Kάφροι... χορηγοί προβολής

Το πόσο δραματική είναι η κατάσταση το βιώνουμε όλοι και δυστυχώς ακόμα έχει πολύ δρόμο το... σετ. Ακόμα δεν είμαστε ούτε στο πρώτο τεχνικό τάιμ άουτ. Κι επειδή αυτή η κρίση είναι σαν το βόλεϊ, δηλαδή δεν έχει χρόνο, πρέπει να είμαστε καλά προετοιμασμένοι. Και δεν μιλάω για το οικονομικό κομμάτι, όπου έτσι κι αλλιώς όλοι είμαστε εκτεθειμένοι, αλλά για τον ψυχολογικό τομέα. Πολλά αλλάζουν στη ζωή μας και τίποτα δεν είναι ίδιο με χθες.

Χρειάζεται διαχείριση το πράγμα, ηρεμία, γαϊδουρινή υπομονή και κυρίως πρωτότυπες διεξόδους διαφυγής, προκειμένου να εκτονωθεί η πίεση που αντέχει ο καθένας από εμάς. Είπαμε, ακόμα δεν έχουμε πάει ούτε στο πρώτο τεχνικό τάιμ άουτ και για να επιβιώσουμε ως πολίτες και ως υπηρέτες του αθλητισμού πρέπει να έχουμε δυνάμεις ακόμα και για τάι μπρέικ.

Ευτυχώς, πάντως, που υπάρχει η Βόλεϊ Λιγκ και γίνεται νταβαντούρι, διότι στην Α1 γυναικών μέχρι και η ΕΟΠΕ έπαψε να βάζει τις συνθέσεις των ομάδων και ουδείς αντιδρά, ουδείς νοιάζεται και πολύ πιθανόν να μην το πρόσεξε και κανείς. Όπως το ακούτε. Δεν μιλάμε για τα στατιστικά, αλλά για τις συνθέσεις των ομάδων. Πέρασε όλη η 2η αγωνιστική, δεν γράφτηκε ούτε ένα όνομα και κανείς δεν αντέδρασε και κανείς δεν το πρόσεξε.

Έτσι που λέτε, σιγά-σιγά θα σταματήσει και η δημοσίευση των σετ, μετά και των σκορ και στο τέλος και της λέξης βόλεϊ, οπότε το άθλημα θα περάσει στην Ιστορία ή θα ενταχθεί στα προστατευόμενα είδη προς εξαφάνιση.

Και ευτυχώς, δηλαδή, που έγιναν και τα επεισόδια στο Μαρκόπουλο και έκαναν οι κάφροι το «ντου» στους οπαδούς του Παναθηναϊκού και ασχολήθηκαν τα τηλεοπτικά κανάλια με το άθλημα. Το Mega, ο ΑΝΤ1 το Star, ο Alpha και οι υπόλοιποι ασχολούνται με το βόλεϊ και ειδικά το γυναικείο μόνο εάν πέσουν τίποτα φάπες. Αλλιώς ούτε κουβέντα. Σαν να μην υπάρχει. Οπότε, δείτε το θετικά το πράγμα. Οι κάφροι είναι οι καλύτεροι χορηγοί προβολής.

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο και όλα τα άσχημα δείτε τα από τη θετική πλευρά. Να δείτε που στο τέλος οι κάφροι θα ζητήσουν και ποσοστά από την προβολή του γυναικείου βόλεϊ. Εδώ ξεκίνησε το πρωτάθλημα, αλλά αναφορά έγινε όταν έπεσε το ξύλο. Όταν θα ξαναγίνει «ντου» θα αναφερθούν και πάλι στο γυναικείο βόλεϊ. Μέχρι τότε κάντε υπομονή.

Κι ευτυχώς, δηλαδή, που είναι ο ΟΠΑΠ και δίνει κανένα φράγκο στην ΕΣΑΠ και στα σωματεία και έτσι «λαδώνεται» η μηχανή και δουλεύει το άθλημα. Διαφορετικά θα είχαν κολλήσει τα πιστόνια.

Το ευχάριστο επίσης είναι πως υπάρχουν πολλές εκπλήξεις, δικαιώνοντας τις αρχικές εκτιμήσεις ότι η περιφέρεια θα είναι η μεγάλη πρωταγωνίστρια αλλά και η μεγάλη κερδισμένη των ανακατατάξεων που επιφέρει η κρίση.

Στην 3η αγωνιστική είχαν την τιμητική τους οι φιλοξενούμενοι και το σκορ 3-0. Μόνο ο Ολυμπιακός νίκησε στην έδρα του. Όλοι οι υπόλοιποι γηπεδούχοι πήγαν... καλιά τους.

