερδίσαμε 4-2!

- Οι ευρωπαϊκές σου συμμετοχές με την ΑΕΚ δυστυχώς δεν στέφτηκαν με επιτυχία. Στον αγώνα με την Άντερλεχτ το σκορ ήταν βαρύ, για να ακολουθήσει μετά το 1-2 με την Στούρμ Γκρατς... Αντέχεις τέτοιου είδους ήττες;

Στην καριέρα μου ήμουν τυχερός γιατί αγωνίστηκα με ομάδες που ήταν συνήθως οι νικήτριες! Με την Εθνική Ομάδα της χώρας μου, κάποιες φορές υποστήκαμε και βαριές ήττες. Είναι δύσκολη η στιγμή της ήττας και για τον παίκτη προσωπικά και για την ομάδα συλλογικά. Μερικές φορές, ωστόσο, ακόμα και όταν χάνεις, δε νιώθεις τόσο άσχημα, αν ξέρεις ότι έχεις δώσει το καλύτερο εαυτό σου στο μέσα παιχνίδι. Με την Άντερλεχτ, αλλά και με την Στουρμ Γκρατς πραγματικά, είχαμε αυτό το συναίσθημα. Είχαμε παίξει όσο καλύτερα μπορούσαμε. Μετά, εστιάσαμε σε όλες τις φάσεις, συζητήσαμε όλες τις λεπτομέρειες, ώστε αυτά τα παιχνίδια να είναι ένα μάθημα για την ομάδα μας, να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβούν.

- Στα παιδιά αρέσει η Ελλάδα;

Είναι ευτυχισμένα! Τα δύο κάνουν ήδη προπόνηση στα παιδικά τμήματα της ΑΕΚ. Δεν τα έχει ενοχλήσει που άλλαξαν περιβάλλον. Ανησυχούσαμε λίγο την πρώτη μέρα που πήγαν σχολείο, αλλά επέστρεψαν χαρούμενα και είπαν ότι όλα είναι μια χαρά!

- Πιστεύεις ότι τα παιδιά σου θα συνεχίσουν την ποδοσφαιρική παράδοση των Γκούντγιονσεν; (Ο πατέρας του υπήρξε επίσης γνωστός ποδοσφαιριστής).

Είναι πιθανό! Σίγουρα, έχουν ταλέντο, λατρεύουν το ποδόσφαιρο, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το τι θα θελήσουν να κάνουν αύριο στη ζωή τους. Μπορεί στο μέλλον να αποφασίσουν ότι κάτι τους ενδιαφέρει πιο πολύ!

- Πώς ήταν οι πρώτοι μήνες παραμονής σου στην Ελλάδα;

Αρκετά ζεστοί αλλά ευχάριστοι! Όλα είναι καινούρια για μένα. Νέα ομάδα, νέοι συμπαίκτες και είχα την ευκαιρία να αντιμετωπίσω νέες ομάδες. Με συναρπάζει να γνωρίζω καινούρια πράγματα. Η ζωή στην Ελλάδα είναι φανταστική, το φαγητό καταπληκτικό και το ποδόσφαιρο –όπως έχω δει ως τώρα- είναι, επίσης, καλό!

- Ποιο είναι το αγαπημένο σου ελληνικό φαγητό;

Δύσκολο να ξεχωρίσω ένα, αλλά θα διαλέξω την ελληνική (χωριάτικη) σαλάτα και γενικά τα λαχανικά. Όλα είναι τόσο φρέσκα! Αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα.