«Όλα στο σκοτάδι» για Κασάνο!

Μια ακόμα άσχημη είδηση από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια! Από τη μια πλευρά υπάρχει το ανθρώπινο ενδιαφέρον για την – σοβαρή όπως φαίνεται - περιπέτεια υγείας που περνάει ένας δημοφιλής παίκτης κι από την άλλη προκαλεί απορίες, αλλά και κινεί υποψίες η στάση σιωπής του ιταλικού συλλόγου. Μια σιωπής που από μερίδα του ιταλικού Τύπου ερμηνεύεται ως, το λιγότερο, ύποπτη…

Αλήθεια, πώς την έχει πατήσει έτσι η Μίλαν; Από τις πιο βαριές φανέλες στην Ευρώπη, όμως έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα με τον ερασιτεχνικό χειρισμό της για τον Κασάνο. Καμία αξιόπιστη κι επίσημη ενημέρωση δεν υπάρχει εδώ κι ένα τριήμερο. Κάτι αδιανόητο!

Φοβάται;

Για ισχαιμικό σοκ έχουν γράψει όλα τα ΜΜΕ της Ευρώπης, όμως δεν έχει μαθευτεί τίποτα επίσημο, ούτε από τον σύλλογο, ούτε από τους θεράποντες ιατρούς. Τι συμβαίνει; Αυτό αναρωτιούνται όλοι. Γιατί η Μίλαν δεν λέει τίποτα, έστω κάτι, για την κατάσταση υγείας του ποδοσφαιριστή προς τον φίλαθλο κόσμο του συλλόγου, κι όχι μόνο, που αγωνία να μάθει; Φοβάται; Έχει κάτι να κρύψει; Το κάνει από διακριτικότητα; Γιατί; Ένας 29χρονος αθλητής παθαίνει ισχαιμικό σοκ, δεν είναι κάτι που το συναντάμε δα κάθε μέρα.

Η Μίλαν, λοιπόν, κινείται με μυστικοπάθεια και τα ιταλικά blogs έχουν πάρει φωτιά κάνοντας λόγο για ντόπινγκ, προαναγγέλλοντας αποκαλύψεις, ενώ συνδυάζουν το τελευταίο περιστατικό μ’ αυτό του προσφάτου προβλήματος όρασης του Γκατούζο.

Η περίπτωση Αμπιντάλ

Όλοι θυμόμαστε ότι πριν από λίγους μήνες είχε σκάσει σαν βόμβα ο όγκος στο συκώτι του Αμπιντάλ. Κόντρα στην καχυποψία που ξέσπασε από την επόμενη κιόλας στιγμή, όταν μαθεύτηκε το γεγονός, η Μπαρτσελόνα άρχισε ένα μπαράζ ενημέρωσης. Τι ακριβώς πρόβλημα έχει ο παίκτης, τι λένε οι γιατροί, πότε θα κάνει επέμβαση. Οι εξελίξεις δικαίωσαν την Μπαρτσελόνα και διέψευσαν τους βιαστικούς παντογνώστες, αφού ο παίκτης επέστρεψε σύντομα και παίζει κανονικά.

Από τη μια, λοιπόν, έχουμε το «όλα στο φως» που προτίμησε η Μπάρτσα κι από την άλλη το «όλα στο σκοτάδι» όπως επιλέγει η Μίλαν. Ποιος; Η Μίλαν! Με το πασίγνωστο κέντρο Μιλανέλο, το οποίο θεωρείται ότι διαθέτει μια κανονική κλινική άρτια εξοπλισμένη, επιστημονικά και τεχνολογικά. Και αυτός είναι ένας από τους προφανείς λόγους για τους οποίους έχουν ξεσαλώσει τα ιταλικά blogs. Βρίσκουν και κάνουν, δηλαδή. Δεν μιλάει η Μίλαν; Δεν μιλάνε οι γιατροί; Μιλάνε όλοι οι άλλοι. Και την ίδια στιγμή ο παίκτης βρίσκεται στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του! Αυτό μάλλον οι περισσότεροι το ξεχνάνε…

Όχι κιτρινισμό!

Εμείς δεν θα πούμε αν ο Κασάνο έπαθε ό,τι έπαθε επειδή είχε κάποιο κληρονομικό πρόβλημα ή από κάτι άλλο αθώο ή από τις ντόπες. Δεν είμαστε γιατροί. Και ακριβώς το ίδιο κάναμε εδώ στο gazzetta κι όταν έσκασε το πρόβλημα Αμπιντάλ. Σεβόμενοι, δηλαδή, την κατάσταση του ποδοσφαιριστή δεν θα κοιτάξουμε να βγάλουμε από την μύγα ξύγκι, ούτε θα κιτρινίσουμε πάνω στην πάθηση του άλλου την στιγμή που ενδεχομένως χαροπαλεύει ή τέλος πάντων χαροπάλευε πριν δυο, τρία 24ωρα. Αυτά που συζητούνται μπορούμε να τα κοιτάξουμε σε δεύτερο και σε τρίτο χρόνο.

