Σεβασμός σε λάθος δόσεις…

Η ιαχή των 60.000 φίλων της Ντόρτμουντ μόλις ο Ρώσος «μύωπας» διαιτητής σφύριξε για τελευταία φορά στο Βεστφάλεν, αποτύπωσε μια πραγματικότητα ετών για τον Ολυμπιακό της Ευρώπης. Ούτε στο “Υou ‘ll never walk alone” πριν το ματς φώναξαν τόσο πολύ οι Γερμανοί (ε, καλά ό,τι κι αν κάνουν, σαν το Άνφιλντ πουθενά), ούτε και στο γκολ που πέτυχε νωρίς νωρίς η ομάδα τους. Στη λήξη έβγαλαν τα λαρύγγια τους.

Μετά από τόσα χρόνια στο Τσάμπιονς Λιγκ, δύο είναι τα μεγάλα συμπέρασμα που έχουν βγει για τους ερυθρόλευκους. Πρώτον, οι αντίπαλοι σέβονται περισσότερο τον Ολυμπιακό, απ’ όσο σέβεται ο ίδιος Ολυμπιακός τον εαυτό του και δεύτερον ο Ολυμπιακός σέβεται τους αντιπάλους του πολύ περισσότερο απ’ όσο σέβονται εκείνοι τους εαυτούς τους… Αυτά τα δύο μαζί, συν την παντελή έλλειψη …σεβασμού που τυγχάνουν διαχρονικά οι Πειραιώτες από τους διαιτητές στη διοργάνωση, μας δίνουν απολογισμό δύο μόλις εκτός έδρας νίκες από το 1997 μέχρι σήμερα.

Σύμφωνοι, ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει πολύ σε σχέση με τις πεντάρες του Τροντχάιμ και της Μαδρίτης και την εφτάρα του Τορίνο. Καμία αντίρρηση ότι οι ερυθρόλευκοι έχουν σταματήσει προ πολλού να αρκούνται σε παθητικό ρόλο και να διώχνουν την μπάλα από την άμυνά τους επί 90 λεπτά, όπως κάποτε. Όμως σε καμία περίπτωση δεν έχουν μάθει να βγαίνουν στα ευρωπαϊκά γήπεδα απαλλαγμένοι από κόμπλεξ και παιδικές ασθένειες.

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβει αυτή η ομάδα ότι χορτάρι του Βεστφάλεν, του Έμιρεϊτς, του Ριαθόρ, του Λουί Ντε, ακόμη και του Καμπ Νου δεν έχει… θαμμένες νάρκες; Γιατί πρέπει -σχεδόν πάντα- να δέχεται γκολ και μετά να αρχίζει να «πατάει» στο αγωνιστικό χώρο; Λένε, ότι όταν σκοράρεις σου φεύγει το άγχος, γιατί στον Ολυμπιακό συμβαίνει το αντίθετο;

Ανώτεροι αντίπαλοι από τους ερυθρόλευκους, όπως κι απ’ όλες τις ελληνικές ομάδες, θα υπάρχουν πάντα και μάλιστα πολλοί. Το πρόβλημα δεν είναι η ήττα, αλλά η τσάμπα ήττα. Πούλα το τομάρι σου, μα πούλα το ακριβά! Βγες να παίξεις την μπαλίτσα σου, αυτή που μπορείς, όμως κάντο από την αρχή ως το τέλος. Και μετά χάσε, δεν τρέχει τίποτα…

Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όλα τα εκτός έδρας ματς του Ολυμπιακού στην Ευρώπη είναι καρμπόν στο πρώτο 20λεπτο. Τρικυμία εν κρανίω, λάθη επί λαθών, ελάχιστη κατοχή μπάλας και μια αόρατη, αλλά 100% υπαρκτή αντίστροφη μέτρηση για το πρώτο γκολ. Δεν είναι θέμα αριθμών, στατιστικών και στοιχείων. Ούτε έχει νόημα να αποδείξουμε ή να διαψεύσουμε τον συγκεκριμένο ισχυρισμό. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη εντύπωση που έχει σφυρηλατηθεί χρόνο με τον χρόνο από τους ίδιους τους ερυθρόλευκους στα γήπεδα της Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός ξεκινάει παραδοσιακά τα παιχνίδια του με λάθος νοοτροπία και κακή ψυχολογία. Λες κι έχει πιει θάλασσα…

Ένα τέταρτο είχε ανάγκη ο κακομοίρης ο Μέγερι ώστε να ξεπεράσει το δέος και να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του και οι συμπαίκτες του δεν του το έδωσαν! Με το καλημέρα παραπατήματα στην άμυνα, εύκολα λάθη και κακές επιστροφές της μπάλας στον νεαρό γκολκίπερ. Παρά το αρχικό σοκ, πάντως, ο πιτσιρικάς δεν… μάσησε και έβγαλε χωρίς προβλήματα το παιχνίδι. Με σωστές τοποθετήσεις και σίγουρες εξόδους. Νωρίς ακόμη να τον κρίνουμε, αλλά όπως και να το κάνουμε η απόδοσή του αποτέλεσε σούπερ κέρδος για τον Ολυμπιακό.
Μιραλάς και Τζιμπούρ φαίνονταν τόσο αποκομμένοι από τους υπόλοιπους. Σαν να μην έπαιζαν . Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό το πράγμα με τον Ιμπαγάσα. Στην καλή μέρα του Αργεντίνου ο Ολυμπιακός να φτιάχνει τη μία φάση πίσω από την άλλη, και στην μέτρια να αδυνατεί να αναπτυχθεί με ορθόδοξο τρόπο. Στα 35 βαδίζει ο άνθρωπος, θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους και κάποιο εναλλακτικό πλάνο…

Τι καλύτερο είχε να επιδείξει η Μπορούσια στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό; Τι ήταν αυτό που πραγματικά την έκανε να ξεχωρίζει στο γήπεδο; Τίποτα. Ούτε μεγαλύτερη ποιότητα διέθετε, ούτε σπουδαίες προσωπικότητες. Καθυστερήσεις του χειρίστου είδους έκανε στο φινάλε κι ο κόσμος χειροκροτούσε… Τα κεφάλια τους έπιαναν στην εξέδρα οι Γερμανοί κάθε φορά που οι παίκτες του Βαλβέρδε πλησίαζαν την αντίπαλη περιοχή. Το φοβόντουσαν το ματς οι γηπεδούχοι, όμως κανείς δεν το πήρε χαμπάρι…

Το θέμα είναι ότι χωρίς ουσιαστικό λόγο χάθηκε άλλο ένα παιχνίδι και πλέον η τέταρτη θέση στον όμιλο φαντάζει αρκετά πιθανή. Εκτός αν αυτά που πέταξαν οι ερυθρόλευκοι σε Λονδίνο και Ντόρτμουντ, τα μαζέψουν στη Μασσαλία. Ο μόνος τρόπος, άλλωστε, για να «φέρουν» αδιάφορη την Άρσεναλ στο Φάληρο την τελευταία αγωνιστική, είναι να κάνουν το διπλό στο Βελοντρόμ.

Μπορούν. Το ξέρουν;…