Ο Παμβοχαϊκός με τον Φοίνικα Σύρου και τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης είναι οι τρεις ομάδες τις περιφέρειας που κάνουν τη διαφορά και ανακατεύουν τις σταθερές αξίες της Α1. Φανταστείτε πως οι δύο πρώτες έρχονται από την Α2 και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι και οι δύο αυτές ομάδες ξεκίνησαν προετοιμασία μέσα Αυγούστου και είχαν πλάνο και σχεδιασμό που τώρα γίνεται πράξη.

Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε ανησυχητικό σημείο, ακριβώς διότι ήταν σε ανησυχητικό σημείο ήταν και πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος. Δεν έχει αλλάξει τίποτα.

Κι επειδή ακούμε και διαβάζουμε διάφορες εκτιμήσεις «ειδικών» για την κατάσταση του Παναθηναϊκού, να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: Θα είναι μεγάλη έκπληξη εάν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να κάνει νίκη πριν από την 5η αγωνιστική, δηλαδή πριν από τη διακοπή του πρωταθλήματος.

Φυσιολογικά έχασε από τον Φοίνικα, τον Παμβοχαϊκό και τον Άρη. Όπως είπε και ο Μπουτσουρής, «όπως στρώνεις κοιμάσαι». Έρχονται τα ματς με Λαμία και Ηρακλή. Πού θα κάνει νίκη ο Παναθηναϊκός; Εδώ δεν κέρδιζε αυτές τις ομάδες στις καλές ημέρες, θα τις κερδίσει εφέτος;

Το πρόβλημα φυσικά στον Παναθηναϊκό δεν είναι αγωνιστικό αλλά διοικητικό και οικονομικό. Η ομάδα αργά ή γρήγορα θα παίξει αυτό που μπορεί, αλλά το αν θα παραμείνει στην κατηγορία δεν θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα, αλλά από το εάν θα καταφέρει να αντέξει η διοίκηση να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα. Το ίδιο ισχύει και για πολλές ακόμα ομάδες αλλά εν πάση περιπτώσει, εάν δεν έρθουν και τα αποτελέσματα σε ρίχνει ψυχολογικά. Πάντως, το μεγαλύτερο πρόβλημα στους «πράσινους» είναι η υποδοχή, μετά το μπλοκ και τέλος ο διαγώνιος, ο οποίος θυμίζει άλλες εποχές και άλλες ταχύτητες.

Ο Άρης όπως τον είδα στο Μετς μού άρεσε αρκετά. Τον είχα δει και σε ένα φιλικό με τον Ολυμπιακό στου Ρέντη. Όχι πως παίζει τίποτα διαστημικό βόλεϊ, αλλά οι παίκτες του δείχνουν πειθαρχία σε συγκεκριμένη τακτική, χωρίς υπερβολές και εύκολα λάθη, ενώ είναι η μοναδική ομάδα της Α1 που οι έξι παίκτες της (εκτός του λίμπερο Σάμαρτζιτς) είναι Έλληνες.

Ο Ολυμπιακός άργησε να πάρει μπρος στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, αλλά ο Χιμένες ήταν 60% πάνω σε σχέση με την πρώτη του εμφάνιση κόντρα στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Θα έχει γούστο να δούμε στο μέλλον μονομαχίες Χιμένες και Ντεσπέιν. Ο Κουβανός έφτασε απόψε στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Ηρακλή και έχει δύο μήνες στη διάθεσή του, ώστε να προετοιμαστεί και ενσωματωθεί στην ομάδα.

Το άλλο πάλι... Πέρασε η ΕΟΠΕ στις προκηρύξεις πως τους αγώνες των πρωταθλημάτων υποδομής μπορούν να σφυρίζουν και ορισμένοι που δεν είναι διαιτητές, δηλαδή προπονητές, ακόμα και παράγοντες. Θα είναι απόφαση στο πλαίσιο της... απελευθέρωσης των επαγγελμάτων και του γενικού κακού και χυμαδιού που υπάρχει στην Ελλάδα και στο άθλημα. Αλλιώς δεν εξηγείται. Δηλαδή, όποιος περνάει από το γήπεδο μπορεί να μπει μέσα και να σφυρίξει. Σήμερα έναν αγώνα των παιδικοεφηβικών πρωταθλημάτων, αύριο ένα ντέρμπι «αιωνίων».

Με την ίδια λογική θα πρέπει να καταργηθούν τα δελτία των αθλητών και οι άδειες των προπονητών. Γενικά πρέπει να καταργηθούν όλοι οι περιορισμοί. Γιατί να υπάρχουν περιορισμοί όταν οι πόρτες είναι ανοικτές και τα σκυλιά... πνιγμένα;