Αυτό, όμως, που θα πούμε είναι ότι ειδικά στο ιταλικό ποδόσφαιρο υπάρχει ιδιαίτερη ευαισθησία με τέτοια θέματα, που έχουν να κάνουν με την υγεία των ποδοσφαιριστών. Κι εκεί θα σταθούμε περισσότερο. Έχει πονέσει πολύ το καμπιονάτο απ’ όσα αποκαλύφθηκαν την περασμένη 10ετία.

«Πονεμένο» το Καμπιονάτο!

Όταν ο εισαγγελέας του Τορίνο Ραφαέλε Γκουαρινιέλο άνοιξε το 1999 τους ιατρικούς φακέλους 24.000 ποδοσφαιριστών του καμπιονάτο από το 1960-1996 διαπίστωσε ότι από τους 400 θανάτους, οι τουλάχιστον 70 ήταν ύποπτοι! Οι περισσότεροι οφείλονταν σε μια σπάνια θανατηφόρο νόσο, το Λου Γκέρινγκ, που παραλύει το κεντρικό νευρικό σύστημα, μέχρι ο ασθενής να χάσει την ζωή του. Μπορεί να μην έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά πως το Λου Γκέρινγκ προκαλείται από το ντόπινγκ, όμως κατά τη διάρκεια της έρευνας βγήκαν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για την χρήση ουσιών σε πολλές ομάδες της Ιταλίας ειδικά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Επίσης, υπήρξαν θανατηφόρα περιστατικά με λευχαιμία, όπως του Μπρούνο Μπεατρίς της Φιορεντίνα.

Πέραν, όμως, απ’ αυτά τα περιστατικά, παρατηρήθηκαν και περιπτώσεις βετεράνων παικτών που πέρασαν άλλου είδους προβλήματα υγείας, όπως το έμφραγμα του μεγάλου Τζιανκάρλο Αντονιόνι το 2004 ή των παλαίμαχων της Φιορεντίνα Κάζο και Ματολίνι με καρκίνους σε συκώτι και νεφρά, αντίστοιχα. Ο Γκουαρινιέλο σε αρκετές υποθέσεις έβγαλε λαβράκια, με ομολογίες παικτών για χρήση φαρμάκων και σε κάποιες συνδέθηκαν οι ντόπες με τις αρρώστιες.

Στο... σκαμνί ο Ζιντάν!

Φυσικά, το μεγάλο θέμα δημιουργήθηκε με την Γιουβέντους όταν έκατσε στο σκαμνί για να απολογηθεί για χρήση απαγορευμένων ουσιών ακόμα και ο Ζινεντίν Ζιντάν, ενώ σε έφοδο της αστυνομίας που έγινε στο κέντρο προετοιμασίας της Μεγάλης Κυρίας είχαν βρεθεί περισσότερα από 300 απαγορευμένα φάρμακα.

Η Μίλαν είχε εμπλακεί κι αυτή στις αποκαλύψεις για το ντόπινγκ, όμως όχι για πρόσφατα γεγονότα, αλλά για τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.

Με ενέσεις ο Καναβάρο!

Σιγά – σιγά ο εισαγγελέας Γκουαρινιέλο, φόβος και τρόμος για το ιταλικό ποδόσφαιρο, πέρασε στο περιθώριο αφού μεγάλωσε σε ηλικία αρκετά, το εργαστήριο αντιντόπινγκ της Ιταλίας που το είχε κλείσει η ΔΟΕ επειδή παραποιούσε δείγματα ούρων, ξανάνοιξε, ελάχιστοι κατηγορούμενοι εν τέλει την πλήρωσαν σε δικαστικό επίπεδο, και μετά το 2005-2006 το ζήτημα του ντόπινγκ άρχισε να περνάει σταδιακά πιο πίσω στην επικαιρότητα. Ακόμα και οι μεταγενέστερες αποκαλύψεις για τον τελικό ΟΥΕΦΑ της Πάρμα το 1999, όταν ο Καναβάρο καμάρωνε μπροστά στην κάμερα για τις ύποπτες ενέσεις που έτρωγε στα αποδυτήρια πριν το ματς, ξεχάστηκαν με τον καιρό. Και ειδικά μετά την κατάκτηση του μουντιάλ 2006.

Πριμέρα και Πρέμιερ

Τα τελευταία χρόνια η άνοδος του ισπανικού ποδοσφαίρου έφερε εκεί το επίκεντρο για τις υποψίες (θάνατος Πουέρτα της Σεβίλλης, κατηγορίες δρ. Φουέντες για Μπάρτσα, Ρεάλ κλπ.), ενώ δεν ξεφεύγει πια ούτε η πρέμιερ λιγκ, αφού κι εκεί υπάρχουν κρούσματα (π.χ. Κόλο Τουρέ), αλλά κι ενδοιασμοί για την συχνότητα των ελέγχων ντόπινγκ.

Παράλληλα, άλλου είδους σοβαρά προβλήματα υγείας, νευρολογικής φύσης που δεν σχετίζονται με χρήση ουσιών, κάνουν την εμφάνισή τους στην μπουντεσλίγκα. Με καταθλίψεις, ακόμα κι αυτοκτονίες (Ένκε του Ανόβερο).

Οι αιτίες

Τι φαίνεται απ’ όλα αυτά; Κατ’ αρχήν, ότι η σκιά του ντόπινγκ πέφτει βαριά και πάνω από το ποδόσφαιρο, έστω κι αν κάποιοι στρουθοκαμηλίζουν. Ωστόσο, όλοι αντιλαμβάνονται πως κανένας παίκτης δεν μαθαίνει πιο πολλή μπάλα επειδή ντοπάρεται. Το ποδόσφαιρο είναι πολυδιάστατο σπορ, στο οποίο πάνω απ’ όλα είναι η τεχνική. Και η τεχνική δεν έχει σχέση με την ντόπα.

Παρά ταύτα, όπως η ίδια η πραγματικότητα μαρτυρά, το ντόπινγκ έχει πάρει και στην μπάλα την θέση του. Δυστυχώς και δυστυχέστατα. Οι πολλοί αγώνες κάθε εβδομάδα, οι αυξημένες απαιτήσεις στην φυσική κατάσταση, ο ανταγωνισμός για μια θέση στην ενδεκάδα κι ένα καλύτερο συμβόλαιο είναι μερικές από τις ορατές αιτίες.

Κατάθλιψη

Από την άλλη, με τα συνεχόμενα κρούσματα καταθλίψεων στην μπουντεσλίγκα, διαπιστώνουμε και κάτι άλλο. Ότι οι ψυχολογικές πιέσεις που δέχεται πλέον ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής είναι τεράστιες. Αφόρητες, πολλές φορές. Με συνέπεια οι παίκτες να «σπάνε», να λυγίζουν. Και να ζητάνε ψυχιατρική υποστήριξη πριν ή αφότου καταρρεύσουν ψυχολογικά. Υπάρχουν επαγγελματίες παίκτες που δεν μπορούν να αντέξουν το στρες του πρωταθλητισμού.

Μην θαμπώσει η λάμψη!

Ο κόσμος του ποδοσφαίρου μπορεί να δείχνει μαγικός, όμως δεν είναι και τόσο. Υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά. Το θέμα δεν είναι να πέφτουν όλοι σαν τα κοράκια όταν ένας ποδοσφαιριστής δεν νιώθει καλά ή πηγαίνει στο νοσοκομείο για τον άλφα ή βήτα λόγο. Αυτό είναι υποκριτικό και πολλές φορές απάνθρωπο.

Το ζήτημα είναι να παραδεχτεί και ο χώρος του ποδοσφαίρου, έτσι όπως εκφράζεται από τις κωφάλαλες ΦΙΦΑ, ΟΥΕΦΑ κλπ., ότι το πρόβλημα υφίσταται! Κι αυτό του ντόπινγκ, κι αυτό των συνεχόμενων αγώνων – μετακινήσεων, κι αυτό των καταθλίψεων.
Διότι μέχρι τώρα όλοι κάνουν σα να μην ακούνε… Φοβούνται μην θαμπώσει η λάμψη της μπίζνας… Παρά ταύτα, κανείς δεν ανακαλύπτει την Αμερική όταν μιλάει για φουλ ντόπες και στην μπάλα. Είτε υπάρχουν κρούσματα, είτε όχι. Είτε γνωστοποιούνται αρρώστιες, είτε όχι. Ας το καταλάβουν όλοι αυτό. Δεν είναι μόνο ο στίβος, η άρση βαρών και η ποδηλασία στην στοά της σύριγγας.